Οι πολιτικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ με αποκορύφωμα την ΔΕΘ έχουν αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ καθορίζει πλέον την πολιτική ατζέντα. Το άμεσο κυβερνητικό πρόγραμμα που εξήγγειλε ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, είναι ένα πρόγραμμα ρεαλιστικό στην εφαρμογή του, κοστολογημένο, με αναφορά στις πηγές χρηματοδότησης του , ανατρεπτικό με τα μνημόνια και ριζοσπαστικό στην επανεκκίνηση της οικονομίας. Είναι ένα κυβερνητικό πρόγραμμα που έδωσε ελπίδα στον ελληνικό λαό , καθώς αυτός αναγνωρίζει ότι υπάρχει εναλλακτικό πολιτικό σχέδιο που μπορεί να σταματήσει την ανθρωπιστική κρίση και να οδηγήσει στην έξοδο από τα μνημόνια. Ταυτόχρονα ενισχύεται στην κοινή γνώμη τόσο ο Ευρωπαϊκός χαρακτήρας του ΣΥΡΙΖΑ όσο και η πεποίθηση πως είναι η πολιτική δύναμη που μπορεί να παίξει ενεργό και καθοριστικό ρόλο στην Ευρώπη.
Η χώρα αντιμετωπίζεται από τους δανειστές ως “αποικία χρέους”, έχοντας υποστεί όχι μόνο την ταξική – κοινωνική επίθεση αλλά έχοντας απολέσει ταυτόχρονα μέρος της εθνικής ανεξαρτησίας της. Αποτελεί πλέον κοινή συνείδηση ότι χρειαζόμαστε μια πολιτική εθνικής σωτηρίας για την χώρα με στόχο την δημοκρατική ανασυγκρότηση της και την εφαρμογή ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης.
Η κυβέρνηση Σαμαρά -Βενιζέλου βρίσκεται σε πανικό , κάθε μέρα γίνεται πιο επικίνδυνη για την δημοκρατία και τη χώρα, αντιλαμβανόμενη ότι ο χρόνος για την συνέχιση της καταστροφική της πολιτική τελειώνει. Συνεχίζει να επενδύει στο φόβο και την καταστροφολογία ,επιμένει στην ακροδεξιά στρατηγική Μπαλτάκου, Γεωργιάδη, θεωρώντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα συγκρατήσει το κύμα της αμφισβήτησης και θα διασωθεί.
Στο χώρο της αυτοδιοίκησης η κυβέρνηση θίγει ακόμη και το αυτοδιοίκητο για να πετύχει τις απολύσεις. Ο κ. Μητσοτάκης στοχοποιεί αριστερούς δημάρχους αφήνοντας στο απυρόβλητο τους δικούς του. Απειλεί μέσω της προκαταρκτικής εξέτασης από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου θεωρώντας ότι θα χειραγώγηση την αντίσταση των δημοτικών αρχών. Και όλα αυτά τα ωραία απ΄ αυτούς που έκτισαν το πελατειακό κράτος, που κυβέρνησαν στις πλάτες των εργαζομένων με συμβάσεις έργου και ορισμένου χρόνου, που μοίραζαν αφειδώς υποσχέσεις, που διέλυσαν την κοινωνική συνοχή, φτωχοποίησαν τη χώρα, και καταστρατήγησαν την συνταγματική νομιμότητα,απ΄ αυτούς που στη συνέχεια έσυραν το χορό του κοινωνικού αυτοματισμού.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να κτίσει αναχώματα και στην αυτοδιοίκηση για την επόμενη μέρα. Θεωρεί ότι με αυτόν τον τρόπο θα της δοθεί η δυνατότητα να τα αξιοποιήσει στην δεδομένη στιγμή, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να αποτελέσει μια παρένθεση στη πολιτική ζωή του τόπου. Δυστυχώς δεν έχει αντιληφθεί ή δεν θέλει να αποδεχτεί το μέγεθος της κοινωνικής αλλαγής που έχει συντελεστεί στην χώρα καθώς και την απαξίωση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και των πολιτικών επιλογών που μας έφεραν μέχρις εδώ. Επιμένει σε μια λογική που δεν έχει ξέφωτο – άλλωστε τα success story καταρρίφθηκαν το ένα μετά το άλλο- παρά μόνο βαθύ σκοτάδι για τη χώρα και το λαό.
