86 ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ «ΟΧΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ»

10 ΘΕΣΕΙΣ: ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
87 ενεργοί στα κοινωνικά κινήματα πολίτες, μέλη του ΣΥΡΙΖΑ οι περισσότεροι από την αρχή της δημιουργίας του, κατέθεσαν και δημοσιοποιούν ένα κείμενο με τίτλο: Κριτική αποτίμηση της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ-Για ένα πολιτικό και κοινωνικό κίνημα «ΟΧΙ μέχρι τέλους».

1. Στις 14 Αυ­γού­στου 2015 η Ελ­λη­νι­κή Βουλή ολο­κλή­ρω­σε με με­γά­λη πλειο­ψη­φία την ψή­φι­ση του τρί­του μνη­μο­νί­ου, που ει­ση­γή­θη­κε η κυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ - ΑΝΕΛ και στη­ρί­χθη­κε από τις πρό­θυ­μες μνη­μο­νια­κές δυ­νά­μεις : Νέα Δη­μο­κρα­τία, Πο­τά­μι, ΠΑΣΟΚ. Το αντι­μνη­μο­νια­κό σχέ­διο ανα­τρο­πής της λι­τό­τη­τας, ανά­κτη­σης των δι­καιω­μά­των της ερ­γα­σί­ας, διά­σω­σης της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και ανα­σύ­στα­σης της δη­μο­κρα­τί­ας, στο όνομα του οποί­ου οι ερ­γα­ζό­με­νες τά­ξεις έδω­σαν μα­ζι­κούς αγώ­νες και το υπε­ρα­σπί­στη­καν με το συ­ντρι­πτι­κό «ΟΧΙ» της 5ης Ιου­λί­ου 2015, ητ­τή­θη­κε κοι­νο­βου­λευ­τι­κά.

Είναι προς τιμήν των βου­λευ­τών/τριών του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που με το «όχι» και το «παρών» στις κρί­σι­μες ψη­φο­φο­ρί­ες δεν επέ­τρε­ψαν η υπό­θε­ση της απε­λευ­θέ­ρω­σης της χώρας και του ελ­λη­νι­κού λαού από τα μνη­μό­νια και τις δα­νεια­κές συμ­βά­σεις να θε­ω­ρη­θεί ένα επει­σό­διο με ημε­ρο­μη­νία λήξης και να επι­βλη­θεί ο ολο­κλη­ρω­τι­σμός του «there is no alternative» στη σύγ­χρο­νη ιστο­ρία της ρι­ζο­σπα­στι­κής αρι­στε­ράς.

2. Θέ­λου­με να πι­στεύ­ου­με ότι η νίκη των απο­κα­λού­με­νων «θε­σμών» θα απο­δει­χθεί πύρ­ρεια. Στο νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο οι­κο­δό­μη­μα της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης η λι­τό­τη­τα και η ύφεση απο­τε­λούν στρα­τη­γι­κή επι­λο­γή για την υπέρ­βα­ση της κρί­σης σε βάρος της ερ­γα­σί­ας, μη­χα­νι­σμό κα­τα­στρο­φής μη αντα­γω­νι­στι­κών κε­φα­λαί­ων και συ­γκε­ντρο­ποί­η­σης του κε­φα­λαί­ου, ενώ ο σκλη­ρός πυ­ρή­νας των χωρών του κέ­ντρου εκ­με­ταλ­λεύ­ε­ται τον πλού­το και την ερ­γα­σία των πε­ρι­φε­ρεια­κών χωρών ως οιο­νεί προ­τε­κτο­ρά­των. Όμως, η ευ­στά­θεια του οι­κο­δο­μή­μα­τος αυτού δεν είναι δε­δο­μέ­νη. Όχι μόνο λόγω εγ­γε­νών αντι­φά­σε­ων αλλά κυ­ρί­ως γιατί κα­νείς ποτέ στην ιστο­ρία δεν μπό­ρε­σε να βάλει τέλος στην τα­ξι­κή πάλη. Γιατί οι άν­θρω­ποι δεν θα πά­ψουν ποτέ να αγω­νί­ζο­νται για το ψωμί και να δι­ψούν δι­καιο­σύ­νη.

3. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έχει ανα­τρέ­ψει την ιδρυ­τι­κή πράξη δη­μιουρ­γί­ας του και το κοι­νω­νι­κό συμ­βό­λαιο με τις λαϊ­κές τά­ξεις που τον οδή­γη­σε στην κυ­βέρ­νη­ση. Ο ισχυ­ρι­σμός ότι είναι δυ­να­τόν να ασκη­θεί φι­λο­λαϊ­κή πο­λι­τι­κή εντός των συμ­φω­νιών είναι απο­λύ­τως αβά­σι­μος. Η χώρα έχει απο­λέ­σει μέρος της κυ­ριαρ­χί­ας της και οι σο­βα­ρές κυ­βερ­νη­τι­κές απο­φά­σεις υπό­κει­νται στην έγκρι­ση του ευ­ρω­παϊ­κού διευ­θυ­ντη­ρί­ου. Τα ερ­γα­λεία άσκη­σης σχε­τι­κά αυ­τό­νο­μης πο­λι­τι­κής - τρα­πε­ζι­κό σύ­στη­μα, νό­μι­σμα, δη­μό­σιος το­μέ­ας, δια­χεί­ρι­ση των πα­ρα­γω­γι­κών το­μέ­ων με δρα­στι­κές επι­λο­γές για την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση της χώρας - υπό­κει­νται στον έλεγ­χο των δα­νει­στών και στους γε­νι­κούς ευ­ρω­παϊ­κούς κα­νό­νες. Πάνω από όλα, το χρέος απο­τε­λεί τον βα­σι­κό μη­χα­νι­σμό υφαρ­πα­γής των πε­ριου­σια­κών στοι­χεί­ων του κρά­τους και εξα­θλί­ω­σης των λαϊ­κών τά­ξε­ων, υπο­θη­κεύ­ο­ντας τη χώρα για πάνω από τριά­ντα χρό­νια. Η νο­μι­μο­ποί­η­σή του από την κυ­βέρ­νη­ση στο όνομα μιας ηπιό­τε­ρης δια­χεί­ρι­σης απο­τε­λεί με­γά­λη πα­γί­δα που διαιω­νί­ζει, επι­δει­νώ­νο­ντας, τον φαύλο κύκλο της λι­τό­τη­τας/ύφε­σης. Η Επι­τρο­πή Αλή­θειας για το Δη­μό­σιο Χρέος έχει απο­δεί­ξει με αδιά­σει­στα στοι­χεία ότι δη­μιουρ­γή­θη­κε με πα­ρά­νο­μα μέσα, ώστε το χρέος των τρα­πε­ζών να με­τα­τρα­πεί σε δη­μό­σιο, καθώς και με πα­ρα­βιά­σεις αν­θρω­πί­νων δι­καιω­μά­των, διε­θνούς και εθνι­κής νο­μο­θε­σί­ας. «Η Ελ­λά­δα όχι μόνο δεν είναι σε θέση να πλη­ρώ­σει το χρέος της αλλά και δεν πρέ­πει να το πλη­ρώ­σει ….. διότι είναι πα­ρά­νο­μο, αθέ­μι­το και επο­νεί­δι­στο».

