Αίμα για τα συμφέροντα των ολιγαρχών και της Δύσης

Πέτρος Τσάγκαρης   Το υπόβαθρο της ανατροπής του Γιανουκόβιτς στην Ουκρανία  (Για να μη φτά­σεις να πε­ρι­φρου­ρείς τα αγάλ­μα­τα, είναι κα­λύ­τε­ρα να πε­ρι­φρου­ρείς τις ιδέες του Λένιν) Στο έδα­φος της Ου­κρα­νί­ας εξε­λί­χθη­κε και συ­νε­χί­ζει να εξε­λίσ­σε­ται μια οξύ­τα­τη τρι­πλή σύ­γκρου­ση: Η κλα­σι­κή τα­ξι­κή αντι­πα­ρά­θε­ση της άρ­χου­σας τάξης με τη με­γά­λη πλειο­νό­τη­τα του λαού, η σύ­γκρου­ση τμη­μά­των της άρ­χου­σας τάξης με­τα­ξύ τους, αλλά και η σύ­γκρου­ση των με­γά­λων ιμπε­ρια­λι­σμών του πλα­νή­τη. Σε αυτές τις συν­θή­κες, η ανυ­παρ­ξία της Αρι­στε­ράς (ή, αν μι­λά­με για το ΚΚ Ου­κρα­νί­ας, η απρα­ξία του και ακόμη χει­ρό­τε­ρα η συ­μπα­ρά­τα­ξή του με το ένα τμήμα της άρ­χου­σας τάξης) άφησε το χώρο για να ενι­σχυ­θούν και να ηγε­μο­νεύ­σουν οι εθνι­κι­στι­κές και οι φα­σι­στι­κές δυ­νά­μεις, που βέ­βαια δέ­χθη­καν αμέ­ρι­στη πο­λι­τι­κή βο­ή­θεια τόσο από την ΕΕ όσο και από τις ΗΠΑ.

Βιο­μη­χα­νία
Η χώρα και το ου­κρα­νι­κό έθνος προ­έ­κυ­ψαν μετά την κα­τάρ­ρευ­ση της ΕΣΣΔ πριν από 25 χρό­νια. Στις νό­τιες και ανα­το­λι­κές πε­ρι­φέ­ρειες (όπου ζουν κυ­ρί­ως ρω­σι­κοί και ρω­σό­φω­νοι πλη­θυ­σμοί), υπάρ­χει η βαριά βιο­μη­χα­νία: οι Ου­κρα­νοί κα­πι­τα­λι­στές πα­ρά­γουν χά­λυ­βα, μη­χα­νο­λο­γι­κό εξο­πλι­σμό, αυ­το­κί­νη­τα, τανκς και αε­ρο­σκά­φη, ενώ υπάρ­χουν και πολλά αν­θρα­κω­ρυ­χεία. Οι πιο με­γά­λοι βιο­μη­χα­νι­κοί όμι­λοι της πε­ριο­χής, ο Ukrpodshipnik και ο Akhmetov υπο­στή­ρι­ζαν μέχρι τώρα τον ανα­τρα­πέ­ντα πρό­ε­δρο Για­νου­κό­βιτς. Ο Ντμί­τρο Φίρ­τας, με­γα­λο­κα­πι­τα­λι­στής στη βιο­μη­χα­νία του φυ­σι­κού αε­ρί­ου, έχει επι­χει­ρή­σεις και στην Ελ­βε­τία. Δεν είχε πρό­βλη­μα να υπο­στη­ρί­ζει και τον Για­νου­κό­βιτς και το δεξιό κόμμα της Μη­τέ­ρας Πα­τρί­δας.

Ωστό­σο η βιο­μη­χα­νία αυτή (και οι θέ­σεις ερ­γα­σί­ας) υπάρ­χει επει­δή υπάρ­χει η δα­σμο­λο­γι­κή προ­στα­σία από το εξω­τε­ρι­κό. Μια πι­θα­νή συμ­φω­νία με την ΕΕ (όπως αυτή από την οποία υπα­να­χώ­ρη­σε ο Για­νου­κό­βιτς), δηλ. ένα άνοιγ­μα των συ­νό­ρων, θα είχε τρο­μα­κτι­κές επι­πτώ­σεις για αυτό το τμήμα των κα­πι­τα­λι­στών. Όπως γρά­φει ο εξει­δι­κευ­μέ­νος δη­μο­σιο­γρά­φος Ι. Σαμίρ στο Counterpunch, «οι Ου­κρα­νοί ει­δι­κοί υπο­λό­γι­σαν ότι οι ανα­με­νό­με­νες ζη­μί­ες από την εί­σο­δο σε μια ένωση με την ΕΕ θα κυ­μαί­νο­νταν με­τα­ξύ 20 και 150 δισ. ευρώ».
Στη βό­ρεια και δυ­τι­κή Ου­κρα­νία υπάρ­χουν κυ­ρί­ως κα­πι­τα­λι­στές του αγρο­τι­κού τομέα. Πρό­κει­ται για ολι­γάρ­χες και όχι απλώς για με­γά­λους αγρό­τες. Ο Όλεγκ Μπάχ­μα­τιουκ, π.χ., αφού έκανε πε­ριου­σία λε­η­λα­τώ­ντας την δη­μό­σια εται­ρία αε­ρί­ου, τη Naftogaz Ukraine, έστη­σε μια τε­ρά­στια αγρο­τι­κή επι­χεί­ρη­ση με εξα­γω­γές κυ­ρί­ως προς την Κίνα και τη Δύση. Χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό είναι το σύν­θη­μά του: «Τα σι­τη­ρά είναι για την Ου­κρα­νία ό,τι είναι το πε­τρέ­λαιο για τη Σα­ου­δι­κή Αρα­βία». Λόγω της ρα­γδαί­ας αύ­ξη­σης των δρα­στη­ριο­τή­των της επι­χεί­ρη­σής του, της Ukrlandfarming, η Ου­κρα­νία κο­ντεύ­ει να ξε­πε­ρά­σει τη Ρωσία και να ανέ­βει στην τρίτη θέση της λί­στας με τους με­γα­λύ­τε­ρους εξα­γω­γείς σι­τη­ρών στον κόσμο. Αγρο­το­βιο­μη­χα­νι­κός κο­λοσ­σός είναι και το Privat Group που κα­τέ­χει 1,5 εκατ. στρέμ­μα­τα (!) καλ­λιερ­γή­σι­μης γης. Και οι δύο επι­χει­ρή­σεις είναι υπο­στη­ρι­κτές του κόμ­μα­τος Μη­τέ­ρα Πα­τρί­δα.
Τόσο οι «δυ­τι­κοί» όσο και οι «ανα­το­λι­κοί» κα­πι­τα­λι­στές συσ­σώ­ρευαν τε­ρά­στιο πλού­το σε βάρος της με­γά­λης μάζας του πλη­θυ­σμού. Ζουν σε απί­στευ­τη χλιδή την ώρα που οι ερ­γα­ζό­με­νοι ίσα που τα κα­τα­φέρ­νουν. Η κα­τά­στα­ση αυτή μπο­ρού­σε να συ­νε­χι­στεί όσο οι μάζες ανέ­χο­νταν το πο­σο­στό της εκ­με­τάλ­λευ­σης και όσο οι εξω­τε­ρι­κοί πα­ρά­γο­ντες πα­ρέ­με­ναν στα­θε­ροί. Ωστό­σο αυτά άλ­λα­ξαν.

