Πολλοί, δηλαδή, μόλις σήμερα αρχίζουν και συνειδητοποιούν ότι ακόμη και η υπέρτατη απόφαση ενός λαού εάν θα αναμιχθεί η όχι σε ένα καταστροφικό πόλεμο δεν παίρνεται πια στο εθνικό επίπεδο, αλλά στο υπερεθνικό, από την Υ/Ε (δηλ. βασικά την Ομάδα των 7) και τις Ευρω-ελιτ στον χώρο μας. Και σήμερα δεν μιλάμε πια απλά για οικονομικό πόλεμο, αφού είναι φανερό σε κάθε μη πληρωμένο κονδυλοφόρο ότι ο οικονομικός πόλεμος που μαίνεται σήμερα, (όχι βέβαια λόγω ενδο-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, όπως λένε οι Νεάντερνταλ «Μαρξιστές της συμφοράς») μπορεί κάλλιστα να είναι το πρελούδιο ενός καταστροφικού πολέμου. Εκτός, βέβαια, εάν οι αντιστεκόμενοι στην παγκοσμιοποίηση λαοί, όπως ο Ρωσικός (εξαιρώντας βέβαια τους ευνοούμενους της παγκοσμιοποίησης που είναι ζήτημα εάν είναι το ένα τέταρτο του λαού) τελικά υποταχθούν στην ΝΔΤ και την Υ/Ε. Έτσι, ο ανύποπτος Ελληνικός λαός σε τέτοιο ακριβώς πόλεμο μπορεί να οδηγηθεί από τους τυχάρπαστους επαγγελματίες πολιτικάντηδες-οργανέτα της Υ/Ε που παριστάνουν την κυβέρνηση της κοινοβουλευτικής Χούντας, καθώς και τα πανάθλια κανάλια των κλεπτοκρατών που τους στηρίζουν.
Είναι, δηλαδή, φανερό για οποιονδήποτε δεν ξύπνησε σήμερα το πρωί και «αγανακτεί» μαζί με τα πληρωμένα κανάλια για το Ρωσικό εμπάργκο που δήθεν καταστρέφει τους φτωχούς αγρότες μας και κατ’ επέκταση την οικονομία «μας», ότι η ιστορία δεν άρχισε με το Ρωσικό εμπάργκο, αλλά με το πραξικόπημα «από τα κάτω» που αριστοτεχνικά οργάνωσε η Υ/Ε όταν η νόμιμα εκλεγείσα κυβέρνηση της Ουκρανίας αποφάσισε να μην υπογράψει την συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ —το πρώτο βήμα για την ενσωμάτωση της χώρας στη ΝΔΤ. Τότε κατέβασαν στους δρόμους τους αστούς του Κιέβου που, μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες της Δυτ. Ουκρανίας —της οποίας ο πληθυσμός συνέπραξε βασικά με τη ναζιστική κτηνωδία— και κάποιους αφελείς από τον λαό που είχαν βάσιμα αιτήματα κατά της διαφθοράς κ.λπ. (που σήμερα τους διώχνουν κακήν κακώς από την πλατεία Μαϊντάν!) οργάνωσαν την έξωση της νόμιμης κυβέρνησης για να εγκαθιδρύσουν μια κοινοβουλευτική Χούντα μαριονετών, σαν τη δική μας. Και όταν οι εργάτες και ο λαός της Αν. Ουκρανίας ξεκίνησε ένα ηρωικό αντάρτικο ενάντια στη Χούντα, η Υ/Ε μαζί με τους αυτοχαρακτηριζόμενους φασίστες συμμάχους της, οργάνωσε μια κυριολεκτική σφαγή των αντιστεκόμενων Ρωσόφωνων που πολύ εύκολα θα οδηγήσει σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή —και όχι μόνο— εκτός εάν η Ρωσική ηγεσία υπό τον Πούτιν παραδοθεί άνευ όρων, όπως απαιτεί η Υ/Ε.
