Το κεντρικό ζήτημα της ελληνικής οικονομίας είναι η παραγωγική της κατάρρευση, η έλλειψη ενδογενούς δυναμικής και ο υφεσιακός κατήφορος. Αν δεν υπάρξει μια παραγωγική και αποδοτική ανασυγκρότηση της οικονομικής βάσης της χώρας με προοδευτικούς όρους, δεν μπορεί να υπάρξει προοπτική για τον
τόπο. Βασική προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση είναι η χρηματοδότηση η οποία μπορεί να γίνει είτε από εθνικούς πόρους είτε από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. Το ΠΔΕ συνεχώς συρρικνώνεται. Όσον αφορά τα ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης για τις νέες Περιφερειακές αρχές της περιόδου 2014-2019 υπάρχουν καλά και τα κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό των πόρων που θα διαχειριστούν οι Περιφέρειες από 27% στο 35% καθώς και το 30% των πόρων του Αγροτικού Ταμείου για έργα Ανάπτυξης του Αγροτικού Τομέα. Τα κακά νέα είναι:
1. Η δραστική μείωση των επιδοτήσεων για τη γεωργία που στη Μεσσηνία θα φτάσει στο 30%, γεγονός που θα προκαλέσει οικονομικό σοκ στους Μεσσήνιους αγρότες και την τοπική οικονομία. Συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει μέτωπο τουλάχιστον να διατηρηθεί η επιδότηση της σταφίδας στα σημερινά επίπεδα. Γεωργία χωρίς στήριξη δεν μπορεί να υπάρξει.
2. Η ΕΕ μετά τη θεσμοθέτηση της λιτότητας ακυρώνει την αλληλεγγύη και τον αναπτυξιακό ρόλο της πολιτικής συνοχής.
Η Επιτροπή και το Συμβούλιο εκβιάζουν ξανά τα κράτη μέλη, αυτή τη φορά μέσω των 'μακροοικονομικών προϋποθέσεων'να εφαρμόσουν τις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουντής, μετά την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο στις 20 Νοέμβρη 2013 της έκθεσης για τα ευρωπαϊκά ταμεία, όπου (βάσει του άρθρου 21) θα κόβονται οι χρηματοδοτήσεις στα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν προβλήματα και λαμβάνουν στήριξη, όταν αυτά δεν τηρούν τους μακροοικονομικούς όρους που τους έχουν επιβληθεί από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, την οικονομική διακυβέρνηση και κάθε οικονομική και δημοσιονομική συμφωνία των κρατών-μελών.
Η εξάρτηση της χρηματοδότησης των περιφερειών από την τήρηση αντιδραστικών και αντιλαϊκών μακροοικονομικών όρων θα είναι καταστροφική! Οι ανισότητες ανάμεσα στις ευρωπαϊκές περιφέρειες, η φτώχεια και η ανεργία θα επιδεινωθούν, ενώ ο ευρωπαϊκός Νότος καταδικάζεται μόνιμα στην υπο-ανάπτυξη
Για άλλη μια φορά η πολιτική της Ε.Ε. ενώ στρατηγικά έρχεται να ενισχύσει την υπόθεση της σύγκλισης, στην πραγματικότητα υποστηρίζει την υπόθεση της απόκλισης.
Συνεπώς η σύνδεση της νέας προγραμματικής περιόδου με τη στρατηγική ‘Ευρώπη 2020’ και με τις αιρεσιμότητες για τη χρηματοδότηση δράσεων καθιστά το σχέδιο εξ αρχής εκτός πραγματικής οικονομίας και κοινωνίας για την Ελλάδα.
Και αυτό διότι:
-Δεν είναι δυνατόν μία χώρα που βρίσκεται σε δημοσιονομική επιτήρηση, σε μνημόνια, με κατάρρευση του παραγωγικού ιστού, με ύφεση για 5η συνεχή χρονιά να έχει πρόσδεση του περιφερειακού σχεδιασμού της πάνω στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», που σχεδιάστηκε πριν 5 χρόνια σε ένα κλειστό μοντέλο χωρίς τη συμμετοχή των λαών και των κυβερνήσεων και σε διαφορετικό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο στην ΕΕ.
-Δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει προγραμματική προσέγγιση για την ανάπτυξη των περιφερειών πάνω στους ίδιους στρατηγικούς στόχους με άλλες χώρες της ΕΕ που βρίσκονται σε διαφορετική οικονομική και κοινωνική κατάσταση.
-Δεν μπορεί να επιβληθεί η ίδια στρατηγική για την περιφερειακή ανάπτυξη στην Ελλάδα με αυτήν στις πλεονασματικές χώρες.
Με βάση τα Εθνικά Προγράμματα Μεταρρυθμίσεων, το Συμβούλιο υιοθετεί συστάσεις για την κάθε χώρα.
Για την Ελλάδα, η σύσταση είναι να εφαρμοστούν πλήρως τα συμφωνηθέντα στο Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής «Μνημόνιο 1» και στις επικαιροποιήσεις του με τα νέα μνημόνια.
Και οι βασικές αιρεσιμότητες – προϋποθέσεις που συνδέουν την Πολιτική Συνοχής με την οικονομική διακυβέρνηση της Ένωσης για την αντιμετώπιση των μακροοικονομικών ανισορροπιών στη βάση των συστάσεων του Συμβουλίου είναι:
(α) μακροοικονομικές προϋποθέσεις ευθυγραμμισμένες με τα μέτρα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης,
(β) εκ των προτέρων προϋποθέσεις σε συνάρτηση με διαρθρωτικές αλλαγές και στόχους του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων.
Η αδυναμία εκπλήρωσης των προϋποθέσεων οδηγεί σε παύση της χρηματοδότησης και συνεπώς θα πρέπει να αρθούν, προκειμένου η χώρα να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ακόμα και το ελάχιστο απαιτητικό αναπτυξιακό σχέδιο.
