Όταν σύσσωμος ο εγχώριος πολιτικός μνημονιακός συρφετός, μαζί με τον στρατό των ιδιωτικών ΜΜΕ και συνεπικουρούμενος κι από την λυσσαλέα επίθεση των γερακιών της Ευρωζώνης και της ΕΕ, προσπαθούσαν να ακυρώσουν το δημοψήφισμα, ήξεραν γιατί το έκαναν. Ήξεραν ότι όταν κανείς βγάζει το λαό στο προσκήνιο να προκαλέσει πολιτικό γεγονός, το αποτέλεσμα της παρέμβασης του δεν είναι πάντα ελέγξιμο η διαχειρίσιμο. Ακόμα κι αν η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήθελε απλά ένα ΟΧΙ στο τελεσίγραφο Γιούνγκερ που να το χρησιμοποιήσει σαν διαπραγματευτικό χαρτί για να κερδίσει κανένα ψίχουλο παραπάνω στο τελεσίγραφο Γιούνγκερ (το οποίο υποτίθεται ότι κάλεσε τον Ελληνικό λαό να απορρίψει), η εγχώρια και ξένη πολιτική εκπροσώπηση του μεγάλου Χρηματιστικού κεφαλαίου ήξερε ότι η παρέμβαση αυτή του λαού δεν μπορεί να περιοριστεί σε προσχεδιασμένα πλαίσια. Γι αυτό και αφού απέτυχε να το ακυρώσει, μετά προσπάθησε να του δώσει χαρακτήρα ΝΑΙ η ΟΧΙ στο ευρώ, ποντάροντας σε μια περιρρέουσα εκτίμηση (υπάρχουν βάσιμες αμφισβητήσεις για το κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα) που θέλει την συντριπτική πλειοψηφία του λαού να απορρίπτει μια έξοδο από το ευρώ. Αν πετύχαινε μια πλειοψηφία του ΝΑΙ, θα μπορούσε μέσα από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό των ΜΜΕ, να το ερμηνεύσει σαν θέληση του λαού να παραμείνει «πάση θυσία στο ευρώ» και επομένως να αποδεχτεί ανεμπόδιστα τα σύνολο των απαιτήσεων των Σόιμπλε, Γιούνγκερ.
Έπαιξαν όλοι και έχασαν!!!
Η Ευρωπαϊκή ολιγαρχία και τα πολιτικά της επιτελεία εισέπραξαν ένα μεγαλοπρεπέστατο 61,3% ΟΧΙ, όπου ο Ελληνικός λαός έστειλε το «πάση θυσία ευρώ» τους στα σκουπίδια.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έπαιξε και έχασε, γιατί το ΟΧΙ με τις συνθήκες που επετεύχθη είναι αδύνατον να περιοριστεί και να ερμηνευτεί σαν απλό ΟΧΙ στην πρόταση Γιούνγκερ και να αποτελεί μόνο μια διαπραγματευτική υποσημείωση που την περιφέρουν ο υπουργός οικονομικών και ο πρωθυπουργός στα τραπέζια του Euro group και την σύνοδο Ευρωζώνης. Όταν απέναντι σε ένα «ΟΧΙ στο τελεσίγραφο Γιούνγκερ» αντιπαρατίθεται ένα «ΝΑΙ στο Ευρώ πάση θυσία» και μάλιστα υπό τις προπαγανδιστικές ερπύστριες των ιδιωτικών ΜΜΕ, την τραπεζική ασφυξία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και το κλίμα τρομοκρατίας, ο λαός το ξεπερνά με 61,3 %, τότε αυτό δεν μπορεί να έχει άλλη σημασία εκτός από το «ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ», «ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ». Μπορεί να περιέχει μεγάλη δόση αυταπάτης ακόμα αλλά σίγουρα δεν είναι «πάση θυσία ευρώ», ούτε αποδοχή του ευρώ τέτοια που να δικαιούται κάποιος να το μετασχηματίζει σε «ΝΑΙ στο τελεσίγραφο Γιούνγκερ». Ακόμα και αν ο Τσίπρας το περιφέρει σαν διαπραγματευτικό χαρτί και σταδιακά το απεμπολεί, αυτό έχει την δική του ανεξάρτητη δυναμική στις πολιτικοκοινωνικές διεργασίες.
Είναι βέβαια αλήθεια ότι η εργατική τάξη και ο λαός δεν έχει την δυνατότητα σήμερα να υπερασπιστεί με αποτελεσματικότητα το ΟΧΙ του. Το λαϊκό κίνημα δεν βρίσκεται σε επίπεδο τέτοιο ώστε να δημιουργεί πολιτικά γεγονότα που να προκαλούν πολιτικές εξελίξεις. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ξεχαρβαλωμένο από τις εγκάθετες ηγεσίες του που έφτασαν σε σημείο να προσφέρουν δουλικές υπηρεσίες στα αφεντικά τους βγάζοντας αποφάσεις υπέρ του ΝΑΙ. Άλλου είδους οργάνωση με πολιτικά χαρακτηριστικά δεν έχει ο λαός. Οι διάφορες Αριστερές (Μετωπικές, Κομμουνιστικές, Επαναστατικές, πραγματικές κοκ) περιορίζονται σε μερικές συσκέψεις και κάποιες μικρές διαδηλώσεις, αλλά εμφανίζονται ανίκανες φτάσουν σε επίπεδο που η παρέμβασή τους να επηρεάζει πολιτικές εξελίξεις.
Όλα αυτά δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η εργατική τάξη και ο λαός.
Δημιουργία Επιτροπών Λαϊκής Παρέμβασης σε κάθε τόπο και σε κάθε κλάδο που θα έχουν πολιτικό διεκδικητικό χαρακτήρα και θα σχηματίζουν ένα πανελλαδικό Μέτωπο Λαϊκής Παρέμβασης που θα σχηματιστεί μέσα από την διαδικασία επεξεργασίας και διεκδίκησης μιας πολιτικής πάνω σε τρείς άξονες: Ολόπλευρη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων για την ικανοποίηση των υλικών και πνευματικών αναγκών των εργαζομένων. Έλεγχος και επένδυση όλων των συσσωρευμένων κεφαλαίων στην παραγωγική διαδικασία. Κράτος και κρατικά όργανα άμεσα δημοκρατικά ελεγχόμενα από τους εργαζόμενους.