Η Λαϊκή Ενότητα με τις θέσεις της αναδεικνύεται πλέον και στην πράξη ως η μόνη δύναμη, η μόνη πολιτική δύναμη στη χώρα, η οποία έχει να παρουσιάσει μια συγκροτημένη, συνεκτική, εναλλακτική, ρεαλιστική, ριζοσπαστική πολιτική και οικονομικοκοινωνική πρόταση απέναντι στην μνημονιακή λεηλασία της χώρας.
Μετά από αυτές τις θέσεις και το πρόγραμμα όλοι θα ξέρουν και ελπίζουμε να διαδοθεί το μήνυμα αυτό, όλοι θα ξέρουν ότι δεν υπάρχει μόνο ένας μνημονιακός μονόδρομος, δεν υπάρχει μόνο αυτό που λέμε νέα κατοχή της χώρας και η κατάλυση της Δημοκρατίας.
Υπάρχει και μία εναλλακτική λύση η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί με την θέληση και τους αγώνες του ελληνικού λαού και να ανοίξει καινούργιους θετικούς δρόμους για την Ελλάδα, για την διέξοδο από την κρίση, για την ανασυγκρότησή της, για την διαμόρφωση μιας νέας πορείας, με ορίζοντα και προοπτική, κατά την δική μας αντίληψη, τον Σοσιαλισμό. Ένα καινούργιο Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Και βεβαίως αυτή η δική μας εναλλακτική τοποθέτηση, συνδέεται άρρηκτα με την προσπάθεια. η οποία όπως θα δείτε διαπερνά το κείμενο, να προχωρήσουμε στην επανίδρυση, επαναθεμελίωση της Αριστεράς στη χώρα μας.
Τα βασικά στοιχεία αυτής της εναλλακτικής, ριζοσπαστικής πρότασης την οποία προτείνουμε είναι:
1. Το πρώτο σημείο, είναι η ακύρωση και η κατάργηση των μνημονίων.
2. Το δεύτερο είναι η διαγραφή του δημόσιου χρέους, με όπλο την στάση πληρωμών.
3. Το τρίτο σημείο είναι η Σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη για τους κοινωνικά πιο αδύνατους, διαγραφή δηλαδή ιδιωτικών χρεών για τα πιο αδύνατα κοινωνικά στρώματα, και γενναία ρύθμιση του χρέους για τους υπόλοιπους, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν και να το αποπληρώσουν.
4. Το τέταρτο σημείο είναι η σχεδιασμένη έξοδος από την ευρωζώνη και η συγκρότηση εθνικού νομίσματος σε καινούργια βάση, το οποίο θεωρούμε ότι είναι εμελιώδης προϋπόθεση για την εφαρμογή του προοδευτικού μας προγράμματος.
5. Το πέμπτο σημείο αφορά την επαναφορά όλων των εργασιακών κατακτήσεων με επίκεντρο βεβαίως την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, την κατάργηση της λιτότητας, τη στήριξη και ενίσχυση μισθών, συντάξεων, λαϊκών εισοδημάτων και την καταπολέμηση της ανεργίας.
6. Έκτο σημείο είναι το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, τέλος στις ιδιωτικοποίησεις. Η εθνικοποίηση των τραπεζών και η εθνικοποίηση και ανασυγκρότηση των στρατηγικών επιχειρήσεων και η κοινωνικοποιημένη λειτουργίας τους.
7. Το έβδομο σημείο αφορά μια μεγάλη ριζοσπαστική αλλαγή που θα έχει προσανατολισμό και κατεύθυνση ένα δίκαιο και απλό φορολογικό σύστημα που θα βοηθάει στην δίκαιη αναδιανομή του πλούτου στη χώρα.
8. Το όγδοο σημείο είναι ένα σχέδιο το οποίο καταγράφεται στο κείμενο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και τον παραγωγικό και οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας.
9. Το ένατο είναι η εξασφάλιση χρηματοδότησης ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες για ένα αναβαθμισμένο δημοκρατικό δημόσιο σύστημα παιδείας για ένα καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας και για την πολιτιστική αναζωογόνηση της χώρας.
10. Το δέκατο σημείο αφορά την ανάγκη διαμόρφωσης Συντακτικής Συνέλευσης, εκλεγμένης Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία θα γίνει αφετηρία για μια νέα λαϊκή μεταπολίτευση και ένα νέο δημοκρατικό Καταστατικό Χάρτη της χώρας, που θα κατοχυρώνει και ενισχύει την δημοκρατία, την διαφάνεια παντού, την λαϊκή συμμετοχή και τα δημοκρατικά δικαιώματα.
11. Τέλος το ενδέκατο σημείο είναι η ανάγκη μιας πολυδιάστατης, ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής και πολυδιάστατης πολιτικής διεθνών οικονομικών σχέσεων ως βασικά συστατικά διεξόδου από την κρίση αλλά και στήριξης της προοδευτικής εναλλακτικής λύσης που προτείνουμε.
Η έξοδος από την ευρωζώνη και η συγκρότηση εθνικού νομίσματος, μιας νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής η οποία θα διαμορφώνεται από νέα δημόσια, εκατό τα εκατό, εθνική Κεντρική Τράπεζα κάτω από τον έλεγχο μιας αριστερής κυβέρνησης, αποτελεί τον πυρήνα και την καρδιά για να μπορέσει η χώρα να αλλάξει πορεία και να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα σαν και αυτό που σας προανέφερα.
Θέλουμε να διαμορφώσουμε ένα μεγάλο κίνημα και ένα μεγάλο δημοκρατικό και προοδευτικό λαϊκό ρεύμα εξόδου από την ευρωζώνη και σύγκρουσης με τα όλο και πιο αντιδραστικά και ολοκληρωτικά πλαίσια που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και αυτό το ρεύμα για εμάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον αγώνα για την εθνική μας ανεξαρτησία, την κυριαρχία, την δημοκρατία, την δικαιοσύνη και ένα προοδευτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα.
ΜΕΤΩΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Τέλος θεωρούμε και αυτό είναι θεμελιώδης, στρατηγικός προσανατολισμός μας, ότι η προσπάθεια να αλλάξουμε την πορεία της χώρα και ιδιαίτερα να οδηγηθούμε σε ένα νέο δημοκρατικό αντιμνημονιακό δρόμο, επιβάλλει να υπάρξει το ευρύτερο δυνατό μέτωπο δυνάμεων, για να υποστηρίξει αυτήν την πορεία και να αγωνιστεί για αυτήν την πορεία, στη βάση ενός προγράμματος σαν και αυτό που έχουμε καταθέσει και το οποίο βεβαίως είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε στο πλαίσιο αυτού του μετώπου.
Από αυτό το μέτωπο, μέτωπο αριστερών, ριζοσπαστικών, προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων, εμείς δεν εξαιρούμε κανέναν. Θέλουμε διάλογο με όλους, θέλουμε κοινή δράση με όλους, θέλουμε να συναντηθούμε με όλους, ισότιμα στη βάση αυτών των προγραμματικών θέσεων, τις οποίες, βεβαίως, είμαστε διατεθειμένοι, όπως σας είπα, να συζητήσουμε. Αυτό το μέτωπο είναι κεντρικό σημείο προσανατολισμού για την Λαϊκή Ενότητα.
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση μας, ότι χρειάζεται μια μεγάλη δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή.
Η συμφωνία του Εurogroup της 24ης Μαΐου συνιστά ένα μεγάλο φιάσκο σε βάρος της χώρας μας.
Με τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 24 Μαΐου ολοκληρώθηκε η παράδοση του πάλαι ποτέ ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ στην Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η συμφωνία οδηγεί την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην κατάπτωση.
Εν συντομία, το Γιούρογκρουπ αποφάσισε να αποδεσμεύσει 10,3 δις προς την Ελλάδα σε δύο δόσεις, μία τον Ιούνιο, έως και 7,5 δις και μία μετά το καλοκαίρι, μέχρι 2,8 δις.
Για να απολαύσει τη γαλαντομία της ΕΕ, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του υποχρεώθηκαν να νομοθετήσουν τα εξής:
i) Δημοσιονομική συρρίκνωση ύψους 5,4 δις, που ανέρχεται στο 3% του ΑΕΠ, για την περίοδο 2016-18. Περιλαμβάνει μειώσεις στις συντάξεις, καθώς και αυξήσεις στους άμεσους και εμμέσους φόρους.
ii) Πώληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και γενικότερα των προβληματικών περιουσιακών στοιχείων από τις τράπεζες σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Αλλά και των «πράσινων» δανείων.
iii) Δημιουργία του υπερταμείου της δημόσιας περιουσίας, στο οποίο θα μπει όλη η δημόσια περιουσία και ο δημόσιος πλούτος της χώρας για 99 χρόνια. Μαζικές ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, οι οποίες θα γίνουν υπό την αιγίδα των δανειστών. Τα έσοδα θα διατεθούν ουσιαστικά προς την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.
iv) Έναν μηχανισμό "αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής», ο οποίος θα περικόπτει τις δημόσιες δαπάνες, εάν η Ελλάδα κινδυνεύει να μην πιάσει τους καθορισμένους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα. Με τον «κόφτη» αυτόν ουσιαστικά καταργείται η Βουλή και το υπουργείο Οικονομικών.
v) Πλήρης ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Συμπέρασμα, η κυβέρνηση δεν θα ελέγχει ούτε τα έσοδα ούτε τα έξοδα. Είναι τραγικό ότι η Βουλή ψήφισε την αυτοκατάργησή της και την κατάργηση του υπουργείου Οικονομικών της χώρας.
Η κυβέρνηση αφού έφερε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο παράδοσης χώρας είχε φτιάξει κλίμα επικείμενου θριάμβου σχετικά με το χρέος ενόψει Eurogroup. Όμως όχι μόνο δεν πήρε τίποτα για το χρέος, αλλά δεν πήρε ούτε και τη δόση, παρά την καθεστωτική, μιντιακή προπαγάνδα περί του αντιθέτου.
Για τη μεν δόση, αυτό που αποφασίστηκε ήταν ότι η πρώτη υπό - δόση θα εκταμιευθεί μόνο αν ψηφιστούν και άλλα μέτρα. Ποια είναι αυτά τα “ασήμαντα” υποτίθεται μέτρα;
Πρώτον, ποινική ασυλία για τους Έλληνες και ξένους αξιωματούχους του υπέρ - ταμείου εκποίησης του δημοσίου πλούτου. Οι “δημοκράτες” Ευρωπαίοι θέλουν προκαταβολικά να διασφαλίσουν τους δικούς τους από όποια μελλοντική κίνηση της όποιας δικαιοσύνης για τη μεγάλη ληστεία εις βάρος της χώρας.
Δεύτερον, θέλουν νέες περικοπές στις συντάξεις, είτε υπό τη μορφή αναδρομικής επιστροφής του ΕΚΑΣ, είτε με γρηγορότερη περικοπή του. Είναι τόσο ιταμή η συμπεριφορά τους ώστε δε χαρίζουν τίποτα στους τοποτηρητές τους που παριστάνουν την κυβέρνηση.
Τρίτον, ολοκληρωτικό ξεπούλημα του ιδιωτικού χρέους.
Και τέταρτον άμεσες ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα και αν τις ερευνά η δικαιοσύνη. Ο ντροπιαστικός κύκλος κατάλυσης της δημοκρατίας θα ολοκληρωθεί με τον ακρωτηριασμό μετά τη Βουλή και την εκτελεστική λειτουργία και αυτής της κολοβής δικαιοσύνης, που δε θα μπορεί να αγγίξει ποτέ τους ντόπιους αξιωματούχους των αποικιοκρατών, εν μέσω έναρξης του γενικού ξεπουλήματος.
Επιπλέον δε, η ίδια η δόση θα εκταμιευθεί τμηματικά. Δηλαδή αφού ψηφίσει η Βουλή και τα νέα μέτρα.
Στο δε θέμα του χρέους, έχουμε συνδυασμό των χειρότερων στοιχείων: αρκούντως προβοκατόρικα, ο επικεφαλής του ESM φρόντισε να τονίσει στη συνέντευξη τύπου, πως ό,τι πιο συγκεκριμένο κέρδισε η κυβέρνηση είναι μια επανάληψη των υποσχέσεων του 2012! Κατά τα άλλα δόθηκαν αόριστες υποσχέσεις που πάνε για το 2018 και πιο μετά, με την προϋπόθεση ότι μέχρι τότε θα πουλάμε και ότι θα παίρνουμε και άλλα μέτρα.
Το μόνο στο οποίο συμφώνησαν είναι ότι χωρίς ΔΝΤ δεν υπάρχει πρόγραμμα- άλλο ένα Βατερλώ της κυβέρνησης, που θα έδιωχνε το ΔΝΤ- και ότι η Ελλάδα θα είναι σε ασφυκτική επιτήρηση εις το διηνεκές. Η κυβέρνηση δηλαδή όχι μόνο δεν έδιωξε το ΔΝΤ, όχι μόνο δεν μπόρεσε να πετύχει έναν έστω ανεκτό συνδυασμό των απόψεων Γερμανίας και ΔΝΤ για το χρέος της χώρας αλλά επιπλέον επαναβεβαίωσε τη θέση της χώρας ως ομήρου και του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων και μάλιστα υπό το χειρότερο δυνατό συνδυασμό πολιτικών. Δεν κατόρθωσε ούτε καν μια ανατροπή του παραλογισμού για πρωτογενή πλεονάσματα στο διηνεκές.
Ο μνημονιακός δρόμος εξελίσσεται, σε όλο και πιο μεγάλη και χωρίς τέλος οικονομική και κοινωνική τραγωδία, τη μεγαλύτερη που πέρασε η χώρα σε ειρηνική περίοδο.
Έχει δίκιο λοιπόν ο κ. Κατρούγκαλος ο οποίος είπε ότι τα μνημόνια είναι το απόσταγμα του νεοφιλελευθερισμού και αυτά τα μέτρα έχουν εφαρμοστεί μόνο στη Χιλή του Πινοσέτ. Δεν μας είπε όμως γιατί παραμένει υπουργός σε μια κυβέρνηση η οποία εφαρμόζει μέτρα που επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ στη Χιλή του Πινοσέτ.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν Ελλάδα χρειάζεται κατεπειγόντως μια μεγάλη δημοκρατική, αντιμνημονιακή ανατροπή στο πλαίσιο της οποίας, με αφετηρία τη διαμόρφωση εθνικού νομίσματος, τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, τη γενναία σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη των αδυνάτων και την εθνικοποίηση των τραπεζών, θα εφαρμοσθεί ένα σχέδιο παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού, το οποίο θα ενισχύσει μισθούς, συντάξεις, θέσεις εργασίας και κυρίως την ελπίδα, την θετική προοπτική και την αισιοδοξία στη χώρα.
Μετά από αυτές τις θέσεις και το πρόγραμμα όλοι θα ξέρουν και ελπίζουμε να διαδοθεί το μήνυμα αυτό, όλοι θα ξέρουν ότι δεν υπάρχει μόνο ένας μνημονιακός μονόδρομος, δεν υπάρχει μόνο αυτό που λέμε νέα κατοχή της χώρας και η κατάλυση της Δημοκρατίας.
Υπάρχει και μία εναλλακτική λύση η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί με την θέληση και τους αγώνες του ελληνικού λαού και να ανοίξει καινούργιους θετικούς δρόμους για την Ελλάδα, για την διέξοδο από την κρίση, για την ανασυγκρότησή της, για την διαμόρφωση μιας νέας πορείας, με ορίζοντα και προοπτική, κατά την δική μας αντίληψη, τον Σοσιαλισμό. Ένα καινούργιο Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα.
Και βεβαίως αυτή η δική μας εναλλακτική τοποθέτηση, συνδέεται άρρηκτα με την προσπάθεια. η οποία όπως θα δείτε διαπερνά το κείμενο, να προχωρήσουμε στην επανίδρυση, επαναθεμελίωση της Αριστεράς στη χώρα μας.
Τα βασικά στοιχεία αυτής της εναλλακτικής, ριζοσπαστικής πρότασης την οποία προτείνουμε είναι:
1. Το πρώτο σημείο, είναι η ακύρωση και η κατάργηση των μνημονίων.
2. Το δεύτερο είναι η διαγραφή του δημόσιου χρέους, με όπλο την στάση πληρωμών.
3. Το τρίτο σημείο είναι η Σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη για τους κοινωνικά πιο αδύνατους, διαγραφή δηλαδή ιδιωτικών χρεών για τα πιο αδύνατα κοινωνικά στρώματα, και γενναία ρύθμιση του χρέους για τους υπόλοιπους, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν και να το αποπληρώσουν.
4. Το τέταρτο σημείο είναι η σχεδιασμένη έξοδος από την ευρωζώνη και η συγκρότηση εθνικού νομίσματος σε καινούργια βάση, το οποίο θεωρούμε ότι είναι εμελιώδης προϋπόθεση για την εφαρμογή του προοδευτικού μας προγράμματος.
5. Το πέμπτο σημείο αφορά την επαναφορά όλων των εργασιακών κατακτήσεων με επίκεντρο βεβαίως την επαναφορά των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, την κατάργηση της λιτότητας, τη στήριξη και ενίσχυση μισθών, συντάξεων, λαϊκών εισοδημάτων και την καταπολέμηση της ανεργίας.