Χρέος
Στα τέλη του 2013, η κυ­βέρ­νη­ση βρέ­θη­κε μπρο­στά στο κλα­σι­κό πρό­βλη­μα και άλλων κρα­τών: η χώρα βρέ­θη­κε υπερ­χρε­ω­μέ­νη, καθώς, όπως και στην υπό­λοι­πη Ευ­ρώ­πη, με­γά­λες δυ­τι­κές τρά­πε­ζες χο­ρη­γού­σαν αλό­γι­στα δά­νεια (από τα οποία επω­φε­λού­νταν οι με­γα­λο­καρ­χα­ρί­ες που προ­α­να­φέ­ρα­με). Η χρε­ο­κο­πία που ήταν ήδη προ των πυλών, ήταν αυτή που εξώ­θη­σε τον Για­νου­κό­βιτς στο να ανα­ζη­τή­σει βο­ή­θεια από οποιον­δή­πο­τε. Η ΕΕ προ­σέ­φε­ρε μια συμ­φω­νία συ­νερ­γα­σί­ας και ο Για­νου­κό­βιτς υπέ­γρα­ψε ελ­πί­ζο­ντας να λάβει το κο­λοσ­σιαίο δά­νειο που θα απο­μά­κρυ­νε τον κίν­δυ­νο χρε­ο­κο­πί­ας.
Ωστό­σο η ΕΕ πα­ρεί­χε ψί­χου­λα, ενώ στο προ­σκή­νιο βγήκε και η Ρωσία. Η τε­λευ­ταία είναι ο κύ­ριος αγο­ρα­στής των ου­κρα­νι­κών προ­ϊ­ό­ντων τα οποία περ­νούν με πολύ χα­μη­λούς δα­σμούς από τα τυ­πι­κά σύ­νο­ρα των δύο χωρών. Αν προ­χω­ρού­σε η συμ­φω­νία με την ΕΕ, τα ευ­ρω­παϊ­κά προ­ϊ­ό­ντα θα πλημ­μύ­ρι­ζαν τη ρω­σι­κή αγορά μέσω της Ου­κρα­νί­ας. Ο Πού­τιν απεί­λη­σε την ου­κρα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση ότι αν υπο­γρά­ψει, τότε οι ρω­σι­κοί δα­σμοί θα αυ­ξά­νο­νταν κα­τα­κό­ρυ­φα, πράγ­μα που θα οδη­γού­σε στην ανερ­γία 400.000 Ου­κρα­νούς (λόγω των λου­κέ­των που έμπαι­ναν στις ου­κρα­νι­κές επι­χει­ρή­σεις επει­δή δεν θα μπο­ρού­σαν να που­λή­σουν πια σε αντα­γω­νι­στι­κές τιμές στη Ρωσία). Ταυ­τό­χρο­να η Ρωσία προ­σέ­φε­ρε και το κα­ρό­το πα­ρέ­χο­ντας δά­νειο 15 δισ. ευρώ. Γι’ αυ­τούς τους λό­γους (αλλά και λόγω των πιέ­σε­ων των κα­πι­τα­λι­στών των ανα­το­λι­κών πε­ρι­φε­ρειών της χώρας) ο Για­νου­κό­βιτς έκανε πίσω.

Οι εκλε­κτοί της Δύσης
Και τότε ξε­κί­νη­σαν οι συ­γκρού­σεις στις οποί­ες πρω­το­στά­τη­σαν τα δεξιά, ακρο­δε­ξιά και φα­σι­στι­κά κόμ­μα­τα που στη­ρί­ζο­νται ανοι­κτά από ΕΕ και ΗΠΑ. Οι ηγέ­τες της αντι­πο­λί­τευ­σης είναι μα­ριο­νέ­τες της Δύσης, ολι­γάρ­χες και οι ίδιοι, διε­φθαρ­μέ­νοι έως το κό­κα­λο όπως και η πλευ­ρά του Για­νου­κό­βιτς: Ο πρώην πυγ­μά­χος επι­κε­φα­λής του κόμ­μα­τος «Γρο­θιά», Βι­τά­λι Κλί­τσκο ζει τον πε­ρισ­σό­τε­ρο στη Γερ­μα­νία, ενώ έχει και αμε­ρι­κα­νι­κή υπη­κο­ό­τη­τα. Το κόμμα Μη­τέ­ρα Πα­τρί­δα έχει τώρα επι­κε­φα­λής τον Για­τσέ­νιουκ, όμως πραγ­μα­τι­κός ιδιο­κτή­της ήταν η μέχρι χθες φυ­λα­κι­σμέ­νη, πρώην πρω­θυ­πουρ­γός και με­γι­στά­νας των υδρο­γο­ναν­θρά­κων Γιού­λια Τι­μο­σέν­κο, η οποία είχε βρε­θεί μπλεγ­μέ­νη σε σκάν­δα­λο δια­φθο­ράς καθώς ως αντι­πρό­ε­δρος της χώρας διέ­πρατ­τε μαζί με το σύ­ζυ­γο και τον πε­θε­ρό της λα­θρε­μπό­ριο καυ­σί­μων ύψους με­ρι­κών δισ. ευρώ. Η ίδια φέ­ρε­ται να έχει σή­με­ρα πε­ριου­σία 11 δισ. ευρώ. Ο Ολε­ξά­ντερ Τουρ­τσί­νοφ, που τώρα ορί­στη­κε από το κοι­νο­βού­λιο των πρα­ξι­κο­πη­μα­τιών ως νέος πρό­ε­δρος, είναι ανα­πλη­ρω­τής πρό­ε­δρος του κόμ­μα­τος της Τι­μο­σέν­κο, πρώην επι­κε­φα­λής των κρα­τι­κών υπη­ρε­σιών ασφα­λεί­ας της Ου­κρα­νί­ας και έχει κα­τη­γο­ρη­θεί ότι από τη θέση αυτή προ­σπά­θη­σε να εξα­φα­νί­σει ενο­χο­ποι­η­τι­κά στοι­χεία στην υπό­θε­ση λα­θρε­μπο­ρί­ας της Τι­μο­σέν­κο.

