Η αντιβασιλεία Στουρνάρα, η παράλληλη εξουσία και το «ελληνικό Μαϊντάν»

του Γιάννη Νικολόπουλου
Στην ίδια χώρα και σε άλλες εποχές, θα είχαν πέσει τα τσιμέντα και θα είχαν ξηλωθεί οι πλάκες από τα πεζοδρόμια. Σήμερα, είναι... απλώς άλλη μια αγιογραφική συνέντευξη του κεντρικού τραπεζίτη, Γιάννη Στουρνάρα στον γνωστό δημοσιογράφο του ομίλου ΜΜΕ ιδιοκτησίας Αλαφούζου, Αλέξη Παπαχελά. Ο Γιάν­νης Στουρ­νά­ρας ομο­λο­γεί ανοι­χτά ότι υπήρ­ξε σχέ­διο πα­ρε­μπό­δι­σης ή και ανα­τρο­πής της πρώ­της κυ­βέρ­νη­σης ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛΛ, με πρω­τερ­γά­τη τον ίδιο και συ­νερ­γά­τη τον Πρό­ε­δρο της Δη­μο­κρα­τί­ας, Προ­κό­πηΠαυ­λό­που­λο στην πε­ρί­πτω­ση που η κυ­βέρ­νη­ση τερ­μά­τι­ζε τη λι­τό­τη­τα, έσπα­ζε τον ευ­ρω­ε­νω­σια­κό ζουρ­λο­μαν­δύα που έχει επι­βλη­θεί και με τη συ­νέρ­γεια των ελ­λή­νων τρα­πε­ζι­τών, και εκ­πλή­ρω­νε τη λαϊκή εντο­λή της 25ης Ια­νουα­ρί­ου – τα περί ''ε­φό­δων στο Νο­μι­σμα­το­κο­πεί­ο­''ή ''πα­ράλ­λη­λου νο­μί­σμα­το­ς''έχουν απα­ντη­θεί ανά­λο­γα και κα­τάλ­λη­λα από όσους έχουν μπει στο στό­χα­στρο των εγ­χώ­ριων ενορ­χη­στρω­τών και απο­λο­γη­τών της κοι­νω­νι­κής μας κα­τα­στρο­φής. Ένα, τη­ρου­μέ­νων των ανα­λο­γιών,''ελ­λη­νι­κό Μαϊ­ντά­ν''που θα εξα­πέ­λυε η πα­ράλ­λη­λη εξου­σία της χώρας (τρα­πε­ζί­τες, πο­λι­τι­κοί και ΜΜΕ) από κοι­νού εν­δε­χο­μέ­νως με τους ορ­γα­νω­τές των συλ­λα­λη­τη­ρί­ων τύπου ''Μέ­νου­με Ευ­ρώ­πη­''ή όσους φο­ρείς, ερ­γο­δο­τι­κές ενώ­σεις, σύλ­λο­γοι και σω­μα­τεία – σφρα­γί­δες στοι­χή­θη­καν με το ΝΑΙ στο δη­μο­ψή­φι­σμα.

Αλλά ας μεί­νου­με σε όσα ισχυ­ρί­ζε­ται ο Στουρ­νά­ρας υπεν­θυ­μί­ζο­ντας το από­σπα­σμα από την ιστο­σε­λί­δα της ΚΑ­ΘΗ­ΜΕ­ΡΙ­ΝΗΣ : Ο κ. Στουρ­νά­ρας επι­βε­βαί­ω­σε ότι η ΤτΕ είχε πλη­ρο­φό­ρη­ση για σχέ­δια ει­σβο­λής στο Νο­μι­σμα­το­κο­πείο και δη­μιουρ­γί­ας ενός άτυ­που δι­πλού νο­μί­σμα­τος: «Ναι, είχα τέ­τοια πλη­ρο­φό­ρη­ση. Γι’ αυτό συ­γκά­λε­σα τους νο­μι­κούς συμ­βού­λους της τρά­πε­ζας, πα­ρά­γο­ντες του δη­μο­σί­ου βίου που είχαν χρη­μα­τί­σει πρω­θυ­πουρ­γοί. Μί­λη­σα με τον Πρό­ε­δρο της Δη­μο­κρα­τί­ας και φτιά­ξα­με έτσι, να το πω, ένα τεί­χος, μια άμυνα για εξε­λί­ξεις τέ­τοιου εί­δους», τό­νι­σε.


