Σύρθηκε στη φυλακή σαν επικίνδυνη εγκληματίας που «σκόρπιζε το AIDS», αθωώθηκε από το δικαστήριο και της επιδικάστηκε μια τυπική αποζημίωση, αγωνίσθηκε για τις υπόλοιπες γυναίκες προσπαθώντας να μείνει καθαρή, αλλά οι επιπτώσεις της διαπόμπευσης στην οικογένειά της, η συνεχιζόμενη καταδίωξη ευάλωτων γυναικών και ο δικός της εφιάλτης με τη χρήση, την οδήγησαν στο να δώσει τέλος στη ζωή της.
Τραγική ειρωνεία, η σημερινή ημέρα , η 1η Δεκεμβρίου, είναι αφιερωμένη στην πρόληψη και την καταπολέμηση του ιού HIV.
Η κηδεία της θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στο Κορωπί, στις 15.30 το μεσημέρι.
Η Κατερίνα έδωσε τέλος στη ζωή της, αφήνοντας δίπλα της ένα «αποχαιρετιστήριο» γράμμα. Το γεγονός κοινοποιήθηκε από τη Χρύσα Μπότση, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές, μέσα από την ηλεκτρονική εφημερίδα γυναικείων δικαιωμάτων και γυναικείων θεμάτων, "Το Μωβ"
"Η Κατερίνα δραπέτευσε. Όσες φυλακές έζησε, όσους παραδείσους κι αν αναζήτησε στα ναρκωτικά ποτέ δεν έφτασαν. Η επιχείρηση δίωξης των οροθετικών χρηστριών πριν τις εκλογές του 2012, μάζεψε μαζί με τις άλλες κοπέλες και την Κατερίνα. Τη γνωρίσαμε κι αυτή στις φυλακές Κορυδαλλού. Ενα κορίτσι γελαστό που του άρεσαν οι αγκαλιές και τα χάδια. Ηταν διαχυτική, πάντα με φιλούσε.
Η Κατερίνα έγινε αργότερα ασθενής μου καθώς το «αδίκημα» της οροθετικότητάς της, την έφερε στην πόρτα της Μονάδας Λοιμώξεων. Γρήγορα ενεργοποιήθηκε. Μάχιμη, πήρε μέρος σε όλες τις δράσεις της πρωτοβουλίας αλληλεγύης για τις διωκόμενες οροθετικές: μίλησε σε προβολές, σε πανελ, σε συγκεντρώσεις για τα αυτονόητα: τα νοσήματα δεν φυλακίζονται, θεραπεύονται. Την αγαπήσαμε για το θάρρος της, την ανθρωπιά της, το ωραίο μυαλό της.
Δυο χρόνια καθαρή, όταν υποτροπίασε. Ζητούσε συγγνώμη γιατί νόμισε οτι μας απογοήτευσε. Οι δικοί μου φόβοι όμως είχαν να κάνουν με κάτι άλλο. Εμείς πόσο σωστά τη στηρίξαμε; Πόσο μπορέσαμε ν’απαλύνουμε τους πόνους της, να την κάνουμε ικανή ν’αντέξει ότι και οι άλλοι και άλλες αντέχουμε;
Η Κατερίνα μπήκε σε πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ. Ολα πηγαν «καλά». Σωστή στις υποχρεώσεις της, στα ραντεβού της, όμορφη με τη λεπτή φιγούρα της και μ’εκείνο το χαμόγελο που χάλαγαν τ’ανύπαρκτα μπροστινά της δόντια που είχαμε βάλει στόχο να φτιάξουμε. Μαζί της ο πατέρας της παντα εκεί, κοντά της.
Κι όμως η Κατερίνα δεν ήταν καλά. Πριν λίγες μέρες αποφάσισε πως η ζωή ήταν πολύ κουραστική γι αυτήν. Δεν την άντεχε. Άφησε ένα γράμμα αποχαιρετιστήριο και πήρε την τελευταία της δόση. Μας άφησε πίσω εμάς που αντέχουμε κι αυτή έφυγε. Η Κατερίνα δραπέτευσε κι η φυγή της πληγώνει "
Συγγνωμη για τη φόρτιση…
Χρύσα Μπότση
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές
"Κατερίνα, θα σε αποχαιρετήσουμε την Τετάρτη, δυστυχώς
Την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου θα αποχαιρετήσουμε την Κατερίνα οριστικά, στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, στο Κορωπί, στις 3.30. Και ήταν η δυνατότερη. Γι’ αυτό και βάλαμε στο σώμα μιας από τις φιγούρες μας στις 25 Νοέμβρη, στην εκδήλωση της Φεμινιστικής Πρωτοβουλίας για την Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών την περίπτωσή της, που έλεγε:
«4 Απριλίου 2014
Είμαι μια από τις 27 τοξικοεξαρτημένες οροθετικές γυναίκες που διαπομπευθήκαμε το 2012, μας υποχρέωσαν σε λήψη αίματος για τεστ HIV/AIDS, και στη συνέχεια μας φυλάκισαν για διάστημα έως ένα χρόνο, με την κατηγορία της πορνείας και της “βαριάς σκοπούμενης σωματικής βλάβης” στους υποτιθέμενους πελάτες μας. Η κατηγορία της πορνείας δεν αποδείχθηκε, και στη δίκη δύο από εμάς στις 4/4/2014 ενάντια στο ελληνικό κράτος για παράνομη φυλάκιση, κερδίσαμε αποζημίωση ύψους …10 ευρώ την ημέρα. Η βλάβη που μας έγινε θα κυνηγάει αιώνια εμάς και τα παιδιά μας. Εμείς όμως είμαστε φορείς δικαιωμάτων, και με τη συμπαράσταση της Ομάδας Δικηγόρων για τα Δικαιώματα Προσφύγων και Μεταναστών και την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στις διωκόμενες Οροθετικές θα συνεχίσουμε να επιδιώκουμε την ηθική και υλική μας δικαίωση. Και θέλω να σας πω ότι εγώ κατάφερα να είμαι καθαρή.»
Όταν διαπομπεύθηκε, λίγον καιρό αργότερα, ο πατέρας της έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, τον έσωσαν, αλλά ήταν σε άσχημη κατάσταση. Έχασε και τη δουλειά του γι’ αυτό το λόγο. Όταν η Κατερίνα βγήκε, πήγε στο σπίτι της, όπου βρήκε αγάπη. Όταν θέλησε να πάει σε συγγενικό σπίτι στην ιδια γειτονιά, δεν την δέχθηκαν λόγω των προκαταλήψεων για την οροθετικότητά της, λόγω του ότι, πάνω απ’ όλα, είχε διαπομπευθεί. Όταν πήγε στην καφετέρια, αυτοί που την ήξεραν της είπαν να φύγει. Και τόσα άλλα…
Επειδή ήταν μια από τις δύο ελπίδες μας από αυτή την ομάδα των γυναικών, ελπίδα γιατί είχε ξεφύγει, ρώτησα στις 25 Νοέμβρη τον Κωνσταντή Καμπουράκη, της ACT UP που μαζί με τη Χρύσα Μπότση την στήριζαν σε μόνιμη βάση, αν είναι καλά η Κατερίνα. Μου απάντησε, ‘καλά είναι, αλλά δεν είμαι σίγουρος’. Τρεις μέρες μετά μαθαίνουμε την ‘τελευταία είδηση’ όχι από αυτήν, αλλά για αυτήν.
Χαίρε Λοβέρδο, υπουργέ Παιδείας, οι πεθαμένες και οι μελλοθάνατες σε χαιρετούν!
Σίσσυ Βωβού
Μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές