"Αυτός ο κόσμος στον οποίο ζούμε βρίσκεται σε μια επικίνδυνη κατάσταση", επειδή οι ιδέες "τις οποίες αποκαλούμε νεοφιλελεύθερες (...) μπορεί να μας οδηγήσουν στην καταστροφή", δήλωσε ο θριαμβευτής του φεστιβάλ των Καννών καταγγέλλοντας τη "λιτότητα"κατά την παραλαβή του βραβείου του.
"Πρέπει να πω ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, ίσως και αναγκαίος", τόνισε ο Λόουτς μιλώντας στα γαλλικά και τα αγγλικά, αφού προειδοποίησε για τον κίνδυνο επανόδου της άκρας δεξιάς.
"Τα πιο ευάλωτα άτομα είναι αυτά που επλήγησαν περισσότερο από τη μείωση των επιδομάτων (...) και τους λένε ότι αν είναι φτωχοί, το λάθος είναι δικό τους", είχε δηλώσει κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου μετά την προβολή της ταινίας του.
Πιστοί στη μέθοδό τους, ο Κεν Λόουτς, ο οποίος έχει γυρίσει περισσότερες από τριάντα ταινίες, και ο σεναριογράφος του, ο Πολ Λάβερτι, πήγαν από τη Σκωτία στα Μίντλαντς για να συλλέξουν μαρτυρίες.
Απασχολούμενοι σε επισφαλείς θέσεις εργασίας και άνθρωποι που μένουν στο περιθώριο πρέπει μερικές φορές να επιλέξουν μεταξύ της σίτισης ή της θέρμανσης, σε μια χώρα όπου οι τράπεζες τροφίμων και τα συσσίτια είναι όλο και πιο συχνά.
Μέσα από αυτό το περιβάλλον προέκυψε ο χαρακτήρας του 59χρονου ξυλουργού Ντάνιελ Μπλέικ, ενός ευσυνείδητου τεχνίτη που αναγκάστηκε να σταματήσει τη δουλειά όταν υπέστη οξύ καρδιακό επεισόδιο. Η ταινία γυρίστηκε στο Νιούκαστλ, στη βορειοανατολική Αγγλία, την πόλη με μακρά παράδοση στον εργατικό αγώνα.
Το Flix γεμίζει τα κενά: από την πρώτη στιγμή της Τελετής Λήξης του 69ου Φεστιβάλ Καννών, με παρουσιαστή και πάλι τον Λοράν Λαφίτ, δείτε ποιους επέλεξε η Κριτική Επιτροπή του Τζορτζ Μίλερ, παρέα με τους Αρνό Ντεπλεσέν, Κίρστεν Ντανστ, Βαλέρια Γκολίνο, Μαντς Μίκελσεν, Λάζλο Νέμες, Βανέσα Παραντί, Καταγιούν Σαχάμπι και Ντόναλντ Σάδερλαντ, για να τιμηθούν φέτος με τον Χρυσό Φοίνικα και τα υπόλοιπα βραβεία του Φεστιβάλ.
http://www.enikos.gr
Το φετινό Φεστιβάλ Καννών ήταν ένα από τα πιο γεμάτα, πολυσχιδή και απολαυστικά των τελευταίων χρόνων της διοργάνωσης - τι κρίμα αυτή η αίσθηση να ολοκληρώνεται με τέτοια απογοήτευση και αίσθηση παραλογισμού - σαν «το τέλος του κόσμου», για να χρησιμοποιήσουμε τον τίτλο της τελευταίας ταινίας του Ξαβιέ Ντολάν.
