Η παραδομένη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου θα είχε συμφωνήσει σε όλα τα σκληρά μέτρα που προτείνει η τρόικα και θεωρούνται ως μέρος του μνημονιακού προγράμματος, αν μια τέτοια συμφωνία δεν σήμαινε σχεδόν αυτόματα την πτώση της.
Ο ΦΟΒΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Η κυβέρνηση ως μόνο επιχείρημα έναντι της τρόικας και κυρίως των προϊσταμένων της, ΕΕ (Μέρκελ),ΕΚΤ (Ντράγκι), ΔΝΤ (Λαγκάρντ – ΗΠΑ), διαθέτει το φόβο της έλευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Τίποτα άλλο!
Από την άλλη, όμως, και αυτό το διαπραγματευτικό επιχείρημα μειώνει την όποια αξία του, όταν η κυβέρνηση, διά του Γκ. Χαρδούβελη, αναγνωρίζει ευθέως ότι το «σενάριο ρήξης με την τρόικα δεν μπορεί να το διαχειριστεί η χώρα». Άρα η Ελλάδα των Σαμαρά-Βενιζέλου, παρά τις όποιες αντιστάσεις για την επιβίωση της, ήταν, είναι και θα παραμείνει εθελοντής όμηρος και άθυρμα στιςσκοπιμότητες και τους σχεδιασμούς των τροϊκανών.
Η ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ
Αυτό, άλλωστε ισχύει και για κάθε άλλη κυβέρνηση, ακόμα και κυβέρνηση της Αριστεράς, που δεν θα είναι διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη με την τρόικα, πράγμα που, όμως, προϋποθέτει την ύπαρξηεναλλακτικού σχεδίου για την πορεία της χώρας, χωρίς την τροϊκανή χρηματοδότηση και χωρίς την προληπτική γραμμή στήριξης, με ό,τι κι αν αυτό το σχέδιο συνεπάγεται! Έχει, όμως, η Αριστερά ένα τέτοιο σχέδιο;
Επομένως, αν η τρόικα αποφασίσει τελικά να αφήσει κάποια προσχήματα ανάσας στην κυβέρνηση, εν όψει και των διαδικασιών εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, αυτό θα γίνει μόνο αν το ευρω-αμερικάνικο μπλοκ και πρώτα απ΄όλα η Γερμανία, δεν θεωρήσουν οι ίδιοι ότι είναι η ώρα να αντιμετωπίσουν την πρόκληση ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ ΕΕ-ΔΝΤ
Στο πλαίσιο αυτό ο κυριακάτικος αστικός τύπος κάνει λόγο, επίσης, για ισχυρότατες αντιθέσεις ανάμεσα σε Βρυξέλλες και ΔΝΤ, με το τελευταίο να κρατάει, για τις δικές του ιδιοτελείς σκοπιμότητες, τη σκυτάλη της αδιαλλαξίας και των σκληρών μέτρων έναντι της κυβέρνησης, έχοντας συμπαραστάτη του στα «σκληρά» μέτρα τον Β. Σόιμπλε, πράγμα που σημαίνει ότι το Ταμείο είναι η ισχυρή πλευρά.
Αυτή την ώρα η κατάληξη του αποκαλούμενου «θρίλερ» μεταξύ της τρόικας και μιας κυβέρνησης που σπαράσσεται και κλυδωνίζεται ετοιμόρροπη, δεν είναι εύκολα προβλέψιμη και θα εξαρτηθεί κατά κύριο λόγο από την τελική στάση της Γερμανίας.
Ο ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΣΥΡΙΖΑ
Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι παρατηρητές που θεωρούν ότι η Γερμανική τελική απόφαση θα ληφθεί μετά από στάθμιση του παράγοντα ΣΥΡΙΖΑ, παράγοντα που τον θεωρούν απολύτως κρίσιμο. Αρκετοί μάλιστα, λένε, ότι η αδιαλλαξία της τρόικας έχει ως τελικό αποδέκτη όχι τη σημερινή αλλά τημετεκλογική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία στο βαθμό που δεν θα «συμμορφωθεί» στο σκληρό πλαίσιο, θα πρέπει να δεχθεί ανελέητη επίθεση ώστε να καταστεί «εξευτελιστική παρένθεση» και χαρακτηριστικό παράδειγμα προς αποφυγή για όλη την Ευρώπη!
ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ορισμένοι κύκλοι ισχυρίζονται πως η τρόικα και ιδιαίτερα η Γερμανική πλευρά, σκοπεύει να μεθοδεύσει την παράταση κατά ένα μήνα, έως 6 μήνες, ακόμα και ένα χρόνο, του υπάρχοντος μνημονιακού προγράμματος και ασφαλώς του ρόλου της τρόικας, υπό τη μορφή (και το πρόσχημα) της τεχνικής προέκτασής του!
Αυτό το τελευταίο δεν θεωρείται καθόλου απίθανη προοπτική, ενόψει και των ασφυκτικών προθεσμιών του Eurogroup στις 8/12 και του Ευρ. Συμβουλίου στις 19/12, εντός των οποίων θεωρείται δύσκολο να υπάρξουν οι σχετικές συμφωνίες.
ΑΘΛΙΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΚΤ
Ο Μάριο Ντράγκι ετοιμάζεται για «σκληρή απάντηση» προς την Αθήνα, σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία με την Τρόικα και η χώρα μας εισέλθει στο 2015 χωρίς αποσαφηνισμένο πλαίσιο για την επόμενη ημέρα, σύμφωνα με την «Realnews».
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας επικαλείται πηγές του περιβάλλοντος του επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και σύμφωνα με αυτές, ο κ. Ντράγκι θα ανακοινώσει, σε αυτή την περίπτωση, τον αποκλεισμό των ελληνικών χρεογράφων από τα προγράμματα τόνωσης της ρευστότητας, προκαλώντας ασφυκτικές συνθήκες στις ελληνικές τράπεζες και την πραγματική οικονομία.
Εξάλλου, η παρατεταμένη διαπραγμάτευση και κυρίως το ενδεχόμενο να κλείσει η αξιολόγηση το 2015, έχει προκαλέσει ισχυρό εκνευρισμό και ανησυχία στις διοικήσεις των τραπεζών καθώς, όπως επισημαίνεται αρμοδίως, η καθυστέρηση της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης, ιδιαίτερα δε η πιθανότητα να μην υπάρξει κατάληξή της μέχρι την Σύνοδο Κορυφής της 18/19 Δεκεμβρίου, βάζει σε άμεσο κίνδυνο την ομαλή σχέση χρηματοδότησης από την ΕΚΤ και ανοίγει το ενδεχόμενο επιστροφής στον ELA.
Σύμφωνα με τη Realnews, η τρόικα φέρεται να ενημέρωσε την ΕΚΤ ότι οι ελληνικές αρχές έχουν σοβαρότατο πρόβλημα «να δουν να μπαίνει σε χαρτί ένα πλαίσιο ενεργειών σε στιλ μνημονίου». Όμως οι δανειστές έχουν καταστήσει σαφές στην κυβέρνηση ότι «η υπογραφή κειμένου με τις ελληνικές υποχρεώσεις είναι αναπόφευκτο ενδεχόμενο, όποια λύση και αν επιλεγεί», σύμφωνα με πηγή της «Realnews» από την ευρωζώνη.
Τα ενδεχόμενα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση είναι δύο: Η παράταση του χρηματοδοτικού σκέλους του υφιστάμενου προγράμματος ή η δημιουργία πιστοληπτικής γραμμής ενισχυμένων όρων (ECCL).
Και στις δύο περιπτώσεις θα απαιτηθεί από την Ελλάδα η υπογραφή νέου Memorandum of Understanding (MoU).
Όμως κανένα μνημόνιο δεν μπορεί να περάσει για έγκριση από τα κοινοβούλια των χωρών μελών της ευρωζώνης, αν δεν περιέχει τις λεπτομερείς δράσεις που θα λάβει ο δανειζόμενος για το 2015, δηλαδήεργασιακά, ασφαλιστικό, συντάξεις και πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα.
Η διαδικασία της έγκρισης από τα εθνικά κοινοβούλια δεν μπορεί να παρακαμφθεί σε καμία περίπτωση, καθώς υπάρχουν σχετικοί κοινοτικοί, αλλά και εθνικοί κανόνες.
Η ΕΚΤ δια μέσω του Μ. Ντράγκι είχε δώσει μια πρώτη προειδοποίηση στην Αθήνα, ότι χωρίς πρόγραμμα δεν θα υπάρξουν αγορές ελληνικών ομολόγων.
Εν συνεχεία έδωσε στον Τύπο τους κανόνες αποδοχής τίτλων για να υπενθυμίσει τις αποφάσεις της αναφορικά με την τόνωση ρευστότητας στην ευρωζώνη.
Από την πλευρά της η ελληνική κυβέρνηση ζύγισε τις επιλογές της και έδειξε να μην αποθαρρύνεται από το γεγονός ότι θα χαθούν τα χρήματα από την δόση του 5ου ελέγχου αν δεν εκταμιευθούν μέσα στο 2014, καθώς και από την προοπτική της επιστροφής των χρημάτων του ΤΧΣ αν το 2015 βρει την χώρα εκτός προγράμματος.
