«Η ιδεολογία αυτή των ηγετικών στελεχών, οπαδών και φίλων του εν λόγω πολιτικού κόμματος ασφαλώς είναι ποινικά αδιάφορη. Αναφέρεται όμως ιστορικά και μόνο, καθόσον οι προαναφερόμενοι επεδίωξαν να την επιβάλλουν δια βίαιων μέσων και μεθόδων σε όσους ήταν προδήλως ιδεολογικά αντίθετοι ή στοχοποιημένοι με βάση κριτήρια της ιδεολογίας αυτής».
Απόλυτος και αδιαμφισβήτητος αρχηγός ο Μιχαλολιάκος
Σε πολλά σημεία της εισαγγελικής πρότασης κεντρικό ρόλο έχει ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής Νίκος Μιχαλολιάκος ο οποίος, κατά τον εισαγγελέα, είναι ο απόλυτος και αδιαμφισβήτητος αρχηγός. Μάλιστα, επικαλείται έγγραφο που κατασχέθηκε από τον ανεξάρτητο πλέον προφυλακισμένο Βουλευτή Στάθη Μπούκουρα, μέσω του οποίου προσδίδεται ακόμα και μεταφυσικός ρόλος στον αρχηγό:
«Η έννοια του Αρχηγού - Καθοδηγητή στην ιδεολογία μας προσλαμβάνει μεταφυσικό περιεχόμενο. Ως μεταφυσικό περιεχόμενο ορίζουμε την ακράδαντη πίστη όλων των Χρυσαυγιτών πως ο Αρχηγός μας είναι ο Άνθρωπος που θα οδηγήσει την ιδεολογία μας στην Τελική Νίκη εναντίον των δυνάμεων του σκότους που απεργάζονται τον θάνατο του Ελληνισμού και θα οδηγήσει ολόκληρη τη χώρα στη δημιουργία του Γ Ελληνικού Πολιτισμού που όλοι μας ονειρευόμαστε… ο Αρχηγός μας συγκεντρώνει τα θετικά στοιχεία όλων των αγωνιστών της Χρυσής Αυγής πρώτος μεταξύ ομοίων στη αδιάσπαστη φάλαγγα των εθνικιστών… είναι ο άνδρας ο Ερχόμενος ο οποίος θα σαρώσει με την παρουσία του οτιδήποτε σάπιο ταλανίζει και βασανίζει το Ελληνικό Έθνος… στόχος της Χρυσής Αυγής είναι η τελική ταύτιση όσων ομνύουν πίστη στο Αρχηγό , στην ιεραρχία και στην ιδεολογία του κινήματος και όσων δεν ομνύουν ακόμα αυτή την πίστη καθώς και η ιδεολογική επικράτηση των ιδεών της».
Εμπρηστικές δηλώσεις - οδηγός των ταγμάτων ασφαλείας
Σύμφωνα με τον εισαγγελέα, οι εμπρηστικές δηλώσεις, δημόσιες και μη, του αρχηγού, των βουλευτών και στελεχών της Χρυσής Αυγής ήταν αυτές που διαμόρφωναν το υπόβαθρο για τις άγριες επιθέσεις των ταγμάτων ασφαλείας σε αλλοδαπούς και πολιτικούς αντιπάλους. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι «η άκρως επιθετική έως εγκληματική νοοτροπία η οποία δημιουργήθηκε με βάση αυτές, ασφαλώς και επηρέασαν καθοριστικά ορισμένα από τα στελέχη, μέλη, οπαδούς και φίλους του στην απόφασή τους να πλήξουν, κατά κύριο λόγο, τους διαβιούντες στη χώρα αλλοδαπούς, αλλά και πολιτικούς αντιπάλους τους.
Οι καθοδηγητές τους, κήρυκες του μίσους και εμπρηστές της κοινωνικής και πολιτικής ομαλότητας, υποβίβασαν, τεχνηέντως, ορισμένες κατηγορίες ατόμων σε «υπανθρώπους» και γενικότερα σε κατώτερα ανθρώπινα όντα. Με τον τρόπο αυτό σκόπευαν και εν πολλοίς, πράγματι, πέτυχαν, οι δράστες των εγκληματικών πράξεων που έχουν διερευνηθεί και καταγραφεί, να είναι πλήρως αποδεσμευμένοι ηθικά, χωρίς κανένα φραγμό, απολύτως ελεγχόμενοι από το κόμμα και τα ιδεολογικά όργανά του και έτσι, χωρίς καμία απολύτως περίσκεψη, να διαπράξουν εξαιρετικά σοβαρές αξιόποινες πράξεις σε βάρος των στοχοποιημένων ατόμων ή και ομάδων ατόμων, τα οποία οι ίδιοι οι δράστες δεν γνώριζαν σχεδόν καθόλου και ουδεμία προσωπική διαφορά είχαν μαζί τους».
