Του ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΑΛΟΜΟΙΡΗ
Οι μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας είχαν ιδιαίτερα δραματικές επιπτώσεις στη Δημόσιας Εκπαίδευση.
Οι πιο σημαντικές από αυτές είναι οι εξής:
1. Μείωση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία κατά 36%(2009 – 2015). Οι 36 δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία είναι μόλις 2,47% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος το 2015. Προβλέπεται με το νέο μεσοπρόθεσμο να μειωθούν το 2018 στο δραματικά χαμηλό ποσοστό του 1,9% του ΑΕΠ.
2. 34.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που σημαίνει μείωση 33% από τον Ιούνιο του 2010. Από 102.360 το 2010, 68.328 το 2015.
3. Κλείσιμο σχολείων και κατάργηση των εκπαιδευτικών υποστηρικτικών δομών (βιβλιοθήκες, ενισχυτική διδασκαλία, Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, Συμβουλευτικοί σταθμοί, δομές ΣΕΠ κ.λπ.).Έκλεισαν περισσότερα από 1.200 σχολεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 2011 καθώς και 102 Επαγγελματικές Σχολές.
4. Μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών που ιδιαίτερα για τους νεοδιοριζόμενους φθάνει μέχρι και το 45%. Ιδιαίτερα τραγική είναι η οικονομική κατάσταση των νέων εκπαιδευτικών που είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους
5. Υποχρεωτική μετάταξη 5.000 εκπαιδευτικών από την Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε διοικητικές θέσεις.
6. Αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών Β'θμιας εκπαίδευσης κατά 2 ώρες με αποτέλεσμα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι στην περιοχή τους.
7. Αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα. Μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία για να μη δημιουργούνται ολιγομελή τμήματα.
8. Καθιέρωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που σχετίζεται με τη μισθολογική και τη βαθμολογική εξέλιξη αλλά και τις επιδόσεις των μαθητών και οδηγεί στη χειραγώγηση αλλά ακόμα και σε απολύσεις εκπαιδευτικών. Η αξιολόγηση που σχεδιάστηκε από τις μνημονιακές Κυβερνήσεις είχε στόχο να βαθύνει την κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών και να οδηγήσει στην εκδίωξη μαθητών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από τις δομές της εκπαίδευσης.
Ο νέος Υπουργός Παιδείας σε μία απέλπιδα προσπάθεια του να εξωραΐσει την πραγματικότητα, χαρακτήρισε «απλή εκκρεμότητα» τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία της χώρας, ένα περίπου μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων. Μας καθησύχασε, μάλιστα, ισχυριζόμενος ότι η σχολική χρονιά ξεκίνησε «χωρίς προβλήματα για τους μαθητές» παρότι εκατοντάδες σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και Λύκεια παρέμειναν κλειστά για αρκετές βδομάδες ή λειτουργούν μέχρι και σήμερα χωρίς να καλύπτεται το σύνολο του προβλεπόμενου προγράμματος.
Οι παραπάνω δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, Ν. Φίλη όπως και η απάντηση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, ό Δ. Χασάπη τι «η χώρα έχει πτωχεύσει και για αυτό δεν έγιναν μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών» στοχεύουν να παγιώσουν στη συνείδηση της κοινωνίας την υπάρχουσα κατάσταση και να την πείσουν ότι οι όποιες λύσεις μπορούν να δοθούν μέσα στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο, αλλά με μια δήθεν περισσότερο φιλολαϊκή διαχείριση.
Με αυτή τη λογική ο Υπουργός Παιδείας μιλώντας στη Βουλή, παρακάμπτει με μεγάλη άνεση την υποχρέωση που είχε η Κυβέρνηση του να προχωρήσει σε 15.000 νέους μόνιμους διορισμούς στοΔημόσιο (Παιδεία, Υγεία κτλ) εντός του 2015 και υπόσχεται τώρα ότι <<θα διερευνήσει(!!!) τη δυνατότητα ενός αριθμού διορισμών μέσα στο 2016>>.
Ο νέος Υπουργός Παιδείας βαδίζοντας στην πεπατημένη όλων των προκατόχων του δεσμεύεται ότι θα ανοίξει «έναν συντεταγμένο διάλογο, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, για τη διαμόρφωση ενός μεταρρυθμιστικού οράματος για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, αναζητώντας τις πιο πλατιές κοινωνικές και πολιτικές συγκλίσεις».