Η φοροκαταιγίδα, ο ΕΝΦΙΑ, η ανεργία, τα 6,3 εκατ. νοικοκυριών κάτω από το όριο της φτώχειας, η διάλυση του κοινωνικού κράτους και της αυτοδιοίκησης, επιβάλουν την προσφυγή σε εκλογές και καθιστούν τον ΣΥΡΙΖΑ μοναδική κυβερνητική λύση, με προοπτική αυτοδυναμίας. Η ανατροπή αυτής της κυβέρνησης για τον ΣΥΡΙΖΑ συνδυάζεται με τη συγκρότηση μιας πλατιάς δημοκρατικής προοδευτικής ριζοσπαστικής συμμαχίας, μιας συσπείρωσης κοινωνικής και πολιτικής , με ένα κίνημα αντίστασης αλλά και ενεργό συμπαραστάτη της επόμενης ημέρας.
Η αυτοδιοίκηση για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι σημαντική παράμετρος για την ανασυγκρότηση της χώρας, όπως τονίστηκε και στην Θεσσαλονίκη από το Αλέξη Τσίπρα. Οι εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στις ΠΕΔ, ΚΕΔΕ και στην ΕΝΠΕ ξεπερνούν τα όρια της συνδικαλιστικής καταγραφής, συνδέονται καθοριστικά με τη πορείας της χώρας και της αυτοδιοίκησης. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι ουσίας και ξεπερνούν τους προσωπικούς ανταγωνισμούς, τις θεμιτές φιλοδοξίες, και την εξυπηρέτηση μικροκομματικών υπολογισμών και θέτουν κόκκινες γραμμές . Με την “αυτοδιοίκηση ή την ετεροδιοίκηση, ανάπτυξη ή λιτότητα, διάλυση της αυτοδιοίκησης η ανασυγκρότηση ”¨;.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί την αυτοδιοίκηση πυλώνα της δημοκρατίας, της ανάπτυξης και του κοινωνικού κράτους. Θέλει μια αυτοδιοίκηση ανεξάρτητη με ισχυρή παρουσία στην ανασυγκρότηση του κράτους. Θέλει μια αυτοδιοίκηση με αρμοδιότητες με χρηματοδότηση , με συμμετοχή των πολιτών . Πιστεύουμε ότι η αυτοδιοίκηση χρειάζεται ανασυγκρότηση και νέο θεσμικό πλαίσιο. Αιτήματα που διεκδικούνται από την ίδια την αυτοδιοίκηση και την κοινωνία χρόνια τώρα. Προς αυτή την κατεύθυνση θα κινηθεί και αποτελεί δέσμευση και όχι εξαγγελία.
Στις εκλογές οι προσπάθειες μας θα πρέπει να κατατείνουν ώστε να υπάρξουν ευρύτερες συμμαχίες, πάνω σε αρχές και πρόγραμμα, με ηθικά προτάγματα και διαφάνεια. Σε μια κοινωνία που μας παρακολουθεί και μας κρίνει αυστηρά κάθε στιγμή . Η διαμόρφωση ενός μετώπου ανατροπής των μνημονιακών δεσμεύσεων από την Αυτοδιοίκηση, τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες είναι βασική προϋπόθεση για την ουσιαστική υλοποίηση των παραπάνω προσπαθειών.
Γνωρίζουμε πως αντιμετωπίζει το Μαξίμου τις εκλογές στα όργανα της αυτοδιοίκησης. Το ερώτημα είναι αν θέλουμε Π.Ε.Δ , Κ.Ε.Δ.Ε και ΕΝ.ΠΕ όργανα της αυτοδιοίκησης ή της Ν.Δ.