Δεν είναι μόνο ότι η Κριτική Επιτροπή μοιάζει να επέλεξε να βραβεύσει το σινεμά των auteurs, φέτος που μάς έδειξαν κάποιες από τις χειρότερες ταινίες της φιλμογραφίας τους. Δεν είναι ότι ο Κεν Λόουτς, ό,τι περιγράφει στο «I, Daniel Blake», το έχει ξαναπεί και ξαναδείξει πολύ πιο δυναμικά στο παρελθόν, ούτε ότι επιβραβεύεται ο ναρκισσισμός του Ξαβιέ Ντολάν στο «It's Only the End of the World», ενώ μόλις πριν δυο χρόνια, με το «Mommy», ο ίδιος σκηνοθέτης απέδειξε ότι είναι ικανός για αληθινό κι όχι υστερικό μεγαλείο. Δεν είναι ότι η Επιτροπή μοίρασε το Βραβείο Σκηνοθεσίας σε δυο διαμετρικά αντίθετους σκηνοθέτες, όπως είναι ο μινιμαλιστής ΡουμάνοςΚριστιάν Μουντζιούγια το «Bacalaureat» κι ο μεγαλόστομος Γάλλος Ολιβιέ Ασαγιάςγια το «Personal Shopper».
Δεν είναι καν ότι η Κριτική Επιτροπή του Τζορτζ Μίλερ αγνόησε το «Paterson» του Τζιμ Τζάρμους- ίσως γιατί είναι υπερβολικά γνώριμο, όχι αρκετά νεωτεριστικό, ενώ είναι, άραγε, η ταινία του Κεν Λόουτς; - το «The Handmaiden» του Παρκ Τσαν-γουκπου, άλλωστε, εκτός από πανέμορφο, ήταν κι η μόνη δυναμική ιστορία γυναικείας χειραφέτησης στο πρόγραμμα και το απολαυστικό«Elle» του Πολ Βερχόφεν, επειδή ίσως φάνηκε πολύ mainstream;
Είναι, κυρίως, ότι απουσίασε από κάθε κατηγορία βραβείων η μοναδική ταινία που συγκέντρωσε τα εύσημα από κάθε πλευρά, τους κριτικούς, το κοινό, τους άλλους δημιουργούς, η κατά γενική ομολογία απολαυστική αποκάλυψη του προγράμματος, το «Toni Erdmann» της Μάρεν Αντε, η γερμανική πικρή κωμωδία με τη μεγάλη ψυχή. Κι έτσι, η ίδια η Κριτική Επιτροπή υπονόμευσε το φετινό Φεστιβάλ, παρακάμπτοντας την ουσία του: ότι, φέτος, είχε στο πρόγραμμά του αληθινά καλές ταινίες, απλώς όχι αυτές που βραβεύτηκαν.
Διαβάστε παρακάτω, βήμα-βήμα, πώς εξελίχθηκε η Τελετή Λήξης του 69ου Φεστιβάλ Καννών και βρείτε, στο τέλος του κειμένου, συγκεντρωμένη τη λίστα των βραβείων
Και ξεκινάμε: ο Λοράν Λαφίτ έκανε ήδη ένα «σόου» στην τελετή έναρξης, αστειευόμενος επικίνδυνα με τον Γούντι Αλεν (διαβάστε περισσότερα), τώρα κάνει ένα... διαφορετικό σόου, για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ Καννών, θυμίζοντας ελαφρά την έναρξη των Οσκαρ, συνδέοντας κινηματογραφικές αναφορές και κινηματογραφικές φόρμες που, μέσω της «γκονταρικής» αφίσας του φετινού Φεστιβάλ τον... εκτοξεύουν μέσα στην αίθουσα στου Palais des Festivals για την τελετή.
Στη σκηνή η Ναόμι Καβάσε, Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής της Cinefondation και η ηθοποιός Μαρίνα Φόις για ν'απονείμουν τον Χρυσο Φοίνικα Μικρού Μήκους Ταινίας, που ανοίγει την τελετή απονομής.
Ειδική Μνεία Μικρού Μήκους Ταινίας «The Girl Who Danced With the Devil» του Χοάο Πάουλο Μιράντα Μαρία
Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους Ταινίας «Timecode» του Χουάνχο Χιμένες.
«Δεν πιστεύω στους διαγωνισμούς των ταινιών», λέει ο Χιμένες, «γι'αυτό αφιερώνω το βραβείο μου και στους συναδέλφους σκηνοθέτες εδώ, κι ευχαριστώ το Φεστιβάλ που μ'έκανε να νιώσω αληθινός δημιουργός».
Στη σκηνή η Κατρίν Κορσινί, Πρόεδρος της Κριτικής Επιτροπής Χρυσής Κάμερας (πρωτοεμφανιζόμενου δημιουργού), μαζί με τον Γουίλεμ Νταφόε.
Χρυσή Κάμερα «Divines» της Ούντα Μπενιαμίνα (Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών)
Η Γαλλίδα, μαροκινής καταγωγής, σκηνοθέτης, σε έξαρση ενθουσιασμού, καλεί να τοποθετηθούν περισσότερες γυναίκες σε θέσεις-κλειδιά στα κινηματογραφικά πράγματα και σ'ολόκληρη την κοινωνία και επευφημεί τον παραγωγό της, λέγοντάς του, «είσαι σπουδαίος, έχεις κλειτορίδα!»
Στη σκηνή μπαίνει τώρα σύσσωμη η Κριτική Επιτροπή για να πάρει τις θέσεις της.
Σειρά έχει ο Τιμητικός Χρυσός Φοίνικας στον σπουδαίο Γάλλο ηθοποιό Ζαν-Πιερ Λεό, έμβλημα της νουβέλ βαγκ, πρωταγωνιστή του «400 Χτυπήματα» στα 14 χρόνια του, αλλά και με δυνατή μεταγενέστερη καριέρα.
Το βραβείο του θα του απονείμει ο Αρνό Ντεπλεσέν: «Κύριε, μου αλλάξατε τη ζωή, χωρίς εσάς θα ήμουν τόσο μόνος...» Η αίθουσα χειροκροτά όρθια. «Δεν θέλησα ποτέ να κάνω καριέρα,» λέει ο Λεό, «θέλησα απλώς να δουλέψω με ενδιαφέροντες ανθρώπους και νομίζω ότι τα κατάφερα καλά.»
H Kίρστεν Ντανστ και η Καταγιούν Σαχάμπι στη σκηνή...
Βραβειο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Σαάμπ Χοσεϊνί για τον «Εμποράκο» του Ασγκάρ Φαραντί
Ευχαριστεί τον Θεό που του έδωσε τη δυνατότητα να ζήσει την αποψινή βραδιά και τον πατέρα του που έχει φύγει, το Φεστιβάλ, την Επιτροπή, τον Ασγκάρ Φαραντί που τον εμπιστεύτηκε, την ομάδα της ταινίας και λέει ότι οφείλει το βραβείο του, με την καρδιά και την αγάπη του, στο λαό του, στο Ιράν.
Στη σκηνή η Κίρστεν Ντανστ και η Βανέσα Παραντί...
Βραβείο της Επιτροπής «American Honey»της Αντρεα Αρνολντ
«Οταν είμαι χαρούμενη θέλω να χορεύω...» Η Βρετανίδα Αντρεα Αρνολντ, τρίτη φορά βραβευμένη στις Κάννες, ευχαριστεί το Φεστιβάλ και την ομάδα της ταινίας. Αλλά δε χορεύει αυτή τη φορά!
Στη σκηνή η Καταγιούν Σαχάμπι κι ο Μαντς Μίκελσεν...
Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Ζακλίν Ζοζέ για το «Ma' Rosa» του Μπριγιάντε Μεντόζα
Εκπληκτη κι αληθινά ενθουσιασμένη («Εγώ απλώς ήθελα να περπατήσω στο κόκκινο χαλί με την κόρη μου!»), αγκαλιάζει στη σκηνή ευχαριστεί συγκινημένη τον Μπριγιάντε Μεντόζα και χαιρετίζει όλους τους συμπατριώτες της στις Φιλιππίνες.
Στη σκηνή η Βαλέρια Γκολίνο κι ο Λάζλο Νέμες...
