1ο Γεν.Λύκειο Ραφήνας, 2 Νοεμβρίου 2015.
Ως πρόεδρος του 15μελούς και εκπρόσωπος της μαθητικής κοινότητας του Λυκείου Ραφήνας, το θεωρώ επιταγή των αρμοδιοτήτων μου, να γίνουν αντιληπτά στους μαθητές του Λυκείου Ραφήνας όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα. Για αυτό, αντί για κατάληψη στο σχολείο μας,αποφασίσαμε να κάνουμε μια 2ωρη συζήτησημε όλους τους μαθητές, σε μορφή συνέλευσης.
Έγινε κατανοητό από όλα τα παιδιά τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει, όχι μόνο το σχολείο μας, αλλά όλα τα σχολεία της Ελλάδας. Δεν γίνεται κύριε Υπουργέ, να μένουν σχολεία χωρίς τάξεις, χωρίς πετρέλαιο θέρμανσης. Δεν γίνεται κύριε Υπουργέ, να μην υπάρχει ένα δωρεάν γεύμα για τα παιδιά τα οποία δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να αγοράσουν από το κυλικείο. Βλέπω παιδιά που δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν ένα κουλούρι.
Επί πρωθυπουργίας Σαμαρά, τα παιδιά λιποθύμαγαν στο σχολείο από την πείνα. Επί πρωθυπουργίας Τσίπρα, τι πρέπει να γίνει; Δεν πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα;
Είναι μια έκκληση προς την κυβέρνηση, μια έκκληση βοήθειας. Μια κραυγή για μια καλύτερη παιδεία.
Δεν γίνεται, οι μαθητές να βάζουν από την τσέπη τους λεφτά. Λεφτά για βιβλία, για μελάνια. Λεφτά που το κράτος θα έπρεπε να βάζει, από την αρχή της χρονιάς. Θα έπρεπε να γινόντουσαν επιτηρήσεις από ανθρώπους του Υπουργείου σας, κάθε χρόνο αρχές Σεπτέμβρη για να ελέγχουν αν τα σχολεία είναι επαρκή. Και όχι να μας στοιβάζετε 27 άτομα ανά τμήμα. Και όχι να μην υπάρχουν τάξεις, για να γίνει μάθημα και οι μαθητές να κινούνται από τάξη σε τάξη, σε κάθε διάλειμμα. Το πρόβλημα επίσης, επηρεάζει βεβαίως και τους καθηγητές. Η μη αξιολόγηση των καθηγητών έχει οδηγήσει να υπάρχουν στα σχολεία τόσα κενά από προσωπικό.
Όσο αναφορά τα μαθήματα που διδάσκονται, πότε επιτέλους το μάθημα των θρησκευτικών θα γίνει μάθημα επιλογής;
Είμαστε στο 2015, και αν θέλουμε να λεγόμαστε Ευρώπη τότε είναι ανάγκη να γίνει το μάθημα αυτό επιλογής, χωρίς όμως να υποβαθμιστεί.
Η ύλη των μαθημάτων, πρέπει να μειωθεί κατά πολύ. Ώστε με την μείωση της, θα “λυθούν” τα χέρια των καθηγητών και το μάθημα θα “ξεφύγει” από το βιβλίο και θα περάσει και στην συζήτηση. Συζήτηση, που σπάνια γίνεται πλέον στις τάξεις. Συζήτηση, για την επικαιρότητα, για τον πολιτισμό, για την πολιτική, για τον κόσμο μας. Οι συζητήσεις αυτές, πρέπει να επανέλθουν στις τάξεις και θα επανέλθουν μόνο αν μειώσει το Υπ.Παιδείας την ύλη των μαθημάτων.
Και όσο αναφορά το σύστημα εξετάσεων; Η περσινή Β Λυκείου δεν γνώριζε με τι σύστημα θα δώσει και η φετινή Α και Β Λυκείου, ανησυχούν μη τυχόν ξανα αλλάξει το σύστημα, τόσο γρήγορα και πρόχειρα όπως την προηγούμενη φορά.
Λείπουν οι διευκρινίσεις για τις φετινές Πανελλήνιες, και έχουμε μπεί στον Νοέμβριο.
Μέχρι πότε όμως οι μαθητές θα περνάνε, τους πιο δύσκολους 9 μήνες της ζωής τους;
9 μήνες, για να πετύχεις. 9 μήνες για να δημιουργήσεις το μέλλον σου. Πως να γίνει αυτό, όταν 12 χρόνια, σε στοιβάζανε σε τάξεις, και σου μάθαιναν για το πως να φτάσεις την επιτυχία. Η επιτυχία και η επιτυχία. Την ευτυχία την παραμερίσαμε. Την αφήσαμε πίσω. Αν ένας άνθρωπος που έχει οικογένεια, παιδιά, αγάπη στην ζωή του είναι ευτυχής, όμως είναι αποτυχημένος σύμφωνα με τα μέτρα της παιδείας γιατί δεν κατάφερε να μπεί σε κάποια ανώτατη σχολή. Κάθε χρόνο, 100.000 άτομα ανταγωνίζονται. Μια ζωή ανταγωνιζόμαστε αντί να ενώνουμε τις δυνάμεις μας. Κάθε χρόνο, η μισαλλοδοξία πάει και έρχεται. 100.000 άτομα δίνουν Πανελλήνιες, από αυτά τα παιδιά θα τα καταφέρουν μόνο ένα μικρό ποσοστό. Όχι γιατί οι άλλοι δεν γράψανε τόσο καλά. Όσο γιατί δεν τα καταφέρανε. Δεν καταφέρανε να ελέγξουν την πίεση που νιώθανε. Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε για κάποια αυτοκτονία, εν μέσω πανελληνίων.
Κύριε Υπουργέ, πρέπει επιτέλους να ριζοσπαστικοποιήσετε την Παιδεία. Να την βάλετε πολύ ψηλά στις αρμοδιότητες της Κυβέρνησης και όχι τριτοτέταρτη. Όλα πλέον γυρίζουν γύρω από την οικονομία. Κράτη ολόκληρα δημιουργημένα από τράπεζες. Λαοί ολόκληροι δέσμιοι των δανείων και των τόκων.
Έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο να λέμε, οτι η οικονομία γυρίζει γύρω από τον άνθρωπο. Και δεν θα μπορούσε η οικονομία, να μην γυρίζει και γύρω από τον πιο ανθρωποκεντρικό θεσμό. Αυτόν της παιδείας. Νόμοι της αγοράς έχουν κατακλύσει, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, πανεπιστήμια. Νόμοι της αγοράς, έχουν κατακλύσει ιδιωτικά και δημόσια σχολεία. Τα σχολεία γίνανε επιχειρήσεις και οι μαθητές καταναλωτές. Ας οργανώναμε σαν Ελλάδα και σαν Ευρώπη, το σχολείο με ένα πιο ανθρωποκεντρικό πρόσωπο. Με ένα πρόσωπο της Δημοκρατίας, της Ισότητας, της Αλληλεγγύης, των Ίσων Ευκαιριών. Με ένα πρόσωπο που να μην έχει ταξικό χαρακτήρα και εθνικό. Άνθρωποι είμαστε και εμείς, όχι κρέατα που προορίζονται για κιμά. Μην κάνουμε τα σχολεία, μηχανή του κιμά.
Η φθίνουσα πορεία του Δημόσιου Σχολείου πρέπει να τελειώσει. Κάνω έκκληση στην κυβέρνηση, αρχικά να στείλει τα κονδύλια που χρειάζονται σε όλα τα δημόσια σχολεία. Και δεύτερον, να βάλει μπρος ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό, ένα πρόγραμμα που θα σέβεται τους μαθητές. Ένα πρόγραμμα που δεν θα έχει ως σκοπό την εξόντωση των μαθητών, αλλά την μόρφωση. Ένα πρόγραμμα που θα επιστρέψει την παιδεία εκεί που της αξίζει. Στο βάθρο των έκτακτων ζητημάτων. Ο στόχος είναι να βγαίνουν από τα σχολεία είτε είναι αυτά Λύκεια είτε Πανεπιστήμια, άνθρωποι. Άνθρωποι με όλη την κυριολεξία της λέξης. Άνθρωποι, που θα σέβονται και θα αγαπάνε. Άνθρωποι που στην κοινωνία θα προσφέρουν. Θα προσφέρουν γιατί το σχολείο θα έχει “βρεί” και θα έχει καλλιεργήσει τις κλίσεις και τα ταλέντα αυτών των παιδιών. Θα τους έχει ολοκληρώσει, σαν ανθρώπους με σκέψη και με κριτική ικανότητα, με καλλιτεχνικές κλίσεις, με ενεργά πολιτική ζωή κτλ.
Εξάλλου, αυτός είναι και ο στόχος του σχολείου, να καταπιάνεται ξεχωριστά με κάθε μαθητή και να τον καλλιεργεί ώσπου να τον ολοκληρώσει. Να τον ολοκληρώσει πνευματικά και πρακτικά. Να τον ολοκληρώσει σαν άνθρωπο.
Με εκτίμηση, το 15μελές ΓΕΛ Ραφήνας και
η μαθητική κοινότητα του Λυκείου.