Το 5% του προϋπολογισμού των σχετικών κονδυλίων προτείνεται να κρατηθεί ως αποθεματικό επίδοσης, για να κατανεμηθεί, κατά την ενδιάμεση εξέταση των επιδόσεων, στα Κράτη Μέλη των οποίων τα Προγράμματα θα έχουν επιτύχει τα ορόσημά τους.
Αποτυχία της επίτευξης των οροσήμων μπορεί να οδηγήσει σε παύση πληρωμών.
Η παρακράτηση αυτή είναι ενάντια στο κοινοτικό κεκτημένο και, στην περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι, το 5% πάει στην μαύρη τρύπα του χρέους!!
Αναγκαία συνθήκη για να υπάρξει ανάπτυξη σε μια Περιφέρεια είναι οι υποδομές. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου λείπουν βασικά έργα υποδομής όπως:
ü Αναβάθμιση του αεροδρομίου Καλαμάτας.
ü Σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο και άμεση επαναλειτουργία του προαστιακού.
ü Ολοκλήρωση της Ολυμπίας οδού και του εσωτερικού οδικού δικτύου.
ü Τεράστιες οι ελλείψεις τα λιμάνια, τα αλιευτικά καταφύγια και τις μαρίνες
ü Βιολογικοί καθαρισμοί με προτεραιότητα τις παραθαλάσσιες περιοχές.
· Ακύρωση του προωθούμενου μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων με ταυτόχρονη ριζική αλλαγή του τρόπου διαχείρισης.
· Ανύπαρκτη η δασοπροστασία, η περιβαλλοντική ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι οι ελλείψεις στο Δασαρχείο, που είναι υπεύθυνο για την επικύρωση των δασικών χαρτών, είναι τεράστιες αφού για τέσσερις οργανικές θέσεις υπάρχει ένας δασολόγος.
· Επιβάλλεται η άμεση ολοκλήρωση του φιλιατρινού φράγματος.
· Οι χρήσεις γης δεν είναι ακόμη καθορισμένες.
· Η τουριστική ανάπτυξη μονόπλευρη και στρεβλή. Περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους γίνονται στόχος μεγαλοεπενδυτών. Πολλές εκτάσεις-φιλέτα έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ για να παραχωρηθούν σε ιδιώτες.
· Πολλά πολιτιστικά μνημεία έτοιμα να καταρρεύσουν.
· Το σύστημα υγείας και πρόνοιας με σοβαρές ελλείψεις και σε υποδομές και σε προσωπικό.
· Το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ με μεγάλες ελλείψεις.
Κυρίες και κύριοι,
Επιβάλλεται περιφερειακό σχέδιο που θα αντιμετωπίσει την βαθειά κρίση, με στρατηγική ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και με τη συστράτευση της δημόσιας διοίκησης, όλων των δημόσιων κοινωνικών θεσμών, των επιχειρηματικών, των πολιτιστικών, των τοπικών πρωτοβουλιών των πολιτών, των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων.
Με εργαλείο αυτές τις περιφερειακές στρατηγικές συμμαχίες πάνω σε τοπικά σχέδια ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό θα πρέπει να ενεργοποιηθούν προγράμματα μακράς πνοής με πολυεπίπεδη θεματική πολιτική για όλες τις πολιτικές ανάπτυξης με κεντρικό άξονα την αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας.
Απασχόληση, εκπαίδευση, υποδομές, ενέργεια, κατάρτιση, επιχειρήσεις, έρευνα, αγροτική ανάπτυξη, περιβάλλον, υγεία, πολιτισμός θα πρέπει να διατρέχουν ως ενιαίος στρατηγικός άξονας την περιφερειακή αναπτυξιακή πρόταση.
Η ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής στην χώρα μας προϋποθέτει την διαμόρφωση μίας εναλλακτικής διάρθρωσης του παραγωγικού συστήματος και την αναγκαιότητα μετάβασης του από τους τομείς παραγωγής στα παραγωγικά συμπλέγματα. Αναγκαία συνθήκη γι’ αυτή την μεταμόρφωση του παραγωγικού συστήματος αποτελεί η ανάπτυξη κλαδικών πολιτικών και η διαμόρφωση ολοκληρωμένων παραγωγικών συμπλεγμάτων (π.χ. αγροδιατροφικές αλυσίδες, βιομηχανο–τουριστικό σύμπλεγμα, αγροτοτουριστικό σύμπλεγμα, κλπ) σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Κατά συνέπεια, η προσέγγιση του ζητήματος της περιφερειακής ανάπτυξης απαιτεί σοβαρές αλλαγές σε σχέση με την ως τώρα στρατηγική και πρακτική. Δεν αρκεί για την ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας η δημιουργία ενός αυτοκινητόδρομου, ενός λιμανιού, ενός σιδηροδρόμου, μιας βιομηχανικής περιοχής, ή ενός Πανεπιστημίου ή ενός ΤΕΙ. Απαιτείται πριν απ΄ αυτά η διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος το οποίο σε κάθε περιφέρεια της χώρας, οι υποδομές, τα δίκτυα, η γνώση, η καινοτομική και όχι η προνομιακή επιχειρηματικότητα, το ανθρώπινο δυναμικό, οι πόροι, κλπ. θα αποτελέσουν ένα ολοκληρωμένο σύμπλεγμα δραστηριοτήτων.
Σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ως δυναμικός κλάδος για την παραγωγή εμφανίζεται ο κλάδος της γεωργίας και ο κλάδος τροφίμων – ποτών. Επιβάλλεται συνεπώς η παραπέρα διασύνδεση των κλάδων αυτών σε συνδυασμό µε την αναγκαία αναδιάρθρωση τους μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός γεωγραφικού και κλαδικού cluster (ολοκληρωμένο σύμπλεγμα δραστηριότητας ). Επιπλέον, η παραπέρα διασύνδεση τους µε τον κλάδο του τουρισμού θα ενισχύσει την διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της περιφέρειας.