4. Ένα ερώ­τη­μα πλα­νά­ται εντός και εκτός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Η μνη­μο­νια­κή κα­τά­λη­ξη ήταν ανα­πό­τρε­πτη; Απα­ντά­με, όχι ! Κα­νείς δεν μπο­ρεί βε­βαί­ως να εγ­γυ­η­θεί ότι ένα σχέ­διο σύ­γκρου­σης με την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ευ­ρω­ζώ­νη για την έξοδο από τα μνη­μό­νια και τη λι­τό­τη­τα, στο οποίο θα ανα­φερ­θού­με εν συ­νε­χεία, θα είχε οπωσ­δή­πο­τε νι­κη­φό­ρα έκ­βα­ση. Μπο­ρού­με, όμως, να ισχυ­ρι­στού­με με βε­βαιό­τη­τα ότι ο δρό­μος που ακο­λού­θη­σε και επέ­βα­λε στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ το εξω­θε­σμι­κό πο­λι­τι­κό κέ­ντρο γύρω από τον πρό­ε­δρο οδη­γού­σε σε ήττα. Οι εκ των υστέ­ρων ισχυ­ρι­σμοί περί υπο­τί­μη­σης της βιαιό­τη­τας των δα­νει­στών και υπερ­τί­μη­σης του κιν­δύ­νου που θα διέ­τρε­χε το ευρώ σε πε­ρί­πτω­ση εξό­δου της Ελ­λά­δας από την Ευ­ρω­ζώ­νη δεν ευ­στα­θούν και, πά­ντως, δεν δι­καιο­λο­γούν την αμε­ρι­μνη­σία μα­θη­τευό­με­νων μάγων. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ όφει­λε να γνω­ρί­ζει ότι οι μάχες απέ­να­ντι σε τα­ξι­κούς αντι­πά­λους δεν δί­δο­νται με ανταλ­λα­γές ιδεών αλλά απο­τε­λούν συ­γκρού­σεις ισχύ­ος. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν και πα­ρέ­μει­νε ανί­σχυ­ρος, η κοι­νω­νία κρα­τή­θη­κε σε από­στα­ση, η χώρα έμει­νε ανο­χύ­ρω­τη με τα δια­θέ­σι­μα να εξα­ντλού­νται. Γιατί ;

5. Στα­δια­κά συ­γκρο­τή­θη­κε πέραν των συλ­λο­γι­κών απο­φά­σε­ων μια λαν­θα­σμέ­νη αφή­γη­ση περί της Ευ­ρώ­πης που βα­σί­ζε­ται στις ιδρυ­τι­κές αρχές της συ­νερ­γα­σί­ας και της αλ­λη­λεγ­γύ­ης, σε αντί­θε­ση με την υπαρ­κτή Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση ως κα­πι­τα­λι­στι­κή και ιμπε­ρια­λι­στι­κή υπερ­δύ­να­μη. Ήδη από την εποχή του Μά­α­στρι­χτ και της ΟΝΕ γί­νε­ται σαφής η επί­θε­ση του κε­φα­λαί­ου στις κα­τα­κτή­σεις που οι λαϊ­κές τά­ξεις κέρ­δι­σαν με τη συμ­με­το­χή τους στην Αντί­στα­ση και τις με­γά­λες εξε­γέρ­σεις των δε­κα­ε­τιών 1960 και 1970. Το νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρο σχέ­διο, με κα­θο­ρι­στι­κό ρόλο του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού τομέα της οι­κο­νο­μί­ας, απο­τε­λεί τη σκλη­ρή τα­ξι­κή απά­ντη­ση στο φά­ντα­σμα μιας βαθιά δη­μο­κρα­τι­κής, κοι­νω­νι­κής, οι­κο­λο­γι­κής και αλ­λη­λέγ­γυας Ευ­ρώ­πης. Είναι ένα σχέ­διο με­τα­φο­ράς της κρί­σης του κε­φα­λαί­ου στις δυ­νά­μεις της ερ­γα­σί­ας, αξιο­ποί­η­σης της κρί­σης προ­κει­μέ­νου να απο­σα­θρω­θούν κοι­νω­νι­κές κα­τα­κτή­σεις δε­κα­ε­τιών, συ­γκέ­ντρω­σης του πλού­του και ανα­διά­τα­ξης συ­σχε­τι­σμών με­τα­ξύ κέ­ντρου - πε­ρι­φέ­ρειας και βορρά - νότου εντός της Ευ­ρω­παϊ­κής Ένω­σης. Οι ιστο­ρι­κές, θε­ω­ρη­τι­κές, φι­λο­σο­φι­κές προ­σεγ­γί­σεις του δυ­τι­κού μαρ­ξι­σμού και άλλων ρι­ζο­σπα­στι­κών ρευ­μά­των σκέ­ψης, όπως και οι νε­ό­τε­ρες σε θέ­μα­τα κυ­ριαρ­χί­ας, βιο­πο­λι­τι­κής της εξου­σί­ας, απο­μεί­ω­σης της δη­μο­κρα­τί­ας και εξά­ντλη­σης - με τη λε­η­λα­σία της φύσης - των βα­σι­κών προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων ανα­πα­ρα­γω­γής των αν­θρώ­πι­νων κοι­νω­νιών, ήταν ευ­ρέ­ως γνω­στές στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Επί­σης ήταν γνω­στές οι από­ψεις συ­στη­μι­κών και μη συ­στη­μι­κών οι­κο­νο­μο­λό­γων για την αδύ­να­τη ανά­καμ­ψη της ελ­λη­νι­κής οι­κο­νο­μί­ας με στρα­τη­γι­κή λι­τό­τη­τας και χωρίς δια­γρα­φή με­γά­λου μέ­ρους του χρέ­ους. Όπως γνω­ρί­ζου­με, όμως, η ερ­μη­νεία του κό­σμου δεν συ­νε­πά­γε­ται την από­φα­ση αλ­λα­γής του. Έτσι, επι­κρά­τη­σε ένας κα­θη­συ­χα­στι­κός φι­λο­ευ­ρω­παϊ­σμός ο οποί­ος συ­νέ­βα­λε στην απο­σιώ­πη­ση των γε­νι­κευ­μέ­νων αντι­δρά­σε­ων που θα συ­να­ντού­σε από την ευ­ρω­παϊ­κή υπερ­δύ­να­μη μια αντι­μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς στην Ελ­λά­δα. Έτσι, η επι­δί­ω­ξη λύσης εντός ευρώ με­τα­τρά­πη­κε στα­δια­κά σε πα­ρα­μο­νή στο ευρώ πάση θυσία, ενώ το πο­λι­τι­κό δια­κύ­βευ­μα μνη­μό­νιο ή όχι μνη­μό­νιο κα­τέ­λη­ξε στο δί­λημ­μα μνη­μό­νιο ή άτα­κτη χρε­ο­κο­πία.

