Λυπάμαι βαθιά που δε μπορώ να είμαι μαζί σας στη συνδιάσκεψη. Σας στέλνω τους θερμούς χαιρετισμούς μου με τη διαβεβαίωση ότι ο αγώνας για την απαλλαγή της χώρας μας από τα Μνημόνια, η πάλη για την κοινωνική αλλαγή, δε σταματάει όπου κι αν βρίσκεται ο καθένας μας.
Η χώρα μας, αιχμαλωτισμένη στο τρίτο Μνημόνιο, βρίσκεται σε μια από τις χειρότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας της. Η οικονομία έχει συρρικνωθεί και θα γίνει ακόμη μικρότερη το 2015-6.Η κοινωνία είναι βαθιά πληγωμένη και εξουθενωμένη. Το κράτος δυσλειτουργεί σε όλα τα επίπεδα. Τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα που ουσιαστικά κυβερνούν τη χώρα αποδείχθηκαν ιστορικά αποτυχημένα, χωρίς σχέδιο και όραμα για τον τόπο. Το πολιτικό σύστημα είναι απολύτως χρεοκοπημένο και οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες χωλαίνουν ψηφίζοντας συνεχώς “επείγοντα” νομοσχέδια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μεταλλαχθεί σε συστημική δύναμη και η φθορά του θα είναι μεγάλη, καθώς θα εφαρμόζει τα Μνημόνια. Αλλά είναι λάθος να πιστεύουμε ότι η ανατροπή της σημερινής πολιτικής κατάστασης θα είναι γρήγορη και ευθύγραμμη. Θα απαιτηθεί χρόνος για να υπάρξει εμπιστοσύνη στις ριζοσπαστικές δυνάμεις. Είναι βέβαιο ότι το μέτωπο της ΛΑΕ αποτελεί αχτίδα φωτός. Για να παίξει όμως θετικό ρόλο θα πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων.
Υπάρχουν τέσσερα καίρια ζητήματα για τα οποία η συνδιάσκεψη πρέπει να ετοιμάσει το έδαφος, ώστε να υπάρξει πρόοδος στο συνέδριο που έρχεται:
Πρώτο, χρειαζόμαστε πρόγραμμα για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα είναι συνεκτικό, εφαρμόσιμο και πειστικό. Δεν υπάρχει πάλη κατά των Μνημονίων, χωρίς τέτοιο πρόγραμμα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απαντηθεί συγκεκριμένα το θέμα της εξόδου από την ΟΝΕ και της σύγκρουσης με την ΕΕ. Στις πρόσφατες εκλογές η ΛΑΕ πλήρωσε πολύ ακριβά τη διστακτικότητά της, την αμφιθυμία της και την έλλειψη συγκεκριμένου προγράμματος. Δεν πρέπει να ξαναγίνει το ίδιο λάθος.
Δεύτερο, χρειαζόμαστε πρόταση για την ανασύνταξη, τον εκδημοκρατισμό και την αναπροσαρμογή της διεθνούς παρουσίας του ελληνικού κράτους. Η σχέση της Ελλάδας με μια ΕΕ που κλυδωνίζεται πρέπει να επαναπροσδιοριστεί. Δεν θα μπορέσουμε αλλιώς να αντιμετωπίσουμε τις συνθήκες μεγάλης πολιτικής όξυνσης που ήδη δημιουργούνται από την προσφυγική κρίση και τις πολεμικές ενέργειες στη Μέση Ανατολή.
Τρίτο, οι προγραμματικές προτάσεις μας θα πρέπει να διαμορφωθούν σε στενή συνεργασία με όλες τις κοινωνικές δυνάμεις που μάχονται τα Μνημόνια. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες και ανταλλαγή απόψεων με τους μισθωτούς, τους ανέργους, τους αγρότες, τους συνταξιούχους, τους μικροεπιχειρηματίες, τη νεολαία που μεταναστεύει μαζικά. Μόνο με συνεχή επαφή με τα λαϊκά στρώματα, συμμετοχή στους αγώνες τους και δημιουργία οργανώσεων θα μπορέσουμε να αλλάξουμε τους πολιτικούς συσχετισμούς και να δώσουμε ελπίδα στην κοινωνία. Η ΛΑΕ θα πρέπει να βρίσκεται πρώτη και να οργανώνει την καθημερινή πάλη κατά των Μνημονίων. Οι προτάσεις μας θα είναι πειστικές αν εκφράζουν μια ευρύτατη κοινωνική συμμαχία και όχι μόνο τα στρώματα που παραδοσιακά στηρίζουν την Αριστερά.
Τέταρτο, χρειαζόμαστε δημοκρατικές διαδικασίες, ζωντανή εσωτερική συζήτηση, καινούργιο λόγο απαλλαγμένο από τα γνωστά στερεότυπα και ανανέωση του στελεχικού δυναμικού. Οι τοπικές και κλαδικές επιτροπές θα πρέπει να είναι ο χώρος ιδεολογικής και οργανωτικής συζήτησης και όχι ένας στείρος εκτελεστικός μηχανισμός Τα μέτωπο της ΛΑΕ πρέπει να διδαχθεί από την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ που έχει πλέον μετατραπεί σε ένα νεκρό αρχηγικό μόρφωμα.
Προσβλέπω στον ηγετικό ρόλο που θα παίξουν τα ασυμβίβαστα μέλη και στελέχη της ΛΑΕ και όλοι όσοι δεν αποδέχθηκαν το νέο Μνημόνιο. Υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για να γίνει το μέτωπο της ΛΑΕ ο φορέας της αλλαγής που άμεσα έχει ανάγκη η Ελλάδα. Αρκεί να έχουμε προοπτική εξουσίας και να μην αρκεστούμε στη διαμαρτυρία και την καταγγελία. Με συμμετοχή στους αγώνες της κοινωνίας, εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και καθαρή σκέψη μπορούμε να απαλλάξουμε τη χώρα από τη θηλιά που την πνίγει.
Kώστας Λαπαβίτσας