Πριν ένα χρόνο το μπλογκ δημοσίευσε την ολοκληρωμένη και εμπιρεστατωμένη άποψη του Διευθυντού της Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Κορίνθου, δυστυχώς αν και το άρθρο διαβάστηκε από πολλούς δεν το συμμερίστηκαν και θεωρήθηκε υπερβολικό, το τραγικό είναι πως σήμερα επιβεβαιώνεται πλήρως. Και ο λόγος είναι επειδή υπερψηφίστηκε επί της αρχής, μετά από ονομαστική ψηφοφορία που είχε ζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, από τα κόμματα της συγκυβέρνησης και τον ανεξάρτητο βουλευτή Γιώργο Κασαπίδη, το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για τη δημιουργία Πρωτοβάθμιου Εθνικού Δικτύου Υγείας.Υπέρ του νομοσχεδίου τάχθηκαν ...151 βουλευτές, ενώ το καταψήφισαν 119 βουλευτές της αντιπολίτευσης. Ας δούμε λοιπόν τι έλεγε ο Γιατρός τότε παραμονές Χριστουγέννων: «Με δεδομένες τη διαφθορά και τη δυσκολία εξεύρεσης υγειονομικού εξοπλισμού, καθώς και την ανάγκη να ελεγχθούν οι δαπάνες, είναι σημαντικό να υπάρξει συμφωνία (μεταξύ κυβέρνησης, φαρμακευτικών εταιρειών, γιατρών, φαρμακείων, χονδρεμπόρων και των οργανώσεων των ασθενών) σε έναν κώδικα καλής συμπεριφοράς (κανόνων και προτύπων) όσον αφορά τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ όλων των μερών».«Από το σχέδιο για την υγεία της Τρόικας ‘’σχέδιο Carone’’»
Ο πενηντάχρονος κύριος μπροστά, φανερά κουρασμένος, ακουμπάει τις δυο σακούλες στο πάτωμα μπροστά από τον γκισέ με την επιγραφή ‘’ εισιτήρια ασθενών’’ του νοσοκομείου. Είχε ταλαιπωρηθεί όλο το απόγευμα, έπιασε να νυχτώνει πια, μέχρι ο μοναδικός εφημερεύον χειρούργος γιατρός για όλο τον τομέα, να εξετάσει την μητέρα του και να κάνει την εισαγωγή της στην κλινική. Στην ερώτησή του πότε θα χειρουργηθεί , ο γιατρός με φωνή που φανέρωνε όλη την κούραση του 24ωρου του απάντησε ότι αυτά θα τα κανονίσει με την υπάλληλο στα ‘’εισιτήρια’’. Ταυτόχρονα η νοσηλεύτρια στα επείγοντα τον ενημέρωνε ότι πρέπει να φέρει από το σπίτι του σεντόνι, μαξιλάρι, κουβέρτα, πετσέτα, χαρτί υγείας και τέλος πάντων ότι χρειάζεται ένας ασθενής, γιατί λόγω των περικοπών στις σπατάλες το νοσοκομείο δεν τα διαθέτει πλέον για τους ασθενείς του. Με τα πήγαινε έλα στο σπίτι πέρασαν περίπου δυο ώρες μέχρι να φτάσει στον γκισέ. Πριν δύο ώρες, λέει στην υπάλληλο, έκανε εισαγωγή η μητέρα μου στο νοσοκομείο επειδή έσπασε το ισχίο της, τι πρέπει να πληρώσω και πότε θα γίνει η εγχείρηση; Ονομάζεται Μαρία Κ. Η υπάλληλος κοιτάζοντας την οθόνη μπροστά της απαντά, είναι η κυρία στο θάλαμο 827 2ο κρεβάτι; Ακριβώς απαντά αυτός. Μια στιγμή κύριε θα σας ενημερώσω. Του απαντά σε λίγα δευτερόλεπτα: 25€ για την εισαγωγή οπωσδήποτε, τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια τα καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ και διαρκούν για την περίπτωση της μητέρας σας τρείς ημέρες, αν χρειαστεί περαιτέρω νοσηλεία θα πληρώσετε 30% των νοσηλίων για κάθε παραπανήσια ημέρα. Τα νοσήλια στοιχίζουν 200 € την ημέρα. Επίσης έχετε μια