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Ασγκάρ Φαραντί για τον «Εμποράκο»
Δεν περίμενα καθόλου ένα δεύτερο βραβείο για την ταινία μας. Ξέρω ότι οι ταινίες μου δεν είναι χαρούμενες, οπότε τουλάχιστον έτσι μπορώ να δώσω χαρά στους κατοίκους του Ιράν. Κάναμε το post production σ'ένα στούντιο στην Τεχεράνη, καθυστερούσαμε αρκετά και στο μεταξύ, περιμένοντας, πήγαμε σινεμά και είδαμε το «Mad Max», οπότε ευχαριστώ τον Πρόεδρο για την ανταπόδοση! Ευχαριστώ το Φεστιβάλ, την Επιτροπή, την ομάδα μου, την οικογένεια και τη γυναίκα μου για την υπομονή τους και τον ηχολήπτη μας που έφυγε από τη ζωή στη διάρκεια του γυρίσματος.»
Στη σκηνή ο Αρνό Ντεπλεσέν και ο Λάζλο Νέμες...
Βραβείο Σκηνοθεσίας ex aequo στους Κριστιάν Μουντζιού για το «Bacalaureat»και Ολιβιέ Ασαγιάς για το «Personal Shopper»
Ο Ολιβέ Ασαγιάς δηλώνει υπερήφανος που στέκεται στη σκηνή δίπλα σ'έναν σκηνοθέτη που θαυμάζει τόσο, όσο τον Κριστιάν Μουντζιού. Ευχαριστεί ονομαστικά ολόκληρη την ομάδα συντελεστών της ταινίας. O Κριστιάν Μουντζιού σχολιάζει ότι ο κινηματογράφος του δημιουργού γίνεται όλο και πιο σπάνιος κι εφιστά την προσοχή των ανθρώπων του κινηματογράφου σ'αυτό.
Στη σκηνή η Βαλέρια Γκολίνο κι ο Ντόναλντ Σάδερλαντ...
Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής «It's Only the End of the World»του Ξαβιέ Ντολάν
Ευχαριστεί το Φεστιβάλ, τους συνεργάτες του και την οικογένειά του με την οποία έχει πολύ καλύτερες σχέσεις απ'ό,τι οι ήρωες της ταινίας του. Η βία είναι καμιά φορά μια κραυγή για βοήθεια, λέει, πολύ συγκινημένος, κλαίγοντας συγκρατημένα στη σκηνή. Εξηγεί ότι αγαπά τους τραυματισμένους ήρωες που ζουν στις ταινίες και αναζητούν αγάπη, γιατί όλα όσα κάνουμε στη ζωή τα κάνουμε για να βρούμε αγάπη και αποδοχή. Οσο δύσκολο κι αν είναι ένα ταξίδι, κάποια στιγμή θα φτάσει στον προορισμό του κι εγώ μεγαλώνω και καταλαβαίνω περισσότερο ποια είναι η κατεύθυνση που ακολουθώ. Αφιερώνει στον Φρανσουά Μπαρμπό, τον σκηνογράφο που τον καθόρισε στη ζωή του και που έφυγε. Η μάχη συνεχίζει, θα κάνω πάντα ταινίες που αγαπούν ή όχι, αλλά προτιμώ την τρέλα του πάθους από τη σοφία της αδιαφορίας.
Στη σκηνή ο Μελ Γκίμπσον...
«Πριν 40 χρόνια ένας φοιτητής ιατρικής έγινε σκηνοθέτης, τον έλεγαν Τζορτζ Μίλερ... και μου άλλαξε τη ζωή», λέει ο Μελ Γκίμπσον στον Πρόεδρο της Κριτικής Επιτροπής, Τζορτζ Μίλερ.
Χρυσός Φοίνικας «I, Daniel Blake»του Κεν Λόουτς
Ο Κεν Λόουτς κερδίζει το δεύτερο Χρυσό Φοίνικα της καριέρας του, δέκα χρόνια μετά το «The Wind that Shakes the Barley».