6. Δεν είναι, όμως, μόνο η απώ­θη­ση της ευ­ρω­παϊ­κής πραγ­μα­τι­κό­τη­τας που στέ­ρη­σε από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τη δυ­να­τό­τη­τα να δώσει μια μάχη και εν­δε­χο­μέ­νως να την κερ­δί­σει. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ έπα­σχε και πά­σχει βαθιά από έλ­λει­ψη δη­μο­κρα­τί­ας και ορ­γα­νι­κών δε­σμών με τον λαϊκό κόσμο - τη με­γά­λη κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία που θα μπο­ρού­σε να συ­γκρο­τη­θεί πάνω στα ερεί­πια της κοι­νω­νι­κής κα­τα­στρο­φής, την οποία δη­μιούρ­γη­σαν τα μνη­μό­νια για τη μι­σθω­τή ερ­γα­σία, τους αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νους, τους αγρό­τες, τις μι­κρές μη αντα­γω­νι­στι­κές επι­χει­ρή­σεις και τους νέους που δεν πρό­λα­βαν καν να εντα­χθούν στην αγορά ερ­γα­σί­ας. Οι ορ­γα­νι­κοί δε­σμοί ενός αρι­στε­ρού κόμ­μα­τος με την κοι­νω­νία και η ανα­γνώ­ρι­ση της πρω­τό­βου­λης δρά­σης των κοι­νω­νι­κών υπο­κει­μέ­νων - γε­νι­κά του αντι­μνη­μο­νια­κού λαού, προ­ϋ­πο­θέ­τουν ένα βαθιά δη­μο­κρα­τι­κό κόμμα. Για μια πε­ρί­ο­δο δύο χρό­νων μέχρι τη νίκη στις βου­λευ­τι­κές εκλο­γές του 2012 τα μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ λει­τούρ­γη­σαν μα­χη­τι­κά και με ανι­διο­τέ­λεια στα κοι­νω­νι­κά μέ­τω­πα που γεν­νού­σε κα­θη­με­ρι­νά το εξε­γερ­μέ­νο πλή­θος. Στις πλα­τεί­ες, τις κα­τα­λή­ψεις, τις απερ­γί­ες, τα αγρο­τι­κά μπλό­κα και τις πρά­ξεις ανυ­πα­κο­ής η εν­διά­θε­τη κοι­νω­νι­κή συμ­μα­χία των απο­κά­τω απέ­κτη­σε, με τη μα­ζι­κό­τη­τα και την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά της, ένα με­γά­λο πο­λι­τι­κό βάρος. Αυτός ο λαός ανα­δι­πλώ­θη­κε μετά τις εκλο­γές του 2012, αν και με ορι­σμέ­νες ση­μα­ντι­κές αντι­στά­σεις (κα­θα­ρί­στριες, σχο­λι­κοί φύ­λα­κες, διοι­κη­τι­κοί υπάλ­λη­λοι, εκ­παι­δευ­τι­κοί, συ­γκοι­νω­νί­ες, το με­γά­λο λαϊκό κί­νη­μα για την ΕΡΤ), ενα­πο­θέ­το­ντας πολ­λές ελ­πί­δες σε μια πο­λι­τι­κή ανα­τρο­πή που θα έφερ­νε τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην κυ­βέρ­νη­ση. Ο πο­λι­τι­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ απο­σύρ­θη­κε εν­συ­νεί­δη­τα από τα κοι­νω­νι­κά μέ­τω­πα στη βάση μιας εγ­γε­νούς στη φυ­σιο­γνω­μία του κόμ­μα­τος αντί­λη­ψης κυ­βερ­νη­τι­σμού, που στα­δια­κά επι­κρά­τη­σε. Προ­σα­να­το­λί­στη­κε στην πτώση της κυ­βέρ­νη­σης απο­κλει­στι­κά με χει­ρι­σμούς εντός βου­λής, παίρ­νο­ντας απο­στά­σεις από τη δυ­να­τό­τη­τα επα­νό­δου στην πο­λι­τι­κή σκηνή ενός με­γά­λου λαϊ­κού κι­νή­μα­τος που θα μπο­ρού­σε να επη­ρε­ά­σει κα­τα­λυ­τι­κά την έκ­βα­ση της σύ­γκρου­σης με τους «θε­σμούς». Στην προ­συ­νε­δρια­κή πε­ρί­ο­δο, δη­λα­δή στην πο­ρεία από τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ των συ­νι­στω­σών στον ενιαίο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δεν λύ­θη­κε κα­νέ­να πρό­βλη­μα δη­μο­κρα­τί­ας. Αντί­θε­τα, ενι­σχύ­θη­καν οι πε­ρι­χα­ρα­κώ­σεις των επι­μέ­ρους τά­σε­ων και το άτυπο πο­λι­τι­κό κέ­ντρο γύρω από τον πρό­ε­δρο, το οποίο και προ­χώ­ρη­σε δυ­να­μι­κά επι­βάλ­λο­ντας τε­τε­λε­σμέ­να και οι­κο­δο­μώ­ντας ένα κομ­μα­τι­κό μη­χα­νι­σμό ανά­λο­γο με των αστι­κών κομ­μά­των στην εποχή της με­τα-δη­μο­κρα­τί­ας.

