Σχόλιο: Η παρακάτω βαρυσήμαντη έκκληση/κατάθεση από τον Igor Strelkov, τον στρατιωτικό διοικητή των Ρωσόφωνων ανταρτών στην Ανατολική Ουκρανία, καταδεικνύει κατά τη γνώμη μας με τον πιο κατηγορηματικό και λυπηρό τρόπο τη σταδιακή υποταγή του εθνικιστικού κομματιού της Ρωσικής ελίτ, υπό τον Πούτιν, στο παγκοσμιοποιητικό κομμάτι της Ρωσικής ελίτ. Αυτό έχει ήδη εδώ και καιρό δραματικές συνέπειες για τον λαό της Ανατολικής Ουκρανίας, ενώ οι σφαγές του νέο-«εκλεγέντος» Προέδρου της Πραξικοπηματικής κυβέρνησης του Κιέβου εντείνονται και με τη «δημοκρατική βούλα»,
με πρόσφατο απολογισμό 356 νεκρούς (μεταξύ αυτών 257 πολίτες), σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Όμως ακόμα συγκλονιστικότερες θα είναι οι συνέπειες αυτής της πολύ πιθανής εξέλιξης για το παγκόσμιο κίνημα κατά της Παγκοσμιοποίησης, όπου η μονοκρατορία της Υ/Ε θα επιβληθεί άνευ όρων πλέον σε όλη σχεδόν την υφήλιο, και μόνο «από τα κάτω» πλέον, με τη μαζική αντίσταση των λαών και τη δημιουργία παλλαϊκών Μετώπων από τα θύματα της Παγκοσμιοποίησης όπως το ΜΕΚΕΑ, θα μπορούσε να ανατρέψει μια ανείπωτη βαρβαρότητα που περιμένει τη συντριπτική πλειονότητα της ανθρωπότητας. (εμφάσεις στο κείμενο δικές μας
Πηγή: Urgent Appeal from Igor Strelkov (16.06.2014). #NOVOROSSIYA – URGENT APPEAL from IGOR #STRELKOV – June 16, 2014 – RT WIDELY PLZ. Αρχική αγγλική μετάφραση από τα Ρωσικά.
Ο εχθρός έχει εμπλακεί σε μαζικό βομβαρδισμό του Kramatorsk, χρησιμοποιώντας οβιδοβόλα (howitzers) στο Όρος Karachunκαι στην πέριξ περιοχή των εγκαταστάσεων καθαρισμού του νερού μεταξύ Slavyansk και Kramatorsk(διατηρούν ένα προπύργιο εκεί).
Υπάρχουν πολλές απώλειες και πυρκαγιές στην πόλη. Βομβαρδίζουν τόσο τον βιομηχανικό τομέα όσο και τις κατοικημένες γειτονιές. Ο πληθυσμός είναι σε κατάσταση πανικού – [μέχρι σήμερα,] το Kramatorsk δεν είχε βιώσει τέτοιο μαζικό βομβαρδισμό πυροβολικού.
Επιπλέον, το υλικό της πολιτοφυλακής δεν έχει πειραχθεί – οι επιθέσεις δεν είναι εναντίον του. Ρωτάτε γιατί; Η απάντηση είναι απλή – προκειμένου να εξαναγκάσουν δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες να πλημμυρίσουν τη Ρωσία. Γενοκτονία και εθνοκάθαρση στην πιο καθαρή μορφή τους.
Αποφάσισα να προσφέρω σε παγκόσμια θέα ένα κειμένο από την προσωπική μου αλληλογραφία (όπως τροποποιήθηκε κατάλληλα). Σας ζητώ να το διανείμετε. Δεν είναι πλέον δυνατόν να σιωπούμε, ελπίζοντας ότι κάποιος «στην ηπειρωτική χώρα» «θα έρθει στα συγκαλά του.»
Καθώς έχω συνηθίσει να προσμένω τα γεγονότα αρκετά βήματα μπροστά, είμαι σε κατάσταση απόλυτης «κατάρρευσης». Ήδη πριν ενάμιση μήνα προέβλεπα τη καταφανή καταστροφή της οικονομίας και του πληθυσμού , και, προκειμένου αυτή να αποφευχθεί, είχα κάνει τότε έκκληση για ειρηνευτική παρέμβαση.
Είναι πλέον πολύ αργά – οι κυανόκρανοι δεν θα είναι σε θέση να παρέμβουν χωρίς μάχη. Τώραζητώ την παροχή ΑΜΕΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΡΕΙΑΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ. Αλλά βοήθεια δεν έχει έρθει.
Σε μια-δυο εβδομάδες (και ενδεχομένως και νωρίτερα) ένα σημαντικό μέρος των στρατιωτικών αποσπασμάτων της Λαϊκής Δημοκρατίας του Donetsk (DPR) και της Λαϊκής Δημοκρατίας του Lugansk (LPR) μπορεί να ηττηθούν πλήρως. Ο λόγος είναι η ανυπέρβλητη αναλογία σε βαρύ οπλισμό …
Και όταν το Ντόνετσκ και το Lugansk είναι εντελώς αποκλεισμένα και περικυκλωμένα, όπως το Slavyansk, θα ανακύψει το ακόλουθο ερώτημα – είτε η Ρωσία θα:
1) δεσμευθεί να παρέμβει εν πλήρη ισχεί (μια παρέμβαση την οποία οι Ουκρανοί ανοιχτά προκαλούν), ή,
2) θα εγκαταλείψει εντελώς τη Νοβοροσία (μια πιθανότητα για την οποία εκλιπαρούν οι Ουκρανοί).
