Στη πρώτη ανακοίνωσή μας για τις κτηνώδεις σιωνιστικές σφαγές των Παλαιστινίων και των αυτονομιστών της Ουκρανίας,[1]αναφερθήκαμε στο σημερινό ρόλο της «αριστεράς» ― ως βασική αιτία για την αδρανοποίηση των λαϊκών στρωμάτων ― έτσι όπως σκιαγραφείται είτε από τις άθλιες ίσες αποστάσεις των αυτοαποκαλούμενων «κομμουνιστών» της ηγεσίας του ΚΚΕ, είτε από γκρουπούσκουλα υποστυλώματα του ΣΥΡΙΖΑ που παίζουν ξεκάθαρα το ρόλο πέμπτης φάλαγγας.Οι νέες «δράσεις» και θέσεις όλου αυτού του ψευτο-μαρξίζοντος χυλού, επιβεβαιώνει με τον πιο τραγικό τρόπο την πρώτη μας ανακοίνωση. Όσον αφορά την «αντισυστημική πρωτοπορία» του ΚΚΕ, συνεχίζει να αποπροσανατολίζει την εκλογική του βάση για την αντίσταση στην ανατολική Ουκρανία με νέες αθλιότητες : «Βασικό μέλημα αυτών των δυνάμεων είναι η προσπάθεια προώθησης των αντιλαϊκών τους σχεδίων για την ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, που συνοδεύεται με ένα σύνολο αντεργατικών - αντιλαϊκών μέτρων για την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης της χώρας. Βεβαίως, ανάλογο «πακέτο μέτρων» θα ίσχυε και στην περίπτωση που η «ζυγαριά» των συμφερόντων της αστικής τάξης της Ουκρανίας «έγερνε» στην απόφαση ενσωμάτωσης της χώρας στην «Τελωνειακή Ένωση» που έχει συγκροτήσει η Ρωσία με τη Λευκορωσία και το Καζαχστάν.»[2]
Έτσι για τον επαναστατικό Περισσό που συνεχίζει ― και θα συνεχίζει… ― να νομιμοποιεί το χουντικό ελληνικό καθεστώς με τη συμμετοχή του στη βουλή, έχει χαράξει στα κιτάπια του ως πολιτική γραμμή τον πολιτικό ― και κατ’ επέκταση κοινωνικό ― ρατσισμό, επενδεδυμένο με τσιτάτα «ταξικής συνειδητοποίησης» «εργατικής κυβέρνησης» και «ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων». Οι εργάτες του Ντονέτσκ και όλοι οι αντιστεκόμενοι στη εισβολή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην Ουκρανία αποτελούν ένα είδος «ζυγαριάς» που όπου και να γείρει τα «αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα» είναι δεδομένα… Θεωρούμε ότι όσο δογματικοί και να είναι κάποιοι πολιτικοί χώροι, είναι αδύνατο να τσουβαλιάζονται από «αφέλεια» ο σημερινός αγώνας ενός μεγάλου κομματιού της Ουκρανίας που στρέφεται κατά της ενσωμάτωσής του στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με τον αγώνα για αυτοδιάθεση και εθνική ανεξαρτησία με σημαντικά στοιχεία και κοινωνικής απελευθέρωσης των αυτονομιστών της Ουκρανίας.
Οι εκ της εκφυλισμένης «αριστεράς», ρεφορμιστικής εκφάνσεως του μαρξισμού… και δημιουργήματα των αναγκών του συστήματος για την «ενδεδειγμένη αριστερά» (ή αλλιώς «ελεγχόμενη αντιπολίτευση»), οργάνωναν τις δικές τους «διαμαρτυρίες» για τη σφαγή στη Παλαιστίνη παρέα με τους μισθοφόρους του ΝΑΤΟ που μακελεύουν λαούς στη Συρία και πριν στη Λιβύη. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το ρόλο αυτών των νέων ταγμάτων ασφαλείας της Νέας Διεθνής Τάξης με τα ροζ κοστούμια.