Οι δανειστές εκτιμούν ότι η Ελλάδα θα προτιμήσει να μπει στη νέα χρονιά με ανοικτά τα μέτωπα, χωρίς να έχει υπογράψει τίποτα δεσμευτικό και θα προτιμήσει να πάει σε εκλογές με διλλήματα περί εξόδου από το ευρώ, κλεισίματος των τραπεζών και χρεοκοπίας.
«ENOUGH IS ENOUGH»
Τα μηνύματα που έρχονται από την ΕΚΤ προς τη χώρα μας, μπροστά στη πιθανότητα μιας νέας αναταραχής στη ευρωζώνη, λόγο ου κλίματος που θα διαμορφωθεί στην Ελλάδα είναι του στιλ «μην το διανοηθείτε».
Τουλάχιστον αυτό διαρρέουν κύκλοι κοντά στον Μ. Ντράγκι, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ήταν δηλώσεις του φέρεται να έκανε ο Κλάους Μαζούχ:
«Δεν θα σας αφήσουμε να βλάψετε την ευρωζώνη, την ώρα που προσπαθούμε να σταθεροποιήσουμε τη Γαλλία και την Ιταλία».
Άλλη πηγή που βρίσκεται κοντά στην διαπραγμάτευση χρησιμοποίησε την έκφραση «enough is enough», («ως εδώ και μη παρέκει»).
«ΣΚΛΗΡΑΙΝΕΙ» ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, στο περιθώριο της διάσκεψης των G20 στο Μπισμπέιν, ο Ζαν Κλοντ Γιούνγκερ προσέγγισε την Κριστίν Λαγκάρντ με στόχο να επιτύχει κάποιες διευκολύνσεις για την Ελληνική πλευρά.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ φέρεται να απάντησε στον πρόεδρο της Κομισιόν, «τέλος οι χάρες και οι διευκολύνσεις προς της Ελλάδα».
Το κλίμα για περαιτέρω σκλήρυνση της στάσης του Ταμείου έναντι της Ελλάδας, σε περίπτωση« απόκλισης» της χώρας μας, έγινε εμφανές και από τις τελευταίες τηλεδιασκέψεις, ενώ τα μηνύματα που έρχονται για το θέμα της επιστροφής της τρόικα στην Αθήνα και την αξιολόγηση, κάνουν λόγο ότι «για να γίνει ο έλεγχος, πρέπει να γίνουν όλα».
ΑΠΟ ΤΗ ΣΚΥΛΛΑ ΣΤΗ ΧΑΡΥΒΔΗ
Σύμφωνα, λοιπόν, με όλα τα δεδομένα η Ελλάδα της καταρρέουσας και σπαρασσόμενης κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου έχει να επιλέξει μεταξύ Σκύλας και Χάρυβδης, εκτός και αν στην απίθανη περίπτωση τα «σπάσει» με την τρόικα.
Η πρώτη επιλογή της κυβέρνησης είναι να αποδεχθεί λίγο πολύ το πακέτο των σκληρών μέτρων τηςτρόικας (ασφαλιστικό, εργασιακές σχέσεις, απολύσεις από το δημόσιο, δημοσιονομικό κενό κ.λπ.) και να επιχειρήσει να το κάνει όσο το δυνατόν πιο «οπισθοβαρές». Με δύο λόγια να προχωρήσει στην ψήφιση εντός του 2014 των λιγότερων δυνατών μέτρων και όλα τα άλλα να ενσωματωθούν στο «νέο μνημόνιο» που θα συνοδεύσει τη συμφωνία για τη λεγόμενη «προληπτική γραμμή στήριξης».
Η δεύτερη επιλογή είναι να αποδεχθεί η κυβέρνηση, υπό το μανδύα της τεχνικής διευθέτησης, την παράταση του υπάρχοντος μνημονίου για λίγους μήνες ή για ένα χρόνο, με την παράλληλη ύπαρξη ή όχι συμφωνίας για «προληπτική γραμμή στήριξης», πράγμα σαφώς πιο επώδυνο για την ίδια και για μια αυριανή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Σε κάθε περίπτωση η χώρα βρίσκεται στο δίλημμα ποια τραγωδία και ποιον εφιάλτη θα ακολουθήσει.
Εκτός και αν με αφορμή και την απεργία της 27ης Νοέμβρη, επιταχυνθούν οι κινηματικές και πολιτικές εξελίξεις της ανατροπής.