Χίλια, μύρια κύματα του Αιγαίου φέρνουν κάθε μέρα χιλιάδες πρόσφυγες πολέμου από απέναντι στο Αγαθονήσι, στη Λέρο, στην Κω, αλλά κυρίως στη Λέσβο. Η τελευταία έχει σηκώσει το μεγαλύτερο βάρος της προσφυγικής ροής. Άνθρωποι όλων των ηλικιών στοιβαγμένοι σε κάθε είδους μέσα πλεύσης ρισκάρουν τη ζωή τους για να ξεφύγουν από τη δυστυχία του πολέμου και να βρεθούν στον ευρωπαϊκό «παράδεισο». Οι πολλοί καταφέρνουν να βγουν σώοι στις ακτές. Κάποιοι δε θα μπορέσουν. Ανάμεσα τους και μικρά, πολλά μικρά παιδιά και βρέφη. Το Αιγαίο μετατράπηκε σε νεκροταφείο ψυχών. Δε χρειάζεται εμπόριο πόνου και περιγραφή των σκηνών της θλίψης, της απόγνωσης και της ανείπωτης τραγωδίας. Το βέβαιο είναι ότι κανείς δε θα ήθελε να βρεθεί στην ίδια μοίρα. Οι νεκροί στη Μεσόγειο από την αρχή του 2015 έχουν ξεπεράσει τις 3000 σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ και θα αυξηθούν με μαθηματική ακρίβεια το επόμενο διάστημα που ο καιρός θα επιδεινωθεί.
Χίλια, μύρια κύματα φέρνουν ικέτες στα νότια σύνορα της Ευρώπης των μεγάλων επαναστάσεων, του Διαφωτισμού, της Δημοκρατίας. Μόνο που οι αντιδράσεις των περισσότερων εκπροσώπων της γηραιάς ηπείρου βρίσκονται στην αντίθετη κατεύθυνση. Είναι γνωστό ότι για πολλούς μήνες οι ηγέτες της Ε.Ε. κώφευαν στις εκκλήσεις των χωρών του Νότου για βοήθεια και στρουθοκαμήλιζαν. Και επειδή το πρόβλημα έφτασε στην πόρτα τους, όταν καραβάνια προσφύγων διέσχιζαν τις σιδηροδρομικές γραμμές για να βρεθούν στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, τότε άρχισαν να καταλαβαίνουν ότι το ζήτημα δεν αφορά μόνον την Ελλάδα και την Ιταλία. Και τότε αποφάσισαν να δράσουν. Αλλού υψώνοντας τείχη, αλλού χρησιμοποιώντας δυνάμεις καταστολής και αλλού δημιουργώντας στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία κυριάρχησαν στην Ευρώπη των μεγάλων διανοητών. Αφού αργότερα αντιλήφθηκαν ότι το θέμα διογκώνεται, ξύπνησε μέσα τους ο «ανθρωπισμός» και κάποιες χώρες δέχτηκαν πρόσφυγες. Τα παζάρια έδωσαν και πήραν. Είδαμε τα νούμερα και ανατριχιάσαμε. Η Γερμανία για παράδειγμα θα φιλοξενήσει περίπου 13000(!) πρόσφυγες από την Ελλάδα (τέτοια μεγαλοψυχία και αλληλεγγύη), έναν αριθμό δηλαδή που φτάνει στη Λέσβο κάθε δυόμισι μέρες. Τέλος, όταν συνειδητοποίησαν ότι θα φορτωθούν το πρόβλημα, συμφώνησαν να το περιορίσουν στα όρια της Τουρκίας( δίνοντας της ανταλλάγματα) σε πρώτη φάση και πάση θυσία να μην ξεφύγει πέρα από νότια σύνορα της Ευρώπης. Επιχείρησαν επιπλέον να επιβάλλουν ακόμη και κοινές περιπολίες Ελλάδας –Τουρκίας στο Αιγαίο και κυρίως στην περιοχή της Λέσβου.
Εκεί το μήνα Οκτώβριο άρχισαν να καταφτάνουν από αέρος και επίσημοι για να δουν τους πρόσφυγες να λιάζονται στις πλατείες του νησιού, όχι μόνον στην πλατεία Βικτωρίας, και στα κέντρα υποδοχής. Την αρχή έκανε ο πρωθυπουργός με τον καγκελάριο της Αυστρίας κ. Φάιμαν. Ακολούθησε ο ύπατος αρμοστής του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες κ. Γκουτέρες. Τελευταίοι επισκέπτες ο Επίτροπος Μετανάστευσης κ. Αβραμόπουλος και ο υπουργός Εξωτερικών του Λουξεμβούργου κ. ‘Ασελμπορν. Οι περισσότεροι «συνομίλησαν» με τους πρόσφυγες πίσω από τα κάγκελα, κάποιοι είδαν live επιχείρηση διάσωσης και όλοι μίλησαν για την ανάγκη να….., να…., να…. Τέλος συνεχάρησαν ο ένας τον άλλον για τις προσπάθειες που καταβάλλουν. Εξαίρεση από τον κανόνα αποτελεί ο υπουργός Μετανάστευσης, ο κ. Μουζάλας, οποίος από την περίοδο της υπηρεσιακής κυβέρνησης μέχρι σήμερα προσπαθεί με λίγα μέσα και με ελάχιστη χρηματοδότηση να αντιμετωπίσει την κατάσταση.
Όσο, όμως, οι ιθύνοντες αποτάσσονται τον προσφυγικό και μουσουλμανικό Σατανά, όσο αντιμετωπίζουν επιδερμικά και με ημίμετρα το πρόβλημα τόσο αυτό θα μεγαλώνει. Στη Μεσόγειο και στη Λαμπεντούζα, στο Αιγαίο και στη Λέσβο θα συνεχίζονται τα νυχτοκοπήματα των απελπισμένων και η θάλασσα θα ξεβράζει πτώματα. Και επειδή τα γεωπολιτικά συμφέροντα, που οδηγούν σε πολέμους στη Μέση Ανατολή, δεν πρόκειται σύντομα να εξισορροπηθούν είναι επιτακτική ανάγκη να δημιουργηθούν νόμιμοι δρόμοι προσφυγιάς και μετανάστευσης. Μόνον έτσι ο Αμίρ και η Αζίζα, η Φατιμέ και ο Ναντέλ θα βρεθούν με ασφάλεια στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ίσως μάλιστα συναντηθούν με τη Γαρυφαλλιά και το Γιώργο, το Μάριο και την Κατερίνα, «προνομιούχους» της νόμιμης μετανάστευσης και τα θύματα μιας άλλης κρίσης, αλλά των ίδιων γεωπολιτικών συμφερόντων.
*εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας