Το νομοσχέδιο έρχεται να αναδείξει για άλλη μία φορά τον αποσπασματικό, μερικό, αμφίσημο χαρακτήρα και της αναπτυξιακής πολιτικής της κυβέρνησης. Εκλείπει ένας συνολικός αναπτυξιακός σχεδιασμός ο οποίος θα καθορίζει προτεραιότητες σε τομείς και κλάδους στους οποίους η χώρα διαθέτει ή μπορεί να δημιουργήσει συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ένας αναπτυξιακός σχεδιασμός οφείλει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, της κοινωνίας, αλλά και της οικονομικής συγκυρίας, λαμβάνοντας υπόψη του την περιφερειακή διάσταση, τις επιπτώσεις στην απασχόληση και στην μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν θεραπεύει τις μέχρι σήμερα παθογένειες στο χώρο των επενδύσεων που θα έπρεπε να επιλύσει:
· Δεν βασίζεται σε κάποια εθνική αναπτυξιακή στρατηγική και δε θέτει προτεραιότητες. Αντίθετα μοιάζει με ευχολόγιο για το τι θα επιθυμούσε η κυβέρνηση και μάλιστα χωρίς αναπτυξιακό προσανατολισμό κατά τομείς.
· Δεν απλοποιεί την πολυνομία, την αμφινομία, και τις αγκυλώσεις στο σύστημα αδειοδοτήσεων.
· Δεν συμπεριλαμβάνει ρυθμίσεις για τον αναγκαίο εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης.
· Δεν συνεισφέρει στην εξάλειψη της περιττής γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, ενώ δεν αναδεικνύει τη λογοδοσία και την προσωπική ευθύνη.
· Το σχέδιο νόμου επιδιώκει να περιστείλει τους δημοκρατικούς θεσμούς ελέγχου του δημοσίου και να παρακάμψει επισήμως την νομοθεσία περί περιβάλλοντος, περί αρχαιολογία, πολεοδομίας κ.ο.κ. Αποτρέπει τους πολίτες από το να χρησιμοποιούν νομικά μέσα για να προσβάλουν δημόσια έργα.
· Τέλος, προλειαίνει το έδαφος για να εισέλθουν στο πεδίο των επιχορηγήσεων ως ιδιωτικές στρατηγικές επενδύσεις και σημερινές ΔΕΚΟ καθώς και Κρατικές επιχειρήσεις όταν βέβαια ιδιωτικοποιηθούν πλήρως
Ο αναπτυξιακός νόμος δημιουργεί επενδυτές δύο ταχυτήτων: τους στρατηγικούς και τους λοιπούς φουκαράδες. Οι πρώτοι θα απολαμβάνουν πέρα από τις ευκαιρίες που η άνιση οικονομική δυνατότητας τους προσφέρει και μια σειρά πολεοδομικών, περιβαλλοντικών, αρχαιολογικών κτλ. διευκολύνσεων, καθώς και μια fast truck εξυπηρέτηση. Οι λοιποί, οι δεύτερης κατηγορίας επενδυτές (οι μικρομεσαίοι με άλλα λόγια) θα αφήνονται στα δόντια του κρατικού γραφειοκρατικού Μινώταυρου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στο πλαίσιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης του θέτει άλλα κριτήρια και επανεξετάζει το τι ορίζεται στρατηγική επένδυση. Κριτήρια που σχετίζονται με τις ανάγκες της κοινωνίας, της εργασίας, της περιφερειακής ανάπτυξης και που συμβάλλουν στην ανάπτυξη και όχι απλά στην αύξηση του ΑΕΠ. Για την αριστερά, στρατηγική επένδυση θεωρείται ένα σύνολο από επενδύσεις που αλλάζουν και ενισχύουν τοπικά παραγωγικά συστήματα (όλο το πλέγμα των εισροών – εκροών της παραγωγής ενός ή αρκετών ανταγωνιστικών προϊόντων μαζί με τοπικούς θεσμούς χρηματοδότησης, εκπαίδευσης εργατικού δυναμικού κλπ).
Η στρατηγική επένδυση πραγματοποιείται από το κράτος, άλλωστε στην συντηρητική Αγγλία η κυβέρνηση σχεδιάζει την ανάπτυξη ενός στρατηγικού ταμείου επενδύσεων 750εκ. λιρώνγια την βιομηχανική καινοτομία, την δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανταγωνιστικότητα.
Βασική παρατήρηση εν σχέση με το σχέδιο νόμου είναι ότι δεν αποτελεί ένα αναπτυξιακό νόμο δεν αποτελεί ένα σχέδιο που προωθεί την περιφερειακή σύγκλιση και την στοχευόμενη, κατά παραγωγικό κλάδο, ενίσχυση. Οι ΕΟΖ που προσπαθεί να δημιουργήσει η κυβέρνηση δεν είναι ενίσχυση τοπικών παραγωγικών συστημάτων. Οι ΕΟΖ καταστροφή των τοπικών παραγωγικών συστημάτων.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΘΑΝΑΣΗ ΠΕΤΡΑΚΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ FREE SUNDAY
Πώς σχολιάζετε την άσκηση ποινικής δίωξης σε βαθμό κακουργήματος κατά του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΗ το 2007 για τη σύμβαση κατασκευής της μονάδας φυσικού αερίου στο Αλιβέρι Εύβοιας;
Ο εισαγγελέας άσκησε την δίωξη διότι εκτίμησε ότι η ΔΕΗ υπέστη μια πολύ μεγάλη ζημιά ύψους 100 εκ € η οποία οφείλετε σε πράξεις ή παραλήψεις της τότε διοίκησης της ΔΕΗ. Με δεδομένο όμως ότι υπήρχαν καταγγελίες, από το 2009, από τη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ για καταχρηστικούς όρους στην σύμβαση εις βάρος της ΔΕΗ και υπέρ του εργολάβου, θα έπρεπε οι Αρμόδιοι Υπουργοί να είχαν ελέγξει την σύμβαση να ώστε να μην χρειαζόταν μετά από χρόνια να ασχοληθεί η δικαιοσύνη με αυτή. Το ότι γίνεται μια δίωξη μετά από χρόνια δεν αναιρεί την ζημιά που υπέστη η ΔΕΗ αντιθέτως καταδεικνύει τις ευθύνες των αρμοδίων Υπουργών από τότε μέχρι σήμερα. Οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις διευκόλυναν τις διαπλεκόμουνα συμφέροντα να λυμαίνονται και να κατατρώγουν σαν βδέλλες εδώ και δεκαετίες, και με το αζημίωτο για τον δικομματισμό( βλέπε Siemens, Βατοπέδι κτλ ) τις δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας για να φτάσουμε τελικά στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. Οι διάφορες διοικήσεις της ΔΕΗ που επέλεξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν οδηγήσει την μεγαλύτερη εταιρεία του δημοσίου στην απαξίωση και το κακό είναι ότι συνεχίζουν σε αυτή την πορεία. Αναφέρομαι στις αλλαγές που έγιναν πριν από λίγο καιρό σε ΔΕΗ Ανανεώσιμες, ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ. Προφανώς όταν επιλέγεις στελέχη σε διοικήσεις με μόνο κριτήριο την κομματική τους ταυτότητα δεν μπορεί να μην προκαλείται απαξίωση μιας εταιρείας.
Σας ικανοποιούν πολιτικά οι παραιτήσεις του Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, Τάκη Αθανασόπουλου και των Γενικών Γραμματέων Οικονομικών Γιώργου Μέργου και Βιομηχανίας, Σπύρου Ευσταθόπουλου;
Όχι, Ικανοποιημένοι θα ήμασταν αν και μόνο αν δεν είχε υπάρξει η τόσο μεγάλη ζημία στην ΔΕΗ. Η υποβολή των παραιτήσεων είναι αυτονόητη ενέργεια. Θεωρώ ότι πρόσωπα για τα οποία υπάρχουν έστω και υπόνοιες ότι με τις πράξεις τους η παραλήψεις τους έχει προκληθεί ζημία στο δημόσιο συμφέρον είναι αδιανόητο να υπηρετούν σε τόσο νευραλγικές θέσεις(Γενικοί Γραμματείς, Πρόεδροι ΤΑΙΠΕΔ).
Σύμφωνα με τις εισαγγελικές αρχές, η υπογραφή της παραπάνω σύμβασης προκάλεσε στο ελληνικό δημόσιο ζημία 100 εκατομμυρίων ευρώ, υποχρεώνοντας τη ΔΕΗ σε αποζημίωση του αναδόχου. Σκοπεύετε ως ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσετε σε καταγγελία «προβληματικών» συμβάσεων, προκειμένου να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον;
Είναι αυτονόητη υποχρέωση μας η προστασία του δημόσιου συμφέροντος. Στα πλαίσια αυτά προφανώς κάθε σύμβαση για την οποία υπάρχουν είτε καταγγελίες είτε υπόνοιες ότι προκαλεί ζημιά στο δημόσιο συμφέρον και στο συμφέρον του Ελληνικού Λαού θα εξεταστεί χωριστά και εφόσον διαπιστωθεί ότι έχει υπάρξει βλάβη του δημοσίου θα καταγγελθεί και θα ακυρωθεί. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όμως με ένα γενικό τρόπο συνολικά αλλά εξετάζοντας την κάθε σύμβαση χωριστά καθότι κάθε σύμβαση έχει τα δικά της χαρακτηριστικά.
Υποστηρίξατε πρόσφατα στη Βουλή ότι «η αύξηση του κόστους παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της ΔΕΗ μεταξύ 2012 και 2013 υπολογίζεται στα 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ» και πως ο «μηχανισμός ανάκτησης του μεταβλητού κόστους αποτελεί νόθευση του ανταγωνισμού σε βάρος του λαού και υπέρ της ολιγαρχίας μερικών ιδιοκτητών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο». Τι εννοείτε;
Το 1,3 δις δεν αποτελεί δικό μου ισχυρισμό αλλά προέρχεται από τα στοιχεία που έχει παρουσιάσει η διοίκηση της ΔΕΗ. Αυτή η αύξηση είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων ταξικών και πολιτικών επιλογών και αναλύεται:
· Από τέλος ρύπων 300 εκ € - 500 εκ €
· Αύξηση κόστους Ημερήσιας Αγοράς 300 εκ €
Διότι η ΔΕΗ παράγει το 65% και αγοράζει το υπόλοιπο 35% στις τιμές αγοράς συνεπώς η ΔΕΗ κερδίζει από την παραγωγή και χάνει από το εμπόριο
· Από το Μηχανισμό Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους 400 εκ €
· Από τον Ειδικό Φόρο στο ΦΑ 250 εκ € και άλλα 150 εκ € στο πετρέλαιο και Μαζούτ
· Από αύξηση κόστους δανεισμού (αύξηση επιτοκίου) 100 εκ €
Είναι προφανές ότι ο ΜΑΜΚ επιβαρύνει το κόστος του τιμολόγιου του ρεύματος για το 2013 κατά 400 εκ €. Η επιβάρυνση αυτή για τους καταναλωτές καταλήγει κατά βάση στις τσέπες των μεγαλό-επενδυτων που κατασκευάσανε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με φυσικό αέριο. Η μέση τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος το 2012 ήταν 63,2 € ανά MWH οι ιδιώτες παραγωγοί ΦΑ αμείφθηκαν με 101,5 €/ MWH δηλαδή με καπέλο 40 € /MWH αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το κόστος του μηχανισμού το 2012 να φτάσει τα 270 εκ € και το 2013 να εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 400 εκ €. Ταυτόχρονα πολύ φθηνότερες μορφές ενέργειας τίθενται σε εφεδρεία (δηλαδή καταναλώνουν καύσιμο για όταν χρειαστεί να μπορέσουν να λειτουργήσουν) ενώ οι μονάδες με ΦΑ μπαίνουν κατά προτεραιότητα. Αυτό φυσικά δεν είναι ελεύθερη αγορά στην οποία ομνύουν οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις αλλά προστατευόμενος ανταγωνισμός από τις κυβερνήσεις υπέρ μια ολιγαρχίας και εις βάρος των καταναλωτών.
Πως θα μπορούσε να συμβάλλει στη βελτίωση του συστήματος παραγωγής και διάθεσης της ηλεκτρικής ενέργειας η κατάργηση του Μηχανισμού Ανάκτησης του Μεταβλητού Κόστους;
Προφανώς από τα παραπάνω προκύπτει ότι η κατάργηση του ΜΑΜΚ θα έχει ως συνέπεια μείωση του κόστους παράγωγης κατά 400 εκ € άρα φθηνότερη ενέργεια. Η κατάργηση του ΜΑΜΚ σε συνδυασμό με αντίστοιχες πολιτικές αποφάσεις για μηδενισμό ή έστω δραστική μείωση όλων των ανώτερο παραγόντων που αυξάνουν το κόστος παραγωγής ρεύματος θα είχε ως αποτέλεσμα υπάρξει καθόλου αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος. Δεν πρέπει μια μικρή κρατικοδίαιτη κάστα επιχειρηματιών να αυξάνει το συντελεστή κέρδους τον Δεκέμβριο του 2010 (το premium στο κόστος παραγωγής από 5% έγινε 10%) και είναι αδιανόητο μια ακριβότερη μορφή ενέργειας με εισαγόμενη την πρώτη ύλη να μπαίνει κατά προτεραιότητα στο σύστημα.