Ο Στουρ­νά­ρας εμπλέ­κει ονο­μα­στι­κά τον Προ­κό­πη Παυ­λό­που­λο – ενώ πχ σιωπά για τα ονό­μα­τα των πρω­θυ­πουρ­γών και αυτό κάτι λέει... - και η Προ­ε­δρία της Δη­μο­κρα­τί­ας δεν κρί­νει σκό­πι­μο ούτε καν να δια­ψεύ­σει ότι υπήρ­ξε συ­νέρ­γεια στο σχέ­διο ''ελ­λη­νι­κό Μαϊ­ντά­ν''. Ο κε­ντρι­κός τρα­πε­ζί­της εμπλέ­κει, αδια­κρί­τως, όλους τους πρώην πρω­θυ­πουρ­γούς – και κα­νείς δεν κρί­νει σκό­πι­μο να βγά­λει μια ανα­κοί­νω­ση, να προ­βεί σε διά­ψευ­ση, να πει κάτι έστω... Υπεν­θυ­μί­ζε­ται ποιοι είναι οι εν ζωή πρώην πρω­θυ­πουρ­γοί, οι οποί­οι θα μπο­ρού­σαν να έχουν συμ­με­το­χή στους σχε­δια­σμούς Στουρ­νά­ρα: Κων­στα­ντί­νος Μη­τσο­τά­κης, Κώ­στας Ση­μί­της, Κώ­στας Κα­ρα­μαν­λής, Γιώρ­γος Πα­παν­δρέ­ου, Λου­κάς Πα­πα­δή­μος, Πα­να­γιώ­της Πι­κραμ­μέ­νος, Αντώ­νης Σα­μα­ράς. Έως την ώρα που γρά­φο­νται αυτές οι γραμ­μές κα­νείς δεν έκρι­νε σκό­πι­μο να δια­χω­ρί­σει τη θέση του ή να δια­ψεύ­σει τον τρα­πε­ζί­τη...


Η έμπνευ­ση μά­λι­στα Στουρ­νά­ρα στο ''τεί­χο­ς''να εμπλέ­ξει πρώην πρω­θυ­πουρ­γούς, θυ­μί­ζει έντο­να μια από τις χει­ρό­τε­ρες – όπως εξε­λί­χθη­καν ιστο­ρι­κά – πρό­νοιες και προ­βλέ­ψεις των Συ­νταγ­μά­των της χώρας κατά τον 20ο αιώνα, το πε­ρι­βό­η­το Συμ­βού­λιο του Στέμ­μα­τος – ή Δη­μο­κρα­τί­ας όπως το είχε ανα­βα­πτί­σει στο Σύ­νταγ­μα του 1975 ο Κων­στα­ντί­νος Κα­ρα­μαν­λής. Το Συμ­βού­λιο προ­έ­κυ­πτε έπει­τα από πρό­σκλη­ση και σύ­γκλη­ση του ανώ­τα­του, πο­λι­τεια­κού άρ­χο­ντα και ήταν ένα – υπο­τί­θε­ται – συμ­βου­λευ­τι­κό όρ­γα­νο προς τον βα­σι­λιά σε πε­ριό­δους κρί­σι­μες και ορια­κές. Το απάρ­τι­ζαν οι πρώην πρω­θυ­πουρ­γοί της χώρας και οι αρ­χη­γοί των κοι­νο­βου­λευ­τι­κών κομ­μά­των, κατά πε­ρί­πτω­ση – όπως αντι­λαμ­βά­νε­ται κα­νείς, κα­τά­λοι­πο του είναι το ση­με­ρι­νό συμ­βού­λιο των πο­λι­τι­κών αρ­χη­γών το οποίο – ση­μειω­τέ­ον – δεν προ­βλέ­πε­ται στο Σύ­νταγ­μα. Τον ρόλο τον οποίο πραγ­μα­τι­κά δια­δρα­μά­τι­σε αυτό το Συμ­βού­λιο μπο­ρούν οι επι­με­λείς ανα­γνώ­στες της Ιστο­ρί­ας να τον ανα­ζη­τή­σουν σε πε­ριό­δους όπως εκεί­νη του Εθνι­κού Δι­χα­σμού το 1915-1917 ή την εντε­λώς ανώ­μα­λη πριν και μετά την Απο­στα­σία και τις μα­ζι­κές, λαϊ­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις του κα­λο­και­ριού του 1965.



Όταν λοι­πόν ο Στουρ­νά­ρας επι­κοι­νω­νεί και επι­στρα­τεύ­ει πρω­θυ­πουρ­γός στο ''τεί­χο­ς''του, τι ακρι­βώς μι­μεί­ται ή τι ακρι­βώς επι­διώ­κει να κα­το­χυ­ρώ­σει για τον ρόλο του κε­ντρι­κού τρα­πε­ζί­τη εκ­προ­σώ­που της Ευ­ρω­παϊ­κής Κε­ντρι­κής Τρά­πε­ζας στο το­πι­κό πα­ράρ­τη­μα της Ελ­λά­δας; Βλέ­πει στον κα­θρέ­φτη του έναν αντι­βα­σι­λέα, έναν αν­θύ­πα­το ή έναν στρα­το­νό­μο; Μάλ­λον επί­σης είναι τυ­χαίο το γε­γο­νός ότι η επί­κλη­ση των πρώην πρω­θυ­πουρ­γών και της επι­στρά­τευ­σης τους σε ''τεί­χη'', γί­νε­ται ενώ έχει ανοί­ξει η συ­ζή­τη­ση για μια συ­νταγ­μα­τι­κή ανα­θε­ώ­ρη­ση η οποία όπως έχω ξα­να­γρά­ψει στο Rproject, ήδη δια­φαί­νε­ται ότι θα ακο­λου­θή­σει τις διά χει­ρός Παυ­λό­που­λου προ­τά­σεις του 2014. Και εκεί, στις προ­τά­σεις Παυ­λό­που­λου– ω, του θαύ­μα­τος! - το Συμ­βού­λιο της Δη­μο­κρα­τί­ας (πα­λιό­τε­ρα Στέμ­μα­τος) ανα­βιώ­νει συ­νταγ­μα­τι­κά και συ­γκα­λεί­ται απο­κλει­στι­κά με πρω­το­βου­λία του Προ­έ­δρου της Δη­μο­κρα­τί­ας όταν αυτός θα το κρί­νει σκό­πι­μο και με ανοι­χτό το πε­ριε­χό­με­νο των αρ­μο­διο­τή­των του.



Σε αυτή την πα­ράλ­λη­λη εξου­σία προ­σχώ­ρη­σε και ο νε­ο­μνη­μο­νια­κός ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με πρω­το­βου­λία του επι­κε­φα­λής του, Αλέξη Τσί­πρα, αν δεν την έχει κα­τα­στή­σει τον πραγ­μα­τι­κό ρυθ­μι­στή των πο­λι­τι­κών, οι­κο­νο­μι­κών και κοι­νω­νι­κών πραγ­μά­των της Ελ­λά­δας. Ο δε Παυ­λό­που­λος στην Προ­ε­δρία της Δη­μο­κρα­τί­ας τεί­νει να κα­τα­στεί απορ­ρυθ­μι­στής του πο­λι­τεύ­μα­τος και της δη­μό­σιας ζωής. Ανα­ρω­τιέ­ται κα­νείς αν ο δήθεν έγκυ­ρος συ­νταγ­μα­το­λό­γος γνω­ρί­ζει τα άρθρα 49 και 50 του Συ­ντάγ­μα­τος που προ­βλέ­πουν τις ποι­νι­κές ευ­θύ­νες του στην πε­ρί­πτω­ση της από πρό­θε­ση πα­ρα­βί­α­σης του Συ­ντάγ­μα­τος. Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση η συ­νέ­ντευ­ξη Στουρ­νά­ρα απο­κα­λύ­πτει μέρος ενός βρώ­μι­κου και συ­νω­μο­τι­κού πα­ρα­σκη­νί­ου που θέλει να εξου­θε­νώ­σει τις υπο­τε­λείς τά­ξεις της χώρας, να απο­διορ­γα­νώ­σει τις κοι­νω­νι­κές δομές, που απο­μέ­νουν όρ­θιες, και να δυ­να­μι­τί­σει τη δη­μο­κρα­τία. Με αυτό το πα­ρα­σκή­νιο, που πια δεν κρύ­βε­ται και δρα εξ­τρε­μι­στι­κά και ανε­μπό­δι­στα, συ­νερ­γά­ζε­ται, συ­νο­μι­λεί και μοι­ρά­ζε­ται την εξου­σία η συ­γκυ­βέρ­νη­ση ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ – ΑΝΕΛΛ.