Η κυβέρνηση –ως επιχείρηση (fiscus) κάνει δύο ειδών «έξοδα».
1) Τα παραγωγικά (επενδυτικά, λειτουργικά) έξοδα (expenditures) τα οποία καταβάλλονται για την διάνοιξη δρόμων, αερολιμένων, λιμανιών, για την υγεία, παιδεία, μισθοδοσία δημοσίων υπαλλήλων κλπ. , δηλ. έξοδα που αποφέρουν παραγωγή και συμβάλουν στο ΑΕΠ της χώρας
2) Τα transfer (μεταβιβαστικά) έξοδα, δηλ. αυτά που δίδονται σε αναπήρους, επιδόματα ανεργίας, φτώχειας κλπ. Δηλ. όλα τα προνοιακά επιδόματα που δίδονται σε αναξιοπαθούντες που ΔΕΝ παράγουν προϊόντα και ΑΕΠ.
Σύνταξη παίρνουν οι ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ σε ένα επάγγελμα, δηλ. αυτοί που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες (ΑΕΠ). Χωρίς ενεργή (έναρξη) άσκηση επαγγέλματος (π.χ. ιατρού, πολιτικού μηχανικού, δικηγόρου, λογιστή, εργάτη, δημόσιου ή ιδιωτικού υπαλλήλου κλπ), σύνταξη δεν μπορείς να πάρεις ακόμα κι αν καταβάλεις τις εισφορές σου σε ένα ταμείο (οι οποίες δεν επιστρέφονται σε καμία περίπτωση!). Η σύνταξη των εργαζομένων υπολογίζεται σύμφωνα με τις ασφαλιστικές των εισφορών, οι οποίες ε την σειρά των υπολογίζονται με βάση των μισθό των ή το εισόδημά των από την εργασία των.
Συνεπώς οι άνεργοι, συνταξιούχοι, ανάπηροι, που ΔΕΝ εργάζονται και ΔΕΝ παράγουν ΑΕΠ, δεν παίρνουν σύνταξη από την εργασία των (σύμφωνα με τις ασφαλιστικές των εισφορές) αλλά μια «Προνοιακή Σύνταξη» (επίδομα, δοήθημα), η οποία τους χορηγείται από την φορολογία των λοιπών πολιτών.
Αντίστοιχα, οι φοιτητές κατά την διάρκεια των σπουδών του, ΔΕΝ αμοίβονται (δεν μισθοδοτούνται), αντίθετα, ξοδεύουν οι ίδιο επενδύοντας στους εαυτούς των και δεν παίρνουν σύνταξη ως φοιτητές (μπορούν μόνο να εξαγοράσουν μέρος των σπουδών των ως συντάξιμα χρόνια).
Το ίδιο και οι κληρωτοί στρατιώτες. Εκπαιδεύονται και δεν αμοίβονται διότι κι αυτοί «επενδύουν» στην ικανότητά τους να διαφυλάξουν την ζωή των και τις περιουσίες των (και κατ` επέκταση και το κράτος) σε περίπτωση πολέμου (μπορούν μόνο να εξαγοράσουν μέρος της θητείας ων ως συντάξιμα χρόνια).
Και οι ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ που υπάγονται?
Οι βουλευτές ΔΕΝ είναι εργαζόμενοι και υπάγονται...
–ως προς την δυνατότητα «συνταξιοδότησής» των- σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες ! Οι βουλευτές ΔΕΝ είναι δημόσιοι υπάλληλοι, είναι «δημόσιοι λειτουργοί» (π.χ. δεν εμπίπτουν στον δημοσιουπαλληλικό κώδικα, αλλά στον Κανονισμό της Βουλής κλπ). Οι βουλευτές είναι «κρατική εξουσία» (δοτή από τους πολίτες), όχι υπάλληλοι. Είναι «ενεργεία εξουσία», ενώ ο λαός είναι «δυνάμει εξουσία» (Αριστοτέλεια Μεταφυσική Οντολογία).
Το βουλευτιλίκι δεν είναι «κρατική επένδυση», δεν είναι επάγγελμα, δεν είναι αναπηρία, δεν είναι ανεργία για να δικαιούνται τα αντίστοιχα επιδόματα (από τα transfer έξοδα). Οι βουλευτές ΔΕΝ παράγουν ΑΕΠ (όπως π.χ. οι εργάτες, μηχανικοί κλπ), αλλά η κοινοβουλευτική των λειτουργία είναι η προϋπόθεση (δια της ψήφισης κανονιστικών νόμων για την δημόσια τάξη, την ισχύ των συμβολαίων, προστασία της ζωής και περιουσίας των πολιτών, εργασιακών σχέσεων κλπ.κλπ.), για να παράξουν οι εργαζόμενοι ΑΕΠ.
