«Δεν μπορεί να υποχρεωνόμαστε σε συνεχείς επιστρατεύσεις απεργών για να λειτουργήσει η κοινωνία και την ίδια στιγμή να διατηρούμε τη δυνατότητα ολιγομελών σωματείων να ακινητοποιούν δημόσιες επιχειρήσεις» τόνιζε προς «Το Βήμα της Κυριακής» κορυφαίο στέλεχος της κυβέρνησης.
Οι κεντρικοί άξονες των αλλαγών αφορούν τον υφιστάμενο τρόπο κήρυξης μιας απεργιακής κινητοποίησης, τη σύσταση - συγκρότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την επανεξέταση των δικαιωμάτων των συνδικαλιστών, όπως είναι οι συνδικαλιστικές άδειες.
Ταυτοχρόνα συζητείται η επαναφορά της ανταπεργίας (κλείσιμο της επιχείρησης από τον εργοδότη σε περιπτώσεις απεργιών διαρκείας των εργαζομένων), την οποία προέβλεπε ο νόμος 330/1976 (του τότε υπουργού Εργασίας Κωνσταντίνου Λάσκαρη) και την απαγόρευσε ο νόμος 1264 το 1982, επί υπουργίας κ. Απ. Κακλαμάνη.
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Οι αλλαγές που συζητούνται στο επιτελείο του υπουργείου Εργασίας αφορούν όλη τη δομή του νόμου, τη λειτουργία των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων κ.λπ. Τα βασικά σημεία επικεντρώνονται στα εξής:
Αλλαγή στον τρόπο λήψης της απόφασης για την κήρυξη απεργίας. Οι προτάσεις-ιδέες που βρίσκονται στο τραπέζι έχουν ως κεντρικό στοιχείο την «έννοια της πλειοψηφίας» για τη λήψη απεργιακής απόφασης.
Αλλαγή στο καθεστώς των συνδικαλιστικών αδειών
Οργάνωση, δοµή και λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων
Ανταπεργία (λοκ άουτ). Πρόκειται για τη ρύθμιση που προκαλεί τις περισσότερες αντιδράσεις. Στις προτάσεις θα υπάρχει η επαναφορά - υπό όρους - του δικαιώματος των εργοδοτών στην ανταπεργία. Δηλαδή στο κλείσιμο της επιχείρησης σε περιπτώσεις απεργιακών κινητοποιήσεων. Το «δικαίωμα της ανταπεργίας» καταργήθηκε με τον νόμο 1264/82, ωστόσο ορισμένοι εργοδοτικοί φορείς θέτουν - από καιρού εις καιρόν - το αίτημα της επαναφοράς του.