7. Από την πο­λυ­δια­σπα­σμέ­νη αυτή εσω­τε­ρι­κή γε­ω­γρα­φία προ­έ­κυ­ψε ένα κεί­με­νο κοι­νών θέ­σε­ων - με το σχέ­διο B ως τρο­πο­λο­γία - όχι ένα πο­λι­τι­κό σχέ­διο θέ­σε­ων και προ­ϋ­πο­θέ­σε­ων σύ­γκρου­σης με τις κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ελ­λά­δα για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας και τη δια­γρα­φή με­γά­λου μέ­ρους του χρέ­ους. Ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δεν απέ­κτη­σε ποτέ ένα πραγ­μα­τι­κό σχέ­διο A πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο ένα σχέ­διο B. Γιατί τα σχέ­δια των με­γά­λων ανα­τρο­πών, όπως αυτές που επαγ­γελ­λό­ταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, δεν είναι γε­νι­κές ιδέες ούτε δια­κη­ρύ­ξεις ομά­δων επί χάρ­του. Απο­τε­λούν - πρέ­πει να απο­τε­λούν - συλ­λο­γι­κό έργο του κόμ­μα­τος, που ερ­γά­ζε­ται για τη διέ­ξο­δο από την κρίση με βαθιά γνώση των πραγ­μα­τι­κών οι­κο­νο­μι­κών/πα­ρα­γω­γι­κών δε­δο­μέ­νων της χώρας, των τα­ξι­κών συ­σχε­τι­σμών στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ελ­λά­δα, όπως και των άμε­σων απο­φά­σε­ων που θα πρέ­πει να λάβει η κυ­βέρ­νη­ση της αρι­στε­ράς τόσο στη διάρ­κεια των δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων (έλεγ­χος του τρα­πε­ζι­κού συ­στή­μα­τος, αθέ­τη­ση πλη­ρω­μών, νο­μο­θε­τι­κές ρυθ­μί­σεις κ.λπ.) όσο και στην πε­ρί­πτω­ση εξό­δου από την Ευ­ρω­ζώ­νη (αλ­λα­γή νο­μί­σμα­τος, πα­ρεμ­βά­σεις στην οι­κο­νο­μία, κ.λπ.). Εξάλ­λου, τα σχέ­δια της κοι­νω­νι­κής απε­λευ­θέ­ρω­σης από τα μνη­μό­νια δεν μπο­ρούν να συ­γκρο­τη­θούν, πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο να πραγ­μα­το­ποι­η­θούν, χωρίς να επι­στρα­τευ­τεί η γνώση των πραγ­μα­τι­κών πα­ρα­γω­γών του κοι­νω­νι­κού πλού­του και η απο­φα­σι­στι­κό­τη­τά τους να υπε­ρα­σπι­στούν και να οι­κο­δο­μή­σουν τις υλι­κές και ηθι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις της ζωής τους. Το σχέ­διο Α, το οποίο ανα­φέ­ρε­ται στα βα­σι­κά προ­α­παι­τού­με­να της εναλ­λα­κτι­κής πο­ρεί­ας της χώρας (συ­σχε­τι­σμοί δύ­να­μης, προ­ϋ­πο­θέ­σεις σύ­γκρου­σης, κοι­νω­νι­κές συμ­μα­χί­ες, πα­ρα­γω­γι­κές δυ­να­τό­τη­τες, ανά­κτη­ση του ελέγ­χου της οι­κο­νο­μί­ας, κ.λπ.), θέτει τα κοινά δε­δο­μέ­να τόσο για εν­δε­χό­με­νη λύση εντός ευρώ όσο και για την έξοδο από την Ευ­ρω­ζώ­νη (σχέ­διο Β).

8. Η αντι­δη­μο­κρα­τι­κή συ­γκρό­τη­ση του κόμ­μα­τος, όπως και οι με­τα­βαλ­λό­με­νες κατά τις πε­ρι­στά­σεις θέ­σεις και η απου­σία σχε­δί­ου σύ­γκρου­σης, απο­τέ­λε­σαν μέρος της πο­λι­τι­κής στρα­τη­γι­κής για να κερ­δί­σει ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ τις εκλο­γές, με τον τρόπο που τις κέρ­δι­σε, και να γίνει κυ­βέρ­νη­ση της χώρας. Η πο­λι­τι­κή αυτή στρα­τη­γι­κή προ­σο­μοιά­ζει στις τα­κτι­κές του ισχυ­ρού κατά το πα­ρελ­θόν δι­κομ­μα­τι­σμού, οι οποί­ες είχαν αναμ­φι­σβή­τη­τη επι­τυ­χία σε πε­ριό­δους πριν την κρίση : θε­σμι­κή και εξω­θε­σμι­κή πα­ντο­δυ­να­μία του αρ­χη­γού, συ­νε­χείς ανα­τρο­πές απο­φά­σε­ων, πα­ρα­βί­α­ση του κα­τα­στα­τι­κού, στε­λέ­χω­ση των ορ­γά­νων με προει­λημ­μέ­νες συμ­φω­νί­ες, επαγ­γελ­μα­το­ποί­η­ση των στε­λε­χών του κόμ­μα­τος, απο­κλει­σμός δια­κε­κρι­μέ­νων κοι­νω­νι­κών και πο­λι­τι­κών στε­λε­χών, αδια­φα­νείς προ­σχω­ρή­σεις/συ­νερ­γα­σί­ες με αφε­ρέγ­γυα πρό­σω­πα του πα­λαιού κα­θε­στώ­τος, προ­σπά­θεια να ελεγ­χθούν οι εκλο­γι­κές λί­στες, κ.λπ. Πρό­κει­ται για τη στα­δια­κή δια­μόρ­φω­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στη βάση επι­λο­γών που επι­βλή­θη­καν με πρά­ξεις του άτυ­που πο­λι­τι­κού κέ­ντρου και των τά­σε­ων που το στή­ρι­ζαν και πα­ρα­λεί­ψεις αυτών που εν­δια­φέ­ρο­νταν μο­νό­πλευ­ρα για την προ­βο­λή των δικών τους επι­λο­γών και τα δι­καιώ­μα­τα της δικής τους ομά­δας. Η κα­τά­στα­ση αυτή έλαβε πολ­λα­πλά­σιες δια­στά­σεις με την ανά­λη­ψη της κυ­βέρ­νη­σης, όταν εν μέσω δια­πραγ­μα­τεύ­σε­ων ξε­κί­νη­σε η στε­λέ­χω­ση του κρά­τους με αδια­φά­νεια και στις πε­ρισ­σό­τε­ρες πε­ρι­πτώ­σεις χωρίς κρι­τή­ρια αξιο­κρα­τί­ας και λει­τουρ­γι­κών ανα­γκών, κυ­ρί­ως με επι­λο­γές του Με­γά­ρου Μα­ξί­μου.

9. Η πο­λι­τι­κή στρα­τη­γι­κή που ακο­λού­θη­σε ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ δο­κι­μά­στη­κε δύο φορές σε με­γά­λες, κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­κές, εκλο­γι­κές ανα­με­τρή­σεις : αυ­το­διοι­κη­τι­κές εκλο­γές και ευ­ρω­ε­κλο­γές, οι οποί­ες έγι­ναν με τους τρό­πους των συ­στη­μι­κών πο­λι­τι­κών κομ­μά­των, χωρίς λαϊκή κι­νη­το­ποί­η­ση και συμ­με­το­χή, χωρίς δη­λα­δή να απο­τε­λέ­σουν βα­σι­κά στά­δια μιας συ­γκρου­σια­κής πο­ρεί­ας που οδη­γεί στην κυ­βέρ­νη­ση. Η πο­λι­τι­κή αυτή στρα­τη­γι­κή δεν απο­δί­δει πια. Ο σχε­τι­κός έλεγ­χος του κρά­τους, που άλ­λω­στε ελέγ­χε­ται στα βα­σι­κά οι­κο­νο­μι­κά του κέ­ντρα από τους «θε­σμούς», δεν εξα­σφα­λί­ζει την κυ­βερ­νη­τι­κή ευ­στά­θεια. Οι άν­θρω­ποι που η ζωή τους κα­τα­στρέ­φε­ται δεν δια­θέ­τουν σή­με­ρα ίχνος ευ­πι­στί­ας και πολ­λοί αι­σθά­νο­νται προ­δο­μέ­νοι. Αν ο κυ­βερ­νη­τι­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εμ­φα­νί­ζε­ται έτοι­μος να εφαρ­μό­σει τα μνη­μό­νια, αυτό δεν ση­μαί­νει ότι η κοι­νω­νία θα προ­χω­ρή­σει στον αυ­το­χει­ρια­σμό της. Το «ΟΧΙ» της 5ης Ιου­λί­ου 2015, ως συλ­λο­γι­κή πράξη αντί­στα­σης στην κοι­νω­νι­κή κα­τα­στρο­φή, την τρο­μο­κρα­τία και την τα­πεί­νω­ση του λαϊ­κού κό­σμου, συ­νι­στά την επα­νεμ­φά­νι­ση του κοι­νω­νι­κού κι­νή­μα­τος των πρώ­των μνη­μο­νια­κών χρό­νων στην πο­λι­τι­κή σκηνή. Χωρίς το πρώτο αντι­μνη­μο­νια­κό κί­νη­μα η κοι­νω­νία θα είχε βρε­θεί από νωρίς στο γύψο και χωρίς το πρό­σφα­το «ΟΧΙ» δεν θα είχε εκ­φρά­σει μα­ζι­κά την κα­τα­στα­τι­κή της άρ­νη­ση στη διαιώ­νι­ση των μνη­μο­νί­ων. Η ιερή ευ­ρω­παϊ­κή συμ­μα­χία, με τη συμ­με­το­χή των ελ­λη­νι­κών κυ­ρί­αρ­χων τά­ξε­ων, έχει ήδη επα­να­συ­στα­θεί και επι­βάλ­λει επι­θε­τι­κά δια­δο­χι­κά πα­κέ­τα μέ­τρων για την ενί­σχυ­ση της εξου­σί­ας του κε­φα­λαί­ου : ανα­διάρ­θρω­ση της πα­ρα­γω­γι­κής βάσης, απορ­ρύθ­μι­ση των ερ­γα­σια­κών σχέ­σε­ων, λε­η­λα­σία των χα­μη­λών ει­σο­δη­μά­των, δρα­μα­τι­κή συρ­ρί­κνω­ση των ασφα­λι­στι­κών/κοι­νω­νι­κών δι­καιω­μά­των, υφαρ­πα­γή της δη­μό­σιας πε­ριου­σί­ας και της ιδιω­τι­κής πε­ριου­σί­ας των λαϊ­κών τά­ξε­ων. Απέ­να­ντι στη νέα πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, βου­λευ­τές και μέλη του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ επι­χει­ρούν με δη­μό­σια κεί­με­να να ξε­δια­λύ­νουν τις αντι­φά­σεις ανά­με­σα στο αντι­μνη­μο­νια­κό πα­ρελ­θόν και το μνη­μο­νια­κό παρόν ή ανά­με­σα στην τα­χύ­τα­τη εφαρ­μο­γή των μνη­μο­νια­κών δε­σμεύ­σε­ων και την κοι­νω­νι­κή απόρ­ρι­ψη των νέων μέ­τρων, ελ­πί­ζο­ντας σε πο­λι­τι­κές ανα­κού­φι­σης. Όμως, οι εκ­κλή­σεις για ενό­τη­τα στη βάση του κοι­νού πα­ρελ­θό­ντος δε συ­νυ­πο­λο­γί­ζουν ότι αυτή η κοινή πο­ρεία κα­τέ­λη­ξε στην απε­μπό­λη­ση του κοι­νω­νι­κού συμ­βο­λαί­ου με τον λαό, επο­μέ­νως πρέ­πει να γίνει αντι­κεί­με­νο ρι­ζι­κής κρι­τι­κής και να ανα­ζη­τη­θούν οι λόγοι που ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ οδή­γη­σε την κοι­νω­νία στην ήττα. Από την άλλη, η προ­σπά­θεια, μέσω του έκτα­κτου συ­νε­δρί­ου, να ελεγ­χθεί η κυ­βερ­νη­τι­κή πο­λι­τι­κή από εν­δε­χό­με­νες αντι­μνη­μο­νια­κές απο­φά­σεις δη­μιουρ­γεί ανυ­πέρ­βλη­τες πα­ρα­δο­ξό­τη­τες. Αυτό που δεν επι­χει­ρή­θη­κε όταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ ήταν αντι­πο­λί­τευ­ση - δη­λα­δή ο ανα­προ­σα­να­το­λι­σμός του κόμ­μα­τος ώστε να προ­ε­τοι­μα­στεί για τη σύ­γκρου­ση με την Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση - θα γίνει τώρα ; Πι­στεύ­ουν ει­λι­κρι­νά όσοι και όσες επεν­δύ­ουν στο συ­νέ­δριο ότι αυτό θα απο­τε­λέ­σει ένα αμε­ρό­λη­πτο φό­ρουμ δια­λό­γου και σύν­θε­σης ; Πόσοι τραυ­μα­τι­σμοί χρειά­ζο­νται ακόμα για να αντι­λη­φθού­με ότι το αδιέ­ξο­δο είναι πραγ­μα­τι­κό. Κα­νείς δεν μπο­ρεί να απο­κλεί­σει ότι μελ­λο­ντι­κές δρα­μα­τι­κές αντι­φά­σεις της κυ­βερ­νη­τι­κής πο­λι­τι­κής μπο­ρεί να δώ­σουν δυ­να­τό­τη­τες αρι­στε­ρής ανα­σύ­στα­σης του κόμ­μα­τος.

10. Σή­με­ρα, όμως, η πρώτη, για να μην πούμε η μο­να­δι­κή, άξια λόγου κοι­νω­νι­κή και πο­λι­τι­κή πράξη των αρι­στε­ρών είναι να υπε­ρα­σπι­στούν τις λαϊ­κές τά­ξεις - μέρος των οποί­ων άλ­λω­στε είναι - από τη νέα βιαιό­τε­ρη επί­θε­ση στις βα­σι­κές προ­ϋ­πο­θέ­σεις επι­βί­ω­σής τους. Πριν η ελ­πί­δα που γέν­νη­σε το «ΟΧΙ», ως θε­με­λια­κό στοι­χείο μιας με­γά­λης απε­λευ­θε­ρω­τι­κής κοι­νω­νι­κής σύν­θε­σης, εξα­τμι­στεί πρέ­πει να κά­νου­με ότι περνά από το χέρι μας για να κρα­τή­σου­με ζω­ντα­νή αυτή τη δυ­να­τό­τη­τα. Το «ΟΧΙ μέχρι τέ­λους» πρέ­πει να συ­γκρο­τη­θεί σαν ένα πλατύ κοι­νω­νι­κό και πο­λι­τι­κό κί­νη­μα μέσα από λαϊ­κές πρω­το­βου­λί­ες σε κάθε πε­ριο­χή της χώρας και σε κάθε κοι­νω­νι­κό χώρο. Με την αυ­τε­νέρ­γεια των αν­θρώ­πων που ψή­φι­σαν «ΟΧΙ» και πί­στε­ψαν ότι μπο­ρεί να είναι ελεύ­θε­ροι, ότι έχουν το δι­καί­ω­μα αλλά και τη δύ­να­μη να πά­ρουν οι ίδιοι στα χέρια τους τον αγώνα της ζωής που μας στε­ρούν. Το «ΟΧΙ μέχρι τέ­λους» είναι ταυ­τό­χρο­να ένα σχέ­διο αντί­στα­σης/ανυ­πα­κο­ής αλλά και κοι­νω­νι­κής δη­μιουρ­γί­ας. Τα σχέ­δια, που δεν έγι­ναν όπως έπρε­πε, τώρα πρέ­πει να δια­μορ­φω­θούν με συμ­με­το­χή όλων των δη­μιουρ­γι­κών δυ­νά­με­ων της χώρας και τη στή­ρι­ξη των κι­νη­μά­των αλ­λη­λεγ­γύ­ης στην Ευ­ρώ­πη και τον κόσμο. Χά­σα­με τη μάχη αλλά δεν μπο­ρού­με να απο­φύ­γου­με τον πό­λε­μο που μας κή­ρυ­ξαν οι κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις στην Ευ­ρω­παϊ­κή Ένωση και την Ελ­λά­δα. Με πίστη στους νέους αν­θρώ­πους και τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία που ζει από την ερ­γα­σία της και σή­με­ρα δεν έχει μέλ­λον, εί­μα­στε υπο­χρε­ω­μέ­νοι να συ­νε­χί­σου­με.

Ακο­λου­θούν υπο­γρα­φές:

1.Αγ­γε­λό­που­λος Βέ­νιος, πα­νε­πι­στη­μια­κός, Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

2.Ανα­στα­σό­που­λος Γιάν­νης, συντ. πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Σα­ρω­νι­κού

3.Αντω­νιά­δης Κων­στα­ντί­νος, κτη­μα­το­με­σί­της, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Μί­κρας Θεσ­σα­λο­νί­κης

4. Βε­λι­τζέ­λου Ακτί­να, κτη­νο­τρό­φος, συ­ντο­νι­στι­κό ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Λι­βα­δειάς

5.Βερ­γέ­της Πάνος, συντ. πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, νο­μαρ­χια­κή κί­νη­ση «Ηλεία των Πο­λι­τών», Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ηλεί­ας, π. αντι­πρό­ε­δρος ΤΕΕ Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας,

π. πρό­ε­δρος Επι­τρο­πής ΤΕΕ νομού Ηλεί­ας

6.Βερ­νάρ­δου Μαρία, αρ­χι­τέ­κτων, συντ. δημ. υπάλ­λη­λος, ΔΣ εκ­πο­λι­τι­στι­κού συλ­λό­γου Φι­λο­θέ­ης-Αμα­ρου­σί­ου, δημ. κί­νη­ση «Κό­ντρα στον καιρό»

7.Γα­βρι­η­λί­δης Κώ­στας, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, πε­ρι­φε­ρεια­κός σύμ­βου­λος Δυτ. Ελ­λά­δας, Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αχα­ΐ­ας

8.Γε­ώρ­γα­κα Βάσω, κα­θη­γή­τρια, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων

9.Γε­ωρ­γιά­δου Φω­τει­νή, δημ.υπάλ­λη­λος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Καλ­λι­θέ­ας

10 Γιαν­νού­λια Κα­τε­ρί­να, , γραμ­μα­τεία Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Νό­τιας Αθή­νας

11.Γκι­βί­σης Δη­μή­τρης, πρό­ε­δρος σω­μα­τεί­ου ερ­γα­ζο­μέ­νων δήμου Σκύ­ρου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Σκύ­ρου

12.Γκου­ρά­ρος Ηλίας, γε­ω­πό­νος/αρ­χι­τέ­κτων το­πί­ου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου

13.Γρη­γο­ριά­δου Λένα, φω­το­γρά­φος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ν. Σμύρ­νης

14. Δάνος Αν­δρέ­ας, αρ­χι­τέ­κτων, «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού», ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ελ­λη­νι­κού

15. Δε­μέ­στι­χας Γρη­γό­ρης, γραμ­μα­τεία Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Α’ Αθή­νας

16. Δη­μο­πού­λου Μαρία, αρ­χι­τέ­κτων, Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών , ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου

17.Δού­ρος Θε­ό­δω­ρος, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πύρ­γου

18. Επι­θυ­μιά­δου Μάνια, βιο­τέ­χνης, συ­ντο­νι­στι­κή επι­τρο­πή Β Α Ατ­τι­κής ενά­ντια στα διό­δια, Αντι­φα­σι­στι­κή Πρω­το­βου­λία και Αλ­λη­λεγ­γύη Διο­νύ­σου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Διο­νύ­σου

19.Ζα­φει­ρά­του Μαρία, εκ­παι­δευ­τι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Π. Φα­λή­ρου

20.Ζα­χά­ρος Κώ­στας, ανα­πλη­ρω­τής κα­θη­γη­τής, Πα­νε­πι­στή­μιο Πα­τρών, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Καλ­λι­θέ­ας

21 .Θε­ο­δω­ρί­δης Νάσος, δι­κη­γό­ρος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αμπε­λο­κή­πων

22.Θε­ο­χά­ρης Θα­νά­σης, οδο­ντο­τε­χνί­της, «Επι­τρο­πή για τη διά­σω­ση της Οίτης», ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Π. Φα­λή­ρου

23. Ια­τρί­δου Μα­ρι­λέ­να, συντ. πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού», ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Π. Φα­λή­ρου

24. Ιω­αν­νί­δης Χρή­στος , ελαιο­χρω­μα­τι­στής , ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Καλ­λι­θέ­ας

25.Κα­λαν­τζό­που­λος Γιώρ­γος, συντ. δημ. υπάλ­λη­λος, Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου

26.Κα­λο­γρί­δου Λιάνα, ελεύ­θε­ρος επαγ­γελ­μα­τί­ας, Πε­ρι­βαλ­λο­ντι­κό Δί­κτυο Αθή­νας, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ζω­γρά­φου.

27. Κα­ρα­βί­τη Εύη, αρ­χι­τέ­κτων, Αντι­προ­σω­πεία ΣΑ­ΔΑΣ-ΠΕΑ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μη­χα­νι­κών

28.Κα­ρα­μά­νος Νίκος, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος, π. οργαν. υπεύ­θυ­νος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κα­λά­μου Ατ­τι­κής, συ­ντο­νι­στι­κή επι­τρο­πή Β Α Ατ­τι­κής ενά­ντια στα διό­δια

29.Κα­ρά­μπε­λας Αν­δρέ­ας, διοι­κη­τι­κό συμ­βού­λιο ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ Δυ­τι­κής Ελ­λά­δας , ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πά­τρας

30.Κα­ρα­ντώ­νη Βούλα, λο­γί­στρια, π. μέλος Συ­ντο­νι­στι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­λαν­δρί­ου

31.Κα­σκα­ρί­δου Μαρία, χη­μι­κός-δια­τρο­φο­λό­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πο­λυ­κά­στρου

32 .Κα­σού­τσα Γιώτα, δη­μο­τι­κή σύμ­βου­λος , υπο­ψή­φια βου­λευ­τής ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φω­κί­δας

33.Κα­τσο­ρί­δας Βαγ­γέ­λης, άνερ­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­γκρα­τί­ου

34.Κα­τσο­ρί­δας Δη­μή­τρης, επιστ. συ­νερ­γά­της, αντι­πρό­ε­δρος ΔΣ Σω­μα­τεί­ου Ερ­γα­ζο­μέ­νων ΙΝΕ-ΓΣΕΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πο­λυ­γώ­νου

35.Κλώσ­σα Σοφία, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νη, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φω­κί­δας

36.Κόδος Τάσος, δια­κο­σμη­τής , προ­σκεί­με­νος στο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

37.Κο­ζα­δί­νο­ςΜα­νώ­λης, «Αλ­λη­λεγ­γύη Γαλ­λία Ελ­λά­δα για την Υγεία» (SFGS), Ευρωπ. Επιτρ. Δι­καί­ου, Ηθι­κής ,Ψυ­χια­τρι­κής , ATTAC, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­ρι­σιού

38.Κόλ­λιας Γιώρ­γος, επι­στη­μο­νι­κός συ­νερ­γά­της -ΓΣΕΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­τη­σί­ων

39.Κο­ντο­γιαν­νο­πού­λου Γιάν­να, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, συ­ντο­νί­στρια ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Με­λι­γα­λά, μέλος Ν.Ε. Μεσ­ση­νί­ας

40.Κο­ντό­που­λος Σπύ­ρος, αρ­χι­τέ­κτων, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Βάρης - Βού­λας - Βου­λιαγ­μέ­νης, μέλος Επι­τρο­πής Ευ­ρω­παϊ­κής Πο­λι­τι­κής και Επι­τρο­πής Χω­ρο­τα­ξί­ας

41.Κου­βαρ­δάς Κώ­στας, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, κα­θη­γη­τής, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εκ­παι­δευ­τι­κών

42.Κου­ρού­νη Ει­ρή­νη, εκ­παι­δευ­τι­κός, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ηλιού­πο­λης

43.Κρά­νος Λευ­τέ­ρης , αγρό­της, Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιω­αν­νί­νων

44.Κρη­τι­κός Μά­ριος, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, αντι­πρό­ε­δρος Γε­νι­κού Συμ­βου­λί­ου ΑΔΕΔΥ,ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ηλιού­πο­λης

45.Κυ­ρού­ση Σταυ­ρού­λα, φυ­σι­κός, π. υπάλ­λη­λος Πο­λυ­τε­χνεί­ου Κρή­της, ανε­νερ­γό μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων

46.Λάιος Νίκος, πρό­ε­δρος σω­μα­τεί­ου ερ­γα­ζο­μέ­νων Κέ­ντρων Πρό­λη­ψης Φω­κί­δας, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φω­κί­δας

47.Λε­κά­κης Ευ­θύ­μης, νο­μι­κός-οι­κο­νο­μο­λό­γος, π. μέλος Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων.

48.Μα­λαν­δρε­νιώ­τη Λιάνα, κρι­τι­κός μου­σι­κής, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πα­γκρα­τί­ου

49.Μαρ­κε­ζί­νη Όλγα, συντ. δι­δακτ. προ­σω­πι­κού Πα­ντεί­ου, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ»

50.Με­γα­λιός Γιώρ­γος, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πο­λυ­γώ­νου

51.Μέγ­γος Πα­να­γιώ­της, δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος Δελ­φών, επι­κε­φα­λής δη­μο­τι­κής κί­νη­σης Πο­λί­τες στο προ­σκή­νιο

52.Μη­να­κά­κη Ρεγ­γί­να, οι­κο­νο­μο­λό­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κυ­ψέ­λης - πλ. Αμε­ρι­κής

53.Μου­τού­σης Μι­χά­λης, PhD, ψυ­χί­α­τρος-ψυ­χο­θε­ρα­πευ­τής

54.Μπέ­γκα Άλεξ, αρ­χι­τέ­κτων, μέλος Αντι­προ­σω­πεί­ας ΣΑΔΑΣ και ΤΕΕ Τμή­μα­τος Ηπεί­ρου, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιω­αν­νί­νων

55.Μπε­λα­ντής Δη­μή­τρης, δι­κη­γό­ρος, δρ Συ­νταγ­μα­τι­κού Δι­καί­ου, μέλος Δ.Σ. ΔΣΑ, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

