Διαβάστε την επιστολή:
«Ανοικτή επιστολή Χρήστου Παππά προς κ. Κωνσταντίνο Τσιάρα
Φυλακές Κορυδαλλού 21/4/2014
Αξιότιμε κύριε Τσιάρα,
Πιθανόν για σας και όχι μόνο να θεωρηθεί αδόκιμος ο τρόπος επικοινωνίας μαζί σας. Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα πως έναντι όλων προέχει η αλήθεια και πολύ περισσότερο απέναντι σε οποιαδήποτε δεοντολογία στέκει και υπερτερεί το συμφέρον του Ελληνικού Λαού. Το πνεύμα αυτής της επιστολής είναι από καρδιάς. Ταυτόσημο με το πνεύμα που χαρακτήρισε τις δύο πολύωρες συναντήσεις μας στο Υφυπουργείο των Εξωτερικών καθώς και την συνάντησή μας στο ιδιαίτερα καλόγουστα διακοσμημένο χώρο του ιατρείου σας της οδού Κηφισίας.
Θέλω να γνωρίζετε κύριε Τσιάρα πως εγώ είμαι καθαρός και ήσυχος με την συνείδησή μου. Παραμένω υπερήφανος για την πίστη και τις ιδέες μου και το μέχρι σήμερα κοινοβουλευτικό μου έργο. Παραμένω άδικα και παράνομα προφυλακισμένος για ένα ακόμη εξάμηνο όπως πρόσφατα αποφάσισε η... ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Η δική σας συνείδηση, προσωπική και εθνική, πόσα εξάμηνα ακόμη μπορεί να αντέξει; Ειλικρινά θλίβομαι που συνεχίζετε να εγκρίνετε διά της ψήφου σας την αντιλαϊκή και ανθελληνική πολιτική της Συγκυβέρνησης. Την πολιτική των μνημονίων και των μέτρων εξαθλίωσης. Θλίβομαι γιατί όλα αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την σκληρή κριτική σας στάση και με όλα όσα μου εκμυστηρευθήκατε για τους εχθρούς της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού.
Θα αναφέρω και θα σας θυμίσω την κριτική σας στον Σαμαρά και την κυβέρνηση και πώς παραμείνατε στην θέση σας χάριν του πολιτικού σας μέντορα Δημήτρη Αβραμόπουλου διατηρώντας τις φρούδες ελπίδες να συμβάλλετε, ώστε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Ενθυμούμαι επίσης όλα όσα μου εκμυστηρευθήκατε σχετικά με το τι έγινε στο Υπουργικό Συμβούλιο που προηγήθηκε της εισόδου Βενιζέλου στην Κυβέρνηση. Ήσασταν ο μόνος που εναντιώθηκε και πήρε τον λόγο.
Την παγωμάρα που νιώσατε όταν κανείς άλλος δεν αντέδρασε και πώς νιώσατε απελπιστικά μόνος. Εκείνη ακριβώς την στιγμή της σιωπής μου είπατε ότι καταλάβατε ότι ήσασταν πλέον εκτός ανασχηματισμού της κυβέρνησης. Μετά και από τα έργα και τις ημέρες Βενιζέλου στην κυβέρνηση συνεχίζετε να έχετε τις ίδιες απόψεις; Νιώθετε την ίδια παγωμάρα;
Σας ρώτησα γιατί τα κάνει όλα αυτά ο Σαμαράς. Σας είπα χαρακτηριστικά «Μα τρελός είναι;» εκτεινομένης της συζητήσεως εκ μέρους μου και στην αναφορά κάποιων φημών. Με εκπλήξατε όταν μου απαντήσατε με απορία: «Το ξέρεις και συ;»
Kύριε Τσιάρα, βρεθήκαμε αντιμέτωποι στην διάρκεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου όταν με στοχευμένες επίκαιρες ερωτήσεις ήθελα να καταδείξω και να καταγγείλω την απουσία εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Στις κοινοβουλευτικές μας εκείνες συναντήσεις και εκτός φακού, μετά το πέρας των ερωτοαπαντήσεων, πολλές φορές μου είχατε πει «δίκιο έχεις σε ό,τι είπες αλλά τι να κάνω και τι να πω» ή «συνέχισε έτσι» ή «κάνε τέτοιες ερωτήσεις γιατί είμαστε με την πλάτη στον τοίχο, όλα είναι διαλυμένα».