Η Πελοπόννησος μπορεί:
1. Να αξιοποιήσει τον τεράστιο αρχαιολογικό, ιστορικό και φυσικό πλούτο και συνδεθεί αυτός με τις εναλλακτικές-ήπιες μορφές τουρισμού. Αντιμετωπίζοντας την Πελοπόννησο ως ενιαία μπορεί να προβληθούν π.χ. ειδικές ιστορικές διαδρομές («γνωρίζω» τα αρχαία χρόνια, την βυζαντινή εποχή και ενετοκρατία, τις μεγάλες στιγμές της επανάστασης του 1821 και της εθνικής αντίστασης). Το ίδιο μπορεί να γίνει και για τα φυσικά οικοσυστήματα της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου.
2. Να αναδειχθεί ως κατ’ εξοχήν περιοχή παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων της ελληνικής διατροφής. Η αιρετή Περιφέρεια, έχοντας ως «σημαία» το εξαιρετικής ποιότητας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, αλλά και τα υπόλοιπα τοπικά αγροτικά προϊόντα, μπορεί να προβάλει ένα «καλάθι» τοπικών αγροτικών προϊόντων διεθνώς αναγνωρισμένων και να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα και να πρωτοστατήσει σε δράσεις, που θα μειώνουν το κόστος παραγωγής και θα ενισχύουν το εισόδημα των αγροτών. Ειδικά για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, με δεδομένα ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι η πρώτη ελαιοπαραγωγός Περιφέρεια της χώρας και δεύτερον έχει ένα μεγάλο όπλο, την απόφαση της UNESCO να αναγνωρίσει την περιοχή της Κορώνης, ως την πρέσβειρα της μεσογειακής διατροφής, προτείνω να εξεταστεί η καθιέρωση ενός ονόματος για όλα τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα της Μεσσηνίας και αυτό να είναι το όνομα «Κορωνέικο».
Για να επιτευχθούν τα παραπάνω η Περιφέρεια πρέπει να αναπτύξει ορισμένες βασικές δράσεις για να βοηθήσει τους αγρότες, όπως:
Ø η δημιουργία ενός νέου τύπου παραγωγικών συνεταιρισμών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής, τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, την αύξηση της τυποποίησης, με τελικό στόχο την ενίσχυση του εισοδήματος των γεωργών, κτηνοτρόφων και ψαράδων.
Ø η ανάδειξη της Πελοποννήσου ως παγκόσμιου κέντρου του έξτρα παρθένου ελαιολάδου και της ελιάς Καλαμών.
Ø η προώθηση της μαύρης σταφίδας -της super τροφής όπως την έχουν ονομάσει οι επιστήμονες- ενός προϊόντος που με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αποτελεί παγκόσμιο μονοπώλιο.
Ø Η ανανέωση της καλλιέργειας του ξερού σύκου και η προστασία της ποικιλίας τους.
Ø η προστασία των ντόπιων ποικιλιών (όπως Μοσχοφίλερο Μαντινείας, Φιλέρι και Ροδίτης Μεσσηνίας, Αγιωργίτικο Νεμέας, μήλα «Πιλαφά Ντελίσιους» Αρκαδίας,
Ø η ολοκληρωμένη μελέτη για νέες καλλιέργειες, λαμβάνοντας υπόψη και τις κλιματικές αλλαγές.
Ø η προβολή και αξιοποίηση των αρωματικών φυτών που υπάρχουν στην Πελοπόννησο.
Ø η δημιουργία δημοπρατηρίων με στόχο το κλείσιμο της ψαλίδας των τιμών από το χωράφι στο ράφι.
Ø η υποστήριξη των γεωργών και των κτηνοτρόφων μέσα από περιφερειακά προγράμματα «μικρών σχεδίων βελτίωσης».
Ø η ενημέρωση και των αγροτών και των καταναλωτών.
Ø ο έλεγχος της αγοράς για να τσακιστούν τα κυκλώματα της νοθείας, των καρτέλ, των «ελληνοποιήσεων» κ.λπ. ώστε να προστατεύονται οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι, αλλά και οι καταναλωτές.
Ø η σύνδεση της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό μέσω στα πλαίσια της προώθησης της μεσογειακής διατροφής (έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, σύκα, φέτα, κρασί, φρούτα κ.λπ.).
Ø η περιφερειακή αυτοδιοίκηση μπορεί να επιβάλλει να μην υπάρχει χώρος μαζικής εστίασης που να μη χρησιμοποιεί τοπικά ποιοτικά αγροτικά προϊόντα.
Ø ο καθορισμός ζωνών βοσκοτόπων κ.λπ.
Ø η δημιουργία κέντρου γενετικής βελτίωσης των ζώων, αξιοποιώντας τις παραδοσιακές ποικιλίες της Πελοποννήσου που τείνουν να εκλείψουν.
Ø η αναδιάρθρωση των εσπεριδοειδών με νέες ποικιλίες, με στόχο την επιμήκυνση της παραγωγής και συνεπώς τη μείωση του κόστους.
Ø η συμβολή της περιφέρειας στην οργάνωση καταναλωτικών συνεταιρισμών.
Συνολικά απαιτείται μια ριζοσπαστική εναλλακτική πρόταση περιφερειακού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας και για μια ανάπτυξη με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες.
Τα βασικά εργαλεία είναι:
Ø Α) Η ανατροπή του «Καλλικράτη» και η προώθηση ενός εναλλακτικού δημοκρατικού θεσμικού πλαισίου.
Ø Τρεισήμισι χρόνια από την εφαρμογή της λεγόμενης διοικητικής μεταρρύθμισης δικαιώνεται δυστυχώς η απόλυτα αρνητική μας θέση για τον «Καλλικράτη» γενικά, αλλά και για την εφαρμογή του στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Ο «Καλλικράτης» παρά την καθιέρωση της αιρετής περιφέρειας, το οποίο ήταν διαχρονικό αίτημά μας, είναι μια αντιδημοκρατική, συντηρητική, συγκεντρωτική μεταρρύθμιση, που κάνει ακόμη πιο γραφειοκρατικό το θεσμό, μακριά από τους πολίτες και τις ανάγκες τους και πάνω απ’ όλα είναι η εφαρμογή των μνημονίων στο χώρο της αυτοδιοίκησης.
Τα χαρακτηριστικά αυτά του «Καλλικράτη» σε αυτά τα χρόνια της εφαρμογής του, σε συνδυασμό με την επιβολή των μνημονίων έχουν δημιουργήσει μια εφιαλτική κατάσταση στη χώρα και την αυτοδιοίκηση.
Ø Β)Απαιτείται ισχυρός δημόσιος τομέας σε επίπεδο κράτους και αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού,
Ø Γ) Δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών και Τράπεζες Ειδικού Σκοπού.
Ø Δ) Αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΝΕΡΟ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ κ.α.) και ανάκτηση από το δημόσιο όλων αυτών των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων.
Ø Ε) Δομές κοινωνικής ένταξης σε περιφερειακό επίπεδο ως αναγνώριση του τεράστιου προβλήματος του κοινωνικού αποκλεισμού, της ανεργίας και της φτώχειας.
Όλα τα αντιδημοκρατικά, συγκεντρωτικά και αντιλαϊκά χαρακτηριστικά του «Καλλικράτη» επιβεβαιώνονται περίτρανα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Ο Τατούλης λειτούργησε ως ΤΑΛΙΜΠΑΝ του νεοφιλελευθερισμού αλλά και του παλαιοκομματισμού και βέβαια για να εξυπηρετεί τις επιχειρήσεις οικογενειακών συμφερόντων. Μετέτρεψε την Περιφέρεια σε εταιρεία Τατούλης ΑΕ
Η νεοφιλελεύθερη λογική και πολιτική είναι γνωστή με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις:
Ø Την απόφαση για δημιουργία ΕΟΖ.
Ø Όλα τα έργα με ΣΔΙΤ.
Ø Ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των ειδότων μέσω της εκχώρησης των δεδομένων των υδάτων στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ
Ø Υπέρμαχοι του fast track.
Ø Καμία δράση και διεκδίκηση για αύξηση των κονδυλίων του ΠΕΠ, του ΠΔΕ, καθώς και για μεταφορά χρημάτων απ’ τα τομεακά στο ΠΕΠ.
Ø Υπέρ των διοδίων -έκδοση ψηφίσματος ενάντια στο κίνημα των διοδίων
Ø Εξυπηρέτηση μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων (ιδιωτική πολεοδόμηση στην Ερμιονίδα κ.λπ.) καθώς και των μεγάλων συμφερόντων στον τομέα της ενέργειας με την αδειοδότηση αφειδώς μεγάλων αιολικών σε όλα τα βουνά.
Ø Η μετατροπή της περιφέρειας σε πεδίο εξυπηρέτησης συμφερόντων των οικογενειακών επιχειρήσεων. Σε μετατροπή δηλαδή της περιφέρειας σε εταιρεία ΤΑΤΟΥΛΗΣ ΑΕ
Ø Ιδιωτικοποίηση διαχείρισης των απορριμμάτων….
Ø Άρνηση να εκδοθεί απόφαση από το Περιφερειακό συμβούλιο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Ø Η αλαζονεία, η αυταρχική και αντιδημοκρατική λογική είναι έντονη:
Ø Με τα ΜΑΤ αντιμετωπίζονται οι πολίτες στα Περιφερειακά Συμβούλια.
Ø Παραχάραξη και πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων για την ΠΜΕ για τα απορρίμματα
Ø Ψήφισμα απαγόρευσης καταλήψεων,
Ø Αντίληψη για το πόσες επερωτήσεις μπορεί να καταθέτει η αντιπολίτευση,
Ø Αντίληψη για τα γραφεία των παρατάξεων,
Ø Συνεχείς παραβιάσεις του νόμου όσον αφορά τις εισηγήσεις και γενικότερα τη λειτουργία του Π.Σ.
Ø Συγκεντρωτική λογική, μη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων στους Αντιπεριφερειάρχες και στους Διευθυντές (γνωστά).
Ø
Ø Συμπέρασμα: Όπως και στη χώρα και στο Κοινοβούλιο, έτσι και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει ουσιαστικά καταργηθεί η δημοκρατία.
Ø · Η επικοινωνία έχει αντικαταστήσει την πολιτική, δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα, με τη βοήθεια του Γραφείου Τύπου, του site της Περιφέρειας και διαφόρων ΜΜΕ.
Ø Μεγαλοποιείται το τίποτα.
Ø · Η αντικειμενική εκτίμηση των πραγμάτων έχει αντικατασταθεί από τον βερμπαλισμό. Είναι γνωστές οι αναφορές ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι η πρώτη σε όλα, παρ’ ότι είναι τρίτη από το τέλος π.χ. στο ΕΣΠΑ ή ότι για τον ανεπαρκέστατο προϋπολογισμό τονίζεται ότι με τον προϋπολογισμό αυτό αναγεννάται η Περιφέρεια!!!
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν όχι μόνο την κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων καθώς και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, αλλά και την προώθηση ενός μεταβατικού αριστερού προγράμματος
· παραγωγικής ανασυγκρότησης,
· πολιτιστικής αναγέννησης,
· στήριξης αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων,
Εξυπακούεται ότι όλα τα παραπάνω απαιτούν αριστερή κυβέρνηση και την ενεργητική συμμετοχή του ελληνικού λαού. Μια αποφασιστική στιγμή στην επίτευξη του στόχου, είναι η «δημοψηφισματική» αποδοκιμασία των μνημονιακών πολιτικών της συγκυβέρνησης, στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές και ευρωβουλευτικές εκλογές.
