Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΜΟΥΡΓΗ
Η ανεξάρτητη αρχή της Επιτροπής Ανταγωνισμού μετά από τρία χρόνια ερευνών κατάφερε να στοιχειοθετήσει κατηγορίες για οριζόντιες συμπράξεις (δημιουργία καρτέλ, με άλλα λόγια) στον χώρο των δημόσιων έργων.
Στις αρχικές εισηγήσεις της διαφαίνεται να εμπλέκονται τουλάχιστον 100 εργολαβικές-κατασκευαστικές εταιρείες, ντόπιες και ξένες, που τουλάχιστον 25 χρόνια λυμαίνονταν τους διαγωνισμούς δημοσίων έργων και μοιράζονταν κρατικό χρήμα.
Όσο μεγάλωναν τα ποσά, τα έργα και οι δημοπρασίες, τόσο πιο καλά στηνόταν το παρακύκλωμα των δημοπρασιών στα δημόσια έργα, με αποτέλεσμα το καρτέλ -πάντα σε συνεννόηση- να απομυζεί τεράστια οικονομικά μεγέθη από τον κρατικό κορβανά, σε βάρος του Έλληνα φορολογούμενου.
Οι πληροφορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας κάνουν λόγο για οριζόντιες συμπράξεις, γεωγραφικό μοίρασμα στην πίτα των δημοσίων έργων, αποσύρσεις ανταγωνιστών, στημένες εκπτώσεις, καθώς και την εμπλοκή πολιτικών προσώπων με τη διαπλοκή των εργολάβων.
Το τελικό πόρισμα είναι θέμα λίγων εβδομάδων να δοθεί στη δημοσιότητα, οπότε αναμένεται η Ολομέλεια της Επιτροπής να εκδώσει την τελική της απόφαση, με την υπόθεση να παίρνει τον δρόμο της δικαιοσύνης σε ό,τι άφορα τον καταλογισμό ποινικών ευθυνών.
Επίσης (σημαντικό στο αστικό-διοικητικό σκέλος της απόφασης) αναμένεται να επιδικαστούν μεγάλα πρόστιμα στους εμπλεκομένους, μέχρι και απαγόρευση συμμετοχής σε νέα υπό δημοπράτηση έργα.
ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΣΕ ΣΚΗΝΙΚΟ: «ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ» ΣΥΝΑΛΛΑΓΗ
Τι γινόταν, όμως, στο περιθώριο και όσο διαρκούσε η έρευνα;
Το ρεπορτάζ αναφέρει ότι ασκήθηκαν έντονες πιέσεις προς την Επιτροπή Ανταγωνισμού, αλλά κυρίως προς την κυβέρνηση, ώστε να επέλθει ένας άτυπος συμβιβασμός.
Μάλιστα, στο σενάριο αυτό μεγάλα ονόματα με τεράστια οικονομικά συμφέροντα, εγχώριας και ξένης διαπλοκής, ουσιαστικά ζητούσαν πολιτική προστασία μέσω θεσμοθετημένου πλαισίου προφύλαξης τους.
Όπερ και εγένετο.
ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ ΕΡΓΟΛΑΒΙΚΑ... ΝΑ ΤΟ ΠΟΥΛΑΚΙ!
Η κυβέρνηση στο μνημονιακό πολυνομοσχέδιο έσπευσε να ρίξει τη δική της άσφαλτο στον δρόμο ενός άτυπου συμβιβασμού με τους μεγαλοεργολάβους των κατασκευαστικών εταιρειών:
• Με διάταξη προβλέπεται πως αν το πρόστιμο εξοφληθεί ολοσχερώς και υπάρξει και ομολογία του υπαιτίου, παύει «το αξιόποινο των εγκλημάτων του παρόντος νόμου, όσο και των εγκλημάτων που στρέφονται κατά της ιδιοκτησίας και των περιουσιακών δικαιωμάτων, ενώ επέρχεται πλήρης απαλλαγή από άλλου είδους διοικητικές κυρώσεις», και ταυτοχρόνως προβλέπεται μείωση αυτών των προστίμων κατά 15%.
• Με ειδική διάταξη επίσης προβλέπεται γενική αποποινικοποίηση για οποιοδήποτε οικονομικό αδίκημα, όπως δωροδοκία, διασπάθιση δημόσιου χρήματος, απάτη, ξέπλυμα χρήματος, απιστία.
• Τέλος, δίνεται η δυνατότητα τμηματικής εξόφλησης του προστίμου βάσει διακανονισμού, ο οποίος αν τηρείται αναστέλλεται η ποινική δίωξη για όσο χρόνο διαρκεί.
Κοντολογίς, οι φωτογραφικές αυτές διατάξεις αποτελούν το συγχωροχάρτι της κυβέρνησης προς τη διαπλοκή, την ώρα που προσπαθούν τα ηγετικά στελέχη της να μας αποδείξουν μόνο επικοινωνιακά ότι στέκονται απέναντί της.
