Μπορεί ο Γκρέγκορ Γκύζι, ο απερχόμενος πρόεδρος της Κ. Ο. του Die Linke, να ήρθε στην Αθήνα για να προσφέρει αμέριστη τον Αλέξη Τσίπρα και να κάνει επιθετικές δηλώσεις εναντίον της Λαϊκής Ενότητας. Στην πραγματικότητα όμως, η γερμανική Αριστερά είναι πολύ πιο διχασμένη απ’ότι φαίνεται στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει την ελληνική κατάσταση. Στις αρχές Σεπτεμβρίου, το Die Linke της Ρηνανίας-Βεστφαλίας, του πολυπληθέστερου κρατίδιου της Γερμανίας, εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία ασκούσε οξύτατη κριτική στην απόφαση της κυβέρνησης Τσίπρα να υπογράψει τρίτο Μνημόνιο και αποτιμούσε θετικά την ίδρυση της Λαϊκής Ενότητας την οποία χαρακτήριζε ως την «καλύτερη έκφραση του ΟΧΙ» του ελληνικού λαού (κλικ εδώ )
Δυό μέρες πριν τις εκλογές, ο Οσκαρ Λαφοντέν, η ιστορική προσωπικότητα της γερμανικής Αριστεράς, έστελνε μήνυμα αλληλεγγγύης για να διαβαστεί στην προεκλογική συγκέντρωση της Λαϊκής Ενότητας στην Θεσσαλονίκη. Αφού χαιρέτιζε «όλους τους Έλληνες που συνεχίζουν τον αγώνα ενάντια στη δικτατορία της Τρόικα και στην καταστροφή της Δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους», και τόνιζε την ανάγκη συνέχισης του αγώνα του «Οχι», ο Λαφοντέν έκλεινε το μήνυμά του με τους στίχους του Μπρεχτ που ηχούν σήμερα ακόμη πιο επίκαιροι απ’ότι πριν από μια βδομάδα: «Αυτός που αγωνίζεται μπορεί και να χάσει αλλά αυτός που δεν αγωνίζεται έχει ήδη ηττηθεί».
Την επόμενη των εκλογών, η Σάρα Βάγκενκνεχτ, ηγετική μορφή του Die Linke, που αναμένεται να αναλάβει τη θέση της συνπροέδρου της Κ. Ο. του κόμματος, ανάρτησε την ακόλουθη δήλωση στην προσωπική της σελίδα στο facebook με την οποία διαφοροποιείται εμφατικά από τις απόψεις του Γκύζι και της ηγετικής πλειοψηφίας.
Η Βάγκενκνεχτ τονίζει ότι η νέα κυβέρνηση Τσίπρα είναι απολύτως δέσμια του μνημόνιου που υπέγραψε και που θα επιφέρει νέα δεινά στον ελληνικό λαό. Ως εκ τούτου, αρνείτει να συγχαρεί έστω και τυπικά τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογική του επιτυχία. Οσο για την Λαϊκή Ενότητα, τονίζει ότι και η γερμανική αριστερά, όταν σήκωσε (στο δυτικό τμήμα της χώρας) τον αγώνα ενάντια στα σκληρά μέτρα λιτότητας που είχε επιβάλλει τότε ο σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος Γκέρχαρντ Σρέντερ, είχε ξενικήσει από παρόμοια ποσοστά (τα οποία σημειωτέον θεωρεί «αξιοσέβαστα» δεδομένων των συνθηκών). Μόνο που, όπως επισημαίνει, τότε κανείς στην γερμανική αριστερά δεν τα είχε ερμηνεύσει ως απόδειξη της αποδοχής της λιτότητας από τον γερμανικό πληθυσμό, ούτε ως επιβράβευση της νεοφιλελεύθερης στροφής της σοσιαλδημοκρατίας.
Τέλος η Βάγκενκνεχτ καλεί την νέα ελληνική κυβέρνηση να μην εφαρμόσει το καταστροφικό νέο Μνημόνια υπογραμμίζοντας όμως ότι για να γίνει κάτι τέτοιο απαραίτητο είναι να υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο Β.
