Και καλά ο Σαμαράς, συμπεριφέρεται αυτονοήτως ως πολιτικά ηττημένος και ενδιαφέρεται μόνο να περιορίσει τη συντριβή του στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Ο Στουρνάρας, όμως, γιατί βγαίνει μπροστά και κάνει τη βρόμικη δουλειά; Πού στηρίζει την κινδυνολογία για "μείωση της ρευστότητας με ταχύ ρυθμό"; Οι εκροές των καταθέσεων τις τελευταίες μέρες, με πρωταγωνιστές επιχειρηματίες - φίλους του Σαμαρά, είναι ασυγκρίτως μικρότερες σε σχέση με το bank run του Ιουνίου του 2012. Και ακόμη, ο Ντράγκι δεν μείωσε τη ρευστότητα για τις ελληνικές τράπεζες, που είχε προ ημερών εγκρίνει. Δεν επηρεάστηκε "από την κρίση των τελευταίων ημερών".
Η δήλωση Στουρνάρα μπορεί να λειτουργήσει ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Ο θεσμικά υπεύθυνος για τον έλεγχο της τραπεζικής λειτουργίας εμφανίζεται να υποθηκεύει τη σταθερότητα των ελληνικών τραπεζών. Συντελεί στο να γκρεμιστούν οι καταθέσεις. Θα τον μιμηθούν, άραγε, οι διοικήσεις των εμπορικών τραπεζών; Θα προσχωρήσουν στην αδίστακτη κινδυνολογία ή θα συμπεριφερθούν με βάση το συμφέρον των καταθετών και των τραπεζών;