Αλήθεια κύριε Τσιάρα τώρα πια η πλάτη της κυβέρνησης δεν ακουμπά στον τοίχο; Ο Βενιζέλος διόρθωσε τα πράγματα; Είστε ευτυχής με την πορεία της κυβέρνησης;
Τελειώνοντας θέλω να σας αναφέρω κάποια άγνωστη σε πολλούς ιστορία. Μέρες σαν αυτές, την Λαμπρή του 2013 μου δόθηκε η ευκαιρία να συνταξιδεύσω με την αποστολή της Βουλής για την αφή του Αγίου Φωτός στον Ιερό Ναό της Αναστάσεως στην Παλαιστίνη, ως εκπρόσωπος του Λαϊκού Συνδέσμου. Η συμμετοχή μου αυτή στην αποστολή δεν ήταν αρεστή σε κάποιους. Ελάχιστες μέρες πριν την αναχώρηση ο Πρόεδρος της Βουλής μου ανακοίνωσε ότι για λόγους... οικονομίας θα ταξιδέψει μόνο ένας εκπρόσωπος του Κοινοβουλίου ο κ. Καλαντζής. Παρ’ όλα αυτά οι προσπάθειές μου συνεχίστηκαν ώστε να ταξιδέψω ανεπίσημα. Για μένα η μορφή της συμμετοχής δεν είχε καμία σημασία όσο αυτή καθαυτή η μετάβαση και παρουσία μου στον Ναό της Αναστάσεως.
Αν και ήταν εύκολο να αντιληφθώ ότι η αναδιάρθρωση ενός ταξιδιού την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή έγινε φωτογραφικά ώστε να αποκλειστεί ο εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής, διατηρούσα την ελπίδα ότι θα τελεσφορούσαν οι προσπάθειές μου. Προσπάθειες με την συνεργασία υψηλού παράγοντα του ΥΠΕΞ. Μου ζητήθηκε λοιπόν και έστειλα fax στο Υπουργείο Εξωτερικών με φωτοτυπία του διπλωματικού μου διαβατηρίου. Αυτό το υψηλότατο στέλεχος του ΥΠ.ΕΞ. ήταν το ίδιο άτομο με αυτό που στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, μετά το Πάσχα, επιβεβαίωσε τις σκέψεις μου και μου είπε: «Έκανα ό,τι μπορούσα, ξέρεις ποιοι σε έκοψαν».
Ένα χρόνο μετά θα ήθελα να ρωτήσω αυτόν τον τότε υψηλό παράγοντα του ΥΠ.ΕΞ. Οι υποκριτές, θεομπαίχτες και χριστέμποροι συνάδελφοί του στην Ν.Δ. φωτίζονται από το Φως; Το Θείο Φως της Αναστάσεως; Ο αρχηγός τους, θαμώνας της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ φωτίζεται από αυτό το Φως ή από το «μαύρο», έρεβος των κύκλων της παγκοσμιοποίησης και της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας; Θα συνεχίσει άραγε αυτός και κάποιοι συνάδελφοί του, με όποιο μερίδιο τους αναλογεί, να σταυρώνουν την Πατρίδα και τον Λαό μας;
Εύχομαι η επιστολή μου να λειτουργήσει ως εφαλτήριο προσωπικής ελευθερίας και να του προσφέρει μία νέα των πραγμάτων οπτική. Σε εσάς κύριε Τσιάρα εύχομαι προσωπική και οικογενειακή ευτυχία.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Και πρωτίστως αναμονή και ελπίδα για την ανάσταση της Πατρίδας!
Με την προσήκουσα εκτίμηση
ΧΡΗΣΤΟΣ Η. ΠΑΠΠΑΣ
Βουλευτής Επικρατείας ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ
Φυλακές Κορυδαλλού».