Άβουλα όργανα τα μέλη των τοπικών οργανώσεων
Σε άλλο σημείο ο εισαγγελέας αναφέρει: «Με διαφόρους τρόπους, κυρίως όμως με την εμπρηστική ρητορική τους, τα ηγετικά, κυρίως, στελέχη του κόμματος και όχι μόνο αυτά, είχαν διαμορφώσει στα κατώτερα μέλη και στελέχη των Τοπικών Οργανώσεων, την αταλάντευτη απόφαση να ανταποκρίνονται σε οποιαδήποτε εντολή, οποτεδήποτε, χωρίς αντίρρηση, αμφισβήτηση ή τον παραμικρό, έστω, ενδοιασμό.
Πράγματι, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα, τα άτομα αυτά, χωρίς καμία απολύτως περίσκεψη, κριτική ή στοιχειώδη, έστω, σκέψη και ασφαλώς χωρίς καμία απολύτως αντίρρηση, πειθήνια και άβουλα όργανα των κομματικών επιταγών των ηγετικών στελεχών, έσπευδαν για την εκτέλεση των πάσης φύσεως εντολών, έναντι οποιουδήποτε κόστους και τιμήματος, έτοιμα και πρόθυμα να αφαιρέσουν ακόμη και ανθρώπινες ζωές, υποδυόμενοι τους «στρατιώτες» σε μια φανταστική μάχη, έχοντας γαλουχηθεί και πεισθεί ότι ενεργούσαν σαν τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα ή το στρατό του Μ. Αλεξάνδρου».
Τάγματα Εφόδου κάτω απο...πολιτικό μανδύα
Ο εισαγγελικός λειτουργός κάνει αναδρομή στη δράση της Χρυσής Αυγής από τη δεκαετία του 80'επισημαίνοντας όμως ότι η δράση της εντάθηκε μετά το 2008 και άρχισε να κορυφώνεται μετά το 2012 υπό τον «πολιτικό μανδύα» του κόμματος με αιχμή του δόρατος τα «Τάγματα Εφόδου»:
«Η εγκληματική δράση της, η οποία είχε σκοπό την αντιμετώπιση δια της βίας των αλλοδαπών, των αντιφρονούντων, αλλά και όσων θεωρούνταν σοβαροί ιδεολογικοί αντίπαλοί της και κατ’ επέκταση τη διάδοση και επιβολή των πολιτικών ιδεών και θεωριών της δια της βίας… εκδηλωνόταν μέσω των Τοπικών Οργανώσεων της και πάντοτε υπό την καθοδήγηση ανώτερου στην ιεραρχία στελέχους της, με βάση οργανωμένο σχέδιο , το οποίο εκτελούσαν τα μέλη των ομάδων κρούσεως , επονομαζόμενα «Τάγματα Εφόδου». Ανάμεσα στους στόχους της βίαιης επιβολής της ιδεολογίας της Χρυσής Αυγής, όπως υποστηρίζει ο εισαγγελέας, αναφέρεται κι ένα κείμενο που κατασχέθηκε και στο οποίο διαβάζουμε: «Ευελπιστούμε να μπορέσουμε να κάνουμε μία μέρα το Ελληνικό Κράτος λειτουργικό, όπως είναι η Χρυσή Αυγή , όπου η θέληση του Αρχηγού επιβάλλεται και εφαρμόζεται άμεσα , χωρίς παρεκκλίσεις και χωρίς ενδοιασμούς».
Όπλα και...εκπαίδευση
Σε βάρος του αρχηγού και βουλευτών της Χρυσής Αυγής αποδίδονται κατηγορίες για διακεκριμένη οπλοκατοχή με στόχο τον εφοδιασμό της εγκληματικής οργάνωσης. Ο εισαγγελέας αναφέρεται σε βίντεο και φωτογραφικό υλικό στο οποίο εμφανίζονται βουλευτές και μέλη της Χρυσής Αυγής με όπλα ακόμα και σε εικόνες που προσομοιάζουν με εκπαίδευση.
Το φερόμενο οπλοστάσιο της ΧΑ μπορεί να μη βρέθηκε αλλά ο κ. Ντογιάκος επισημαίνει ότι «αποδεικνύεται, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, η παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών από το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα και από μέλη του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι, παρά τις εκτεταμένες και επίμονες έρευνες, δεν κατέστη εφικτό να εντοπιστεί από τις αρμόδιες Αρχές».
Πλούσια και η...δράση των βουλευτών της ΧΑ
Η απαξίωση του κοινοβουλίου και μια σειρά από συμπεριφορές που εκδηλώθηκαν δημόσια από βουλευτές της Χρυσής Αυγής καταγράφει ο εισαγγελέας εμφανίζοντας τους απαθείς απέναντι στα θύματα εγκληματικών δράσεων των Ταγμάτων Ασφαλείας. Μάλιστα επισημαίνει ότι δεν έχουν τοποθετηθεί ουδέποτε κατά της πολιτικής βίας:
«Οι Βουλευτές οι οποίοι εξελέγησαν, κατά τις εκλογές του έτους 2012,υπό τη σημαία του πολιτικού κόμματος «ΛΑΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ», συνειδητά επιδιώκουν να απαξιώσουν το Κοινοβούλιο, τους θεσμούς και τις αρχές του Κράτους. Τούτο προκύπτει σαφώς από σχετικές δηλώσεις των ίδιων, οι οποίες είναι καταγεγραμμένες αυτολεξεί παραπάνω, με επαναλαμβανόμενες ανοίκειες με την Κοινοβουλευτική λειτουργία συμπεριφορές και ποικίλους άλλους τρόπους, ήτοι συνεχείς και επαναλαμβανόμενες αντιδεοντολογικές πράξεις, ακραίες φραστικές διατυπώσεις και επιθέσεις, καθώς και προσβλητικές συμπεριφορές σε βάρος των συναδέλφων τους στην αίθουσα του Κοινοβουλίου, αλλά και εκτός αυτού, με δηλώσεις τους και με την αρθρογραφία τους στο τύπο της παράταξή τους. Ουδείς εκ των Βουλευτών του ως άνω πολιτικού κόμματος, είναι σε θέση να ισχυριστεί ευπροσώπως και με πειστικότητα ότι ήταν ανυποψίαστος για τις εγκληματικές πράξεις, οι οποίες εξακολουθητικά και επί μακρό χρονικό διάστημα διαπράττονταν εξ ονόματος και για λογαριασμό του κόμματος στο οποίο ανήκει, σε βάρος των πολιτικών του αντιπάλων και σε βάρος αλλοδαπών. Ουδείς εξ αυτών αντέδρασε, έστωκαι στοιχειωδώς, στην τέλεση έστω και ενός από τα τόσο σοβαρά εγκλήματα που τελέσθηκαν κατά παντός αντιφρονούντα ή στοχοποιημένου ατόμου. Ουδείς εξέφρασε, έστω και τυπικά, ένα λόγο συμπαθείας στα θύματα και στους παθόντες.
Αντίθετα, όλοι, ανεξαιρέτως, επιδεικτικά και επανειλημμένα, ο καθένας με τον τρόπο του, άμεσα ή έμμεσα, σιωπηρώς ή δια βοής, αποδέχτηκαν τα διάφορα εγκλήματα και τα αποτελέσματά τους, ενίοτε μάλιστα εγκωμιάζοντας αυτά δημοσίως ή εκθειάζοντας τους δράστες ή ακόμη και στρεφόμενοι φραστικά κατά των παθόντων. Και ασφαλώς όλοι, ανεξαιρέτως, ως Κοινοβουλευτικά στελέχη του, είχαν χαράξει την πολιτική του κόμματος και είχαν εγκρίνει τη δράση του καθώς τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής της πολιτικής του αυτής. Η απόλυτη ομοφωνία τους προκύπτει, χωρίς καμία αμφισβήτηση, από το γεγονός ότι όχι μόνο δεν έχει καταγραφεί έστω και μία παραίτηση κάποιου διαφωνούντα, αλλά δεν έχει αρθρωθεί έστω και ένας λόγος αντίθετος στην πολιτική της βίας, πλην ενός Βουλευτή, ο οποίος παραιτήθηκε από το κόμμα και όχι από τη Βουλευτική έδρα λίγο πριν κληθεί σε απολογία».
Πηγή:www.capital.gr