Η αξιωματική αντιπολίτευση δίνει την εντύπωση ότι μάχεται κάθε προσπάθεια αποκρατικοποίησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί την κρατικοποίηση του τομέα ενέργειας και για ποιους λόγους;
Για τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό το οποίο πρέπει να προσφέρεται στους πολίτες με οικονομικά συμφέροντες όρους και με τρόπο φιλικό στο περιβάλλον. Για τις πολυεθνικές και τις τράπεζες και τους πολιτικούς τους εκπροσώπους είναι βέβαια εμπόρευμα Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ θα συγκρουστεί με τα συμφέροντα αυτά, προασπίζοντας το δημόσιο συμφέρον της χώρας, την ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας, το συμφέρον των πολλών. Ο τομέας της ενέργειας είναι σημαντικός για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας Είναι επικίνδυνο να ξεπουληθεί ο τομέας της ενέργειας στα χέρια μιας μικρής ολιγαρχίας επιχειρηματιών. Στα πλαίσια αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ έχει ως προτεραιότητα του να αποτρέψει την περεταίρω ιδιωτικοποίηση των ενεργειακών επιχειρήσεων (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ και ΕΛΠΕ). Η τρικομματική κυβέρνηση και η τρόικα θέλουν να ξεπουλήσουν και να ιδιωτικοποιήσουν στο 100% όλες τις δημόσιες ενεργειακές επιχειρήσεις και όχι μόνο. Αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε ιδιωτικοποιήσεις δεσμευόμαστε ότι όταν ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας οι επιχειρήσεις αυτές στρατηγικής σημασίας θα επανέλθουν σταδιακά στον έλεγχο του δημοσίου και της κοινωνίας. Η ιδεοληψία ότι οι ιδιωτικοποιήσεις τονώνουν τις παραγωγικές επενδύσεις είναι λανθασμένη. Είναι άλλο να αγοράζουν ιδιωτικές εταιρείες δημόσια περιουσία ή δημόσιες εταιρείες και άλλο να επενδύουν. Οπότε οι ιδιωτικοποιήσεις δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση μοχλό ανάπτυξης απλώς μια αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Επιπλέον στην Ελλάδα οι ιδιώτες που κατασκεύασαν εργοστάσια παράγωγης ηλεκτρικού ρεύματος όπως προείπαμε, τα έφτιαξαν χωρίς να πάρουν κανένα ρίσκο έχοντας εξασφαλίσει εγγυημένες τιμές και σίγουρα κέρδη και ταυτόχρονη αποτροπή της ΔΕΗ από δημιουργία ανάλογων εργοστασίων φυσικού αερίου αλλά και ΑΠΕ; Οι δημόσιες επιχειρήσεις ενέργειας που εμείς σχεδιάζουμε δεν έχουν καμία σχέση με τις πελατειακού τύπου επιχειρήσεις του παρελθόντος και τον τρόπο που αυτές διαπλέκονταν με τα ιδιωτικά συμφέροντα. Θα λειτουργούν κάτω από ουσιαστικό κοινωνικό και κοινοβουλευτικό έλεγχο και θα υπερασπίζονται το δημόσιο συμφέρον.
Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων περνά μέσα από την παράταση της εφαρμογής του Ειδικού Τέλους Ακινήτων για το 2013. Η κατάργησή του δε συνιστά ανώδυνη πολιτική ρητορεία;
Προφανώς δεν είναι ανώδυνη πολιτική ρητορεία γιατί το ΕΤΗΔΕ γνωστό ως χαράτσι της ΔΕΗ είναι άδικο και αντισυνταγματικό και μια αριστερή κυβέρνηση θα το καταργήσει. Αποτελεί δέσμευση για το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ η κατάργηση του. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ μην το ξεχνάτε είναι αξιωματική αντιπολίτευση και κάποια στιγμή θα κληθεί να εφαρμόσει την «ανώδυνη πολιτική ρητορεία» όπως ισχυρίζονται κάποιοι. Αυτά μπορούσαν πριν από χρόνια να τα ισχυριστούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για να καλύψουν τις άδικες και επώδυνες και αντιλαϊκές αποφάσεις τους, τώρα ο ισχυρισμός αυτός αποτελεί δείγμα στρουθοκαμηλισμού. Τέλος να είστε σίγουροι ότι και το 2014 θα λένε ακριβώς την ίδια δικαιολογία «Η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων περνά μέσα από την παράταση της εφαρμογής του Ειδικού Τέλους Ακινήτων» παρόλα αυτά η εφαρμογή του είναι άδικη. Άλλωστε ακόμα και ο Άρειος Πάγος το έκρινε ως τέτοιο και επέτρεψε την περιορισμένη χρονικά εφαρμογή του και την διακοπή του από την ηλεκτροδότηση κάτι που δεν εφαρμόζεται. Τέλος έχει γίνει φανερό σε όλους ότι η συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών οδηγεί την οικονομία στην καταστροφή και την κοινωνία στην απόγνωση αφού επιδεινώνεται η ύφεση αυξάνεται η ανεργία μειώνονται τα δημόσια έσοδα και ο φαύλος κύκλος συνεχώς επαναλαμβάνεται. Για το λόγο αυτό επιβάλλεται άμεσα να φύγει η κυβέρνηση και να έρθει μια κυβέρνηση με κορμό το ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ που θα ανατάξει την οικονομία και θα οδηγήσει την χώρα έξω από το μνημόνιο δίνοντας μια ελπιδοφόρα προοπτική στον λαό και τον τόπο.