«Θατσερικό μανιφέστο εκθεμελίωσης της κοινωνικής ασφάλισης το πόρισμα της ‘‘Επιτροπής Σοφών’’»

Στην καταστροφή των συντάξεων απαντούμε με μαζικούς, συντονισμένους και κλιμακούμενους σε πανεργατικό πανελλαδικό επίπεδο αγώνες.

Δό­θη­κε στη δη­μο­σιό­τη­τα το πό­ρι­σμα της «Επι­τρο­πής Σοφών» για το Ασφα­λι­στι­κό, που όπως ανα­φέ­ρε­ται χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά «χά­ρα­ξε μο­νο­πά­τι». Τε­λι­κά, σε ποια κα­τεύ­θυν­ση οδη­γεί αυτό το μο­νο­πά­τι;
Το πό­ρι­σμα της Επι­τρο­πής των λε­γό­με­νων «Σοφών» για το ασφα­λι­στι­κό απο­τε­λεί ένα ακραίο αντι­κοι­νω­νι­κό, κυ­ριο­λε­κτι­κά θα­τσε­ρι­κό μα­νι­φέ­στο εκ­θε­με­λί­ω­σης της δη­μό­σιας κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης, κα­τα­στρο­φής των συ­ντά­ξε­ων και εξαν­δρα­πο­δι­σμού των συ­ντα­ξιού­χων.
Η κυ­βέρ­νη­ση έχει επι­φυ­λά­ξει για την Επι­τρο­πή των λε­γό­με­νων «Σοφών» το ρόλο του «λαγού» για την προ­ω­θού­με­νη από αυτήν και συμ­φω­νη­μέ­νη με την τρόι­κα στο 3ο μνη­μό­νιο κα­τε­δά­φι­ση των συ­ντά­ξε­ων και συ­νο­λι­κά των ασφα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των.
Ντρο­πή σε όσους βά­ζουν την υπο­γρα­φή τους κάτω από τέ­τοια αν­θρω­πο­κτό­να πο­ρί­σμα­τα και μά­λι­στα στο όνομα μιας δήθεν βιω­σι­μό­τη­τας της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης, την οποία όμως υπο­νο­μεύ­ουν οι ίδιες οι μνη­μο­νια­κές πο­λι­τι­κές της λι­τό­τη­τας, που μειώ­νουν μι­σθούς και αυ­ξά­νουν την ανερ­γία!
Διπλή ντρο­πή στην κυ­βέρ­νη­ση, που αξιο­ποί­η­σε αυτό το πό­ρι­σμα για επι­κοι­νω­νια­κό αντι­πε­ρι­σπα­σμό, ώστε να πε­ρά­σει χωρίς ση­μα­ντι­κές πο­λι­τι­κές και κοι­νω­νι­κές αντι­δρά­σεις το νο­μο­σχέ­διο στη Βουλή για τα προ­α­παι­τού­με­να, που οδη­γούν σε νέες μειώ­σεις συ­ντά­ξε­ων.
Τρι­πλή ντρο­πή στα κόμ­μα­τα που ψή­φι­σαν το 3ο μνη­μό­νιο (ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ, Πο­τά­μι) και ως νε­κρο­θά­φτες της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης ρί­χνουν τους συ­ντα­ξιού­χους στον κοι­νω­νι­κό Καιά­δα.

