Εχοντας αποφασίσει τελικά να κρατήσει ως νόμισμα την ισλανδική κορόνα, αφού προηγουμένως η χώρα ταλαντεύτηκε μήπως η σωτηρία βρίσκεται στην ένταξη στο ευρώ, η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ παίρνει με συνέπεια τις αποφάσεις της. «Μετά το θεαματικό σπάσιμο της φούσκας (σ.σ. της οικονομίας και του τραπεζικού της συστήματος), η Ισλανδία επιθυμεί να μελετήσει οποιαδήποτε δράση που θα εμπόδιζε την επανάληψη της κατάρρευσης» γράφει η αγγλική εφημερίδα.
«Οι Ισλανδοί μπορεί απλώς να ξανακερδίσουν κάποιον έλεγχο στην οικονομική τους μοίρα» ρίχνοντας βαρύ τον πέλεκυ σε αυτή την τραπεζική δραστηριότητα, αναγκάζονται να ομολογήσουν ως και οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς». Αυτή η πολιτική «μπορεί να υποχρεώσει τις τράπεζες και τους μετόχους τους να σκέφτονται περισσότερο τα δάνεια που χορηγούν» καθώς υποστηρικτές αυτής της πολιτικής λένε ότι κατ” αυτόν τον τρόπο «αλλάζουν πορεία τα δάνεια και κατευθύνονται προς τις αξιόλογες επιχειρηματικές επενδύσεις και όχι προς την ανούσια κερδοσκοπία» γράφει η μεγαλύτερη οικονομική εφημερίδα της Ευρώπης.
Το 2008, όταν κατέρρευσαν οι τρεις τράπεζες της Ισλανδίας που συνολικά είχαν κύκλο εργασιών στο εξωτερικό… έντεκα (!!!) φορές το ΑΕΠ της χώρας, στην απελπισία τους, οι Ισλανδοί σκέφθηκαν να μπουν στην ΕΕ και στο ευρώ για να σωθούν, καθώς το εθνικό νόμισμα είχε χάσει το 50% της αξίας του. Εχοντας ανατρέψει την τότε δεξιά κυβέρνηση και έχοντας φέρει στην εξουσία τους σοσιαλδημοκράτες, τους οικολόγους και τους αριστερούς, το 2009 η Ισλανδία υπέβαλε αίτηση ένταξης στην ΕΕ.
Στην Ευρωζώνη θα έμπαινε αμέσως γιατί έτσι κι αλλιώς 300.000 άνθρωποι είναι όλος κι όλος ο πληθυσμός της Ισλανδίας. Γρήγορα όμως διαπίστωσαν ότι η χώρα τους αναπτυσσόταν με ταχύτερους και σταθερότερους ρυθμούς από ό,τι η ΕΕ – καμία σύγκριση! «Και η ελληνική κρίση δρα σήμερα απωθητικά» έγραφε την περασμένη εβδομάδα η γαλλική εφημερίδα «Λε Μοντ». Μέχρι την Ισλανδία έφτασε η χάρη μας! Είναι προφανές ότι ο τρόπος που συμπεριφέρεται η Γερμανία εναντίον της Ελλάδας καθιστά την ΕΕ αποκρουστική απέναντι σε μικρούς λαούς, ιδίως αν οι χώρες τους έχουν χτυπηθεί κι αυτές από την κρίση.
«Σε αυτό προστίθεται το ευαίσθητο θέμα των ποσοστώσεων αλιείας, στο οποίο η Ισλανδία δεν θέλει να χάσει το πάνω χέρι» γράφει η «Μοντ». «Το να εκχωρήσουμε αυτή την αρμοδιότητα στις Βρυξέλλες, δεν είναι προς το συμφέρον μας» δηλώνει στη γαλλική εφημερίδα ο Ισλανδός πρόεδρος Ολαφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον. Γι” αυτό και η κυβέρνηση του Ρέικιαβικ στις 12 Μαρτίου, τον περασμένο μήνα, δήλωσε ότι δεν θέλει πλέον να είναι χώρα υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ και γι” αυτό διακόπτει τις ενταξιακές συνομιλίες.
«Εφτυσαν» δηλαδή την ΕΕ οι Ισλανδοί! Το φυσούν και δεν κρυώνει οι Γερμανοί. Να αρνηθεί να υπαχθεί υπό το Βερολίνο μια χώρα σαν την Ισλανδία, η οποία έχει πληθυσμό κάπου… 250 (!!!) φορές μικρότερο από της Γερμανίας, συνιστά βαρύτατη προσβολή για τους επικυρίαρχους της Ευρώπης – πόσω μάλλον που και οι Βίκινγκ συγγενές προς τους Γερμανούς φύλο είναι! «Χυλόπιτα στην ΕΕ από την Ισλανδία» ήταν ο τίτλος με τον οποίο η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», η εφημερίδα της γερμανικής ελίτ, υποδέχτηκε την ισλανδική ανακοίνωση τον περασμένο μήνα. «Τόσο εξευτελιστική χυλόπιτα ποτέ και από κανέναν δεν είχε φάει η ΕΕ όσο αυτή από τον Γκούναρ Μπράγκι Σβέινσον» τον υπουργό Εξωτερικών της Ισλανδίας, άρχιζε το ρεπορτάζ της γερμανικής εφημερίδας.
Με την ευθύτητα που διακρίνει τους Γερμανούς, έμπαινε χωρίς περιστροφές στην ουσία του θέματος: «Πρόκειται για γεγονός χωρίς προηγούμενο! Συνήθως η ΕΕ αξιολογεί αν μια χώρα είναι ώριμη για να γίνει δεκτή στον κύκλο των μελών της… Η Ισλανδία όμως αναποδογύρισε τη σούβλα. Αν και βρίσκεται σε οικονομικές δυσκολίες και παρόλα αυτά θα γινόταν δεκτή με ανοιχτές αγκάλες, αυτή είπε: Ευρώπη; Οχι, ευχαριστώ». Δεν το χωράει ο νους των Γερμανών ότι ο υπουργός των Εξωτερικών της Ισλανδίας ανακοίνωσε στον προεδρεύοντα αυτό το εξάμηνο στην ΕΕ υπουργό Εξωτερικών της Λετονίας πως «η κυβέρνησή του κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ισλανδία δεν είναι πλέον χώρα υποψήφια προς ένταξη… και ότι οι ενταξιακές συνομιλίες με την ΕΕ που άρχισαν πριν από πέντε χρόνια θεωρούνται τελειωμένες» γράφει εμβρόντητη η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».