"Δεν είναι κακοί, δεν είναι ανόητοι, δεν είναι αμόρφωτοι αυτοί που είναι φτωχοί, απλώς κάνουν λάθος επιλογές σε κρίσιμες στιγμές". Αυτά δήλωσε στην τηλεόραση του Alpha η βουλευτής και κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του Ποταμιού, Α. Λυμπεράκη.
Επειδή καμία φορά το επίπεδο της ανθρώπινης βλακείας είναι ανυπέρβλητο, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε τα πράγματα πολύ πολύ απλά.
Λοιπόν, το δημοψήφισμα της Κυριακής θέτει δύο επίδικα ξεκάθαρα και ταξικά.
ΝΑΙ: Αποδοχή της πρότασης των θεσμών, συνέχιση της γραμμής της σκληρής λιτότητας, αύξηση της κοινωνικής ανισότητας, καμία προοπτική αμφισβήτησης του νεοφιλελεύθερου δόγματος.
ΟΧΙ: Αμφισβήτηση για πρώτη φορά του θατσερικού δόγματος TINA (there is no alternative), μείωση της κοινωνικής ανισότητας, εφαρμογή μιας πολιτικής υπέρ της εργασίας και όχι του κεφαλαίου.
Όλοι και όλες (πολιτικοί φορείς και μη) καλούνται να τοποθετηθούν πάνω σε αυτές τις δύο προοπτικές. Και εδώ ερχόμαστε στο Ποτάμι. Από τον σχηματισμό του ήταν αρκετά ξεκάθαρος ο ρόλος που καλούνταν να εξυπηρετήσει. Αποτελεί τον χώρο των απογοητευμένων δεξιών. Παρά την επίμονη ρητορία του περί "ακομμάτιστου"και "ανόθευτου"το συγκεκριμένο πολιτικό κόμμα έχει ξεκάθαρη πολιτική θέση. Το έδειξε η προκλητική τοποθέτηση του "δημοσίου υπάλληλου"Στ. Θεοδωράκη τις προάλλες στη Βουλή, το δείχνει και τώρα με την τοποθέτηση της η κ. Λυμπεράκη.
Θα θέλαμε πολύ να μας εξηγήσει η εν λόγω κυρία κατά ποιον τρόπο αποτελεί λάθος επιλογή μια ταξική επιλογή. Γιατί αποτελεί λάθος επιλογή για τους ανθρώπους μια χώρας η απόφαση να σταματήσουν να υφίστανται την εκμετάλλευση που βίωναν στο πετσί τους τα τελευταία πέντε χρόνια, γιατί αποτελεί λάθος επιλογή για έναν λαό να πει όχι στην εξαθλίωση, γιατί αποτελεί λάθος επιλογή να βάλει ένα τέλος στην ανεξέλεγκτη κερδοφορία του κεφαλαίου εις βάρος του ιδίου; Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής, μια οικονομία που αποτελεί ανθρώπινο παράγωγο δεν έχει νόημα αν δεν εξυπηρετεί τον άνθρωπο τον ίδιο στο σύνολό του. Αλλά ξέρετε κάτι; Σταματάω εδώ. Για κάποιους ανθρώπους δεν υπάρχει σωτηρία. Λυπάμαι κ. Λυμπεράκη.