Οι προ­τά­σεις για ενο­ποί­η­ση των Τα­μεί­ων, ενιαί­ους κα­νό­νες για ει­σφο­ρές-πα­ρο­χές, για πα­λιούς και νέους ασφα­λι­σμέ­νους, και ο νέος τρό­πος υπο­λο­γι­σμού των συ­ντά­ξε­ων τι επι­πτώ­σεις θα έχουν για τους ερ­γα­ζό­με­νους και τους συ­ντα­ξιού­χους;
• Η σύν­δε­ση των κα­τώ­τα­των συ­ντά­ξε­ων με ει­σο­δη­μα­τι­κά κρι­τή­ρια, σε συν­δυα­σμό με τις μειώ­σεις που θε­σμο­θε­τή­θη­καν μετά τις εκλο­γές, θα τις με­τα­τρέ­ψει σε αό­ρα­τες.
• Ο νέος τρό­πος υπο­λο­γι­σμού των κύ­ριων συ­ντά­ξε­ων, ώστε το πο­σο­στό ανα­πλή­ρω­σης του συ­ντά­ξι­μου μι­σθού για ήδη συ­ντα­ξιού­χους και νέους συ­ντα­ξιού­χους να ισο­πε­δω­θεί προς τα κάτω για όλους και να μειω­θεί από 70% σε 55%, θα τις με­τα­τρέ­ψει σε απλά φι­λο­δω­ρή­μα­τα και τους συ­ντα­ξιού­χους σε επαί­τες.
• Η εν­σω­μά­τω­ση της επι­κου­ρι­κής σύ­ντα­ξης στην κύρια ή η πλή­ρης εξα­το­μί­κευ­σή τους με ατο­μι­κές με­ρί­δες για κάθε ασφα­λι­σμέ­νο, σε συν­δυα­σμό με την εφαρ­μο­γή της ρή­τρας μη­δε­νι­κού ελ­λείμ­μα­τος, οδη­γεί στην εξα­έ­ρω­ση και ου­σια­στι­κά στην κα­τάρ­γη­ση των επι­κου­ρι­κών συ­ντά­ξε­ων.
• Η προ­σαρ­μο­γή των ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών όλων των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων σε αυτές του ΙΚΑ οδη­γεί στον τρι­πλα­σια­σμό των ασφα­λι­στι­κών ει­σφο­ρών των αγρο­τών στον ΟΓΑ και σε με­γά­λη αύ­ξη­ση των ει­σφο­ρών των ελεύ­θε­ρων επαγ­γελ­μα­τιών και αυ­το­α­πα­σχο­λού­με­νων στον ΟΑΕΕ και το ΕΤΑΑ.
• Η δη­μιουρ­γία ενός υπερ-Τα­μεί­ου για όλους, με συ­μπί­ε­ση των ασφα­λι­στι­κών δι­καιω­μά­των προς τα κάτω, θα δη­μιουρ­γή­σει ένα λει­τουρ­γι­κό χάος, θα αυ­ξή­σει το χρόνο ανα­μο­νής για τη χο­ρή­γη­ση των συ­ντά­ξε­ων και κυ­ρί­ως θα χει­ρο­τε­ρεύ­σει δρα­μα­τι­κά το επί­πε­δο των συ­ντά­ξε­ων.


Η βα­σι­κό­τε­ρη ανα­τρο­πή αφορά το νέο συ­ντα­ξιο­δο­τι­κό μο­ντέ­λο, που ου­σια­στι­κά πε­ρι­γρά­φει ένα ζο­φε­ρό μέλ­λον για όσους -αν τα κα­τα­φέ­ρουν με τόσο υψηλή ανερ­γία- ερ­γα­στούν για πρώτη φορά από 1/1/2016. Τι ακρι­βώς προ­βλέ­πε­ται για την εθνι­κή-κοι­νω­νι­κή σύ­ντα­ξη και τι είναι το σύ­στη­μα της νοη­τής κε­φα­λαιο­ποί­η­σης με ατο­μι­κές με­ρί­δες;
Η θέ­σπι­ση ατο­μι­κών ασφα­λι­στι­κών με­ρί­δων, δη­λα­δή «ατο­μι­κού κου­μπα­ρά» για κάθε ασφα­λι­σμέ­νο, και η αντι­κα­τά­στα­ση του συ­στή­μα­τος των «κα­θο­ρι­σμέ­νων πα­ρο­χών» από το σύ­στη­μα «κα­θο­ρι­σμέ­νων ει­σφο­ρών» κα­ταρ­γούν πλή­ρως τον ανα­δια­νε­μη­τι­κό και αλ­λη­λέγ­γυο με­τα­ξύ των γε­νε­ών χα­ρα­κτή­ρα της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης και τον με­τα­τρέ­πουν σε ατο­μι­κό-κε­φα­λαιο­ποι­η­τι­κό, επι­βάλ­λο­ντας έναν ακραίο κοι­νω­νι­κό δαρ­βι­νι­σμό.