6. Έκτο σημείο είναι το σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, τέλος στις ιδιωτικοποίησεις. Η εθνικοποίηση των τραπεζών και η εθνικοποίηση και ανασυγκρότηση των στρατηγικών επιχειρήσεων και η κοινωνικοποιημένη λειτουργίας τους.
7. Το έβδομο σημείο αφορά μια μεγάλη ριζοσπαστική αλλαγή που θα έχει προσανατολισμό και κατεύθυνση ένα δίκαιο και απλό φορολογικό σύστημα που θα βοηθάει στην δίκαιη αναδιανομή του πλούτου στη χώρα.
8. Το όγδοο σημείο είναι ένα σχέδιο το οποίο καταγράφεται στο κείμενο για την παραγωγική ανασυγκρότηση και τον παραγωγικό και οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας.
9. Το ένατο είναι η εξασφάλιση χρηματοδότησης ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες για ένα αναβαθμισμένο δημοκρατικό δημόσιο σύστημα παιδείας για ένα καθολικό δημόσιο σύστημα υγείας και για την πολιτιστική αναζωογόνηση της χώρας.
10. Το δέκατο σημείο αφορά την ανάγκη διαμόρφωσης Συντακτικής Συνέλευσης, εκλεγμένης Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία θα γίνει αφετηρία για μια νέα λαϊκή μεταπολίτευση και ένα νέο δημοκρατικό Καταστατικό Χάρτη της χώρας, που θα κατοχυρώνει και ενισχύει την δημοκρατία, την διαφάνεια παντού, την λαϊκή συμμετοχή και τα δημοκρατικά δικαιώματα.
11. Τέλος το ενδέκατο σημείο είναι η ανάγκη μιας πολυδιάστατης, ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής και πολυδιάστατης πολιτικής διεθνών οικονομικών σχέσεων ως βασικά συστατικά διεξόδου από την κρίση αλλά και στήριξης της προοδευτικής εναλλακτικής λύσης που προτείνουμε.
Η έξοδος από την ευρωζώνη και η συγκρότηση εθνικού νομίσματος, μιας νέας εθνικής νομισματικής πολιτικής η οποία θα διαμορφώνεται από νέα δημόσια, εκατό τα εκατό, εθνική Κεντρική Τράπεζα κάτω από τον έλεγχο μιας αριστερής κυβέρνησης, αποτελεί τον πυρήνα και την καρδιά για να μπορέσει η χώρα να αλλάξει πορεία και να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα σαν και αυτό που σας προανέφερα.
Θέλουμε να διαμορφώσουμε ένα μεγάλο κίνημα και ένα μεγάλο δημοκρατικό και προοδευτικό λαϊκό ρεύμα εξόδου από την ευρωζώνη και σύγκρουσης με τα όλο και πιο αντιδραστικά και ολοκληρωτικά πλαίσια που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και αυτό το ρεύμα για εμάς είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον αγώνα για την εθνική μας ανεξαρτησία, την κυριαρχία, την δημοκρατία, την δικαιοσύνη και ένα προοδευτικό πρόγραμμα για την Ελλάδα.
ΜΕΤΩΠΟ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ
Τέλος θεωρούμε και αυτό είναι θεμελιώδης, στρατηγικός προσανατολισμός μας, ότι η προσπάθεια να αλλάξουμε την πορεία της χώρα και ιδιαίτερα να οδηγηθούμε σε ένα νέο δημοκρατικό αντιμνημονιακό δρόμο, επιβάλλει να υπάρξει το ευρύτερο δυνατό μέτωπο δυνάμεων, για να υποστηρίξει αυτήν την πορεία και να αγωνιστεί για αυτήν την πορεία, στη βάση ενός προγράμματος σαν και αυτό που έχουμε καταθέσει και το οποίο βεβαίως είμαστε διατεθειμένοι να συζητήσουμε στο πλαίσιο αυτού του μετώπου.
Από αυτό το μέτωπο, μέτωπο αριστερών, ριζοσπαστικών, προοδευτικών, πατριωτικών, δημοκρατικών, αντιμνημονιακών δυνάμεων, εμείς δεν εξαιρούμε κανέναν. Θέλουμε διάλογο με όλους, θέλουμε κοινή δράση με όλους, θέλουμε να συναντηθούμε με όλους, ισότιμα στη βάση αυτών των προγραμματικών θέσεων, τις οποίες, βεβαίως, είμαστε διατεθειμένοι, όπως σας είπα, να συζητήσουμε. Αυτό το μέτωπο είναι κεντρικό σημείο προσανατολισμού για την Λαϊκή Ενότητα.