Ματαιώνεται εξ ολοκλήρου η προσπάθεια των οικονομικών εισαγγελέων να εξετάσουν το ποινικό μέρος του πορίσματος που πρόκειται να έρθει στο φως από την ιδιαίτερα επιβαρυντική εισήγηση της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Η πολύκροτη ιστορία καρτέλ και των σχέσεών του με το πολιτικό σύστημα της χώρας, όπως και η εξιχνίαση της διαδρομής ανάμεσα στο δημόσιο χρήμα και κάθε μορφής διασπάθισή του ακυρώνεται αυτή τη φορά «σε έναν νόμο με δύο άρθρα».
ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΝΤΟΡΤΙΑ ΚΙ ΟΙ ΔΙΠΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΛΛΟΥΣ ΟΙ ΕΞΑΡΕΣ
Άλλη μια φορά επίσης χάνεται η ευκαιρία να ρυθμιστεί οριστικά η αγορά του διαδικτυακού τζόγου -αγορά τυχερών παιχνιδιών-, αφού όλες οι ιντερνετικές εταιρείες (24 τον αριθμό) λειτουργούν σε προσωρινό καθεστώς, δηλώνουν «ψίχουλα», χωρίς ουσιαστικό θεσμικό έλεγχο, ούτε από την αρμόδια ρυθμιστική αρχή ή το ίδιο το Δημόσιο.
Ο διαδικτυακός τζόγος παραμένει ξέφραγο αμπέλι επιτήδειων άγνωστης προέλευσης, χωρίς ουσιαστικό κρατικό έλεγχο, θυματοποιώντας την ανάγκη του παίχτη, καθιστώντας τον ανυπεράσπιστο, όχι μόνο στην εξάρτηση αλλά και στην τιμιότητα της «γκανιότας».
ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ, Η ΟΜΕΡΤΑ, Η ΑΔΙΚΑΙΩΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Στον αντίποδα, ενώ κατά τα άλλα Κούλης, Φώφη, Θοδωράκης, Λεβέντης και χρυσάβγουλα σκίζουν τα καλσόν τους για τα όσα κακά φέρνει το μνηνονιακό πολυνομοσχέδιο, προσφέρουν τη δική τους «ομερτά» στην ποινική ασυλία για το καρτέλ των εργολάβων της διαπλοκής, όπως το εμφάνισε σε δύο άρθρα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛΛ.
Σε αυτή την πολιτική εκδοχή συνεννόησης πολιτικού προσωπικού και διαπλοκής «δεν άνοιξε μύτη», που λένε, συνθέτοντας ένα προνομιακό πεδίο συσκότισης και συγκάλυψης, σε αντιδιαστολή με άλλες εποχές που θα προκαλούσε πολιτικό σεισμό.
Αποδεικνύεται περίτρανα, μάλιστα, ότι η παρούσα κυβέρνηση -που ευαγγελίζεται με κατά συνθήκη ψευδείς αριστερούς όρους την πάταξη της διαφθοράς- δεν έχει σκοπό να συγκρουστεί με το οικονομικό κατεστημένο των εργολαβικών ελίτ.
Στο πλαίσιο, προφανώς, πολιτικής στήριξης από τους εθνικούς εργολάβους του μιντιακού και εργολαβικού κατεστημένου, κλείνει τον λογαριασμό της τιμωρίας που η κοινωνία τής εμπιστεύθηκε με τη λαϊκή εντολή της κάθαρσης του παλιού.
Αυτή τη δικαίωση της την στερεί η κυβέρνηση, που τάχα θα την σώσει με τέτοια κομπιναδόρικα φωτογραφικά άρθρα, διασφαλίζοντας ασυλία στο πιο μοχθηρό κλεπτοκρατικό κομμάτι που πλούτισε στην καμπούρα της κοινωνίας.
Τη δικαίωση να δει από τη Δικαιοσύνη να οδηγούνται δίπλα στους Άκηδες και τους Μαρτίνηδες όσοι την εξαπάτησαν βάζοντας χέρι στην τσέπη της.
Τη δικαίωση ότι επιτέλους θα πάψει να πληρώνει τα σπασμένα που την οδήγησαν στην εξαθλίωση κατά τα έξι μνημονιακά χρόνια της ανέχειας, της ανεργίας, της κατάθλιψης, των αυτοκτονιών και των λουκέτων.
Αλήθεια, τολμάτε σήμερα να αναμετρηθείτε με αυτά, ή τελικά κυβερνάτε ίδια και απαράλλαχτα δια της «συναλλαγής»* όπως οι προηγούμενοι;
*Επίσημα πια, έχουμε «πρώτη φορά αριστερή» συναλλαγή!..