Σαν σήμερα, στις 4 Δεκεμβρίου του 1866, γεννήθηκε ο Βασίλι Καντίνσκι. Ρώσος ζωγράφος, θεωρητικός της τέχνης και από τους θεμελιωτές της «αφηρημένης τέχνης». Θεωρείται από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα και πήρε μέρος σε ορισμένα από τα σημαντικότερα ρεύματα της μοντέρνας τέχνης, εισάγοντας τις δικές του καινοτομίες και μια νέα αντίληψη για τη ζωγραφική. Στο βιβλίο του «Για το πνευματικό στην τέχνη» καταγράφει έναν πλούτο πρωτοποριακών θεωριών και ιδεών.
Ο Καντίνσκι σπούδασε στο Μόναχο και το Βερολίνο και το 1911, μαζί με άλλους ζωγράφους, ίδρυσε την ομάδα «Γαλάζιος καβαλάρης». Την εποχή εκείνη, εκτοπίζονται από τους πίνακες του οι εικόνες της υπαρκτής πραγματικότητας, δίνοντας τη θέση τους σε ένα αυτόνομο παιχνίδι χρωματικών κηλίδων και γραμμών.
Η κεντρική ιδέα της θεωρίας του, ήταν η «καθαρή ζωγραφική», ενώ προσδιόριζε τη δημιουργική πράξη του καλλιτέχνη ως «αυτοέκφραση και αυτοανάπτυξη του πνεύματος». Σ” αυτή την απόσπαση της καλλιτεχνικής έκφρασης από την υλική πραγματικότητα αντικαθρεφτίστηκαν οι ατομικιστικές και υποκειμενιστικές τάσεις της αστικής κοινωνίας του 20ου αιώνα.
Το 1914 επέστρεψε στη Ρωσία. Ήταν ένας από τους οργανωτές του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και στη συνέχεια οργανωτής του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας στη Μόσχα. Στα τέλη του 1921 εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου ένα χρόνο μετά έγινε καθηγητής στη Σχολή Μπαουχάουζ. Από το 1933 ως το θάνατο του (το 1944) έζησε στο Παρίσι.
Ο Καντίνσκι σπούδασε στο Μόναχο και το Βερολίνο και το 1911, μαζί με άλλους ζωγράφους, ίδρυσε την ομάδα «Γαλάζιος καβαλάρης». Την εποχή εκείνη, εκτοπίζονται από τους πίνακες του οι εικόνες της υπαρκτής πραγματικότητας, δίνοντας τη θέση τους σε ένα αυτόνομο παιχνίδι χρωματικών κηλίδων και γραμμών.
Η κεντρική ιδέα της θεωρίας του, ήταν η «καθαρή ζωγραφική», ενώ προσδιόριζε τη δημιουργική πράξη του καλλιτέχνη ως «αυτοέκφραση και αυτοανάπτυξη του πνεύματος». Σ” αυτή την απόσπαση της καλλιτεχνικής έκφρασης από την υλική πραγματικότητα αντικαθρεφτίστηκαν οι ατομικιστικές και υποκειμενιστικές τάσεις της αστικής κοινωνίας του 20ου αιώνα.
Το 1914 επέστρεψε στη Ρωσία. Ήταν ένας από τους οργανωτές του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και στη συνέχεια οργανωτής του Ινστιτούτου Καλλιτεχνικής Παιδείας στη Μόσχα. Στα τέλη του 1921 εγκαταστάθηκε στη Γερμανία, όπου ένα χρόνο μετά έγινε καθηγητής στη Σχολή Μπαουχάουζ. Από το 1933 ως το θάνατο του (το 1944) έζησε στο Παρίσι.