τόπο. Βασική προϋπόθεση για την παραγωγική ανασυγκρότηση είναι η χρηματοδότηση η οποία μπορεί να γίνει είτε από εθνικούς πόρους είτε από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ε.Ε. Το ΠΔΕ συνεχώς συρρικνώνεται. Όσον αφορά τα ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης για τις νέες Περιφερειακές αρχές της περιόδου 2014-2019 υπάρχουν καλά και τα κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι έχει αυξηθεί το ποσοστό των πόρων που θα διαχειριστούν οι Περιφέρειες από 27% στο 35% καθώς και το 30% των πόρων του Αγροτικού Ταμείου για έργα Ανάπτυξης του Αγροτικού Τομέα. Τα κακά νέα είναι:
1. Η δραστική μείωση των επιδοτήσεων για τη γεωργία που στη Μεσσηνία θα φτάσει στο 30%, γεγονός που θα προκαλέσει οικονομικό σοκ στους Μεσσήνιους αγρότες και την τοπική οικονομία. Συνεπώς επιβάλλεται να υπάρξει μέτωπο τουλάχιστον να διατηρηθεί η επιδότηση της σταφίδας στα σημερινά επίπεδα. Γεωργία χωρίς στήριξη δεν μπορεί να υπάρξει.
2. Η ΕΕ μετά τη θεσμοθέτηση της λιτότητας ακυρώνει την αλληλεγγύη και τον αναπτυξιακό ρόλο της πολιτικής συνοχής.
Η Επιτροπή και το Συμβούλιο εκβιάζουν ξανά τα κράτη μέλη, αυτή τη φορά μέσω των 'μακροοικονομικών προϋποθέσεων'να εφαρμόσουν τις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΕΕ τόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Χουντής, μετά την ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο στις 20 Νοέμβρη 2013 της έκθεσης για τα ευρωπαϊκά ταμεία, όπου (βάσει του άρθρου 21) θα κόβονται οι χρηματοδοτήσεις στα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν προβλήματα και λαμβάνουν στήριξη, όταν αυτά δεν τηρούν τους μακροοικονομικούς όρους που τους έχουν επιβληθεί από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, την οικονομική διακυβέρνηση και κάθε οικονομική και δημοσιονομική συμφωνία των κρατών-μελών.
Η εξάρτηση της χρηματοδότησης των περιφερειών από την τήρηση αντιδραστικών και αντιλαϊκών μακροοικονομικών όρων θα είναι καταστροφική! Οι ανισότητες ανάμεσα στις ευρωπαϊκές περιφέρειες, η φτώχεια και η ανεργία θα επιδεινωθούν, ενώ ο ευρωπαϊκός Νότος καταδικάζεται μόνιμα στην υπο-ανάπτυξη
Για άλλη μια φορά η πολιτική της Ε.Ε. ενώ στρατηγικά έρχεται να ενισχύσει την υπόθεση της σύγκλισης, στην πραγματικότητα υποστηρίζει την υπόθεση της απόκλισης.
Συνεπώς η σύνδεση της νέας προγραμματικής περιόδου με τη στρατηγική ‘Ευρώπη 2020’ και με τις αιρεσιμότητες για τη χρηματοδότηση δράσεων καθιστά το σχέδιο εξ αρχής εκτός πραγματικής οικονομίας και κοινωνίας για την Ελλάδα.
Και αυτό διότι:
-Δεν είναι δυνατόν μία χώρα που βρίσκεται σε δημοσιονομική επιτήρηση, σε μνημόνια, με κατάρρευση του παραγωγικού ιστού, με ύφεση για 5η συνεχή χρονιά να έχει πρόσδεση του περιφερειακού σχεδιασμού της πάνω στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», που σχεδιάστηκε πριν 5 χρόνια σε ένα κλειστό μοντέλο χωρίς τη συμμετοχή των λαών και των κυβερνήσεων και σε διαφορετικό οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο στην ΕΕ.
-Δεν μπορεί η Ελλάδα να έχει προγραμματική προσέγγιση για την ανάπτυξη των περιφερειών πάνω στους ίδιους στρατηγικούς στόχους με άλλες χώρες της ΕΕ που βρίσκονται σε διαφορετική οικονομική και κοινωνική κατάσταση.
-Δεν μπορεί να επιβληθεί η ίδια στρατηγική για την περιφερειακή ανάπτυξη στην Ελλάδα με αυτήν στις πλεονασματικές χώρες.
Με βάση τα Εθνικά Προγράμματα Μεταρρυθμίσεων, το Συμβούλιο υιοθετεί συστάσεις για την κάθε χώρα.
Για την Ελλάδα, η σύσταση είναι να εφαρμοστούν πλήρως τα συμφωνηθέντα στο Μνημόνιο Οικονομικής και Χρηματοπιστωτικής Πολιτικής «Μνημόνιο 1» και στις επικαιροποιήσεις του με τα νέα μνημόνια.
Και οι βασικές αιρεσιμότητες – προϋποθέσεις που συνδέουν την Πολιτική Συνοχής με την οικονομική διακυβέρνηση της Ένωσης για την αντιμετώπιση των μακροοικονομικών ανισορροπιών στη βάση των συστάσεων του Συμβουλίου είναι:
(α) μακροοικονομικές προϋποθέσεις ευθυγραμμισμένες με τα μέτρα του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης,
(β) εκ των προτέρων προϋποθέσεις σε συνάρτηση με διαρθρωτικές αλλαγές και στόχους του Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων.
Η αδυναμία εκπλήρωσης των προϋποθέσεων οδηγεί σε παύση της χρηματοδότησης και συνεπώς θα πρέπει να αρθούν, προκειμένου η χώρα να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ακόμα και το ελάχιστο απαιτητικό αναπτυξιακό σχέδιο.
Το 5% του προϋπολογισμού των σχετικών κονδυλίων προτείνεται να κρατηθεί ως αποθεματικό επίδοσης, για να κατανεμηθεί, κατά την ενδιάμεση εξέταση των επιδόσεων, στα Κράτη Μέλη των οποίων τα Προγράμματα θα έχουν επιτύχει τα ορόσημά τους.
Αποτυχία της επίτευξης των οροσήμων μπορεί να οδηγήσει σε παύση πληρωμών.
Η παρακράτηση αυτή είναι ενάντια στο κοινοτικό κεκτημένο και, στην περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι στόχοι, το 5% πάει στην μαύρη τρύπα του χρέους!!
Αναγκαία συνθήκη για να υπάρξει ανάπτυξη σε μια Περιφέρεια είναι οι υποδομές. Στην Περιφέρεια Πελοποννήσου λείπουν βασικά έργα υποδομής όπως:
ü Αναβάθμιση του αεροδρομίου Καλαμάτας.
ü Σύγχρονο σιδηροδρομικό δίκτυο και άμεση επαναλειτουργία του προαστιακού.
ü Ολοκλήρωση της Ολυμπίας οδού και του εσωτερικού οδικού δικτύου.
ü Τεράστιες οι ελλείψεις τα λιμάνια, τα αλιευτικά καταφύγια και τις μαρίνες
ü Βιολογικοί καθαρισμοί με προτεραιότητα τις παραθαλάσσιες περιοχές.
· Ακύρωση του προωθούμενου μοντέλου διαχείρισης των απορριμμάτων με ταυτόχρονη ριζική αλλαγή του τρόπου διαχείρισης.
· Ανύπαρκτη η δασοπροστασία, η περιβαλλοντική ορθή διαχείριση των υδάτινων πόρων. Ενδεικτικά αναφέρω ότι οι ελλείψεις στο Δασαρχείο, που είναι υπεύθυνο για την επικύρωση των δασικών χαρτών, είναι τεράστιες αφού για τέσσερις οργανικές θέσεις υπάρχει ένας δασολόγος.
· Επιβάλλεται η άμεση ολοκλήρωση του φιλιατρινού φράγματος.
· Οι χρήσεις γης δεν είναι ακόμη καθορισμένες.
· Η τουριστική ανάπτυξη μονόπλευρη και στρεβλή. Περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους γίνονται στόχος μεγαλοεπενδυτών. Πολλές εκτάσεις-φιλέτα έχουν περάσει στο ΤΑΙΠΕΔ για να παραχωρηθούν σε ιδιώτες.
· Πολλά πολιτιστικά μνημεία έτοιμα να καταρρεύσουν.
· Το σύστημα υγείας και πρόνοιας με σοβαρές ελλείψεις και σε υποδομές και σε προσωπικό.
· Το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ με μεγάλες ελλείψεις.
Κυρίες και κύριοι,
Επιβάλλεται περιφερειακό σχέδιο που θα αντιμετωπίσει την βαθειά κρίση, με στρατηγική ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και με τη συστράτευση της δημόσιας διοίκησης, όλων των δημόσιων κοινωνικών θεσμών, των επιχειρηματικών, των πολιτιστικών, των τοπικών πρωτοβουλιών των πολιτών, των εκπαιδευτικών και ερευνητικών ιδρυμάτων.
Με εργαλείο αυτές τις περιφερειακές στρατηγικές συμμαχίες πάνω σε τοπικά σχέδια ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό θα πρέπει να ενεργοποιηθούν προγράμματα μακράς πνοής με πολυεπίπεδη θεματική πολιτική για όλες τις πολιτικές ανάπτυξης με κεντρικό άξονα την αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας.
Απασχόληση, εκπαίδευση, υποδομές, ενέργεια, κατάρτιση, επιχειρήσεις, έρευνα, αγροτική ανάπτυξη, περιβάλλον, υγεία, πολιτισμός θα πρέπει να διατρέχουν ως ενιαίος στρατηγικός άξονας την περιφερειακή αναπτυξιακή πρόταση.
Η ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής στην χώρα μας προϋποθέτει την διαμόρφωση μίας εναλλακτικής διάρθρωσης του παραγωγικού συστήματος και την αναγκαιότητα μετάβασης του από τους τομείς παραγωγής στα παραγωγικά συμπλέγματα. Αναγκαία συνθήκη γι’ αυτή την μεταμόρφωση του παραγωγικού συστήματος αποτελεί η ανάπτυξη κλαδικών πολιτικών και η διαμόρφωση ολοκληρωμένων παραγωγικών συμπλεγμάτων (π.χ. αγροδιατροφικές αλυσίδες, βιομηχανο–τουριστικό σύμπλεγμα, αγροτοτουριστικό σύμπλεγμα, κλπ) σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο.
Κατά συνέπεια, η προσέγγιση του ζητήματος της περιφερειακής ανάπτυξης απαιτεί σοβαρές αλλαγές σε σχέση με την ως τώρα στρατηγική και πρακτική. Δεν αρκεί για την ανάπτυξη των περιφερειών της χώρας η δημιουργία ενός αυτοκινητόδρομου, ενός λιμανιού, ενός σιδηροδρόμου, μιας βιομηχανικής περιοχής, ή ενός Πανεπιστημίου ή ενός ΤΕΙ. Απαιτείται πριν απ΄ αυτά η διαμόρφωση ενός νέου αναπτυξιακού υποδείγματος το οποίο σε κάθε περιφέρεια της χώρας, οι υποδομές, τα δίκτυα, η γνώση, η καινοτομική και όχι η προνομιακή επιχειρηματικότητα, το ανθρώπινο δυναμικό, οι πόροι, κλπ. θα αποτελέσουν ένα ολοκληρωμένο σύμπλεγμα δραστηριοτήτων.
Σύμφωνα με το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ ως δυναμικός κλάδος για την παραγωγή εμφανίζεται ο κλάδος της γεωργίας και ο κλάδος τροφίμων – ποτών. Επιβάλλεται συνεπώς η παραπέρα διασύνδεση των κλάδων αυτών σε συνδυασμό µε την αναγκαία αναδιάρθρωση τους μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία ενός γεωγραφικού και κλαδικού cluster (ολοκληρωμένο σύμπλεγμα δραστηριότητας ). Επιπλέον, η παραπέρα διασύνδεση τους µε τον κλάδο του τουρισμού θα ενισχύσει την διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της περιφέρειας.
Η Πελοπόννησος μπορεί:
1. Να αξιοποιήσει τον τεράστιο αρχαιολογικό, ιστορικό και φυσικό πλούτο και συνδεθεί αυτός με τις εναλλακτικές-ήπιες μορφές τουρισμού. Αντιμετωπίζοντας την Πελοπόννησο ως ενιαία μπορεί να προβληθούν π.χ. ειδικές ιστορικές διαδρομές («γνωρίζω» τα αρχαία χρόνια, την βυζαντινή εποχή και ενετοκρατία, τις μεγάλες στιγμές της επανάστασης του 1821 και της εθνικής αντίστασης). Το ίδιο μπορεί να γίνει και για τα φυσικά οικοσυστήματα της Μεσσηνίας και της Πελοποννήσου.