Όμως, οι «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία είναι καταγεγραμμένες στο τρίτο μνημόνιο συνέχεια των προηγούμενων και στην έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011:
Περικοπές στις κρατικές δαπάνες για την Παιδεία (θα μειωθούν στο 1,9% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. Υπενθυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούσε και δεσμευόταν, μέχρι το Γενάρη του 2015, ότι οι δαπάνες θα φτάσουν άμεσα στο 5% του ΑΕΠ με προοπτική το 7%.
Αξιολόγηση των σχολείων με βάση την αποδοτικότητά τους συνεπώς και αντίστοιχη κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.
Υποχρεωτική μαθητεία – απλήρωτη εργασία για τους μαθητές της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα ο Υπουργός Παιδείας εξήγγειλε στη Βουλή 4ο σχολικό έτος στα ΕΠΑΛ, προαιρετικό και επιδοτούμενο, για όσους απόφοιτους επιθυμούν να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία.
Αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, αύξηση αριθμού μαθητών στα τμήματα, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.
Επαναφορά της αξιολόγησης – χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και σύνδεσή της με το μισθό καθώς το ύψος των αποδοχών πλέον θα συνδέεται με τις «δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις αρμοδιότητες και τη θέση του προσωπικού».
Απέναντι σε αυτή την πολιτική οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ συντονίζουν τη δράση τους και καλούν τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς να δώσουν δυναμικά το “παρών” στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 14/10/2015 στη 1μ.μ. στο Υπουργείο Παιδείας.
Κεντρικό αίτημα της κινητοποίησης είναι η άμεση κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία.
Γενικότερα, οι εκπαιδευτικοί μαζί με όλους τους εργαζόμενους, καλούνται , όπως έκαναν και τα προηγούμενα χρόνια , να συνεχίσουν τους αγώνες τους για να ακυρώσουν στην πράξη τα μνημονιακά μέτρα και να συμβάλλουν στην ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Οι μνημονιακές πολιτικές που εφαρμόζονται στη χώρα μας είχαν ιδιαίτερα δραματικές επιπτώσεις στη Δημόσιας Εκπαίδευση.
Οι πιο σημαντικές από αυτές είναι οι εξής:
1. Μείωση των δημοσίων δαπανών για την παιδεία κατά 36%(2009 – 2015). Οι 36 δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού για την Παιδεία είναι μόλις 2,47% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος το 2015. Προβλέπεται με το νέο μεσοπρόθεσμο να μειωθούν το 2018 στο δραματικά χαμηλό ποσοστό του 1,9% του ΑΕΠ.
2. 34.000 λιγότεροι εκπαιδευτικοί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που σημαίνει μείωση 33% από τον Ιούνιο του 2010. Από 102.360 το 2010, 68.328 το 2015.
3. Κλείσιμο σχολείων και κατάργηση των εκπαιδευτικών υποστηρικτικών δομών (βιβλιοθήκες, ενισχυτική διδασκαλία, Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, Συμβουλευτικοί σταθμοί, δομές ΣΕΠ κ.λπ.).Έκλεισαν περισσότερα από 1.200 σχολεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση από το 2011 καθώς και 102 Επαγγελματικές Σχολές.
4. Μείωση των μισθών των εκπαιδευτικών που ιδιαίτερα για τους νεοδιοριζόμενους φθάνει μέχρι και το 45%. Ιδιαίτερα τραγική είναι η οικονομική κατάσταση των νέων εκπαιδευτικών που είναι υποχρεωμένοι να εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους
5. Υποχρεωτική μετάταξη 5.000 εκπαιδευτικών από την Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε διοικητικές θέσεις.
6. Αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών Β'θμιας εκπαίδευσης κατά 2 ώρες με αποτέλεσμα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να χαρακτηρίζονται υπεράριθμοι στην περιοχή τους.
7. Αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα. Μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία για να μη δημιουργούνται ολιγομελή τμήματα.
8. Καθιέρωση της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών που σχετίζεται με τη μισθολογική και τη βαθμολογική εξέλιξη αλλά και τις επιδόσεις των μαθητών και οδηγεί στη χειραγώγηση αλλά ακόμα και σε απολύσεις εκπαιδευτικών. Η αξιολόγηση που σχεδιάστηκε από τις μνημονιακές Κυβερνήσεις είχε στόχο να βαθύνει την κατηγοριοποίηση και ταξική διαφοροποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών και να οδηγήσει στην εκδίωξη μαθητών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων από τις δομές της εκπαίδευσης.