Οι τελευταίες πολιτικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν τη θέση μας, ότι χρειάζεται μια μεγάλη δημοκρατική αντιμνημονιακή ανατροπή.
Η συμφωνία του Εurogroup της 24ης Μαΐου συνιστά ένα μεγάλο φιάσκο σε βάρος της χώρας μας.
Με τη συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ στις 24 Μαΐου ολοκληρώθηκε η παράδοση του πάλαι ποτέ ριζοσπαστικού ΣΥΡΙΖΑ στην Κομισιόν και το ΔΝΤ. Η συμφωνία οδηγεί την Ελλάδα ακόμη πιο κοντά στην κατάπτωση.
Εν συντομία, το Γιούρογκρουπ αποφάσισε να αποδεσμεύσει 10,3 δις προς την Ελλάδα σε δύο δόσεις, μία τον Ιούνιο, έως και 7,5 δις και μία μετά το καλοκαίρι, μέχρι 2,8 δις.
Για να απολαύσει τη γαλαντομία της ΕΕ, ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνησή του υποχρεώθηκαν να νομοθετήσουν τα εξής:
i) Δημοσιονομική συρρίκνωση ύψους 5,4 δις, που ανέρχεται στο 3% του ΑΕΠ, για την περίοδο 2016-18. Περιλαμβάνει μειώσεις στις συντάξεις, καθώς και αυξήσεις στους άμεσους και εμμέσους φόρους.
ii) Πώληση των μη εξυπηρετούμενων δανείων και γενικότερα των προβληματικών περιουσιακών στοιχείων από τις τράπεζες σε ιδιωτικά επενδυτικά κεφάλαια. Αλλά και των «πράσινων» δανείων.
iii) Δημιουργία του υπερταμείου της δημόσιας περιουσίας, στο οποίο θα μπει όλη η δημόσια περιουσία και ο δημόσιος πλούτος της χώρας για 99 χρόνια. Μαζικές ιδιωτικοποιήσεις της δημόσιας περιουσίας, οι οποίες θα γίνουν υπό την αιγίδα των δανειστών. Τα έσοδα θα διατεθούν ουσιαστικά προς την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους.
iv) Έναν μηχανισμό "αυτόματης δημοσιονομικής προσαρμογής», ο οποίος θα περικόπτει τις δημόσιες δαπάνες, εάν η Ελλάδα κινδυνεύει να μην πιάσει τους καθορισμένους στόχους για το πρωτογενές πλεόνασμα. Με τον «κόφτη» αυτόν ουσιαστικά καταργείται η Βουλή και το υπουργείο Οικονομικών.
v) Πλήρης ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων.
Συμπέρασμα, η κυβέρνηση δεν θα ελέγχει ούτε τα έσοδα ούτε τα έξοδα. Είναι τραγικό ότι η Βουλή ψήφισε την αυτοκατάργησή της και την κατάργηση του υπουργείου Οικονομικών της χώρας.
Η κυβέρνηση αφού έφερε στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο παράδοσης χώρας είχε φτιάξει κλίμα επικείμενου θριάμβου σχετικά με το χρέος ενόψει Eurogroup. Όμως όχι μόνο δεν πήρε τίποτα για το χρέος, αλλά δεν πήρε ούτε και τη δόση, παρά την καθεστωτική, μιντιακή προπαγάνδα περί του αντιθέτου.
Για τη μεν δόση, αυτό που αποφασίστηκε ήταν ότι η πρώτη υπό - δόση θα εκταμιευθεί μόνο αν ψηφιστούν και άλλα μέτρα. Ποια είναι αυτά τα “ασήμαντα” υποτίθεται μέτρα;
Πρώτον, ποινική ασυλία για τους Έλληνες και ξένους αξιωματούχους του υπέρ - ταμείου εκποίησης του δημοσίου πλούτου. Οι “δημοκράτες” Ευρωπαίοι θέλουν προκαταβολικά να διασφαλίσουν τους δικούς τους από όποια μελλοντική κίνηση της όποιας δικαιοσύνης για τη μεγάλη ληστεία εις βάρος της χώρας.
