ΑΓΡΟΤΟΣΥΝΔΙKAΛΙΣΤΕΣ ΚΚΕ ΚΑΙ ΝΔ ΣΕ ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗΣ
Δεν ξέρω ποιοι βάλαν στο στόμα του Β. Μπούτα τις φράσεις ''επαγρύπνηση''και ''το όπλο παραπόδα''για να διαμηνύσει, δυστυχώς, από το ηρωικό αιματοβαμμένο Κιλελέρ, την Κυριακή (28/2), το οριστικό τέλος των μπλόκων. Εκτός και αν τις ανακάλυψε μόνος του.
Ο Β. Μπούτας, όμως, και με τις δυο άστοχες ιστορικά φράσεις και ιδιαίτερα τη δεύτερη, ατύχησε.
Το ''όπλο παραπόδα''ήταν φράση του Ν. Ζαχαριάδη, η οποία ελέχθη με την ήττα του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού και την σχεδόνάτακτη υποχώρηση του και ελέχθη ως διάτρητο άλλοθι για να υποδηλώσει την απαιτούμενη ''επαγρύπνηση''και ετοιμότητα, δήθεν, επανόδου στο πεδίο της μάχης.
Ο ''Δημοκρατικός Στρατός'', όμως, δεν επανήλθε ποτέ και η ''επαγρύπνηση''του εκφυλίστηκε.
Ο Β. Μπούτας είπε, χωρίς να το θέλει, κάποια αλήθεια.
Είπε ότι ο αγώνας των μπλόκων έληξε. Και έληξε, όταν και αγωνιστικά αποθέματα υπήρχαν μέσα στημικρομεσαία αγροτιά και δυνατότητες να συνεχισθεί με εκείνη ή την άλλη μορφή παρουσίας των τρακτέρ και των αγροτών στους δρόμους, στέλνοντας παντού το αισιόδοξο μήνυμα ότι ''επαγρυπνούμεμαχόμενοι''και κλονίζοντας μια ήδη παραπαίουσα κυβέρνηση και πιθανότατα ένα μνημόνιο που έχει γίνει ήδη δύσκολο να εφαρμοσθεί.
Και σε κάθε περίπτωση μια πρωτοπόρα ηγεσία δεν ακολουθεί απλώς τα πιο ταλαντευόμενα καιοπισθοχωρούντα τμήματα των αγωνιζόμενων αγροτών αλλά ενθαρρύνει και προωθεί τα πλέονδραστήρια, δυναμικά και αποφασισμένα.
Δυστυχώς, όμως, η ηγεσία του ΚΚΕ στον αγροτικό χώρο επέλεξε να παρακολουθήσει και να καλύψειτους δεξιούς αγροτοσυνδικαλιστές στη ραγδαία και μάλλον άτακτη οπισθοχώρηση τους. Όπως τους ακολούθησε στον διάλογο – παρωδία στου Μαξίμου, ενώ μέχρι πρότινος διακήρυσσε ότι δενπρόκειται να προσέλθει σε διάλογο, αν η κυβέρνηση δεν έπαιρνε πίσω τα αντιαγροτικά μέτρα.
Ανεξάρτητα, πάντως, από τη στάση των αγροτοσυνδικαλιστικών κορυφών ΝΔ και ΚΚΕ, οι οποίες λειτούργησαν εκ των πραγμάτων ως ''συγκοινωνούντα δοχεία'', ο αγώνας των αγροτών δεναναστέλλεται και το όπλο θα παραμείνει στα χέρια τους, αφού οι απλοί αγρότες, ιδιαίτερα οι νέοι, έχουν ήδη αρχίσει τη ζύμωση για μορφές πάλης που θα τραβήξουν από αύριο και όχι όταν θα έρθει στη Βουλή το αντιαγροτικό έκτρωμα.
Γιατί τότε θα είναι πολύ αργά!
ΜΑΡΚΟΣ ΑΡΤΙΝΟΣ
Δεν ξέρω ποιοι βάλαν στο στόμα του Β. Μπούτα τις φράσεις ''επαγρύπνηση''και ''το όπλο παραπόδα''για να διαμηνύσει, δυστυχώς, από το ηρωικό αιματοβαμμένο Κιλελέρ, την Κυριακή (28/2), το οριστικό τέλος των μπλόκων. Εκτός και αν τις ανακάλυψε μόνος του.
Ο Β. Μπούτας, όμως, και με τις δυο άστοχες ιστορικά φράσεις και ιδιαίτερα τη δεύτερη, ατύχησε.
Το ''όπλο παραπόδα''ήταν φράση του Ν. Ζαχαριάδη, η οποία ελέχθη με την ήττα του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού και την σχεδόνάτακτη υποχώρηση του και ελέχθη ως διάτρητο άλλοθι για να υποδηλώσει την απαιτούμενη ''επαγρύπνηση''και ετοιμότητα, δήθεν, επανόδου στο πεδίο της μάχης.
Ο ''Δημοκρατικός Στρατός'', όμως, δεν επανήλθε ποτέ και η ''επαγρύπνηση''του εκφυλίστηκε.
Ο Β. Μπούτας είπε, χωρίς να το θέλει, κάποια αλήθεια.
Είπε ότι ο αγώνας των μπλόκων έληξε. Και έληξε, όταν και αγωνιστικά αποθέματα υπήρχαν μέσα στημικρομεσαία αγροτιά και δυνατότητες να συνεχισθεί με εκείνη ή την άλλη μορφή παρουσίας των τρακτέρ και των αγροτών στους δρόμους, στέλνοντας παντού το αισιόδοξο μήνυμα ότι ''επαγρυπνούμεμαχόμενοι''και κλονίζοντας μια ήδη παραπαίουσα κυβέρνηση και πιθανότατα ένα μνημόνιο που έχει γίνει ήδη δύσκολο να εφαρμοσθεί.
Και σε κάθε περίπτωση μια πρωτοπόρα ηγεσία δεν ακολουθεί απλώς τα πιο ταλαντευόμενα καιοπισθοχωρούντα τμήματα των αγωνιζόμενων αγροτών αλλά ενθαρρύνει και προωθεί τα πλέονδραστήρια, δυναμικά και αποφασισμένα.
Δυστυχώς, όμως, η ηγεσία του ΚΚΕ στον αγροτικό χώρο επέλεξε να παρακολουθήσει και να καλύψειτους δεξιούς αγροτοσυνδικαλιστές στη ραγδαία και μάλλον άτακτη οπισθοχώρηση τους. Όπως τους ακολούθησε στον διάλογο – παρωδία στου Μαξίμου, ενώ μέχρι πρότινος διακήρυσσε ότι δενπρόκειται να προσέλθει σε διάλογο, αν η κυβέρνηση δεν έπαιρνε πίσω τα αντιαγροτικά μέτρα.
Ανεξάρτητα, πάντως, από τη στάση των αγροτοσυνδικαλιστικών κορυφών ΝΔ και ΚΚΕ, οι οποίες λειτούργησαν εκ των πραγμάτων ως ''συγκοινωνούντα δοχεία'', ο αγώνας των αγροτών δεναναστέλλεται και το όπλο θα παραμείνει στα χέρια τους, αφού οι απλοί αγρότες, ιδιαίτερα οι νέοι, έχουν ήδη αρχίσει τη ζύμωση για μορφές πάλης που θα τραβήξουν από αύριο και όχι όταν θα έρθει στη Βουλή το αντιαγροτικό έκτρωμα.
Γιατί τότε θα είναι πολύ αργά!
ΜΑΡΚΟΣ ΑΡΤΙΝΟΣ