Προεδρικών Διαταγμάτων και χωρίς την προηγούμενη έγκριση της Βουλής με την τροπολογία που κατέθεσαν την Παρασκευή (26/7) οι υπουργοί Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκος Μητσοτάκης στο νομοσχέδιο για τα αυθαίρετα. Η κατάργηση των θέσεων στο Δημόσιο θα επιφέρει κύμα απολύσεων, προκειμένου σε πρώτη φάση να γίνουν, μέχρι το τέλος του 2013, 4.000 απολύσεις και 15.000 διαθεσιμότητες, που ισοδυναμούν με απολύσεις.
Ποίοι θα είναι οι τυχεροί;
Η τροπολογία εφεξής δίνει τη δυνατότητα με Προεδρικά Διατάγματα να καταρτίζονται οι Οργανισμοί των υπουργείων, των αυτοτελών δημοσίων υπηρεσιών, των αποκεντρωμένων διοικήσεων αλλά και των ΝΠΔΔ.
Με Προεδρικά Διατάγματα θα είναι δυνατό επίσης να αντικαθίστανται ή να τροποποιούνται οι Οργανισμοί, αλλά και να καταρτίζονται ενιαίοι οργανισμοί για κατηγορίες νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.
Προβλέπεται, επίσης, ότι είναι δυνατόν με τα ίδια Προεδρικά Διατάγματα να αντικαθίσταται, να καταργείται ή να τροποποιείται κάθε ισχύουσα διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης, σχετική με την οργάνωση και λειτουργία των προαναφερόμενων φορέων.
Η κατάρτιση των Οργανισμών θα βασίζεται σε εκθέσεις αξιολόγησης των οργανικών μονάδων τους που συνοδεύονται από περιγράμματα αποστολής και θέσεων καθώς και από σχέδια στελέχωσης, τα οποία έχουν εγκριθεί από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Μεταρρύθμισης. Ανάμεσα στα όσα θα προβλέπουν οι Οργανισμοί μπορεί να είναι και η σύσταση νέων θέσεων προσωπικού, καθώς και ηκατάργηση, κατά κατηγορία και κλάδο, υφιστάμενων θέσεων που πλεονάζουν ή ακόμα και η μεταφορά θέσεων προσωπικού σε άλλους κλάδους.
Πρόκειται ουσιαστικά για την καθιέρωση των Προεδρικών Διαταγμάτων ως πάγιας πρακτικής για την οργάνωση και λειτουργία του στενού δημόσιου τομέα και των ΝΠΔΔ, χωρίς να απαιτείταιπροηγούμενη έγκριση της Βουλής.
Όπως αναφέρεται με εύσχημο προπαγανδιστικό τρόπο στην αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας, στόχος της είναι, τάχα, η ορθολογική και αποτελεσματική αναδιοργάνωση των δημοσίων πολιτικών υπηρεσιών, ώστε να παρέχουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στους πολίτες. Το βέβαιον είναι ότι θα διαμορφωθεί ένας εντελώς νέος χάρτης της ελληνικής δημόσιας διοίκησης, ο οποίος θα αποτυπωθεί κανονιστικά με τα Προεδρικά Διατάγματα, στα οποία θα καθοριστεί το περιεχόμενο, η έγκριση και η τροποποίηση των οργανισμών των δημοσίων υπηρεσιών. Για να χρυσωθεί, μάλιστα, το χάπι αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση ότι «προηγουμένως θα έχει ελεγχθεί διοικητικά και πρακτικά ως προς την εφαρμοσιμότητά του, καθώς θα έχει προκύψει με βάση υλικοτεχνικές μελέτες, σύμφωνα με τις μεθόδους της σύγχρονης διοικητικής επιστήμης».
Η επέκταση της έκδοσης Προεδρικών Διαταγμάτων ως πάγια πρακτική για το νέο χάρτη της δημόσιας διοίκησης αποτυπώνεται ουσιαστικά στην επισήμανση της αιτιολογικής έκθεσης, σύμφωνα με την οποία «η επιλογή του νομικού εργαλείου του Προεδρικού Διατάγματος για τη θέση σε ισχύ των νέων οργανισμών υπαγορεύεται από την ανάγκη (τάχα) της ευελιξίας και της ύπαρξης διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης ως προς την οργάνωσή της αλλά και από τη δικαιοκρατική εγγύηση (άλλοθι!) προηγούμενου ελέγχου των Προεδρικών Διαταγμάτων από το Συμβούλιο της Επικρατείας».
Πατήστε εδώγια να διαβάσετε ολόκληρη την τροπολογία.
Η ΤΡΟΪΚΑΝΗ – ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ! ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΩΝ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΩΝ!
Πολιτικοί κύκλοι της Αριστεράς και έγκυροι συνταγματολόγοι τόνιζαν στην Iskra ότι η Ιουλιανή Παρασκευιάτικη τροπολογία των Γ. Στουρνάρα και Κυρ. Μητσοτάκη αποτελεί μνημείο αυθαιρεσίαςκαι αντισυνταγματικότητας, ενώ ορισμένοι την χαρακτήριζαν ως το «πραξικόπημα των πραξικοπημάτων» που έχουν επιχειρήσει μέχρι τώρα οι μνημονιακές κυβερνήσεις.
Με την τροπολογία αυτή, τόνιζαν, παρακάμπτεται πλήρως και αχρηστεύεται η Βουλή σε σχέση με το κατ’ εξοχήν έργο της, τη διαμόρφωση του χάρτη του δημόσιο τομέα, ενώ δίνεται εν λευκώ εξουσιοδότηση στην εκάστοτε κυβέρνηση να διαμορφώνει του Οργανισμούς που διέπουν το στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα και να προβαίνει σε αθρόες ατελείωτες απολύσεις.
Η επίκληση του γεγονότος ότι πριν την έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων (ΠΔ) είναι υποχρεωτική η γνωμοδότηση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) δεν ευσταθεί και μόνο ως προσχηματικό και διάτρητο επιχείρημα μπορεί να προβληθεί.
Κι αυτό διότι το ΣτΕ πέραν του αμφιβόλου ελέγχου συνταγματικότητας των ΠΔ που μπορεί να κάνει, δεν μπορεί να ασκήσει να ασκήσει τον παραμικρό πολιτικό έλεγχο στην ορθότητα, τηναποτελεσματικότητα και την κοινωνική διάσταση των κυβερνητικών πράξεων.
Από δω και μπρος, όλοι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα ζουν σε καθεστώς μέγιστης ανασφάλειαςκαι σε κυβερνητική ομηρία, ενώ θα οργιάσει μια νέα ρουσφετολογία, που θα έχει ως επιδίωξη τηδιατήρηση θέσης στο δημόσιο και όχι τόσο τις προσλήψεις στο δημόσιο, όπως παλιότερα.
Το μέγα ερώτημα είναι: θα αντιδράσουν, επί τέλους, με μεγάλες ενωτικές δυναμικές κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι του δημόσιου τομέα σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή;
Θα αντιδράσουν επί τέλους μαζί με τους εργαζόμενους στο δημόσιο, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοικαι οι εργαζόμενοι, υπό καθεστώς απέραντης και φρικτής ζούγκλας, στον ιδιωτικό τομέα;
Και πρώτα απ’ όλα θα ξεφύγει από τη μακάρια επανάπαυση η μεγάλη πλειοψηφία της νεολαίας;
ΙΔΟΥ Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!