Με μια νέα εμετική παρουσίαση οι καλοβολεμένοι με τις παχυλές τσέπες «αγωνιστές» του Σύριζα στις 31-7-2014, διαδηλώνουν μαζί με τους δολοφόνους του Συριακού λαού, συνεργάτες του σιωναζισμού και των μυστικών υπηρεσιών. Οι πατερούληδες της εκφυλισμένης «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν δράση ―ξανά― ως το αριστερό φερέφωνο των think tanks της Υπερεθνικής και Σιωνιστικής ελίτ για να νομιμοποιήσουν και να προστατέψουν τα «αδέλφια» τους στο δρόμο παρέα με τους «αντικαπιταλιστές» του ΣΕΚ. Ας απολαύσουμε τα έργα τους:
Οι φωτό είναι από ανεξάρτητο ιστότοπο : http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2014/08/blog-post_44.html
Πριν λίγες μέρες (22-07-2014) επίσης ο αρχηγίσκος του νεο-πασοκικού μορφώματος, Αλέξης, αφού φόρεσε την παλαιστινιακή μαντήλα (την προβιά του προβάτου πάνω από την προβιά του λύκου) βγήκε στον δρόμο δήθεν για συμπαράσταση του Παλαιστινιακού λαού χαρακτηρίζoντας την ωμή σφαγή «πόλεμο» (!!!) και δηλώνοντας : «βιώσιμη, δίκαιη και ειρηνική λύση, με τη δημιουργία ενός βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, στα όρια του 1967, όπως προβλέπουν και οι αποφάσεις του ΟΗΕ». Οι λόγοι των συναντήσεων Τσίπρα-Πέρες τον Αύγουστο του 2013 δεν περικλείουν πλέον κανένα μυστήριο… Αντίστοιχη φιλοσιωνιστική «γραμμή» περνούν όλα τα παραμάγαζα του ΣΥΡΙΖΑ όπως τα πρότζεκτ του Χατζηστεφάνου[3].Τσίπρα και το κακό συναπάντημα δεν υπάρχουν σύνορα του 1967. Τέτοια αθλιότητα νομιμοποίησης του Σιωνιστικού προτζεκτ από τα «αριστερά» μόνο από την αριστερά του Τσίπρα και του Σόρος μπορεί να γίνει. Γι αυτό έχει αναβαθμιστεί σε «αριστερή» αντιπολίτευση το μόρφωμα του Σόρος και των σιωνιστών.
Φυσικά η συστημική στάση του «αριστερού φερέφωνου» δεν είναι κάτι νέο. Έχουν συνεπέστατα υποστηρίξει ΌΛΕΣ τις επεμβάσεις και πραξικοπήματα της Υ/Ε και Σ/Ε σε βάθος χρόνου έως και σήμερα, είναι εκ του …πρηνηδόν πάντα σε άμεση επαφή με τα αφεντικά τους στην Υπερεθνική και Σιωνιστική ελίτ[4]ώστε να διαχέουν μέσα στον λαό από «αριστερή» μεριά τη διαδικασία ενσωμάτωσης των χωρών στη Νέα Διεθνή Τάξη που διαχειρίζεται η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Έτσι δεν είναι τυχαία η συνεπέστατη υποστήριξή τους στην ενσωμάτωση των χωρών που δεν αποτελούν κράτη-παρίες της ΝΔΤ μέσω των ταγματασφαλήτικων ομάδων που δρουν σε αυτά, αλλά δεν είναι τυχαία και η προσήλωσή τους στη τακτική ενσωμάτωσης χωρών στη ΝΔΤ με «ομαλούς» τρόπους όπως στη περίπτωση της Ελλάδας μέσω των υπερεθνικών μηχανισμών της ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ κλπ…
Η «ευρωπαϊκή αριστερά» αποδείχτηκε το καταλληλότερο εργαλείο στη μακρόχρονη διαδικασία ενσωμάτωσης της Ελλάδας στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές, υποστηρίζοντας το βασικό μηχανισμό εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας αυτόν της ΕΕ αλλά και όπου χρειάστηκε έδωσε και τυπικά την έγκρισή της στην απελευθέρωση των αγορών με την υπογραφή της συνθήκης Μάαστριχτ,[5]τις συνέπειες της οποίας πληρώνει ο λαός τώρα. Η ψεύτη-αντιμνημονιακή στάση του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε ως το νέο «αριστερό» λάβαρο της ηγετικής κλίκας της Κουμουνδούρου για να αναστυλώσει το διαλυμένο αριστερό προφίλ του νεοταξίτικου αυτού μορφώματος. Όμως ακόμα και η αντιμνημονιακή μπουρδολογία της «αριστεράς του χαβιαριού» έδειξε πόσο «αντιμνημονιακή» είναι και στη περίπτωση της Κύπρου όπου επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε την υπογραφή του μνημονίου από το εξευτελισμένο ΑΚΕΛ, όταν π.