Χτες ήταν ακριβώς ο κόσμος της εργασίας και της ανεργίας, τα παιδιά που μεγάλωσαν στις αποβιομηχανοποιημένες περιοχές της Θάτσερ και των μεταγενέστερων κυβερνήσεων, η φτωχολογιά μιας από τις ισχυρότερες χώρες της ηπείρου που έγειρε την πλάστιγγα αποφασιστικά και καθαρά υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα.
Το «όχι» αυτό είναι ένα «ναι» στην εθνική αξιοπρέπεια που τσαλακώνεται από τις εντολές του καπιταλιστικού κέντρου. Είναι ένα «ναι» στην απελευθέρωση από την καπιταλιστική αγριότητα που πλήττει της λαϊκές συνοικίες της αστικής και αγροτικής Βρετανίας. Είναι ένα «ναι» στην κοινωνική ισότητα σε μια χώρα που η τρυφηλή , πάμπλουτη και διεφθαρμένη αλητεία των τραπεζιτών και των στελεχών των χρηματιστικών εταιριών έχει δημιουργήσει εκατομμύρια αστέγους, απροστάτευτους, απόρους.
Η ψήφος αυτή του βρετανικού λαού μας συγκινεί βαθιά εδώ στην Ελλάδα. Μας ενθαρρύνει. Μας ανοίγει νέους ορίζοντες, με τον λαό μας να μπορεί τώρα εύκολα να κατανοήσει ότι τίποτε δεν είναι μοιραίο, ότι αυτός που έχει τη μεγάλη δύναμη και την τελευταία λέξη είναι ο ίδιος ο λαός. Και μας θυμίζει το χρέος εμείς, όλοι εμείς που πονάμε αυτή την πατρίδα, αυτή την κοινωνία που ζει για μια σχεδόν δεκαετία μέσα στο μαρτύριο, να υλοποιήσουμε τελικά το αποτέλεσμα του δικού μας προδομένου δημοψηφίσματος.
Με φόντο όλα όσα έγιναν στη Βρετανία αυτές τις δέκα βραδινές ώρες της καταμέτρησης, και αποκορύφωμα την ανακοίνωση του Κάμερον για παραίτησή του, για να υλοποιήσει άλλος τη νέα κατεύθυνση του βρετανικού λαού, η κυβέρνηση Τσίπρα φαντάζει ως μια άθλια κυβέρνηση, χωρίς καν τη στοιχειώδη ευαισθησία να παραιτηθεί εφόσον δεν μπορούσε να υλοποιήσει το αποτέλεσμα της ετυμηγορίας, αγκιστρωμένη με δόντια και με νύχια στις καρέκλες, δίνοντας γη και ύδωρ στα ξένα αφεντικά, καταπατώντας με ακραίο κυνισμό τη λαϊκή εντολή.
Με τις νέες εξελίξεις όμως μπορούμε να ανακτήσουμε τη γενναιότητα που δείξαμε στο δικό μας δημοψήφισμα. Μπορούμε το αίσθημα της ματαίωσης που οδηγεί σε μοιρολατρία, αδράνεια και παραίτηση να το αντικαταστήσουμε με την αισιοδοξία και την αυτοπεποίθηση. Οι βρετανοί εργαζόμενοι και άνεργοι συντρίψανε τη μια συμμαχία και των τριών μεγάλων κοινοβουλευτικών κομμάτων, εμείς μπορούμε να επίσης να συντρίψουμε τη συμμαχία των τριών κομμάτων - ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ – και να επιβάλουμε τη λαϊκή θέληση για επιβίωση και προκοπή.
Δεν αγνοούμε ότι μεγάλο ρόλο στο στρατόπεδο του «όχι» έπαιξαν νοσταλγοί του αυτοκρατορικού παρελθόντος του Ηνωμένου Βασιλείου και δυνάμεις που δεν εμπνέονται καθόλου από τις αρχές του ανθρωπισμού. Δεν αγνοούμε ότι ακροδεξιές λαϊκίστικες δυνάμεις από τη Γαλλία μέχρι την Αμερική επιχειρούν να αξιοποιήσουν σε όφελός τους τη λαϊκή αντίθεση προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις στυγνές πολιτικές τους. Εκμεταλλεύονται το μεγάλο κενό από την απόσυρση της μαχόμενης αριστεράς και την αποξένωσή της από τη λαϊκή δυστυχία. Είναι για αυτό ώρα μεγάλης ευθύνης για τη ριζοσπαστική αριστερά και στην Ελλάδα, χωρίς στιγμή άλλης καθυστέρησης, να βάλει στο πλάι τις επιμέρους διαφορές της, να προχωρήσει σε κοινή μετωπική πρωτοβουλία που να αγκαλιάζει και να εμπνέει ευρύτατες λαϊκές δυνάμεις. Αν δεν το κάνουμε ούτε τώρα, θα είμαστε συνένοχοι και συναυτουργοί στην κατακρήμνιση της χώρας.
Το Brexitείναι πραγματικότητα εδώ και λίγες ώρες. Το Grexit μπορεί να γίνει πραγματικότητα πολύ σύντομα.