Ο νέος Υπουργός Παιδείας σε μία απέλπιδα προσπάθεια του να εξωραΐσει την πραγματικότητα, χαρακτήρισε «απλή εκκρεμότητα» τα χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία της χώρας, ένα περίπου μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων. Μας καθησύχασε, μάλιστα, ισχυριζόμενος ότι η σχολική χρονιά ξεκίνησε «χωρίς προβλήματα για τους μαθητές» παρότι εκατοντάδες σχολικές μονάδες ειδικής αγωγής νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια και Λύκεια παρέμειναν κλειστά για αρκετές βδομάδες ή λειτουργούν μέχρι και σήμερα χωρίς να καλύπτεται το σύνολο του προβλεπόμενου προγράμματος.
Οι παραπάνω δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας, Ν. Φίλη όπως και η απάντηση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, ό Δ. Χασάπη τι «η χώρα έχει πτωχεύσει και για αυτό δεν έγιναν μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών» στοχεύουν να παγιώσουν στη συνείδηση της κοινωνίας την υπάρχουσα κατάσταση και να την πείσουν ότι οι όποιες λύσεις μπορούν να δοθούν μέσα στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο, αλλά με μια δήθεν περισσότερο φιλολαϊκή διαχείριση.
Με αυτή τη λογική ο Υπουργός Παιδείας μιλώντας στη Βουλή, παρακάμπτει με μεγάλη άνεση την υποχρέωση που είχε η Κυβέρνηση του να προχωρήσει σε 15.000 νέους μόνιμους διορισμούς στοΔημόσιο (Παιδεία, Υγεία κτλ) εντός του 2015 και υπόσχεται τώρα ότι <<θα διερευνήσει(!!!) τη δυνατότητα ενός αριθμού διορισμών μέσα στο 2016>>.
Ο νέος Υπουργός Παιδείας βαδίζοντας στην πεπατημένη όλων των προκατόχων του δεσμεύεται ότι θα ανοίξει «έναν συντεταγμένο διάλογο, με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα, για τη διαμόρφωση ενός μεταρρυθμιστικού οράματος για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, αναζητώντας τις πιο πλατιές κοινωνικές και πολιτικές συγκλίσεις».
Όμως, οι «μεταρρυθμίσεις» στην Παιδεία είναι καταγεγραμμένες στο τρίτο μνημόνιο συνέχεια των προηγούμενων και στην έκθεση του ΟΟΣΑ του 2011:
Περικοπές στις κρατικές δαπάνες για την Παιδεία (θα μειωθούν στο 1,9% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. Υπενθυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούσε και δεσμευόταν, μέχρι το Γενάρη του 2015, ότι οι δαπάνες θα φτάσουν άμεσα στο 5% του ΑΕΠ με προοπτική το 7%.
Αξιολόγηση των σχολείων με βάση την αποδοτικότητά τους συνεπώς και αντίστοιχη κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.
Υποχρεωτική μαθητεία – απλήρωτη εργασία για τους μαθητές της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Συγκεκριμένα ο Υπουργός Παιδείας εξήγγειλε στη Βουλή 4ο σχολικό έτος στα ΕΠΑΛ, προαιρετικό και επιδοτούμενο, για όσους απόφοιτους επιθυμούν να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία.
Αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, αύξηση αριθμού μαθητών στα τμήματα, συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων.
Επαναφορά της αξιολόγησης – χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και σύνδεσή της με το μισθό καθώς το ύψος των αποδοχών πλέον θα συνδέεται με τις «δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις αρμοδιότητες και τη θέση του προσωπικού».
Απέναντι σε αυτή την πολιτική οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ συντονίζουν τη δράση τους και καλούν τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς να δώσουν δυναμικά το “παρών” στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 14/10/2015 στη 1μ.μ. στο Υπουργείο Παιδείας.
Κεντρικό αίτημα της κινητοποίησης είναι η άμεση κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία.
Γενικότερα, οι εκπαιδευτικοί μαζί με όλους τους εργαζόμενους, καλούνται , όπως έκαναν και τα προηγούμενα χρόνια , να συνεχίσουν τους αγώνες τους για να ακυρώσουν στην πράξη τα μνημονιακά μέτρα και να συμβάλλουν στην ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.