χ. μέσω της «Αυγής» στέλεχος της Κουμουνδούρου ανέλαβε να παρουσιάσει τα «θετικά» σημεία της συμφωνίας με τη Τρόικα… καταλήγοντας στην αθλιότητα: «μια κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί και να διασώσει τις μορφές του κοινωνικού κράτους»[6]. Συμπέρασμα που ακολούθησε τις κωλοτούμπες περί «ακύρωσης των μνημονίων» που ακουγόντουσαν παλιότερα από τα γελοία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πριν να ανακαλύψουν τα περί «διαπραγμάτευσης» μέσα στην ΕΕ. Τις συνέπειες της «διαπραγμάτευσης» και της προδοτικής στάσης της ηγεσίας της Κουμουνδούρου τις είδαμε να εφαρμόζονται λίγο αργότερα…[7]
Η εν γένει στάση της ψευτο-«αριστεράς» ορίζεται από τις επιταγές της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ και αυτές δεν είναι άλλες από την πολιτική και οικονομική ενοποίηση των οικονομικών μπλοκς διεθνώς προς την παγκόσμια διακυβέρνηση που προκύπτει από την ενοποίηση αυτή. Σε αυτά τα πλαίσια χώρες με ήδη κατεστραμμένες τις παραγωγικές τους δομές δε πρόκειται ποτέ να ανακάμψουν αν δεν απεξαρτηθούν από τους μηχανισμούς εξάρτησης της παγκοσμιοποίησης θεμελιώνοντας την οικονομική τους αυτοδυναμία μέσω Μετώπων για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση , η οποία αποτελεί προϋπόθεση πλέον για την επιβίωση του πληθυσμού, την βιωσιμότητα των ιδιαίτερων πολιτισμικών στοιχείων του κάθε λαού, την κοινωνική συνοχή και την συστημική αλλαγή.
Η πιθανότητα σχηματισμού «αριστερής» κυβέρνησης από τους νέο–Τσολάκογλου υπηρέτες της Νέας Διεθνής Τάξης, θα σημαίνει για τον ελληνικό λαό το οριστικό ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, μεγαλύτερη ανεργία, ιδιωτικοποίηση της υγείας και παιδείας, προτεκταριοποίηση της χώρας, όλα αυτά με ψευτο-αριστερό μανδύα, αφού από τη μια τα στελέχη των πεμπτοφαλαγγιτών του ΣΥΡΙΖΑ θα προστατεύουν τα συμφέροντα της Υ/Ε με το να συνεχίζει η χώρα να εξαρτάται από την ΕΕ, ενώ από την άλλη θα συνεχίζουν να «διαμαρτύρονται» για τις συνέπειες της συνεχιζόμενης εξάρτησης ως γνήσιοι απατεώνες.
Έτσι για τον επαναστατικό Περισσό που συνεχίζει ― και θα συνεχίζει… ― να νομιμοποιεί το χουντικό ελληνικό καθεστώς με τη συμμετοχή του στη βουλή, έχει χαράξει στα κιτάπια του ως πολιτική γραμμή τον πολιτικό ― και κατ’ επέκταση κοινωνικό ― ρατσισμό, επενδεδυμένο με τσιτάτα «ταξικής συνειδητοποίησης» «εργατικής κυβέρνησης» και «ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων». Οι εργάτες του Ντονέτσκ και όλοι οι αντιστεκόμενοι στη εισβολή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην Ουκρανία αποτελούν ένα είδος «ζυγαριάς» που όπου και να γείρει τα «αντεργατικά-αντιλαϊκά μέτρα» είναι δεδομένα… Θεωρούμε ότι όσο δογματικοί και να είναι κάποιοι πολιτικοί χώροι, είναι αδύνατο να τσουβαλιάζονται από «αφέλεια» ο σημερινός αγώνας ενός μεγάλου κομματιού της Ουκρανίας που στρέφεται κατά της ενσωμάτωσής του στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με τον αγώνα για αυτοδιάθεση και εθνική ανεξαρτησία με σημαντικά στοιχεία και κοινωνικής απελευθέρωσης των αυτονομιστών της Ουκρανίας.
