Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι το υπουργείο Παιδείας θα προβεί στην αξιολόγηση όλων των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, που λειτουργούν στα ελληνικά πανεπιστήμια και θα θεσπίσει κριτήρια βάσει των οποίων ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα θα μπορεί να βάζει δίδακτρα. Η ύπαρξη διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα των ΑΕΙ θεωρείται θεμιτή, με την προϋπόθεση όμως να αξιολογείται ο σκοπός δημιουργίας και τα κριτήρια λειτουργίας εκάστου προγράμματος.
Για παράδειγμα, σε συνθήκες φτωχοποίησης μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων του ελληνικού πληθυσμού και αδυναμίας πολλών νοικοκυριών να καλύψουν τις βασικές βιοποριστικές τους ανάγκες (διατροφή, στέγαση, φάρμακα, κ.ά.), λογικό και κοινωνικά δίκαιο είναι, το ελληνικό κράτος πρόνοιας να παρέχει σε φτωχά παιδιά δωρεάν μεταπτυχιακή παιδεία. Στις περιπτώσεις αυτές, σε όλα τα δημόσια ΑΕΙ πρέπει να υπάρχουν μεταπτυχιακά προγράμματα άνευ διδάκτρων, τα οποία σε αρκετές περιπτώσεις θα υποχρεούνται τα ίδια τα ΑΕΙ από δικούς τους πόρους, να χρηματοδοτούν τη λειτουργία τους. Αναμφίβολα, το ζήτημα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων έχει πολύπλευρες οικονομικές και κοινωνικές διαστάσεις, που με πρωτοβουλίες του κ. Μπαλτά θα πρέπει προσεκτικά και σε βάθος να εξεταστούν.
Και πάμε στο πάπλωμα. Το πάπλωμα είναι ο πακτωλός διδάκτρων πολλών εκατομμυρίων ευρώ, που κάθε χρόνο οι οικογένειες των μεταπτυχιακών φοιτητών καταβάλλουν στα ΑΕΙ. Αυτός όμως ο πακτωλός των εκατομμυρίων ευρώ μπαίνει στις τσέπες των καθηγητικών κυκλωμάτων, τα οποία εξουσιάζουν πλήρως τα ελληνικά πανεπιστήμια και ιδιοτελώς διαχειρίζονται τους συγκεκριμένους τεράστιους χρηματικούς πόρους. Τα κυκλώματα δρουν ανεξέλεγκτα και ουδείς μπορεί να τα βάλει μαζί τους. Έχουν το πάπλωμα των μεταπτυχιακών διδάκτρων και εξαγοράζουν συνειδήσεις.
Οι καθηγητές που τρώνε τον αγλέορα και έχουν κάνει περιουσίες που δεν τις συλλαμβάνει το μυαλό σας, εκμεταλλευόμενοι την υφιστάμενη νομοθεσία και ιδίως αυτό το έκτρωμα που λέγεται Νόμος Διαμαντοπούλου, διοικούν δικτατορικά τα πανεπιστήμια και οι χαμηλές βαθμίδες μελών ΔΕΠ (Διδακτικό Ερευνητικό Προσωπικό) τρέμουν στο πέρασμά τους. Χαρακτηριστικό είναι ότι ένα μέρος των μεταπτυχιακών χρηματικών πόρων προορίζεται σε ανεπαρκέστατους διδάσκοντες, που σε συνθήκες αξιοκρατίας δεν θα μπορούσαν ούτε απέξω από τα πανεπιστήμια να πέρναγαν.
Αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση ενός καθηγητή του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος ανέβηκε όλες τις βαθμίδες της καθηγητικής ιεραρχίας, χωρίς να έχει γράψει ούτε ένα άρθρο σε κάποιο διεθνές καταξιωμένο επιστημονικό περιοδικό, και αυτός ο τύπος, ανάλογα με τις συνθήκες, διδάσκει ετησίως σε 5 έως 20 μεταπτυχιακά προγράμματα, εισπράττοντας κάθε χρόνο πολλές χιλιάδες ευρώ. Το όνομά του σύντομα θα το δημοσιεύσω, γιατί του έχω υποβάλλει εγγράφως (με αριθμό πρωτόκολλου) κάποια ερωτήματα για τα μεταπτυχιακά που διδάσκει και μέχρι σήμερα δεν μου έχει απαντήσει.
Και προσέξτε, ο συγκεκριμένος καθηγητής είναι και πρόεδρος τμήματος, που εννοείται πως είναι και ο θεματοφύλακας του Νόμου. Έτσι λειτουργούν οι τσιφλικάδες στα ελληνικά ΑΕΙ. Έχουν την εξουσία, τρώνε τα λεφτά των μεταπτυχιακών και δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα. Αυτά που σας περιγράφω είναι γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Όταν από τη στήλη αυτή σε επανειλημμένες αναλύσεις μου, έχω επισημάνει την αναγκαιότητα επιβολής έκτακτης μηνιαίας εισφοράς στους θεσιθήρες και στα τρωκτικά της εξουσίας, είμαι συνειδητοποιημένος τι σας λέω.
Ναι λεφτά υπάρχουν και μάλιστα ολόκληροι πακτωλοί, αλλά απαιτείται πολιτική βούληση και μετωπική σύγκρουση με τα διάφορα κατεστημένα, που έχουν στήσει τα μαγαζάκια τους και είναι κράτος εν κράτει. Η σημερινή πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έχει χρέος προς τον χειμαζόμενο από την παρατεταμένη οικονομική κρίση ελληνικό λαό, να εκριζώσει τα τρωκτικά και τις βδέλλες της καθηγητικής ολιγαρχίας, που με τέσσερις μασέλες τρώνε τα εκατομμύρια ευρώ από τα δίδακτρα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.
Ο ελληνικός λαός έδωσε ρητή λαϊκή εντολή στη συγκυβέρνηση ΑΝΕΛ-ΣΥΡΙΖΑ: Άμεσος φορολογικός έλεγχος και επιβολή έκτακτης εισφοράς στα τρωκτικά των μεταπτυχιακών προγραμμάτων.