Και δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι αυτό το δίλημμα θα απαντηθεί μέσω της πρώτης επιλογή. Το πιο πιθανό είναι πως όχι, θα επιλεγεί το αντίθετο.
Μπορούμε να κάψουμε ακόμα και εκατό οχήματα μεταφοράς προσωπικού (APC) και να σκοτώσουμε ακόμη και πέντε χιλιάδες στρατιώτες, αλλά η συνολική ισορροπία των δυνάμεων δύσκολα θα αλλάξει. Πιθανώς, για παράδειγμα, η αναλογία του ανθρώπινου δυναμικού θα γίνει 1 προς 14, αντί 1 προς 15 …
Κάθε μέρα αναγκαζόμαστε να εγκαταλείψουμε και άλλον ένα μεγάλο οικισμό – δεν έχουμε ούτε τους άνδρες ούτε τα όπλα για να τους υπερασπιστούμε. Την ίδια στιγμή, δεν έχουμε καμία δυνατότητα να ξανακαταλάβουμε κάποιους από αυτούς – γιατί δεν έχουμε τίποτα ανάλογο με το βαρύ οπλισμό των Ουκρανών. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους εμπλέκουμε εν αμύνει με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία.
Έτσι, τι λόγος απομένει για αισιοδοξία; Οι δικές μας ήσσονος σημασίας επιτυχίες; Είναι καθαρά τακτικής φύσεως. Και, εν τω μεταξύ, έχουμε εδώ και πολύ καιρό αρχίσει να χάνουμε τη στρατηγική δέσμευση [σ.σ. από πλευράς Ρωσίας].
Βλέπω ανοιχτό σαμποτάζ στην προσέγγιση που υιοθέτησαν οι υψηλόβαθμοι Ρώσοι αξιωματούχοι σε σχέση με τη Νοβοροσία. Φαίνεται παντού. Τολμώ να πω ότι [αυτή η υπονόμευση] είναι πλήρως συνειδητή. Διαφορετικά, δεν υπάρχει καμία εξήγηση για το γεγονός ότι οι DPR και LPR δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί ούτε καν «de facto», και ότι δεν λαμβάνουν προμήθειες των απολύτως απαραίτητων όπλων και εξοπλισμού.
Ναι, ο Πούτιν έχει ουσιαστικά αποκηρύξει (και αναρωτιέμαι – σύμφωνα με τις υποδείξεις ποιανου;) τις υποσχέσεις ότι είναι έτοιμος να προστατεύσει το ρωσικό άμαχο πληθυσμό τουDonbass. ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΛΥΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΤΑΘΕΙ. Αν δεν υπάρξει στρατιωτική βοήθεια – η στρατιωτική ήττα των DPR και LPR είναι αναπόφευκτη.
Το εάν [αυτή η ήττα] έρθει μια εβδομάδα νωρίτερα ή ένα μήνα αργότερα, δεν έχει σημασία. Ο εχθρός θα μάς αποκόψει από τα σύνορα και θα μας στραγγαλίσει μεθοδικά, «καθαρίζοντας» το έδαφος κατά τη διαδικασία και, με μία κίνηση, αναγκάζοντας ένα ή δυο εκατομμύρια εντελώς στερημένους και πικραμένους πρόσφυγες σε φυγή προς την Ρωσία. (Θέλω να πιστεύω ότι οι συνέπειες για την οικονομική και την κοινωνική σφαίρα είναι προφανείς).
Και τότε, οι ομάδες «ευγνώμονων ολιγάρχων» θα πάνε στον Πούτιν με περίλυπα πρόσωπα, και προσφέροντας ως εκπρόσωπο τους τον «μεγάλο ραδιουργό» Σουρκόφ (Surkov), ο οποίος θα εξηγήσει, με χαμηλή και ύπουλη φωνή, ότι: «Κάναμε ό, τι μπορούσαμε, αλλά αυτοί … Αυτοί οι άχρηστοι ληστές του Ντόνετσκ απέτυχαν σε όλα από μόνοι τους, και δεν μπορούμε να τους δώσουμε βοήθεια χωρίς να διακινδυνεύσουμε πυρηνικό πόλεμο … Τιμωρήθηκαν οι ίδιοι … Δεν αξίζει τον κόπο να πάρουμε το ρίσκο … Πρέπει να επιμείνουμε … Θα κάνουμε τα πάντα στο σωστό χρόνο … Είναι δυνατόν να διαπραγματευτούμε με το Poroshenko… Αυτή είναι μια τακτική υποχώρηση … Δεν είμαστε έτοιμοι να προχωρήσουμε σε πόλεμο … Μετά από όλα, πήραμε Κριμαία, έτσι δεν είναι; … ». Και ούτω καθεξής και άλλα τέτοια.
Τι θα σημαίνει για τους ανθρώπους μας – το ξέρω ήδη. Οι περισσότεροι από εμάς θα χαθούν, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα – αυτή η εξέγερση και όλα τα θύματα της θα είναι μάταια, και η «Ρωσική Άνοιξη» θα εξαλειφθεί στη ρίζα της από τον «Ουκρανική Παγωνιά».
Και ο επόμενος πόλεμος, ο πόλεμος στον οποίο δεν θα είμαστε μάρτυρες, θα είναι στο έδαφος της Ρωσίας – αμέσως μετά την «Μαϊντάν της Μόσχας», φυσικά …