2. Να αναδειχθεί ως κατ’ εξοχήν περιοχή παραγωγής ποιοτικών αγροτικών προϊόντων της ελληνικής διατροφής. Η αιρετή Περιφέρεια, έχοντας ως «σημαία» το εξαιρετικής ποιότητας έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, αλλά και τα υπόλοιπα τοπικά αγροτικά προϊόντα, μπορεί να προβάλει ένα «καλάθι» τοπικών αγροτικών προϊόντων διεθνώς αναγνωρισμένων και να πάρει όλα εκείνα τα μέτρα και να πρωτοστατήσει σε δράσεις, που θα μειώνουν το κόστος παραγωγής και θα ενισχύουν το εισόδημα των αγροτών. Ειδικά για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, με δεδομένα ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι η πρώτη ελαιοπαραγωγός Περιφέρεια της χώρας και δεύτερον έχει ένα μεγάλο όπλο, την απόφαση της UNESCO να αναγνωρίσει την περιοχή της Κορώνης, ως την πρέσβειρα της μεσογειακής διατροφής, προτείνω να εξεταστεί η καθιέρωση ενός ονόματος για όλα τα έξτρα παρθένα ελαιόλαδα της Μεσσηνίας και αυτό να είναι το όνομα «Κορωνέικο».
Για να επιτευχθούν τα παραπάνω η Περιφέρεια πρέπει να αναπτύξει ορισμένες βασικές δράσεις για να βοηθήσει τους αγρότες, όπως:
Ø η δημιουργία ενός νέου τύπου παραγωγικών συνεταιρισμών, με στόχο τη μείωση του κόστους παραγωγής, τη βελτίωση της ποιότητας των προϊόντων, την αύξηση της τυποποίησης, με τελικό στόχο την ενίσχυση του εισοδήματος των γεωργών, κτηνοτρόφων και ψαράδων.
Ø η ανάδειξη της Πελοποννήσου ως παγκόσμιου κέντρου του έξτρα παρθένου ελαιολάδου και της ελιάς Καλαμών.
Ø η προώθηση της μαύρης σταφίδας -της super τροφής όπως την έχουν ονομάσει οι επιστήμονες- ενός προϊόντος που με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αποτελεί παγκόσμιο μονοπώλιο.
Ø Η ανανέωση της καλλιέργειας του ξερού σύκου και η προστασία της ποικιλίας τους.
Ø η προστασία των ντόπιων ποικιλιών (όπως Μοσχοφίλερο Μαντινείας, Φιλέρι και Ροδίτης Μεσσηνίας, Αγιωργίτικο Νεμέας, μήλα «Πιλαφά Ντελίσιους» Αρκαδίας,
Ø η ολοκληρωμένη μελέτη για νέες καλλιέργειες, λαμβάνοντας υπόψη και τις κλιματικές αλλαγές.
Ø η προβολή και αξιοποίηση των αρωματικών φυτών που υπάρχουν στην Πελοπόννησο.
Ø η δημιουργία δημοπρατηρίων με στόχο το κλείσιμο της ψαλίδας των τιμών από το χωράφι στο ράφι.
Ø η υποστήριξη των γεωργών και των κτηνοτρόφων μέσα από περιφερειακά προγράμματα «μικρών σχεδίων βελτίωσης».
Ø η ενημέρωση και των αγροτών και των καταναλωτών.
Ø ο έλεγχος της αγοράς για να τσακιστούν τα κυκλώματα της νοθείας, των καρτέλ, των «ελληνοποιήσεων» κ.λπ. ώστε να προστατεύονται οι γεωργοί και κτηνοτρόφοι, αλλά και οι καταναλωτές.
Ø η σύνδεση της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό μέσω στα πλαίσια της προώθησης της μεσογειακής διατροφής (έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, σύκα, φέτα, κρασί, φρούτα κ.λπ.).
Ø η περιφερειακή αυτοδιοίκηση μπορεί να επιβάλλει να μην υπάρχει χώρος μαζικής εστίασης που να μη χρησιμοποιεί τοπικά ποιοτικά αγροτικά προϊόντα.
Ø ο καθορισμός ζωνών βοσκοτόπων κ.λπ.
Ø η δημιουργία κέντρου γενετικής βελτίωσης των ζώων, αξιοποιώντας τις παραδοσιακές ποικιλίες της Πελοποννήσου που τείνουν να εκλείψουν.
Ø η αναδιάρθρωση των εσπεριδοειδών με νέες ποικιλίες, με στόχο την επιμήκυνση της παραγωγής και συνεπώς τη μείωση του κόστους.
Ø η συμβολή της περιφέρειας στην οργάνωση καταναλωτικών συνεταιρισμών.
Συνολικά απαιτείται μια ριζοσπαστική εναλλακτική πρόταση περιφερειακού σχεδιασμού για την αντιμετώπιση της ανεργίας, της φτώχειας και για μια ανάπτυξη με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες.
Τα βασικά εργαλεία είναι:
Ø Α) Η ανατροπή του «Καλλικράτη» και η προώθηση ενός εναλλακτικού δημοκρατικού θεσμικού πλαισίου.
Ø Τρεισήμισι χρόνια από την εφαρμογή της λεγόμενης διοικητικής μεταρρύθμισης δικαιώνεται δυστυχώς η απόλυτα αρνητική μας θέση για τον «Καλλικράτη» γενικά, αλλά και για την εφαρμογή του στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.
Ο «Καλλικράτης» παρά την καθιέρωση της αιρετής περιφέρειας, το οποίο ήταν διαχρονικό αίτημά μας, είναι μια αντιδημοκρατική, συντηρητική, συγκεντρωτική μεταρρύθμιση, που κάνει ακόμη πιο γραφειοκρατικό το θεσμό, μακριά από τους πολίτες και τις ανάγκες τους και πάνω απ’ όλα είναι η εφαρμογή των μνημονίων στο χώρο της αυτοδιοίκησης.
Τα χαρακτηριστικά αυτά του «Καλλικράτη» σε αυτά τα χρόνια της εφαρμογής του, σε συνδυασμό με την επιβολή των μνημονίων έχουν δημιουργήσει μια εφιαλτική κατάσταση στη χώρα και την αυτοδιοίκηση.
Ø Β)Απαιτείται ισχυρός δημόσιος τομέας σε επίπεδο κράτους και αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού,
Ø Γ) Δημόσια ιδιοκτησία και κοινωνικός έλεγχος των τραπεζών και Τράπεζες Ειδικού Σκοπού.
Ø Δ) Αποτροπή των ιδιωτικοποιήσεων των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΝΕΡΟ, ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ κ.α.) και ανάκτηση από το δημόσιο όλων αυτών των στρατηγικών δημόσιων επιχειρήσεων.
Ø Ε) Δομές κοινωνικής ένταξης σε περιφερειακό επίπεδο ως αναγνώριση του τεράστιου προβλήματος του κοινωνικού αποκλεισμού, της ανεργίας και της φτώχειας.
Όλα τα αντιδημοκρατικά, συγκεντρωτικά και αντιλαϊκά χαρακτηριστικά του «Καλλικράτη» επιβεβαιώνονται περίτρανα στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Ο Τατούλης λειτούργησε ως ΤΑΛΙΜΠΑΝ του νεοφιλελευθερισμού αλλά και του παλαιοκομματισμού και βέβαια για να εξυπηρετεί τις επιχειρήσεις οικογενειακών συμφερόντων. Μετέτρεψε την Περιφέρεια σε εταιρεία Τατούλης ΑΕ
Η νεοφιλελεύθερη λογική και πολιτική είναι γνωστή με χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις:
Ø Την απόφαση για δημιουργία ΕΟΖ.
Ø Όλα τα έργα με ΣΔΙΤ.
Ø Ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των ειδότων μέσω της εκχώρησης των δεδομένων των υδάτων στην ΕΥΔΑΠ ΑΕ
Ø Υπέρμαχοι του fast track.
Ø Καμία δράση και διεκδίκηση για αύξηση των κονδυλίων του ΠΕΠ, του ΠΔΕ, καθώς και για μεταφορά χρημάτων απ’ τα τομεακά στο ΠΕΠ.
Ø Υπέρ των διοδίων -έκδοση ψηφίσματος ενάντια στο κίνημα των διοδίων
Ø Εξυπηρέτηση μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων (ιδιωτική πολεοδόμηση στην Ερμιονίδα κ.λπ.) καθώς και των μεγάλων συμφερόντων στον τομέα της ενέργειας με την αδειοδότηση αφειδώς μεγάλων αιολικών σε όλα τα βουνά.
Ø Η μετατροπή της περιφέρειας σε πεδίο εξυπηρέτησης συμφερόντων των οικογενειακών επιχειρήσεων. Σε μετατροπή δηλαδή της περιφέρειας σε εταιρεία ΤΑΤΟΥΛΗΣ ΑΕ
Ø Ιδιωτικοποίηση διαχείρισης των απορριμμάτων….
Ø Άρνηση να εκδοθεί απόφαση από το Περιφερειακό συμβούλιο ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.
Ø Η αλαζονεία, η αυταρχική και αντιδημοκρατική λογική είναι έντονη:
Ø Με τα ΜΑΤ αντιμετωπίζονται οι πολίτες στα Περιφερειακά Συμβούλια.
Ø Παραχάραξη και πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων για την ΠΜΕ για τα απορρίμματα
Ø Ψήφισμα απαγόρευσης καταλήψεων,
Ø Αντίληψη για το πόσες επερωτήσεις μπορεί να καταθέτει η αντιπολίτευση,
Ø Αντίληψη για τα γραφεία των παρατάξεων,
Ø Συνεχείς παραβιάσεις του νόμου όσον αφορά τις εισηγήσεις και γενικότερα τη λειτουργία του Π.Σ.
Ø Συγκεντρωτική λογική, μη αποκέντρωση αρμοδιοτήτων στους Αντιπεριφερειάρχες και στους Διευθυντές (γνωστά).
Ø
Ø Συμπέρασμα: Όπως και στη χώρα και στο Κοινοβούλιο, έτσι και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου έχει ουσιαστικά καταργηθεί η δημοκρατία.
Ø · Η επικοινωνία έχει αντικαταστήσει την πολιτική, δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα, με τη βοήθεια του Γραφείου Τύπου, του site της Περιφέρειας και διαφόρων ΜΜΕ.
Ø Μεγαλοποιείται το τίποτα.
Ø · Η αντικειμενική εκτίμηση των πραγμάτων έχει αντικατασταθεί από τον βερμπαλισμό. Είναι γνωστές οι αναφορές ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι η πρώτη σε όλα, παρ’ ότι είναι τρίτη από το τέλος π.χ. στο ΕΣΠΑ ή ότι για τον ανεπαρκέστατο προϋπολογισμό τονίζεται ότι με τον προϋπολογισμό αυτό αναγεννάται η Περιφέρεια!!!
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν όχι μόνο την κατάργηση των Μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων καθώς και διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, αλλά και την προώθηση ενός μεταβατικού αριστερού προγράμματος
· παραγωγικής ανασυγκρότησης,
· πολιτιστικής αναγέννησης,
· στήριξης αγοραστικής δύναμης μισθών και συντάξεων,
Εξυπακούεται ότι όλα τα παραπάνω απαιτούν αριστερή κυβέρνηση και την ενεργητική συμμετοχή του ελληνικού λαού. Μια αποφασιστική στιγμή στην επίτευξη του στόχου, είναι η «δημοψηφισματική» αποδοκιμασία των μνημονιακών πολιτικών της συγκυβέρνησης, στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές και ευρωβουλευτικές εκλογές.