Το πρό­βλη­μα του Ασφα­λι­στι­κού είναι πρό­βλη­μα πόρων. Πώς θα μπο­ρού­σε να αντι­με­τω­πι­στεί η «μαύρη τρύπα» των ασφα­λι­στι­κών τα­μεί­ων, απο­τέ­λε­σμα της δια­χρο­νι­κής λη­στεί­ας τους και της κα­τα­στρο­φι­κής πο­λι­τι­κής των μνη­μο­νί­ων;
Η Λαϊκή Ενό­τη­τα αγω­νί­ζε­ται για ένα Σύ­στη­μα Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης δη­μό­σιο και αλ­λη­λέγ­γυο, κα­θο­λι­κό και ανα­δια­νε­μη­τι­κό.
Ο δη­μό­σιος χα­ρα­κτή­ρας της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης έχει την έν­νοια πως το κρά­τος επω­μί­ζε­ται το ρόλο εγ­γυ­η­τή της ικα­νό­τη­τας του ασφα­λι­στι­κού συ­στή­μα­τος να χο­ρη­γεί αξιο­πρε­πείς συ­ντά­ξεις στους τω­ρι­νούς και στους μελ­λο­ντι­κούς συ­ντα­ξιού­χους.
Η Λαϊκή Ενό­τη­τα προ­τεί­νει ένα Σύ­στη­μα Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης κα­θο­λι­κού χα­ρα­κτή­ρα, που θα προ­στα­τεύ­ει εξί­σου όλους τους ερ­γα­ζό­με­νους και ερ­γα­ζό­με­νες ανε­ξάρ­τη­τα από την υπη­κο­ό­τη­τα, τις θρη­σκευ­τι­κές ή πο­λι­τι­κές πε­ποι­θή­σεις, το χρόνο έντα­ξής τους στην ασφά­λι­ση.
Η Λαϊκή Ενό­τη­τα αγω­νί­ζε­ται για ένα ανα­δια­νε­μη­τι­κό Σύ­στη­μα Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης και αλ­λη­λεγ­γύ­ης γε­νε­ών και όχι ένα μο­ντέ­λο ατο­μι­κών κου­μπα­ρά­δων απο­κλει­σμού και εξα­θλί­ω­σης.
Το ασφα­λι­στι­κό στη χώρα μας είναι σε κρίση, όχι λόγω υψη­λών δα­πα­νών, αφού οι συ­ντά­ξεις έχουν μειω­θεί δρα­στι­κά, αλλά λόγω των ανε­παρ­κών εσό­δων του. Αυτά μπο­ρούν να αυ­ξη­θούν μόνο με την κα­τάρ­γη­ση των πο­λι­τι­κών της μνη­μο­νια­κής λι­τό­τη­τας και την αντι­κα­τά­στα­σή τους από μια πο­λι­τι­κή ανά­πτυ­ξης και πα­ρα­γω­γι­κής ανα­συ­γκρό­τη­σης με κοι­νω­νι­κή δι­καιο­σύ­νη, στή­ρι­ξη και αύ­ξη­ση μι­σθών και θέ­σε­ων ερ­γα­σί­ας. Επί­σης με την ου­σια­στι­κή αντι­με­τώ­πι­ση της ει­σφο­ρο­δια­φυ­γής, με την ενί­σχυ­ση της κρα­τι­κής χρη­μα­το­δό­τη­σης στην κοι­νω­νι­κή ασφά­λι­ση και με την επι­στρο­φή των κλεμ­μέ­νων και δια­δο­χι­κά λε­η­λα­τη­μέ­νων από την άρ­χου­σα τάξη απο­θε­μα­τι­κών της.


Με ποιους τρό­πους μπο­ρεί να απα­ντή­σει απο­τε­λε­σμα­τι­κά το ερ­γα­τι­κό κί­νη­μα και η Αρι­στε­ρά στην επι­χει­ρού­με­νη κα­τε­δά­φι­ση της κοι­νω­νι­κής ασφά­λι­σης;
Ο λαός με την ψήφο του ή την αποχή του δεν έδωσε στην κυ­βέρ­νη­ση λευκή επι­τα­γή για την εξό­ντω­σή του και μετά το πρώτο με­τε­κλο­γι­κό μού­δια­σμα θα της δώσει με τους αγώ­νες του την απά­ντη­ση που της αξί­ζει. Η Λαϊκή Ενό­τη­τα θα δίνει μα­ζι­κό και δυ­να­μι­κό παρών στους λαϊ­κούς και ερ­γα­τι­κούς αγώ­νες που προ­ε­τοι­μά­ζο­νται για το αμέ­σως επό­με­νο διά­στη­μα, προ­σπα­θώ­ντας να συμ­βά­λου­με στο συ­ντο­νι­σμό και στην κλι­μά­κω­σή τους σε πα­νελ­λα­δι­κό πα­νερ­γα­τι­κό απερ­για­κό επί­πε­δο και προ­βάλ­λο­ντας και προ­ω­θώ­ντας την εναλ­λα­κτι­κή πο­λι­τι­κή και οι­κο­νο­μι­κή μας πρό­τα­ση.

*Μέλος της προ­σω­ρι­νής Πο­λι­τι­κής Γραμ­μα­τεί­ας της ΛΑΪ­ΚΗΣ ΕΝΟ­ΤΗ­ΤΑΣ και πρώην Υπουρ­γός Κοι­νω­νι­κής Ασφά­λι­σης