Δεύτερον, θέλουν νέες περικοπές στις συντάξεις, είτε υπό τη μορφή αναδρομικής επιστροφής του ΕΚΑΣ, είτε με γρηγορότερη περικοπή του. Είναι τόσο ιταμή η συμπεριφορά τους ώστε δε χαρίζουν τίποτα στους τοποτηρητές τους που παριστάνουν την κυβέρνηση.
Τρίτον, ολοκληρωτικό ξεπούλημα του ιδιωτικού χρέους.
Και τέταρτον άμεσες ιδιωτικοποιήσεις, ακόμα και αν τις ερευνά η δικαιοσύνη. Ο ντροπιαστικός κύκλος κατάλυσης της δημοκρατίας θα ολοκληρωθεί με τον ακρωτηριασμό μετά τη Βουλή και την εκτελεστική λειτουργία και αυτής της κολοβής δικαιοσύνης, που δε θα μπορεί να αγγίξει ποτέ τους ντόπιους αξιωματούχους των αποικιοκρατών, εν μέσω έναρξης του γενικού ξεπουλήματος.
Επιπλέον δε, η ίδια η δόση θα εκταμιευθεί τμηματικά. Δηλαδή αφού ψηφίσει η Βουλή και τα νέα μέτρα.
Στο δε θέμα του χρέους, έχουμε συνδυασμό των χειρότερων στοιχείων: αρκούντως προβοκατόρικα, ο επικεφαλής του ESM φρόντισε να τονίσει στη συνέντευξη τύπου, πως ό,τι πιο συγκεκριμένο κέρδισε η κυβέρνηση είναι μια επανάληψη των υποσχέσεων του 2012! Κατά τα άλλα δόθηκαν αόριστες υποσχέσεις που πάνε για το 2018 και πιο μετά, με την προϋπόθεση ότι μέχρι τότε θα πουλάμε και ότι θα παίρνουμε και άλλα μέτρα.
Το μόνο στο οποίο συμφώνησαν είναι ότι χωρίς ΔΝΤ δεν υπάρχει πρόγραμμα- άλλο ένα Βατερλώ της κυβέρνησης, που θα έδιωχνε το ΔΝΤ- και ότι η Ελλάδα θα είναι σε ασφυκτική επιτήρηση εις το διηνεκές. Η κυβέρνηση δηλαδή όχι μόνο δεν έδιωξε το ΔΝΤ, όχι μόνο δεν μπόρεσε να πετύχει έναν έστω ανεκτό συνδυασμό των απόψεων Γερμανίας και ΔΝΤ για το χρέος της χώρας αλλά επιπλέον επαναβεβαίωσε τη θέση της χώρας ως ομήρου και του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων και μάλιστα υπό το χειρότερο δυνατό συνδυασμό πολιτικών. Δεν κατόρθωσε ούτε καν μια ανατροπή του παραλογισμού για πρωτογενή πλεονάσματα στο διηνεκές.
Ο μνημονιακός δρόμος εξελίσσεται, σε όλο και πιο μεγάλη και χωρίς τέλος οικονομική και κοινωνική τραγωδία, τη μεγαλύτερη που πέρασε η χώρα σε ειρηνική περίοδο.
Έχει δίκιο λοιπόν ο κ. Κατρούγκαλος ο οποίος είπε ότι τα μνημόνια είναι το απόσταγμα του νεοφιλελευθερισμού και αυτά τα μέτρα έχουν εφαρμοστεί μόνο στη Χιλή του Πινοσέτ. Δεν μας είπε όμως γιατί παραμένει υπουργός σε μια κυβέρνηση η οποία εφαρμόζει μέτρα που επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ στη Χιλή του Πινοσέτ.
Για όλους αυτούς τους λόγους λοιπόν Ελλάδα χρειάζεται κατεπειγόντως μια μεγάλη δημοκρατική, αντιμνημονιακή ανατροπή στο πλαίσιο της οποίας, με αφετηρία τη διαμόρφωση εθνικού νομίσματος, τη διαγραφή του δημόσιου χρέους, τη γενναία σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη των αδυνάτων και την εθνικοποίηση των τραπεζών, θα εφαρμοσθεί ένα σχέδιο παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού, το οποίο θα ενισχύσει μισθούς, συντάξεις, θέσεις εργασίας και κυρίως την ελπίδα, την θετική προοπτική και την αισιοδοξία στη χώρα.