Μήπως είναι και ίδιοι τόσο άθλιοι που αναμένουν την στιγμή που θα τους βοηθήσει να κάνουν τη κομπίνα και ν’ αρπάξουν τη καλή ή έχουν λερωμένη τη φωλιά τους; Στην πραγματικότητα αισθάνονται ενοχικοί, επειδή και τη φωλιά τους λέρωσαν, αλλά και το μέλλον των παιδιών τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και δεν θα γίνει η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για όλους αυτούς, όμως θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να ακούει τι πραγματικά συμβαίνει.
Και εξηγούμαι, δεν είναι δυνατόν οι άνθρωποι των διαδρόμων να είναι αυτοί που θα καθορήσουν την μοίρα ενός Λαού, οι άνθρωποι που δικαιούνται να μιλήσουν δεν είναι σκουλήκια, είναι άνθρωποι της γνώσης, του μόχθου, είναι άνθρωποι ηθικοί και καθαροί δεν έχουν σχέση με τα μικροαστικά συμφέροντα του κατινισμού.
Θα ήταν λοιπόν καλό να ξεμπερδεύουμε με τον κατινισμό και το μικροαστικό κεκτημένο μία δια παντός, όπως μας είπαν ότι τέλειωσαν οι διοικούντες με τα επαγγελματικά μας δικαιώματα.
Ε, λοιπόν είναι καιρός να αλλάξουμε τις συνθήκες και η χώρα να βρει τον εαυτό της, αυτόν που τόσοι καπεταναίοι προσπάθησαν να δώσουν, απ’ τον Κολοκοτρώνη ως τον Άρη κλπ. Είναι η στιγμή της ευθύνης και ο μικρουαστούλης που θα την φοβηθεί να ξέρει ότι δολοφονεί το μέλλον του παιδιού του.
ΧΡ. ΠΛΟΗΓΟΣ