Ολόκληρη η δήλωση της Σάρα Βάγκενκνεχτ έχει ως εξής :
« Χθες η Ελλάδα ψήφισε. Για να κυριολεκτήσουμε, ωστόσο, μόνο η μισή Ελλάδα, εφόσον περίπου το 45 τοις εκατό των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων προτίμησαν να απέχουν από αυτές τις στερούμενες δυνατότητας επιλογής. Με την υπογραφή του νέου Μνημονίου, η Ελλάδα βρίσκεται ακόμη περισσότερο στη θέση ενός προτεκτοράτου που διοικείται έξωθεν από την Τρόικα, με ένα κοινοβούλιο αποστερημένο από κάθε δικαιώμα. Είναι θετικό το γεγονός ότι η διεφθαρμένη Νέα Δημοκρατία δεν ήταν σε θέση να κεφαλαιοποιήσει πολιτικά την απογοήτευση που έχει δημιουργήσει αυτή η εξέλιξη αυτή. Ωστόσο όποιος κι αν αναδείχθηκε νικητής των εκλογών, και αυτός ήταν εξ’αρχής δεδομένος, θα πρέπει να κινηθεί εντός του προκαθορισμένου κορσέ: πρόσθετες περικοπές στις συντάξεις και τις κοινωνικές δαπάνες, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, περαιτέρω διάλυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που σημαίνει ακόμα χειρότερους μισθούς, ακόμη υψηλότερη ανεργία και ακόμα πιο καταπιεστική φτώχεια για την πλειοψηφία των Έλληνων και των Έλληνίδων.
Ως εκ τούτου, μου είναι δύσκολο να συγχαρώ τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογική του νίκη. Ένα κοινωνικό πρόγραμμα που θα βελτιώνε τις συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα, θα μπορούσε να εφαρμοστεί από την νέα κυβέρνηση μόνο αν αυτή ερχόταν σε ρήξη με την οικονομικά και κοινωνικά καταστροφική συμφωνία με τους δανειστές. Ακριβώς πάνω σε αυτό το θέμα διασπάστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ορισμένοι μπορεί να είναι απογοητευμένοι γιατί το νέο κόμμα «Λαϊκή Ενότητα», που προκύψει από την κριτική στην μνημονιακή πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, με ποσοστό 2,86 τοις εκατό, δεν μπόρεσε για λίγους ψήφους να μπει στο κοινοβούλιο. Αλλά για ένα κόμμα που έχει μόλις και μετά βίας ένα μήνα ζωή, χωρίς κομματικές δομές που λειτουργούν, χωρίς μέσα και χωρίς οικονομικούς πόρους, ακόμη και αυτό το αποτελέσμα είναι είναι αξιοσέβαστο. Και σε όσους προβαίνουν τώρα σε εύκολες επευφημίες του τύπου « η απήχηση της κριτικής των προσταγών της Τρόικας και του ευρώ εντός του ελληνικού πληθυσμού είναι εντελώς διαφορετική απ’ότι πιστεύαμε», ας θυμηθήσουμε το εξής: λίγο μετά την ίδρυσή του την άνοιξη του 2005, το νεοεμφανισθέν τότε κόμμα WASG1πήρε 2,2 τοις εκατό των ψήφων στις εκλογές του Βόρειας Ρηνανίας-Βετσφαλίας. Κανείς μας τότε δεν αντιδράσει με μια βλακώδη δήλωση του τύπου «οι εκλογές έδειξαν ότι η κριτική της Ατζέντας 2010 στον γερμανικό πληθυσμό δεν ήταν αυτό που πιστεύαμε». Με τα εκλογικά αποτελέσματα που πέτυχε κατά την περίοδο που ακολούθησε, το Die Linke απέδειξε το αντίθετο.
Η ελπίδα για την Ελλάδα παραμένει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά θα τηρήσει την προεκλογική υπόσχεσή του: να μην εφαρμόσει σταδιακά το καταστροφικό πρόγραμμα της Τρόικας, αλλά να επαναδιαπραγματευθεί τη συμφωνία. Χωρίς όμως ένα σχέδιο Β, ωστόσο, θα είναι δύσκολο να δημιουργηθεί επαρκής πίεση για μια τέτοια επαναδιαπραγμάτευση».
Βερολίνο 21 Σεπτέμβρη 2015
1Το WASG (Εναλλακτική για την Εργασία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη) είναι ο φορέας που δημιούργησαν το 2005 όσοι αποχώρησαν από το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα μετά από την υιοθέτηση της νεοφιλελεύθερης «Ατζέντας 2010» από την κυβέρνηση του Σρέντερ. Δύο χρόνια αργότερα ενοποιήθηκε με το «Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού» και συνίδρυσε το Die Linke.