Στην Ελλάδα της οικονομικής λαίλαπας, όπου τα κοινωνικά δικαιώματα έχουν καταργηθεί και το κράτος- πρόνοιας στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ, φτάσαμε στο σημείο να διεκδικούμε τα βασικά και τα αυτονόητα, όπως για παράδειγμα στοιχειώδη δωρεάν παιδεία, περίθαλψη για χιλιάδες άπορους, ανασφάλιστους και μικρά παιδιά, μέριμνα για τους παρίες της κοινωνίας μας κλπ. Αυτά και άλλα πολλά εδώ και έξι χρόνια ελάχιστα απασχολούν τους κυβερνώντες. Προέχει η πληρωμή των δόσεων στους δανειστές. Τα νούμερα και οι αριθμοί είναι πάνω από τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους. Η επίτευξη των στόχων τσαλαπατά και κουρελιάζει την αξιοπρέπεια των πολιτών. Ωστόσο στη σύγχρονη αποικία χρέους, τη χώρα μας, όταν οι κυβερνήσεις κάνουν το ευνόητο και το ελάχιστο, τότε αυτό προβάλλεται υπερβολικά. Η εξουσία προπαγανδίζοντας, το εμφανίζει σαν τεράστιο επίτευγμα. Το έργο αυτό είχαν αναλάβει μέχρι τώρα τα ιδιωτικά κανάλια. Τελευταία στο παιχνίδι μπήκε, δυστυχώς, και η δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Δεν πάνε πολλές μέρες που στο δελτίο ειδήσεων των 9 σε κρατικό κανάλι είδα τον πρωθυπουργό να εγκαινιάζει το ΚΕΘΕΑ Προμηθέας στις φυλακές των Διαβατών. Προβλήθηκε με ιδιαίτερη έμφαση η δήλωση του ότι «κανένας άνθρωπος δε θα πρέπει να θεωρείται δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας χωρίς δικαιώματα». Τίποτα το μεμπτό δε θα υπήρχε, αν την ίδια στιγμή χιλιάδες χρήστες στην Ομόνοια και σε στέκια ναρκομανών σε ολόκληρη τη χώρα δεν κυλιούνταν κατάχαμα χωρίς κανένα κρατικό ενδιαφέρον και αν δεν πέθαιναν με τη σύριγγα καρφωμένη στο μπράτσο. Καμιά μομφή δε θα του απηύθυνε κάποιος, αν η κρίση( για το βάθεμα της οποίας ευθύνεται πια και ο κ. Τσίπρας) δεν έφερνε μεγάλη αύξηση του αριθμού των χρηστών και αν τα ΚΕΘΕΑ και άλλες δομές απεξάρτησης δε φυτοζωούσαν. Ναι, ενήργησε πολύ καλά ο κ. Τσίπρας, που εγκαινίασε την πρώτη μονάδα απεξάρτησης στα Διαβατά, που έπραξε δηλαδή το αυτονόητο, αυτό που χρόνια έπρεπε να κάνει η πολιτεία σε όλες τις φυλακές της χώρας. Ας μην παρουσιάζεται, όμως, σαν άθλος. Ήταν ανάγκη, αλήθεια, αυτή η επίσκεψη να συνοδεύεται από ύμνους και διθυράμβους και να προβάλλεται για ένα πεντάλεπτο περίπου από την κρατική ΕΡΤ;
Όμως το θέμα δε σταματάει εδώ. Προχθές σε απευθείας σύνδεση με το αεροδρόμιο η ελληνική ραδιοφωνία και τηλεόραση μετέδωσαν την τελετή αναχώρησης 30 προσφύγων για το Λουξεμβούργο. Ξαφνιάστηκα από τη διάσταση που πήρε το γεγονός. Η επικοινωνιακή εκμετάλλευση του θέματος, σε Ελλάδα και Ευρώπη, προφανής. Ήταν εκεί ο πρωθυπουργός, ο κ. Σούλτς, ο κ. Αβραμόπουλος κ.α. Αφού συνεχάρη ο ένας τον άλλο με χειραψίες και χαμόγελα, φωτογραφίες και selfies, ξεκίνησαν οι δηλώσεις με τις γνωστές διαπιστώσεις για το δράμα των προσφύγων και δόθηκαν ξανά υποσχέσεις. Ειλικρινά χρειάζεται περίσσιο θράσος για να στηθεί άλλη μια παράσταση πάνω στην τραγωδία του Αιγαίου, τη στιγμή που λίγες μέρες νωρίτερα εκατοντάδες άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους και λίγες ώρες αργότερα είναι βέβαιο ότι θα συμβεί το ίδιο. Η ΕΕ, ο ΟΗΕ και η χώρα μας έκαναν το μίνιμουμ με τη μετεγκατάσταση έστω και 30 ανθρώπων. Γιατί θα έπρεπε να προβληθεί σε απευθείας σύνδεση το γεγονός; Αλήθεια ο πρωθυπουργός, που πρωταγωνιστεί σε τέτοια δρώμενα, πόσο κοστολογεί την ανθρώπινη ζωή; Ο ίδιος, που εφαρμόζει την απάνθρωπη πολιτική της ΕΕ στο προσφυγικό, δεν έχει καμιά ευθύνη; Στη θάλασσα μας, στο Αιγαίο, πνίγονται οι πρόσφυγες και όχι κάπου αλλού. Γιατί άραγε, δεν παίρνει πρωτοβουλίες για να δημιουργηθούν ασφαλείς δρόμοι διέλευσης των προσφύγων;
Η πλύση εγκεφάλου ανέκαθεν ήταν όπλο της εξουσίας και μάλιστα της αυταρχικής, της αδύναμης και της ανασφαλούς. Η σημερινή κυβέρνηση, επειδή δεν έχει τίποτα θετικό να προβάλλει, προπαγανδίζει το αυτονόητο και προσπαθεί να αποδείξει ότι έχει κοινωνικές ευαισθησίες. Και αυτό σε μια περίοδο που έχουν ψηφιστεί όλα σχεδόν τα προαπαιτούμενα της τελευταίας συμφωνίας, που η φορολογική επιδρομή βρίσκεται στη κορύφωση της, οι συντάξεις και το ασφαλιστικό ισοπεδώνονται, η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται και η κοινωνία έχει μπει στη χειρότερη φάση της εξαθλίωσης της. Η προπαγάνδα αναμένεται να συνεχιστεί και να ενταθεί σε μια χώρα που την έχει συνηθίσει έτσι και αλλιώς. Μέχρι πότε όμως;
*εκπαιδευτικός στο 6ο Λύκειο Καλαμάτας