συμμετοχή στα φάρμακα κυμαινόμενη από 15% έως 100%, συν την αμοιβή του γιατρού για να προσδιορίσουμε τον χρόνο αναμονής για την εγχείρηση, τι θέση θα πάρει δηλαδή η μητέρα σας στην λίστα αναμονής. Ο κύριος λίγο σαστισμένος ρωτάει; Γιατί οπωσδήποτε τα 25€ και τι σχέση έχει η αμοιβή του γιατρού με τον χρόνο αναμονής; Ευγενικά και αυστηρά η υπάλληλος του υπενθυμίζει ότι αυτές οι αλλαγές έχουν γίνει στο ΕΣΥ εδώ και καιρό στην προσπάθεια να μπει ένα τέλος στη διαφθορά και στη σπατάλη, και ότι αν δεν πληρώσει τα 25€ είναι αναγκασμένο το νοσοκομείο να δώσει εξιτήριο στην μητέρα του και να την πάρει σπίτι. Μα πονάει φωνάζει αυτός τι να την κάνω σπίτι; τέλος πάντων 300€ φτάνουν; Μμ! Για να δούμε! λέει η υπάλληλος πληκτρολογώντας στον υπολογιστή. Με αυτό το ποσό η μητέρα σας θα χειρουργηθεί μετά από 45 ημέρες ακριβώς, στις 7 το απόγευμα. Μα δεν είναι πολλές οι 45 ημέρες; Και μέχρι τότε θα πονάει; Αντιτείνει ο γιός. Δυστυχώς κύριέ μου δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο. Ο κύριος, αφού σκέφτεται λίγο, εξετάζοντας τις οικονομικές δυνατότητές του και αναλογιζόμενος ότι μάνα είναι μόνο μία ανεβάζει την προσφορά, με 700€ πότε θα γίνει η εγχείρηση; Μια στιγμή λέει η ευγενέστατη υπάλληλος, ξαναπληκτρολογεί και απαντά, σε 25 ημέρες πρωί. Ο κύριος φανερά απογοητευμένος ρωτάει, πότε θα πληρώσω; Τώρα θα πληρώσετε τα 25€ της εισαγωγής και την αμοιβή του γιατρού συν ΦΠΑ, τα υπόλοιπα μετά την έξοδο, με το καλό, της μητέρας σας. Στον διάδρομο δεξιά είναι η τράπεζα. Κοντοστέκεται για λίγο αυτός και απευθύνεται πάλι στην ευγενική υπάλληλο. Συγνώμη να σας ρωτήσω κάτι τελευταίο αν επιτρέπεται, ο γιατρός θα πάρει 700€; Μόλις που κράτησε το γέλιο της η κοπέλα με την αφέλεια του άντρα. Μα φυσικά και επιτρέπεται του λέει, εδώ όλα είναι διάφανα. Όχι φυσικά κύριέ μου, ο γιατρός θα πάρει σκάρτα 100 ευρώ μετά από τρείς ή τέσσερις μήνες. Το μεγαλύτερο μέρος το παρακρατά η τράπεζα για τις ενδονοσοκομειακές υπηρεσίες της, ένα μέρος είναι φόρος για το κράτος, άλλο μεγάλο μέρος εισφορά στον ΕΟΠΥΥ, και ένα άλλο μέρος για να πληρώνει το νοσοκομείο τους επικουρικούς γιατρούς. Ότι απομένει αφού αφαιρεθεί ο φόρος παραδίδεται στο γιατρό, όπως σας είπα μετά από τρείς ή τέσσερεις μήνες.
Αποσβολωμένος αυτός κατευθύνεται προς την κατοικοεδρεύουσα μέσα στο νοσοκομείο τράπεζα και αφού πληρώνει ανεβαίνει στο θάλαμο της μητέρας του για να της ανακοινώσει τα νέα και να της πάει τα πράγματα που έφερε από το σπίτι.
Η κ. Μαρία ξαπλωμένη με φανερά τα σημάδια του πόνου στο πρόσωπό της, είχε πιάσει κουβέντα με μια άλλη ηλικιωμένη κυρία στο διπλανό κρεβάτι με το ίδιο πρόβλημα. Μόλις βλέπει τον γιό της τον ρωτάει με ανυπομονησία μαζί και φόβο, σε πόσους μήνες θα γίνει η εγχείρηση παιδί μου; Σε 25 μέρες μητέρα. Μα πως είναι δυνατόν γιόκα μου αναφωνεί με επιφυλακτικότητα η κ. Μαρία, μορφάζοντας από τον πόνο, εγώ σήμερα ήλθα εδώ, ενώ η κυρά Φωτούλα δίπλα περιμένει στην λίστα αναμονής πέντε μήνες!!
Ο γιος με σκυμμένο το κεφάλι απλώνει και τη δεύτερη κουβέρτα πάνω στην μητέρα του γιατί είχε αρχίσει το κρύο μέσα στο νοσοκομείο. Τα καλοριφέρ είχαν σβήσει εδώ και ώρα για να μην γίνεται σπατάλη στο πετρέλαιο, όχι όπως γινότανε παλιά που καίγανε όλη τη νύχτα. Έτσι ορίζει το Υπουργείο.
Η μοναδική νοσηλεύτρια υπηρεσίας σε όλο τον όροφο με τους σαράντα ασθενείς περνά από θάλαμο σε θάλαμο και με σιγανή φωνή ανακοινώνει ότι η ώρα επίσκεψης τελείωσε.
Καλή σας νύχτα και… καλά Χριστούγεννα.
AΝΤΡΕΑΣ ΛΙΑΚΟΥΡΑΣ
Ο πενηντάχρονος κύριος μπροστά, φανερά κουρασμένος, ακουμπάει τις δυο σακούλες στο πάτωμα μπροστά από τον γκισέ με την επιγραφή ‘’ εισιτήρια ασθενών’’ του νοσοκομείου. Είχε ταλαιπωρηθεί όλο το απόγευμα, έπιασε να νυχτώνει πια, μέχρι ο μοναδικός εφημερεύον χειρούργος γιατρός για όλο τον τομέα, να εξετάσει την μητέρα του και να κάνει την εισαγωγή της στην κλινική. Στην ερώτησή του πότε θα χειρουργηθεί , ο γιατρός με φωνή που φανέρωνε όλη την κούραση του 24ωρου του απάντησε ότι αυτά θα τα κανονίσει με την υπάλληλο στα ‘’εισιτήρια’’. Ταυτόχρονα η νοσηλεύτρια στα επείγοντα τον ενημέρωνε ότι πρέπει να φέρει από το σπίτι του σεντόνι, μαξιλάρι, κουβέρτα, πετσέτα, χαρτί υγείας και τέλος πάντων ότι χρειάζεται ένας ασθενής, γιατί λόγω των περικοπών στις σπατάλες το νοσοκομείο δεν τα διαθέτει πλέον για τους ασθενείς του. Με τα πήγαινε έλα στο σπίτι πέρασαν περίπου δυο ώρες μέχρι να φτάσει στον γκισέ. Πριν δύο ώρες, λέει στην υπάλληλο, έκανε εισαγωγή η μητέρα μου στο νοσοκομείο επειδή έσπασε το ισχίο της, τι πρέπει να πληρώσω και πότε θα γίνει η εγχείρηση; Ονομάζεται Μαρία Κ. Η υπάλληλος κοιτάζοντας την οθόνη μπροστά της απαντά, είναι η κυρία στο θάλαμο 827 2ο κρεβάτι; Ακριβώς απαντά αυτός. Μια στιγμή κύριε θα σας ενημερώσω. Του απαντά σε λίγα δευτερόλεπτα: 25€ για την εισαγωγή οπωσδήποτε, τα Κλειστά Ενοποιημένα Νοσήλια τα καλύπτει ο ΕΟΠΥΥ και διαρκούν για την περίπτωση της μητέρας σας τρείς ημέρες, αν χρειαστεί περαιτέρω νοσηλεία θα πληρώσετε 30% των νοσηλίων για κάθε παραπανήσια ημέρα. Τα νοσήλια στοιχίζουν 200 € την ημέρα. Επίσης έχετε μια συμμετοχή στα φάρμακα κυμαινόμενη από 15% έως 100%, συν την αμοιβή του γιατρού για να προσδιορίσουμε τον χρόνο αναμονής για την εγχείρηση, τι θέση θα πάρει δηλαδή η μητέρα σας στην λίστα αναμονής. Ο κύριος λίγο σαστισμένος ρωτάει; Γιατί οπωσδήποτε τα 25€ και τι σχέση έχει η αμοιβή του γιατρού με τον χρόνο αναμονής; Ευγενικά και αυστηρά η υπάλληλος του υπενθυμίζει ότι αυτές οι αλλαγές έχουν γίνει στο ΕΣΥ εδώ και καιρό στην προσπάθεια να μπει ένα τέλος στη διαφθορά και στη σπατάλη, και ότι αν δεν πληρώσει τα 25€ είναι αναγκασμένο το νοσοκομείο να δώσει εξιτήριο στην μητέρα του και να την πάρει σπίτι. Μα πονάει φωνάζει αυτός τι να την κάνω σπίτι; τέλος πάντων 300€ φτάνουν; Μμ! Για να δούμε! λέει η υπάλληλος πληκτρολογώντας στον υπολογιστή. Με αυτό το ποσό η μητέρα σας θα χειρουργηθεί μετά από 45 ημέρες ακριβώς, στις 7 το απόγευμα. Μα δεν είναι πολλές οι 45 ημέρες; Και μέχρι τότε θα πονάει; Αντιτείνει ο γιός. Δυστυχώς κύριέ μου δεν μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο. Ο κύριος, αφού σκέφτεται λίγο, εξετάζοντας τις οικονομικές δυνατότητές του και αναλογιζόμενος ότι μάνα είναι μόνο μία ανεβάζει την προσφορά, με 700€ πότε θα γίνει η εγχείρηση; Μια στιγμή λέει η ευγενέστατη υπάλληλος, ξαναπληκτρολογεί και απαντά, σε 25 ημέρες πρωί. Ο κύριος φανερά απογοητευμένος ρωτάει, πότε θα πληρώσω; Τώρα θα πληρώσετε τα 25€ της εισαγωγής και την αμοιβή του γιατρού συν ΦΠΑ, τα υπόλοιπα μετά την έξοδο, με το καλό, της μητέρας σας. Στον διάδρομο δεξιά είναι η τράπεζα. Κοντοστέκεται για λίγο αυτός και απευθύνεται πάλι στην ευγενική υπάλληλο. Συγνώμη να σας ρωτήσω κάτι τελευταίο αν επιτρέπεται, ο γιατρός θα πάρει 700€; Μόλις που κράτησε το γέλιο της η κοπέλα με την αφέλεια του άντρα. Μα φυσικά και επιτρέπεται του λέει, εδώ όλα είναι διάφανα. Όχι φυσικά κύριέ μου, ο γιατρός θα πάρει σκάρτα 100 ευρώ μετά από τρείς ή τέσσερις μήνες. Το μεγαλύτερο μέρος το παρακρατά η τράπεζα για τις ενδονοσοκομειακές υπηρεσίες της, ένα μέρος είναι φόρος για το κράτος, άλλο μεγάλο μέρος εισφορά στον ΕΟΠΥΥ, και ένα άλλο μέρος για να πληρώνει το νοσοκομείο τους επικουρικούς γιατρούς. Ότι απομένει αφού αφαιρεθεί ο φόρος παραδίδεται στο γιατρό, όπως σας είπα μετά από τρείς ή τέσσερεις μήνες.
Αποσβολωμένος αυτός κατευθύνεται προς την κατοικοεδρεύουσα μέσα στο νοσοκομείο τράπεζα και αφού πληρώνει ανεβαίνει στο θάλαμο της μητέρας του για να της ανακοινώσει τα νέα και να της πάει τα πράγματα που έφερε από το σπίτι.
Η κ. Μαρία ξαπλωμένη με φανερά τα σημάδια του πόνου στο πρόσωπό της, είχε πιάσει κουβέντα με μια άλλη ηλικιωμένη κυρία στο διπλανό κρεβάτι με το ίδιο πρόβλημα. Μόλις βλέπει τον γιό της τον ρωτάει με ανυπομονησία μαζί και φόβο, σε πόσους μήνες θα γίνει η εγχείρηση παιδί μου; Σε 25 μέρες μητέρα. Μα πως είναι δυνατόν γιόκα μου αναφωνεί με επιφυλακτικότητα η κ. Μαρία, μορφάζοντας από τον πόνο, εγώ σήμερα ήλθα εδώ, ενώ η κυρά Φωτούλα δίπλα περιμένει στην λίστα αναμονής πέντε μήνες!!
Ο γιος με σκυμμένο το κεφάλι απλώνει και τη δεύτερη κουβέρτα πάνω στην μητέρα του γιατί είχε αρχίσει το κρύο μέσα στο νοσοκομείο. Τα καλοριφέρ είχαν σβήσει εδώ και ώρα για να μην γίνεται σπατάλη στο πετρέλαιο, όχι όπως γινότανε παλιά που καίγανε όλη τη νύχτα. Έτσι ορίζει το Υπουργείο.
Η μοναδική νοσηλεύτρια υπηρεσίας σε όλο τον όροφο με τους σαράντα ασθενείς περνά από θάλαμο σε θάλαμο και με σιγανή φωνή ανακοινώνει ότι η ώρα επίσκεψης τελείωσε.
Καλή σας νύχτα και… καλά Χριστούγεννα.
AΝΤΡΕΑΣ ΛΙΑΚΟΥΡΑΣ