Listen to yourself and in that quietude you might hear the voice of God.— Maya Angelou (@DrMayaAngelou) May 23, 2014
Υπήρξε προσωπική φίλη του Malcolm X και του Martin Luther King και αγωνιζόταν μαζί τους για τα δικαιώματα των μαύρων. H Maya Angelou (Μάγια Αγγέλου) γεννήθηκε με πραγματικό όνομα Marguerite Ann Johnson στο St Louis του Μισούρι των ΗΠΑ το 1928.
Ήταν αφροαμερικανή συγγραφέας, ποιήτρια, θεατρική συγγραφέας, παραγωγός και σκηνοθέτης ταινιών για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και πολιτική ακτιβίστρια για θέματα δικαιωμάτων των μαύρων.
Στην παιδική της ηλικία ένοιωσε τι σημαίνει να είσαι θύμα φυλετικών διακρίσεων και αποφάσισε να μείνει πιστή στις παραδόσεις της Αφρικανικής-Αμερικανικής οικογένειάς της. Λεγόταν Μαργκερίτ Αν - Τζόνσον μέχρι που παντρεύτηκε τον ελληνοαμερικανό ναυτικό Τοφ Αγγελος το 1951, μια ένωση λευκού άντρα και αφροαμερικανής γυναίκας, κόντρα στο κατεστημένο της εποχής. Το ζευγάρι χώρισε το 1954 αλλά η ίδια κράτησε το επίθετο του πρώην συζύγου της.
Το 2000 τιμήθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών του αμερικανικού National Endowment for the Arts και τo 2011 ο πρόεδρος Ομπάμα της απένειμε το Presidential Medal of Freedom.
Τα σημαντικότερα αποφθέγματα της:
-Οι άνθρωποι μπορεί να μη θυμούνται τι έκανες ή τι τους είπες, αλλά πάντα θα θυμούνται πώς τους έκανες να αισθανθούν.
-Αν δεν σου αρέσει κάτι, άλλαξέ το. Αν δεν μπορείς να το αλλάξεις, άλλαξε τον τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Μην παραπονιέσαι.
-Επιτυχία είναι να σ’ αρέσει ο εαυτός σου, να σ’ αρέσει αυτό που κάνεις και να σ’ αρέσει ο τρόπος που το κάνεις.
-Ζήτα αυτό που θέλεις και να είσαι προετοιμασμένος να το αποκτήσεις.
-Η ζωή γουστάρει να τη βουτάνε από το πέτο και να της λένε: «είμαι μαζί σου μικρή μου, φύγαμε».
-Νομίζω πως το πιο σημαντικό πράγμα, πέρα από την πειθαρχία και τη δημιουργικότητα, είναι η τόλμη να τολμάς.
-Θα πρέπει να ξέρουμε όλοι ότι η διαφορετικότητα κεντάει ένα πλούσιο χαλί, και πρέπει να καταλάβουμε πως όλοι οι κόμποι του χαλιού έχουν ισότιμη αξία, ανεξάρτητα από το χρώμα τους.
-H πίκρα είναι σαν τον καρκίνο. Τρώει το σώμα που την φιλοξενεί. Αλλά ο θυμός είναι σαν τη φωτιά. Τα εξαγνίζει όλα.
Πέντε ποιήματα της
Μετάφραση: Κώστας Λιννός
ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΣΑΙ
(WHEN YOU COME)
Όταν έρχεσαι σε μένα, απρόσκλητος,
Κάνοντάς μου νόημα
Σε αλλοτινά δωμάτια,
Όπου στέκουν οι αναμνήσεις,
Προσφέροντάς μου, καθώς σ’ ένα παιδί,
Μία σοφίτα, συναντήσεις
Ημερών τόσο λιγοστών,
Μπιχλιμπίδια κλεφτών φιλιών,
Ψευτοκοσμήματα από δανεικές αγάπες,
Μπαούλα μυστικών λέξεων,
Εγώ κλαίω.
ΕΝΑ ΠΑΡΑΔΟΞΟΛΟΓΗΜΑ
(A CONCEIT)
Δώσ’ μου το χέρι σου
Κάνε χώρο για μένα
Για να σε οδηγήσω
Και να σ’ ακολουθήσω
Πέρα απ’ αυτή τη λύσσα
Της ποίησης.
Άσε τους άλλους να ’χουν
Την ιδιαιτερότητα
Των συγκινητικών λέξεων
Και της αγάπης
Για την απώλεια της αγάπης.
Για μένα,
Δώσ’ μου το χέρι σου.
ΑYΠΝΗ
(INSOMNIAC)
Υπάρχουν κάποιες νύχτες
Που ο ύπνος
Το παίζει ντροπαλός,
Ακατάδεκτος και περιφρονητικός.
Κι όλες οι πονηριές
Που σκαρφίζομαι για να πάρω
Τις υπηρεσίες του με το μέρος μου
Είναι άχρηστες σαν πληγωμένη
Περηφάνια, και πολύ πιο οδυνηρές.
ΞΥΠΝΩΝΤΑΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ
(AWAKING IN NEW YORK)
Κουρτίνες ζορίζοντας τη θέλησή τους
Ενάντια στον άνεμο,
Παιδιά που κοιμούνται,
Ανταλλάσσοντας όνειρα με Σεραφείμ.
Η πόλη σέρνεται αφυπνισμένη
Πάνω σε υπόγειους ιμάντες · κι εγώ,
Ένας συναγερμός, ξύπνια
Σαν φήμη πολέμου,
Ξαπλωμένη τεντώνομαι στην αυγή,
Αυθόρμητη κι αγνοημένη.
ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ Ο ΧΡΟΝΟΣ
(PASSING TIME)
Το δέρμα σου σαν αυγή
Το δικό μου σαν μοσχοκάρυδο
Ο ένας ζωγραφίζει την αρχή
Ενός βέβαιου τέλους
Ο άλλος, το τέλος
Μιας σίγουρης αρχής