Χ. Καφαντάρη Στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη κτυπά σήμερα κυριολεκτικά η καρδιά της γης. Εκεί, όπου θα πραγματοποιηθεί μία από τις σημαντικότερες συνδιασκέψεις των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή. Η ειδική Σύνοδος διοργανώνεται με πρωτοβουλία του γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν Κι-Μουν, τη στιγμή που είναι επιτακτικότερη από ποτέ η ανάγκη να καταστεί δυνατή ως το 2015 μία διεθνής συμφωνία-διάδοχος του πρωτοκόλλου του Κιότο.
Ήδη, το περασμένο Σαββατοκύριακο, εκατομμύρια κόσμου συγκεντρώθηκαν σε περίπου 2.600 διαδηλώσεις σε 159 χώρες για να απαιτήσουν άμεση δράση, στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας πρωτοβουλίας διαδηλώσεων πριν από την ειδική σύνοδο κορυφής των Ηνωμένων Εθνών για το κλίμα.
Δυστυχώς οι προσδοκίες δεν είναι υψηλές, από τη στιγμή που Κίνα και Ινδία, η 1η και η 3η χώρα αντίστοιχα σε εκπομπές αεριών του θερμοκηπίου παγκοσμίως, θα απέχουν. Την ίδια στιγμή, η Ε.Ε., που φιλοδοξούσε να παίξει ηγετικό ρόλο, έχει υποταχθεί στις επιθυμίες των μεγάλων λόμπι του περισσότερου άνθρακα, αναβάλλει μέχρι την Άνοιξη την επικύρωση των δεσμεύσεων του ΕΚ για μείωση των αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% μέχρι το 2050. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα, που δεν διαθέτει ακόμη Εθνικό Σχέδιο Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή, η κυβέρνηση -πειθήνια και παγιδευμένη στις μνημονιακές υποχρεώσεις της- προφανώς με εντολή Σαμαρά - Βενιζέλου αρνείται να αρθρώσει αυτόνομο λόγο και καλύπτεται πίσω από τις "Ευρωπαϊκές"επιλογές, σχεδιάζει μια στρεβλή και περιβαλλοντοκτόνο ανάπτυξη, που ποτέ όμως δεν έρχεται.
Η Κλιματική Αλλαγή όμως είναι εδώ και επελαύνει. Ο πλανήτης, η ατμόσφαιρα και οι ωκεανοί έχουν θερμανθεί, η ερημοποίηση προχωρεί, τα ακραία καιρικά φαινόμενα αυξάνονται σε συχνότητα, η παγκόσμια μέση στάθμη της επιφάνειας των θαλασσών έχει ανέβει και οι συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου συνεχώς αυξάνονται ραγδαία.
Η Κλιματική αλλαγή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την ανθρωπότητα, του 21oυ αιώνα, αποτελώντας την πιο ταξικά φορτισμένη μεταβολή, τις συνέπειες της οποίας ήδη πληρώνουν οδυνηρά φτωχοί λαοί, αλλά ακόμα και φτωχοί πολίτες που κατοικούν σε εύρωστες οικονομικά χώρες.
Η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις πτυχές οργάνωσης της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και της κοινωνικής πραγματικότητας, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση να αναχαιτίσουμε τις περαιτέρω συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Η δράση μας έχει ήδη αργήσει.