Το σχέδιο της κυβέρνησης είναι σχεδόν …ειδυλλιακό. Ολοκληρώνεται στο επόμενο τρίμηνο η αξιολόγηση, με τηναποδοχή του ασφαλιστικού τερατουργήματος από τους εκπροσώπους των πιστωτών, κι από τον Απρίλη όταν θα μπει η Άνοιξη τα δύσκολα θα είναι πίσω.
Ολίγον το ΕΣΠΑ, ολίγον το κουτσουρεμένο παράλληλο πρόγραμμα που θα αρχίσει να εξαγγέλλεται (γιατί από την εφαρμογή του κανείς δεν περιμένει απτά αποτελέσματα), η κυβέρνηση θα μπορεί να αναθερμάνει τις σχέσεις της με τον κόσμο της Αριστεράς. Το κλείσιμο μάλιστα των μεγάλων εκκρεμοτήτων, με την ψήφιση του αναπτυξιακού νόμου και την αδειοδότηση τωντηελοπτικών καναλιών, θα επιτρέψει να ανθίσουν οι δικές της σχέσεις με την εγχώρια διαπλοκή, γυρίζοντας έτσι οριστικά σελίδα από την περίοδο των συγκρούσεων και της αβεβαιότητας του 2015… Η αλήθεια είναι πως η μοναδική αξία του παραπάνω σεναρίου το οποίο διακινεί προς κάθε κατεύθυνση το Μαξίμου είναι για να το αποκλείσουμε. Τα πάντα μπορεί να συμβούν, με εξαίρεση τα παραπάνω, τα οποία δεν είναι κι η πρώτη φορά που τα ακούμε. Από το 2010 δεκάδες φορές επιχειρήθηκε το μαστίγιο της αξιολόγησης να γλυκαθεί με το καρότο της επόμενης μέρας.
Πρώτα και κύρια: Η τρέχουσα αξιολόγηση, πρώτη στο πλαίσιο του νέου προγράμματος που συνόδευσε το αντιλαϊκό Μνημόνιο Τσίπρα του 2015, ας μην εκπλαγεί κανείς αν φτάσει και καλοκαίρι. Οι πιστωτές έχουν κάθε λόγο να τα ζητήσουν …όλα κάνοντας τον εξευτελισμό της υποτιθέμενης αριστερής κυβέρνησης να γίνει τέλειος. Το γεγονός δε ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να μην προβάλει καμία αντίσταση στις απαιτήσεις τους δεν προμηνύει τη σύντομη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων. Το Μαξίμου ξέρει καλά πως οι υποχωρήσεις του έχουν ένα όριο, πέραν του οποίου ακόμη κι αυτή η κοινοβουλευτική ομάδα των εξωνημένων ναινέκων, που ο ένας συναγωνίζεται τον άλλο σε κωλοτούμπες, μπορεί να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Και στο βάθος καραδοκούν οι πολιτικοί …ογκόλιθοι Λεβέντης και Θεοδωράκης, που θα ζητήσουν ανταλλάγματα για να στηρίξουν τον Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός επομένως δεν μπορεί να θεωρείται δεδομένος κι αυτό μάλιστα λόγω των προσωπικών πολιτικών του σχεδίων, όχι λόγω του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Τα αντιλαϊκά μέτρα που θα απαιτήσουν οι πιστωτές και θα ψηφίσει η Βουλή αργά ή γρήγορα περιλαμβάνονται αυτούσια στο Μνημόνιο Τσίπρα που αντικατέστησε το πρόγραμμα του κόμματος, με τις πρόωρες εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ζήτημα συνείδησης ή συνέπειας, επομένως δεν τίθεται εκ μέρους της κυβέρνησης.
Δεύτερο, ο Τσίπρας, όπως ακριβώς έκαναν στο παρελθόν Παπανδρέου και Σαμαράς, παρότι υφάρπαξε τη λαϊκή ψήφο πιστεύει ότι διαθέτει λευκή επιταγή. Το αντι-ασφαλιστικό ωστόσο, πολύ πριν οδηγήσει στο σύμφωνο συμβίωσης με τις …υγιείς επιχειρηματικές δυνάμεις του ΣΕΒ που ως γνωστόν εκπροσωπούνται από τον πρόεδρό του Θ. Φέσσα, προκάλεσαν αναβρασμό στην κοινωνία. Τις επόμενες εβδομάδες η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά από κοινωνικές αντιδράσεις που ούτε καν διανοούταν, ενώ πολύ σύντομα θα ψηφίσει νέα αντιλαϊκά μέτρα. Ειδικότερα, στο μεσοπρόθεσμο θα συμπεριλαμβάνονται για τα έτη 2016 και 2017 νέα μέτρα ύψους 1,7 δισ. ευρώ, ώστε να βγει το πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018, χωρίς να αποκλείονται νέα μέτρα και για φέτος. Ήδη ξεκίνησαν οι διαρροές για νέα μέτρα ύψους 900 εκ. ευρώ, ενώ ανοιχτό είναι ακόμη το θέμα με την επιπλέον φορολόγηση των αγροτών που θα σημάνει την προλεταριοποίηση χιλιάδων εργατο-αγροτών. Κι αυτή η ωμή πραγματικότητα που αντιμετωπίζει τους αγρότες ως επιχειρηματίες και μάλιστα επιτυχημένους δεν καλλωπίζεται με τα σχέδια ενοικίασης γης σε νέους αγρότες που διαδίδει η κυβέρνηση και υποτίθεται πως θα περιορίσουν το πρόβλημα της ανεργίας.
Η επίσκεψη των εκπροσώπων των δανειστών στα μέσα Ιανουαρίου στην Αθήνα θα δείξει σύντομα τιςπροθέσεις των θεσμών, διαλύοντας τις αυταπάτες. Και στο πιο ήπιο σενάριο ωστόσο ας μην περιμένει η κυβέρνηση συναίνεση από τα κάτω, όπως κάνει αναπολώντας μέρες του ’80. Γιατί και τότε δόθηκε έναντι αδρού οικονομικού ανταλλάγματος. Συναίνεση, έναντι περικοπών στους μισθούς και μειώσεων στις συντάξεις γαρνιρισμένης με άφθονη υποκρισία όπως αυτή του Τσακαλώτου που καταγγέλλει στην Ευρώπη τη λιτότητα την οποία εφαρμόζει στην Ελλάδα, ποτέ δεν προσφέρθηκε. Το πολύ – πολύ κανένα γιούχα…
Σε αυτό το εκρηκτικό τοπίο τα όνειρα του ΣΥΡΙΖΑ σύντομα θα αποδειχθούν θερινής νυκτός…
Πηγή: prin.gr