«Ευχαριστώ όλους εκ μέρους όλης της ομάδας της ταινίας,» λέει ο Κεν Λόουτς στα γαλλικά, «ευχαριστούμε το Φεστιβάλ, τον Τιερί Φρεμό κι όλους τους εργαζόμενους του Φεστιβάλ γιατί χάρη σε σας βρισκόμαστε εδώ, ευχαριστώ την Επιτροπή, είστε πολύ ευγενικοί κι ευχαριστούμε τις Κάννες, είστε πολύ σημαντικοί για το μέλλον του Φεστιβάλ, να μείνετε δυνατοί, παρακαλώ. Και να πω δυο λέξεις στα αγγλικά, το ότι παραλαμβάνω αυτό το Βραβείο αυτή τη στιγμή είναι παράξενο γιατί οι άνθρωποι που ενέπνευσαν αυτήν την ταινία, που δεν έχουν να φάνε, έχουν ευκαιρία να τους σκεφτούμε και να μιλήσουμε γ'αυτούς. Το σινεμά μάς κάνει καμιά φορά να βλέπουμε καθαρότερα τον κόσμο κι ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή κινδυνεύει, από τις ιδέες που αποκαλούμε νεοφιλελευθερισμό που απειλεί να μας φτάσει στην καταστροφή, στη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων, από την Ελλάδα ως τη Βραζιλία. Το σινεμά έχει πολλές παραδόσεις, μία είναι να παρουσιάζει το σινεμά της διαμαρτυρίας των ανθρώπων, που παρουσιάζει τους ανθρώπους ενάντια στην εξουσία κι ελπίζω η ταινία μας να συνεχίζει αυτήν την παράδοση. Κινδυνεύουμε ν'απελπιστούμε κι όταν υπάρχει τόση απελπισία, η ακροδεξιά παίρνει την εξουσία - πρέπει να πιστέψουμε ότι ένας διαφορετικός κόσμος είναι εφικτός κι απαραίτητος.»
Διαβάστε ακόμη: Κάννες 2016 / O Κεν Λόουτς στο Flix: «Η Ελλάδα τιμωρείται για την ανεξάρτητη σκέψη της»
Αναλυτικά τα Βραβεία του 69ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών
Χρυσός Φοίνικας «I, Daniel Blake»του Κεν Λόουτς
Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής «It's Only the End of the World»του Ξαβιέ Ντολάν
Βραβείο Σκηνοθεσίας ex aequo στους Κριστιάν Μουντζιού για το «Bacalaureat»και Ολιβιέ Ασαγιάς για το «Personal Shopper»
Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου Ασγκάρ Φαραντί για τον «Εμποράκο»
Βραβείο Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Ζακλίν Ζοζέ για το «Ma' Rosa» του Μπριγιάντε Μεντόζα
Βραβειο Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Σαάμπ Χοσεϊνί για τον «Εμποράκο» του Ασγκάρ Φαραντί
Βραβείο της Επιτροπής «American Honey»της Αντρεα Αρνολντ
Χρυσή Κάμερα «Divines» της Ούντα Μπενιαμίνα (Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών)
Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους Ταινίας «Timecode» του Χουάνχο Χιμένες
Ειδική Μνεία Μικρού Μήκους Ταινίας «The Girl Who Danced With the Devil» του Χοάο Πάουλο Μιράντα Μαρία
Τιμητικός Χρυσός Φοίνικας στον Ζαν-Πιερ Λεό
H Φινλανδία νικήτρια στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα», βραβείο και με ελληνικό ενδιαφέρον
Απονεμήθηκαν τα βραβεία στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών με διάκριση και για την ελληνική συμπαραγωγή «Γυρίζοντας τον Κόσμο» των Ντελφίν και Μιριέλ Κουλέν.
Το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου στο... φαβορί «Toni Erdmann»
της Γερμανίδας Μάρεν Αντε κερδίζει το βραβείο των κριτικών.