Οι εκ της εκφυλισμένης «αριστεράς», ρεφορμιστικής εκφάνσεως του μαρξισμού… και δημιουργήματα των αναγκών του συστήματος για την «ενδεδειγμένη αριστερά» (ή αλλιώς «ελεγχόμενη αντιπολίτευση»), οργάνωναν τις δικές τους «διαμαρτυρίες» για τη σφαγή στη Παλαιστίνη παρέα με τους μισθοφόρους του ΝΑΤΟ που μακελεύουν λαούς στη Συρία και πριν στη Λιβύη. Δεν υπάρχει πλέον καμία αμφιβολία για το ρόλο αυτών των νέων ταγμάτων ασφαλείας της Νέας Διεθνής Τάξης με τα ροζ κοστούμια.
Με μια νέα εμετική παρουσίαση οι καλοβολεμένοι με τις παχυλές τσέπες «αγωνιστές» του Σύριζα στις 31-7-2014, διαδηλώνουν μαζί με τους δολοφόνους του Συριακού λαού, συνεργάτες του σιωναζισμού και των μυστικών υπηρεσιών. Οι πατερούληδες της εκφυλισμένης «αριστεράς» του ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβαν δράση ―ξανά― ως το αριστερό φερέφωνο των think tanks της Υπερεθνικής και Σιωνιστικής ελίτ για να νομιμοποιήσουν και να προστατέψουν τα «αδέλφια» τους στο δρόμο παρέα με τους «αντικαπιταλιστές» του ΣΕΚ. Ας απολαύσουμε τα έργα τους:
Οι φωτό είναι από ανεξάρτητο ιστότοπο : http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr/2014/08/blog-post_44.html
Πριν λίγες μέρες (22-07-2014) επίσης ο αρχηγίσκος του νεο-πασοκικού μορφώματος, Αλέξης, αφού φόρεσε την παλαιστινιακή μαντήλα (την προβιά του προβάτου πάνω από την προβιά του λύκου) βγήκε στον δρόμο δήθεν για συμπαράσταση του Παλαιστινιακού λαού χαρακτηρίζoντας την ωμή σφαγή «πόλεμο» (!!!) και δηλώνοντας : «βιώσιμη, δίκαιη και ειρηνική λύση, με τη δημιουργία ενός βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, στα όρια του 1967, όπως προβλέπουν και οι αποφάσεις του ΟΗΕ». Οι λόγοι των συναντήσεων Τσίπρα-Πέρες τον Αύγουστο του 2013 δεν περικλείουν πλέον κανένα μυστήριο… Αντίστοιχη φιλοσιωνιστική «γραμμή» περνούν όλα τα παραμάγαζα του ΣΥΡΙΖΑ όπως τα πρότζεκτ του Χατζηστεφάνου[3].Τσίπρα και το κακό συναπάντημα δεν υπάρχουν σύνορα του 1967. Τέτοια αθλιότητα νομιμοποίησης του Σιωνιστικού προτζεκτ από τα «αριστερά» μόνο από την αριστερά του Τσίπρα και του Σόρος μπορεί να γίνει. Γι αυτό έχει αναβαθμιστεί σε «αριστερή» αντιπολίτευση το μόρφωμα του Σόρος και των σιωνιστών.