Δια της λειτουργίας της βουλής μπορεί η κυβέρνηση και ο λαός να εργάζεται και να παράγει το ΑΕΠ. Η βουλή είναι Η «ΚΑΡΔΙΑ» τους κράτους, για να μπορούν τα χέρια του τελευταίου να παράξει. Τα έξοδα ζωής (τροφής) του Εργοδότη (βουλευτή) , δεν μπορεί να είναι έξοδα της επιχείρησης. Διότι εάν πεθάνει ο Εργοδότης, επιχείρηση δεν θα υπάρχει (ακόμα κι αν ο εργοδότης είναι οι ίδιοι οι εργάτες-κοινωνικοποίηση !...που το θυμήθηκα τώρα).
Γι αυτό και τα έξοδα της βουλής και των –παράνομων - μισθών των βουλευτών ΔΕΝ περιλαμβάνονται ούτε στα expenditures, ούτε στα transfer έξοδα της κυβέρνησης, αλλά δεν ειδικό κωδικό του προυπολογισμού.
Συνεπώς οι βουλευτές, για τις υπηρεσίες των δικαιούνται να πάρουν μόνο ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ για τα –υποτιθέμενα – διαφυγόντα κέρδη των από το πραγματικό των επάγγελμα (εάν έχουν) κατά την διάρκεια της βουλευτικής των θητείας ! Και πράγματι παίρνουν «αποζημίωση», γι αυτό κι έχουν χαμηλή φορολογία επί της αποζημίωσής των.
Απ` αυτό προκύπτει ότι εάν δεν έχουν πραγματικό επάγγελμα ΔΕΝ δικαιούνται καμίας βουλευτικής αποζημίωσης !, εκτός μόνο τα βασικά έξοδα κίνησης και διαβίωσής των ως βουλευτών (που είναι ελάχιστα)
(*) Και εξ` αυτού του λόγου, ουσιαστικά αποκλείονται από το βουλευτιλίκι οι ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΙ !
Αντίθετα στην Ελλάδα, όλοι σχεδόν οι Πρωθ/ργοί και οι πλειονότητα των βουλευτών είναι ΑΝΕΠΑΓΓΕΛΤΟΙ !!
(*) έτσι εχορηγούντο και στην αρχαία Αθήνα από τον 4ο αι.π.χ. για τους πολίτες στην Εκκλησία του Δήμου.
Και βέβαια υπάρχει κι ένα άλλος ουσιαστικότερος λόγος, που θα πρέπει και νομοθετικά να προβλέπεται ότι κάποιος χωρίς επάγγελμα να μην μπορεί να γίνει βουλευτής. Κι αυτός είναι ότι ο χωρίς επάγγελμα βουλευτής, εξαρτάται βιοποριστικά από τον βουλευτιλίκι του και την βουλευτική του έδρα και παχυλή «αποζημίωση». Και να για να τα κρατήσει-για να ζήσει αυτός και οι οικογένειά του- δεν διστάζει να εμπλακεί σε σκάνδαλα και κάθε είδους διαπλοκή κι ακόμα και την Ελλάδα να προδώσει !...τα ζούμε 100ετίες τώρα.
Και φυσικά, ούτε συζήτηση για ΣΥΝΤΑΞΗ , εφόσον δεν είναι ούτε εργαζόμενοι.
Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι Βουλευτές ΔΕΝ δικαιούνται σύνταξης για τις βουλευτικές των υπηρεσίες.
Αυτό που θα μπορούσε κατά παραχώρηση να τους επιτραπεί είναι να μπορούν να εξαγοράζουν τα έτη της θητείας των, ή να καταβάλλουν κανονικά τις εισφορές των στα επαγγελματικά των ταμεία και να αναγνωρίζονται τα έτη της θητείας των ως συντάξιμα.
Και τι ισχύει στην Ελλάδα? Ακριβώς τα αντίθετα με τα παραπάνω. Οι βουλευτές, συνήθως ανεπάγγελτοι, παίρνουν τεράστιους μισθούς και τεράστιες συντάξεις σε 8 έτη θητείας των !
Κι αυτά όλα με νόμους του 1943 του Γ. Ράλλη του στυγνότερου Φασίστα Κατοχικού Πρωθ/ργού της χώρας !, τους οποίους επικαλείται ο Κατρούγκαλος (η επαχθέστερη εταίρα συνείδηση της κυβέρνησης) για να δικαιολογήσει την εξαίρεση των βουλευτών από το συνταξιοδοτικό νομοσχέδιο !
Αυτά ως μια απάντηση στην Εταίρα συνείδηση του Κατρούγκαλου, που φτύνει τον κόσμο, εξευτελίζεται, πελιδνός και ξεβράκωτος μπροστά την βελκουλέσκου, εξαπατώντας τον λαό, θεωρώντας τον ως αμοιβάδα…και βέβαια δεν σχολιάζω τον αυτοεξευτελισμό του, διότι αυτός δεν μπορεί να υπάρξει σε άνθρωπο που δεν έχει τιμή, αρχές κι αξιοπρέπεια.
Ήξερε η Τρόικα που χτύπησε.
Δημ. Αντωνίου, ιατρός - Από "Στοχασμός-Πολιτική"