Στο μεταξύ, η Υ/Ε ξεκίνησε ένα άγριο οικονομικό πόλεμο και πόλεμο προπαγάνδας με τα παγκόσμια ΜΜΕ που ελέγχει. Στην Ελλάδα μάλιστα τα ΜΜΕ σκάρωσαν ακόμα και δικό τους κόμμα, μαζί με πάντα πρόθυμους αρχολίπαρους ‘διανοούμενους’ κ.λπ. που κατέβηκαν σαν ‘αδιάφθοροι’ —το Ποτάμι— που περνά όλη τη γραμμή της Υ/Ε για τη Ρωσία και το εμπάργκο, όπως έδειξε η πρόσφατη κατάπτυστη ανακοίνωσή τους, που μόνο τα επιτελεία της Υ/Ε θα μπορούσαν να συντάξουν. Σε αυτήν, η ρωσική απόφαση παρουσιάζεται ως «παράπλευρη απώλεια» στην προσπάθεια της ΕΕ να προασπίσει τις «ευρωπαϊκές αξίες της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας». Προφανώς, οι συντάκτες της (αντίθετα από τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού) θα ταΐζονται πολύ καλά από την ΕΕ για να μιλούν για τις αξίες αυτές που υπερασπίζεται —προφανώς κατασφάζοντας τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύης, Συρίας και τώρα και της Ανατολικής Ουκρανίας!
Όταν μάλιστα η Ρωσική ηγεσία, μετά από συνεχείς αμφιταλαντεύσεις (γιατί φαίνεται προσπαθεί να «πατά σε δυο βάρκες» και να εκφράζει και τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης), αποφάσισε επιτέλους να αντισταθεί πραγματικά και να επιβάλλει ένα καθαρά αμυντικό εμπάργκο για να προστατεύσει την οικονομία της, τότε ξεσηκώθηκαν και οι Ευρωπαίοι αγρότες, μαζί με τους ιδιαίτερα πληγέντες Έλληνες αγρότες. Όλοι αυτοί που προφανώς ήταν σε κατάσταση νάρκης (χάρη στα συνδικαλιστικά τους όργανα που υποτίθεται τους εκπροσωπούν) δεν «έβλεπαν» τόσο καιρό πού οδηγούσαν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας, ώστε να στραφούν κατά της τοπικής κοινοβουλευτικής Χούντας στην κάθε χώρα, και να απαγορεύσουν με μαζικές διαδηλώσεις, ακόμη και μέσα στην ίδια την Κομισιόν και τις τοπικές βουλές (τους δήθεν «ναούς της δημοκρατίας» —η οποία δεν ρωτά τους υπηκόους ούτε για αποφάσεις ζωής και θανάτου!) τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης από την οποία διακινδυνευόταν όχι μόνο το βιoς τους αλλά ίσως και η ίδια η ζωή τους.
Αντίθετα, τα ίδια άθλια συνδικαλιστικά όργανα, αντί να μοιράσουν δωρεάν τα αγροτικά προϊόντα σε ανθρώπους που έχουν καταντήσει να τρέφονται από τους σκουπιδοτενεκέδες, απαίτησαν …αποζημίωση από την ΕΕ που, για να μην τη χάσουν, έπρεπε να τα πετάξουν στις χωματερές. Ακόμη και το ίδιο το ετοιμαζόμενο για εξουσία κόμμα της Αριστεράς δεν τόλμησε ούτε να αποχωρήσει από την Βουλή απαιτώντας άμεσες εκλογές για την απόσυρση της υπογραφής της Χούντας για τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Και αυτό, γιατί παρόμοια πράξη θα συνεπαγόταν τελικά μονομερή έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ που δεν διανοείται βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι, περιορίζεται σε ακίνδυνους λεονταρισμούς, εν πλήρει γνώσει πως αν ήταν στην εξουσία θα έκανε ό,τι ακριβώς και η Χούντα, αν ήθελε να παραμείνει σε αυτήν...