Ο γενικός διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας επισημαίνει πως έχει υπάρξει μία ουσιαστική μείωση της φτώχειας των εργατών σε σύγκριση με τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Η πρόοδος, όμως, αυτή επιβραδύνθηκε από την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και την αδύναμη και εύθραυστη ανάκαμψη. Το 2013 ο αριθμός των εργατών που βρισκόταν σε κατάσταση ακραίας φτώχειας μειώθηκε μόλις κατά 2,7% σε παγκόσμια κλίμακα. Αυτό αποτελεί ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά μείωσης κατά την τελευταία δεκαετία. Και οι προοπτικές δεν βελτιώνονται.
Μια μεγάλη περίοδος χαμηλής ανάπτυξης θα ήταν καταστροφική αρχή για μια ανανεωμένη πορεία για μία βιώσιμη ανάπτυξη και την εξάλειψη της φτώχειας, σημειώνει ο κ. Ryder.
Κοιτώντας μπροστά, το παγκόσμιο εργατικό δυναμικό αυξάνεται κατά 42,6 εκατομμύρια κάθε χρόνο, κυρίως στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Αλλά μόνο τα 40 εκατομμύρια εξ αυτών βρίσκουν δουλειά και μόνο οι μισοί από αυτούς βρίσκουν δουλειά με μισθό βάσει κάποιας σύμβασης. Με μια αργή ανάπτυξη, το πλήθος των ανέργων και εκείνων που είναι ικανοί να βρουν μία «μαύρη» θέση εργασίας, ο κίνδυνος της φτώχειας θα αυξάνεται συνεχώς. Στην περίοδο μέχρι το 2030, ο κόσμος θα χρειαστεί να δημιουργήσει 600 εκατομμύρια θέσεις εργασίας για να συμβαδίσει με την αύξηση του εργατικού δυναμικού, να περιοριστεί η ακραία φτώχεια, να μειωθεί η ανεργία, να αυξηθεί η συμμετοχή των γυναικών στην εργασία κ.λπ.
Πηγή: ilo.org