Υπάρχει όμως και μια πιο επικίνδυνη και ανησυχητική ανάγνωση της έντασης των λίγων τελευταίων ημερών. Ότι, δηλαδή, υπάρχει ένας αυτόματος ή συνεννοημένος συντονισμός της μνημονιακής αντιπολίτευσης με τους πιο σκληρούς συντηρητικούς κύκλους των δανειστών, προκειμένου να δοθεί η εικόνα αποσταθεροποίησης και αδυναμίας της κυβέρνησης. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι ηγεσίες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι μπορούν να ρίξουν την κυβέρνηση και ακόμα πιο δύσκολο να σκεφτεί ότι διανοούνται εκλογές. Άλλωστε, η συμπεριφορά τους συσπειρωτικά λειτουργεί για την κυβερνητική πλειοψηφία. Η μόνη τους -θεωρητική- ελπίδα διάσωσης είναι λοιπόν να βάλλουν κατά της κυβέρνησης και να προσπαθούν να δημιουργήσουν αρνητικό κοινωνικό κλίμα στο εσωτερικό, σε υποστήριξη της σκλήρυνσης στη στάση των δανειστών στο εξωτερικό. Κοινό συμφέρον, η αποτυχία της διαπραγμάτευσης. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι, καθώς η διαπραγμάτευση κορυφώνεται και καταλήγει σιγά - σιγά σε συγκλίσεις, παρατηρείται από την πλευρά των δανειστών μια αλλαγή στάσης επί τα χείρω, με επαναφορά και ανακύκλωση θεμάτων που είχαν ξεπεραστεί ή δεν είχαν μπει καν στο τραπέζι. Η συμπεριφορά αυτή μάλιστα ξαφνιάζει, καθώς βρίσκεται σε δυσαρμονία και με τις επίσημες δηλώσεις των πολιτικών ηγεσιών για την επείγουσα ανάγκη εξεύρεσης λύσης. Φυσικά, αν θεωρούν ότι μια σκλήρυνση - εκβιασμός της τελευταίας στιγμής μπορεί να αποδώσει, "δεν διαβάζουν σωστά την παρτίδα".
avgi.gr