Φυσικά η συστημική στάση του «αριστερού φερέφωνου» δεν είναι κάτι νέο. Έχουν συνεπέστατα υποστηρίξει ΌΛΕΣ τις επεμβάσεις και πραξικοπήματα της Υ/Ε και Σ/Ε σε βάθος χρόνου έως και σήμερα, είναι εκ του …πρηνηδόν πάντα σε άμεση επαφή με τα αφεντικά τους στην Υπερεθνική και Σιωνιστική ελίτ[4]ώστε να διαχέουν μέσα στον λαό από «αριστερή» μεριά τη διαδικασία ενσωμάτωσης των χωρών στη Νέα Διεθνή Τάξη που διαχειρίζεται η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Έτσι δεν είναι τυχαία η συνεπέστατη υποστήριξή τους στην ενσωμάτωση των χωρών που δεν αποτελούν κράτη-παρίες της ΝΔΤ μέσω των ταγματασφαλήτικων ομάδων που δρουν σε αυτά, αλλά δεν είναι τυχαία και η προσήλωσή τους στη τακτική ενσωμάτωσης χωρών στη ΝΔΤ με «ομαλούς» τρόπους όπως στη περίπτωση της Ελλάδας μέσω των υπερεθνικών μηχανισμών της ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ κλπ…
Η «ευρωπαϊκή αριστερά» αποδείχτηκε το καταλληλότερο εργαλείο στη μακρόχρονη διαδικασία ενσωμάτωσης της Ελλάδας στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές, υποστηρίζοντας το βασικό μηχανισμό εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας αυτόν της ΕΕ αλλά και όπου χρειάστηκε έδωσε και τυπικά την έγκρισή της στην απελευθέρωση των αγορών με την υπογραφή της συνθήκης Μάαστριχτ,[5]τις συνέπειες της οποίας πληρώνει ο λαός τώρα. Η ψεύτη-αντιμνημονιακή στάση του ΣΥΡΙΖΑ ήρθε ως το νέο «αριστερό» λάβαρο της ηγετικής κλίκας της Κουμουνδούρου για να αναστυλώσει το διαλυμένο αριστερό προφίλ του νεοταξίτικου αυτού μορφώματος. Όμως ακόμα και η αντιμνημονιακή μπουρδολογία της «αριστεράς του χαβιαριού» έδειξε πόσο «αντιμνημονιακή» είναι και στη περίπτωση της Κύπρου όπου επί της ουσίας ο ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε την υπογραφή του μνημονίου από το εξευτελισμένο ΑΚΕΛ, όταν π.χ. μέσω της «Αυγής» στέλεχος της Κουμουνδούρου ανέλαβε να παρουσιάσει τα «θετικά» σημεία της συμφωνίας με τη Τρόικα… καταλήγοντας στην αθλιότητα: «μια κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματευτεί και να διασώσει τις μορφές του κοινωνικού κράτους»[6]. Συμπέρασμα που ακολούθησε τις κωλοτούμπες περί «ακύρωσης των μνημονίων» που ακουγόντουσαν παλιότερα από τα γελοία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πριν να ανακαλύψουν τα περί «διαπραγμάτευσης» μέσα στην ΕΕ. Τις συνέπειες της «διαπραγμάτευσης» και της προδοτικής στάσης της ηγεσίας της Κουμουνδούρου τις είδαμε να εφαρμόζονται λίγο αργότερα…[7]
Η εν γένει στάση της ψευτο-«αριστεράς» ορίζεται από τις επιταγές της υπερεθνικής και σιωνιστικής ελίτ και αυτές δεν είναι άλλες από την πολιτική και οικονομική ενοποίηση των οικονομικών μπλοκς διεθνώς προς την παγκόσμια διακυβέρνηση που προκύπτει από την ενοποίηση αυτή. Σε αυτά τα πλαίσια χώρες με ήδη κατεστραμμένες τις παραγωγικές τους δομές δε πρόκειται ποτέ να ανακάμψουν αν δεν απεξαρτηθούν από τους μηχανισμούς εξάρτησης της παγκοσμιοποίησης θεμελιώνοντας την οικονομική τους αυτοδυναμία μέσω Μετώπων για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση , η οποία αποτελεί προϋπόθεση πλέον για την επιβίωση του πληθυσμού, την βιωσιμότητα των ιδιαίτερων πολιτισμικών στοιχείων του κάθε λαού, την κοινωνική συνοχή και την συστημική αλλαγή.
Η πιθανότητα σχηματισμού «αριστερής» κυβέρνησης από τους νέο–Τσολάκογλου υπηρέτες της Νέας Διεθνής Τάξης, θα σημαίνει για τον ελληνικό λαό το οριστικό ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου, μεγαλύτερη ανεργία, ιδιωτικοποίηση της υγείας και παιδείας, προτεκταριοποίηση της χώρας, όλα αυτά με ψευτο-αριστερό μανδύα, αφού από τη μια τα στελέχη των πεμπτοφαλαγγιτών του ΣΥΡΙΖΑ θα προστατεύουν τα συμφέροντα της Υ/Ε με το να συνεχίζει η χώρα να εξαρτάται από την ΕΕ, ενώ από την άλλη θα συνεχίζουν να «διαμαρτύρονται» για τις συνέπειες της συνεχιζόμενης εξάρτησης ως γνήσιοι απατεώνες.