Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνονται τρία θεμελιώδη πράγματα:
Πρώτον: ότι η ανατροπή και οι νίκες δεν έρχονται με αγωνιστικούς «περίπατους» αλλά διασφαλίζονται με θυσίες, τόλμη και μεγάλους κινδύνους.
Δεύτερον: ότι η ανασυγκρότηση και η κατάκτηση εκ νέου της αξιοπιστίας του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος δεν πρόκειται να γίνει με παχιά «επαναστατικά» λόγια αλλά μέσα από σκληρούς, ανελέητους αγώνες και μεγάλες συγκρούσεις, όπου οι νέες ηγεσίες θα αποφασίσουν να έρθουν αντιμέτωπες, με ότι αυτό και αν συνεπάγεται, με μια «αστική νομιμότητα» κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των κυρίαρχων κεφαλαιακών τάξεων.
Τρίτον: ότι ένας μεγάλος αγώνας δεν ξεκινάει χωρίς σχέδιο και απόφαση για να προχωρήσει, ανεξαρτήτως των συνεπειών από τον αντίπαλο, μέχρι τέλους, στο βαθμό φυσικά που βρίσκει ανταπόκριση σε αυτούς που τον διεξάγουν και στην κοινωνία. Αγώνες που ξεκινάνε για να μείνουν με την πρώτη μεγάλη δυσκολία στη μέση, είναι ότι ακριβώς πρέπει να αποφεύγεται στις σημερινές ιδιαίτερα περιστάσεις.
Αν η κάκιστη απόφαση της πλειοψηφίας μιας οριακής απαρτίας του ΔΣ της ΓΕΝΟΠ σταματάει την απεργία στη ΔΕΗ, αυτό δεν σημαίνει ότι ο αγώνας τελείωσε.
Το αντίθετο. Ο αγώνας μόλις τώρα αρχίζει με περισσότερο πείσμα, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και περισσότερες δυνατότητες.
Αρκεί όσοι αντιστάθηκαν και αντιστέκονται στην οπισθοχώρηση και την αναδίπλωση να βρουν τη δύναμη να μπουν με τόλμη, ενωτικό και αγωνιστικό πνεύμα, μπροστά και να δείξουν στους εργαζόμενους της ΔΕΗ και στην κοινωνία ότι υπάρχουν πρωτοπόροι που δείχνουν το δρόμο της συνέχειας, της συνέπειας, της αυτοθυσίας και της νίκης.
Σε όλους τους χώρους εργασίας της ΔΕΗ, σε όλες τις ενεργειακές μονάδες, σ’ όλες τις πόλεις και πρώτα απ΄ όλα στην Αθήνα μπορούν και πρέπει να οργανωθούν μεγάλες αγωνιστικές συγκεντρώσεις και νέαμεγάλα λαικά μαχητικά Ιουλιανά συλλαλητήρια. Παντού σε κάθε άκρη και γωνιά της Ελλάδας πρέπει να ακουστεί η απαίτηση για δημοψήφισμα.
Ακόμα, όμως και αν το νομοσχέδιο της «μικρής» ΔΕΗ περάσει, όπως περάσει, ο μεγάλος αγώνας για να κρατηθεί ζωντανή η μεγάλη δημόσια και ανασυγκροτημένη ΔΕΗ δεν γίνεται παρελθόν. Γιατί η ΔΕΗ αν συνεχίσουμε τον ωραίο αγώνα δεν θα ξεπουληθεί όσα νομοσχέδια και αν ψηφιστούν όσο εμείς δεν την «ξεπουλάμε» στη συνείδησή μας και στην καρδιά μας.
Το νομοσχέδιο για τη ΔΕΗ δεν θα περάσει αλλά και αν περάσει δεν θα εφαρμοστεί στην πράξη.
Το παλιό μας σύνθημα: δεν πουλάμε, δεν χρωστάμε, δεν πληρώνουμε είναι όσο ποτέ επίκαιρο και μπορεί να ξανασυσπειρώσει.
Ένα νέο ανένδοτο και αποφασισμένο κίνημα μπορεί να γεννηθεί. Έχει αρχίσει να γεννιέται!
Και έχει αρχίσει να γεννιέται γιατί όλο και περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι με το παλιό, το κουρασμένο, το συμβιβασμένο και παραιτημένο «αγωνιστικό» δυναμικό στα συνδικάτα και στο κίνημα, οι αγώνες δεν μπορούν πια να κάνουν ούτε ένα βήμα μπροστά όταν οι ανάγκες επιβίωσης τρέχουν και γίνονται αφόρητα πιεστικές.
*Ο Διαμαντής Νικηφόρου είναι εργαζόμενος της ΔΕΗ