(H Φωτό της κυβερνητικού εκπροσώπου Όλγας Γεροβασίλη που χόρεψε το βράδυ του Σαββάτου στη...μουσική σκηνή «Γραμμή» στο Γκάζι, υπό τους ήχους του Γιώργου Μαργαρίτη)
H ΝΔ είπε ναι σε κυβέρνηση συνεργασίας. Ακολούθησε και το Ποτάμι. αμέσως, έντρομος ο Καμένος, έβγαλε ανακοίνωση εναντίον του Ποταμιού. Προφανώς αντιλαμβάνεται πως θα είναι ο μεγάλος ηττημένος μίας κυβέρνησης συνεργασίας. Αυτή τη στιγμή κατεβαίνει στις εκλογές ως η "δικλίδα ασφαλείας"για τα εθνικά θέματα. Λέει στους ψηφοφόρους
του πως καλός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το νέο, όπως νέο είμαστε κι εμείς, αλλά εμείς είμαστε κεντροδεξιοί και έτσι υπάρχει ασφάλεια στα εθνικά ζητήματα. Αν όμως αρχίσουν και μπαίνουν κι άλλα κόμματα στην κυβέρνηση, οι ΑνΕλ από η μικρή δύναμη της συγκυβέρνησης, που ελέγχει όμως την κυβερνητική πλειοψηφία στα εθνικά, γίνονται μία ομάδα λίγων ατόμων που δεν μπορεί να επηρεάσει, καθώς οι υπόλοιποι κυβερνητικοί εταίροι έχουν μεγαλύτερες κοινοβουλευτικές ομάδες και ταυτόχρονα βάζουν πόδι στα εθνικά. Οι ΑνΕλ γίνονται αόρατοι και περνάνε στην αφάνεια της μνημονιακής σορού. Έτσι αντιστέκονται σε μία περίπτωση συνεργασίας μέσω ανακοινώσεων εναντίον του Ποταμιού, καθώς φοβούνται πως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ έχει συμφέρον από μία συνεργασία με ΝΔ, Ποτάμι κτλ, καθώς το μόνο που ενδιαφέρει την αριβίστικη και καθόλου φιλόδοξη πολιτική του είναι το να διατηρήσει την κυβερνητική πλειοψηφία, σε αντίθεση με τους ΑΝΕΛ που είναι θέμα ζωτικής σημασίας για τους ίδιους το να παραμείνει η κυβέρνηση δικομματική, εξασφαλίζοντας έτσι μία θέση στα πάνελ και μία υποψία "θυροφύλακα"των εθνικών.
H ΝΔ είπε ναι σε κυβέρνηση συνεργασίας. Ακολούθησε και το Ποτάμι. αμέσως, έντρομος ο Καμένος, έβγαλε ανακοίνωση εναντίον του Ποταμιού. Προφανώς αντιλαμβάνεται πως θα είναι ο μεγάλος ηττημένος μίας κυβέρνησης συνεργασίας. Αυτή τη στιγμή κατεβαίνει στις εκλογές ως η "δικλίδα ασφαλείας"για τα εθνικά θέματα. Λέει στους ψηφοφόρους
του πως καλός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι το νέο, όπως νέο είμαστε κι εμείς, αλλά εμείς είμαστε κεντροδεξιοί και έτσι υπάρχει ασφάλεια στα εθνικά ζητήματα. Αν όμως αρχίσουν και μπαίνουν κι άλλα κόμματα στην κυβέρνηση, οι ΑνΕλ από η μικρή δύναμη της συγκυβέρνησης, που ελέγχει όμως την κυβερνητική πλειοψηφία στα εθνικά, γίνονται μία ομάδα λίγων ατόμων που δεν μπορεί να επηρεάσει, καθώς οι υπόλοιποι κυβερνητικοί εταίροι έχουν μεγαλύτερες κοινοβουλευτικές ομάδες και ταυτόχρονα βάζουν πόδι στα εθνικά. Οι ΑνΕλ γίνονται αόρατοι και περνάνε στην αφάνεια της μνημονιακής σορού. Έτσι αντιστέκονται σε μία περίπτωση συνεργασίας μέσω ανακοινώσεων εναντίον του Ποταμιού, καθώς φοβούνται πως ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ έχει συμφέρον από μία συνεργασία με ΝΔ, Ποτάμι κτλ, καθώς το μόνο που ενδιαφέρει την αριβίστικη και καθόλου φιλόδοξη πολιτική του είναι το να διατηρήσει την κυβερνητική πλειοψηφία, σε αντίθεση με τους ΑΝΕΛ που είναι θέμα ζωτικής σημασίας για τους ίδιους το να παραμείνει η κυβέρνηση δικομματική, εξασφαλίζοντας έτσι μία θέση στα πάνελ και μία υποψία "θυροφύλακα"των εθνικών.