Πέθανε χθες σε ηλικία 84 ετών, σε νοσοκομείο της Ρώμης, ο Ιταλός σκηνοθέτης Έτορε Σκόλα. Πρόκειται για έναν από τους μεγάλους «ποιητές» του ιταλικού κινηματογράφου, όπως αναφέρει στη διαδικτυακή της έκδοση η εφημερίδα «Κοριέρε Ντέλα Σέρα».
Από τα γνωστότερα έργα του, τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης θυμίζουν τα «C' eravamo tanto amati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, «Una Giornata Particolare» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν και «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν.
20 Οκτωβρίου 2007: Στη Ρώμη με τη Σοφία Λόρεν 20 Οκτωβρίου 2007: Στη Ρώμη με τη Σοφία Λόρεν | AP Photo/Riccardo De Luca
Το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα για την καλύτερη σκηνοθεσία στο φεστιβάλ των Κανών με το έργο «Brutti, sporchi e cattivi» («Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί»), το σενάριο του οποίου παρουσίαζε την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε παραγκούπολη της Ρώμης στην αρχή της δεκαετίας του εβδομήντα.
Σε μήνυμά συλλυπητηρίων προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι τονίζει ότι «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να "διαβάζει"με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής».
Ο Σκόλα είχε αρχίσει να συνεργάζεται στη συγγραφή σεναρίων τη δεκαετία του πενήντα. Η πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια έγινε το 1964, με το έργο «Se permette parliamo di donne» «(Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες»).
Όλοι οι κριτικοί κινηματογράφου εντοπίζουν στη δεκαετία του εβδομήντα τη «χρυσή περίοδο» του Σκόλα, κατά την οποία συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ιταλικού κινηματογράφου.
Από τα γνωστότερα έργα του, τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης θυμίζουν τα «C' eravamo tanto amati» («Είχαμε αγαπηθεί τόσο») με τους Στεφάνια Σαντρέλι, Νίνο Μανφρέντι και Βιτόριο Γκάσμαν, «Una Giornata Particolare» («Μια ξεχωριστή μέρα») με τους Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και Σοφία Λόρεν και «La Famiglia» («Η Οικογένεια») με τον Βιτόριο Γκάσμαν.
20 Οκτωβρίου 2007: Στη Ρώμη με τη Σοφία Λόρεν 20 Οκτωβρίου 2007: Στη Ρώμη με τη Σοφία Λόρεν | AP Photo/Riccardo De Luca
Το 1976 ο Σκόλα είχε κερδίσει τον Χρυσό Φοίνικα για την καλύτερη σκηνοθεσία στο φεστιβάλ των Κανών με το έργο «Brutti, sporchi e cattivi» («Βίαιοι, βρώμικοι, κακοί»), το σενάριο του οποίου παρουσίαζε την ανθρώπινη και υλική μιζέρια σε παραγκούπολη της Ρώμης στην αρχή της δεκαετίας του εβδομήντα.
Σε μήνυμά συλλυπητηρίων προς την οικογένεια του σκηνοθέτη, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι τονίζει ότι «ήταν ένας δημιουργός που ήξερε να "διαβάζει"με απίστευτο τρόπο την ιταλική πραγματικότητα, την κοινωνία της και τις αλλαγές της, με αίσθηση της κάθε εποχής».
Ο Σκόλα είχε αρχίσει να συνεργάζεται στη συγγραφή σεναρίων τη δεκαετία του πενήντα. Η πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια έγινε το 1964, με το έργο «Se permette parliamo di donne» «(Αν μας επιτρέπετε μιλάμε για γυναίκες»).
Όλοι οι κριτικοί κινηματογράφου εντοπίζουν στη δεκαετία του εβδομήντα τη «χρυσή περίοδο» του Σκόλα, κατά την οποία συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του ιταλικού κινηματογράφου.
nonews-NEWS