Σχολεία που έχουν μετατραπεί σε “αποθήκες” παιδιών. Νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια, με 27 και 28 παιδιά ανά τμήμα, που συχνά, μάλιστα, στεγάζονται σε ακατάλληλες αίθουσες.Σχολεία που αφνιδιαστικά ανοίγουν με λιγότερους δασκάλους (πχ Δ.Σχ. Μύλων από 3θέσιο σε 2θέσιο).
Μαθητές των ΕΠΑΛ που ζητούν τους καθηγητές τους, που τέθηκαν σε διαθεσιμότητα, για να συνεχίσουν τις ειδικότητές τους. Υποβάθμιση και ουσιαστική κατάργηση του ολοήμερου σχολείου. Αναστολή λειτουργίας των τμημάτων ένταξης και ελλείψεις στα Ειδικά Σχολεία. Έλλειψη εκπαιδευτικού προσωπικού στο Μουσικό Σχολείο για ακόμα μια χρονιά.
Ανασφάλεια και εξευτελισμός των εκπαιδευτικών, αφου το Υπουργείο προσπαθεί μέσω της της συρρίκνωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας και της αύξησης του ωραρίου να δημιουργήσει πλεονάζοντες εκπαιδευτικούς, οι οποίοι θα τεθούν σε καθεστώς διαθεσιμότητας-απόλυσης για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις της τρόικα.
Χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στην ανεργία.
Νέο ν/σ για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που μετατρέπει το Γενικό Λύκειο σε εξεταστικό κέντρο ώστε να στραφεί το μεγαλύτερο κομμάτι μαθητών προς την επαγγελματική εκπαίδευση και κυρίως από μικρή ηλικία σε ιδιωτικές δομές μεταγυμνασιακής κατάρτισης και φθηνής μαθητείας.
Πελατειακό κράτος, το οποίο καλά κρατεί όσον αφορά τις αποσπάσεις σε διάφορες υπηρεσίες και τις μετατάξεις (δεν υπήρξε δημοσιοποίηση των καταστάσεων μοριοδότησης ούτε έλεγχος αυτών).
Η σημερινή πρωτοφανής συμμετοχή των καθηγητών στην απεργία αλλά και η υποστήριξη των κινητοποιήσεων τόσο από τους μαθητές όσο και από τους γονείς δείχνουν ότι η τακτική του “διαίρει και βασίλευε” δεν περνά. Όσοι επένδυαν στο φόβο και τη μοιρολατρία διαψεύστηκαν. Όσοι έψαχναν τις προηγούμενες ημέρες για υποκινητές ας κοιταχτούν στον καθρέφτη της κοινωνικής καταστροφής και απελπισίας που προκαλούν.
Η αξιοπρέπεια, η ενότητα και η αλληλεγγύη μπορούν να νικήσουν.
Δε θα μπει και το σχολείο στο μνημονιακό αναμορφωτήριο.