56.Μπερή Μάρθα, συ­ντα­ξιού­χος

57. Μπί­θας Σπή­λιος, για­τρός ΙΚΑ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Εξαρ­χεί­ων

58. Μπό­λα­ρη Μαρία, π βου­λεύ­τρια, Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

59. Μπουρ­γά­νης Σω­τή­ρης, αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νος, συ­ντο­νι­στής ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ίου

60.Ντούζ­γος Κώ­στας, ΔΗ­ΠΕ­ΘΕ Λα­μί­ας

61. Ντου­ντου­νά­κης Μα­νώ­λης, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, π.μέλος Σ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κρή­της, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων

62.Οι­κο­νό­μου Ου­ρα­νία, αρ­χι­τέ­κτων, Αντι­προ­σω­πεία ΣΑΔΑΣ – ΠΕΑ

63.Ορ­φα­νός Δη­μή­τρης, συντ. μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αγίας Πα­ρα­σκευ­ής

64.Πα­πα­γιαν­νο­πού­λου Σύλλα, ιδ. υπάλ­λη­λος, Πα­γκρή­τιο Δί­κτυο κατά των ΒΑΠΕ, Ελ­λη­νι­κό Δί­κτυο Φίλων της Φύσης, Ένωση Αγρο­του­ρι­σμού Κρή­της ,ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Φαι­στού

65.Πα­πα­δη­μη­τρί­ου Γιάν­νης,νο­μι­κός, γραμ­μα­τεία τμή­μα­τος οι­κο­λο­γί­ας - πε­ρι­βάλ­λο­ντος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Ιω­αν­νί­νων

66. Πα­πα­δο­που­λος Μέ­ναν­δρος, ει­κα­στι­κός ,μέλος ΠΕΚΑ και Ει­κα­στι­κού Επι­με­λη­τη­ρί­ου

67.Πα­πα­θα­να­σί­ου Δη­μή­τρης, δι­κη­γό­ρος , δη­μο­τι­κός σύμ­βου­λος Τρικ­καί­ων, επι­κε­φα­λής της δη­μο­τι­κής πα­ρά­τα­ξης «Φυ­σά­ει κό­ντρα για την ανα­τρο­πή»

68.Πι­κιώ­νης Δη­μή­τρης , πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κω

69.Πορ­τά­λιου Ελένη, πα­νε­πι­στη­μια­κός, «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού», Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

70. Πρασ­σάς Γιώρ­γος , χη­μι­κός μη­χα­νι­κός, Δ.Σ. ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ Δυτ. Ελ­λά­δας

71.Ρήγος Γιάν­νης, μη­χα­νο­λό­γος μη­χα­νι­κός, Συ­σπεί­ρω­ση Αρι­στε­ρών Μη­χα­νι­κών, π. μέλος Συ­ντο­νι­στι­κού ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αγίας Πα­ρα­σκευ­ής

72.Σα­μπα­νο­πού­λου Λίλα, αρ­χαιο­λό­γος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Κέ­ντρου Θεσ­σα­λο­νί­κης

73.Σια­τερ­λή Βέρα, ει­κα­στι­κός, ομάδα ΩΡΑ ει­κα­στι­κών, φε­μι­νι­στι­κό κί­νη­μα, Πρω­το­βου­λία Κα­τοί­κων Εξαρ­χεί­ων, κλα­δι­κή ει­κα­στι­κών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

74.Σκού­μπη Βίκυ, αρ­χι­συ­ντά­κτρια του πε­ριο­δι­κού «αλη­thεια»

75.Σούν­διας Γιώρ­γος, τε­χνο­λό­γος βα­φέ­ας κλω­στου­φα­ντουρ­γός

76.Σούρ­λας Σπύ­ρος, ψυ­χί­α­τρος, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χο­λαρ­γού-Πα­πά­γου

77.Σου­ρού­νης Αν­δρέ­ας, πο­λι­τι­κός μη­χα­νι­κός, αντι­πρό­ε­δρος ΠΟ ΕΜ­ΔΥ­ΔΑΣ, μέλος Αντι­προ­σω­πεί­ας ΤΕΕ, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Πά­τρας

78.Σπα­νού­δη Δέ­σποι­να, Ν.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Βοιω­τί­ας και συ­ντο­νι­στι­κό τμή­μα­τος πε­ρι­βάλ­λο­ντος-οι­κο­λο­γί­ας ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ,

79.Τζα­νε­τά­κου Κική, αγρό­τισ­σα, κι­νή­μα­τα : κατά των ΒΑΠΕ Λα­κω­νί­ας, κατά της Ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης των Υδά­τι­νων Πόρων Περιφ. Πε­λο­πον­νή­σου και Πα­ρα­λί­ων Λα­κω­νί­ας, Αλ­λη­λεγ­γύη για Όλους, μέλος ΠΕΡΙ.ΠΟΛ. Μάνης, συ­ντο­νι­στι­κό ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Αν. Μάνης μέχρι 2013

80.Τζά­ρας Αλέ­ξαν­δρος , πτυχ. Κοι­νω­νι­κής Πο­λι­τι­κής Πα­ντεί­ου, φοι­τη­τής Νο­μι­κής, νε­ο­λαία ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

81.Τζά­ρας Νίκος , δι­κη­γό­ρος, επι­τρο­πή κατά της ιδιω­τι­κο­ποί­η­σης αε­ρο­δρο­μί­ου Χα­νί­ων, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Χα­νί­ων

82.Τό­τσι­κας Πάνος , αρ­χι­τέ­κτων, , «Πρω­το­βου­λία Πο­λι­τών για την Κα­τάρ­γη­ση του ΤΑΙ­ΠΕΔ», «Επι­τρο­πή Αγώνα για το Μη­τρο­πο­λι­τι­κό Πάρκο Ελ­λη­νι­κού»,

83.Τσια­πή Ιω­άν­να, δα­σκά­λα, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Γκύζη

84.Φλω­ρά­κης Γιάν­νης, δη­μο­σιο­γρά­φος, π. μέλος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ Παλ­λή­νης

85. Χα­τζηαρ­γυ­ρού Έρση, ει­κα­στι­κός, ομάδα ΩΡΑ ει­κα­στι­κών, κλα­δι­κή ει­κα­στι­κών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, Κ.Ε. ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ

86. Χρυ­σο­βι­τσά­νου Αγ­γέ­λα, γλύ­πτρια, π. μέλος ΕΕΤΕ ,π. μέλος ΔΣ Συλ­λό­γου Γλυ­πτών, ομάδα ΩΡΑ ει­κα­στι­κών, κλα­δι­κή ει­κα­στι­κών ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