Εδώ και δυο χρόνια στις Σκουριές Χαλκιδικής, παίζεται ένα έργο τρόμου με πρωταγωνιστές το αρχέγονο δάσος που στέκεται εκεί από την αρχή του χρόνου, τους «επενδυτές» και τους κατοίκους οι οποίοι ζητάνε ν’ ακουστούν, διαδηλώνουν, χτυπιούνται βάρβαρα από τα ΜΑΤ, σύρονται σαν εγκληματίες στα δικαστήρια και πάλι διαδηλώνουν. Ο λόγος: το βουνό, το νερό, το αρχέγονο δάσος, το πραγματικό χρυσάφι του τόπου που η τοπική κοινωνία δεν είναι διατεθειμένη να δώσει.
Η ιστορία έχει ως εξής:1. Το ελληνικό δημόσιο παραχώρησε στην εταιρεία 300.000 στρέμματα αρχέγονου δάσους με το εξευτελιστικό
αντίτιμο αποικιακού τύπου των 11 εκ ευρώ
2. Το δημόσιο προέβη στην πώληση χωρίς προηγούμενη εκτίμηση των στοιχείων ενεργητικού και χωρίς ανοιχτό διαγωνισμό.
3. Με τη σύμβαση παραχώρησης η «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε.» ιδιοκτησίας της Καναδικής EldoradoGold SA και ΑΚΤΩΡ ΑΕ του Μπόμπολα, απαλλάσσεται από οποιοδήποτε φόρο μεταβίβασης ή άλλο φόρο και από οποιεσδήποτε οικονομικές υποχρεώσεις από τη λειτουργία των μεταλλείων. Δηλαδή όφελος για το κράτος 0!!!
4. Επίσης Στον νόμο 3220/2004 ΦΕΚ 15Α/28.1.2004 στη σελίδα 349 αναφέρεται ΡΗΤΑ ότι: «H αγοράστρια δεν έχει υποχρέωση και ευθύνη για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος εν γένει ή απορρέουσα από τον Μεταλλευτικό κώδικα, τον Κ.Μ.Λ.Ε., την Κ.Υ.Α. περιβαλλοντολογικών όρων, τις εγκρίσεις τεχνικών μελετών και τις λοιπές εν γένει διοικητικές πράξεις, εγκρίσεις ή άδειες μετά από την αναστροφή της πώλησης σύμφωνα με το άρθρο 4 της παρούσης».
Ένας από τους πρωταγωνιστές στην όλη ιστορία ο γνωστός σε όλους μας Χρήστος Πάχτας, πρώην υφυπουργός οικονομίας και νυν δήμαρχος Αριστοτέλη, με πλούσια προϋπηρεσία σε σκάνδαλα (Μεταλλεία Κασσάνδρας, Πόρτο Καρράς), ο οποίος σύμφωνα και με ρεπορτάζ του Γαλλικού καναλιού France2 (http://youtu.be/ecnp64xgBZ0)υποστηρίζει την επένδυση με αντάλλαγμα να προσληφθούν εκεί «οι δικοί του άνθρωποι», ακολουθώντας της γνωστή παλαιολιθική κομματική τακτική που τελικά δεν ξεχνιέται.
Η καταστροφή στην περιοχή θα είναι τεράστια, γιατί ο τρόπος εξόρυξης θα είναι πλέον επιφανειακός. Δεν μιλάμε πια για υπόγεια ορυχεία. Μιλάμε για πλήρη ερημοποίηση. Θα δημιουργηθούν κρατήρες πλάτους 700 μέτρων και βάθους 220, για να παραλάβουν λιγότερο από 1 γραμμάριο χρυσού ανά τόνο σκόνης, χρησιμοποιώντας ως μέθοδο εξόρυξης την “ακαριαία τήξη” που χρησιμοποιεί κυάνειο, το οποίο καταλήγει στα ρέματα της περιοχής και εν τέλει στον υδροφορέα που υδροδοτεί όλη την περιοχή.
Από τις 20 Μαρτίου 2012 κάτοικοι της περιοχής αγωνίζονται ειρηνικά, με χρήση όλων των μέσων που προβλέπονται από τους νόμους, να σταματήσουν την καταστροφή του τόπου τους, να προστατεύσουν τη ζωή τους και να διαφυλάξουν τη συνέχιση της ύπαρξης των μελλοντικών γενεών. Αγωνίζονται ειρηνικά και νόμιμα να αποτρέψουν την κατάλυση του Συντάγματος από την Εταιρεία, την Πολιτεία, τις αστυνομικές δυνάμεις και την αδιαφορία της Δικαιοσύνης. Το Κράτος απαντάει αμείλικτα στον ειρηνικό αγώνα των κατοίκων, δημιουργώντας κλιμα τρομοκρατίας στα χωριά, επιθέσεις μεγάλων δυνάμεων ΜΑΤ, με καταδρομικές εφόδους στα σπίτια και προσαγωγές δεκάδων κατοίκων σε σειρά δικών, με ξυλοδαρμούς και άσκηση βίας.
Εμείς, ακόμα κι από τόσα χιλιόμετρα μακριά, στεκόμαστε αλληλέγγυοι στον μεγάλο αγώνα των κατοίκων της περιοχής για να αποτραπεί η καταστροφή του πολύτιμου οικοτόπου. Είμαστε στο πλάι τους γιατί πιστεύουμε ότι σύντομα θα έρθει και η δική μας σειρά να «αναπτυχθούμε» κατά παρόμοιο τρόπο. Είμαστε αλληλέγγυοι γιατί πιστεύουμε πως δεν υπάρχει χρηματικό αντίτιμο στην ανθρώπινη ζωή. Πως δεν μπορούμε να κοστολογήσουμε τη ζωή μας, τη ζωή των απογόνων μας και των άγνωστων μελλοντικών γενεών, με το οποιοδήποτε ποσό ως μισθό. Πως δεν μπορούμε να υπολογίζουμε περισσότερο τα χρήματα από την υγεία, από τον τόπο κατοικίας, από το οξυγόνο που (δεν ) θα αναπνέουμε. Είμαστε υπέρ της ζωής και όχι υπέρ του θανάτου. Η γη που πατάμε δεν μας ανήκει, είμαστε απλοί επισκέπτες της και οφείλουμε να την προστατεύουμε για να προστατεύει κι εκείνη εμάς, πέρα από οποιοδήποτε προσωπικό συμφέρον ή προσδοκία. Αυτή είναι μια από τις θυσίες που πρέπει να κάνουμε για να αλλάξει επιτέλους η νοοτροπία που θέλει το χρήμα και το βραχυπρόθεσμο προσωπικό μικροσυμφέρον μας πάνω από όλα.
Σύνταγμα της Ελλάδος, Άρθρο 24 παρ.1
“Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας.. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων, εκτός αν προέχει για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση, που την επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον”.
«Ανοικτή συνέλευση πλατείας Περιβολάκια»
www.perivolakia.gr