Το κόμμα «Ελευ­θε­ρία», με επι­κε­φα­λής τον Όλεγκ Τια­γκνι­μπόκ, μέχρι πρό­σφα­τα λε­γό­ταν εθνι­κο­σο­σια­λι­στι­κό και συ­γκρο­τεί όλη τη να­ζι­στι­κή πα­ρά­δο­ση που υπήρ­χε στην Ου­κρα­νία από τα μέσα του 20ού αιώνα. Τέλος, ο Δε­ξιός Το­μέ­ας, με επι­κε­φα­λής τον Ντμί­τρο Γιά­ρος, που ορ­γά­νω­σε την ένο­πλη εξέ­γερ­ση-πρα­ξι­κό­πη­μα απο­τε­λεί ου­σια­στι­κά τη συ­μπύ­κνω­ση των πα­ρα­στρα­τιω­τι­κών δυ­νά­με­ων των εθνι­κι­στών και των ναζί.

Αδιέ­ξο­δο
Η επι­κρά­τη­ση των δε­ξιών και των φα­σι­στών δεν θα λύσει τα προ­βλή­μα­τα του λαού στη δυ­τι­κή και πολύ πε­ρισ­σό­τε­ρο στην ανα­το­λι­κή Ου­κρα­νία. Οι μο­να­δι­κοί στό­χοι των φα­σι­στών είναι τα αγάλ­μα­τα του Λένιν, το ΚΚ Ου­κρα­νί­ας, οι Εβραί­οι, οι Ρώσοι που ζουν στη χώρα και αξιω­μα­τού­χοι του κόμ­μα­τος του Για­νου­κό­βιτς. Τί­πο­τε από όλα αυτά (με εξαί­ρε­ση το τε­λευ­ταίο) δεν ήταν η αιτία που έκανε εκα­τομ­μύ­ρια Ου­κρα­νούς να υπο­φέ­ρουν. Οι φα­σί­στες και οι άλλοι εγκά­θε­τοι της Δύσης στο Κίεβο δεν λένε κου­βέ­ντα ενά­ντια στην άρ­χου­σα τάξη, τους ολι­γάρ­χες που πε­ρι­γρά­ψα­με πα­ρα­πά­νω. Ίσα ίσα ετοι­μά­ζο­νται να τους πα­ρα­δώ­σουν την εξου­σία (ή να την ασκή­σουν για αυ­τούς). Ούτε τα αγα­πη­μέ­να παι­διά της Δύσης, ο Κλί­τσκο ή η Τι­μο­σέν­κο, δεν έχουν να προ­τεί­νουν κάτι που θα ανα­κου­φί­σει τους Ου­κρα­νούς ερ­γα­ζό­με­νους: Αν προ­χω­ρή­σει η σύν­δε­ση με την ΕΕ, τότε ολό­κλη­ρη η χώρα (ή το δυ­τι­κό κομ­μά­τι της του­λά­χι­στον) θα με­τα­τρα­πεί μια τε­ρά­στια Ει­δι­κή Οι­κο­νο­μι­κή Ζώνη για να κο­νο­μά­νε όχι πια μόνον οι Ου­κρα­νοί κα­πι­τα­λι­στές, αλλά και υπό­λοι­ποι Ευ­ρω­παί­οι, εκ­με­ταλ­λευό­με­νοι ένα εξει­δι­κευ­μέ­νο ερ­γα­τι­κό δυ­να­μι­κό αλλά πλη­ρώ­νο­ντας μι­σθούς πεί­νας. Ακόμη χει­ρό­τε­ρα θα γί­νουν τα πράγ­μα­τα αν οι νέοι άρ­χο­ντες του Κιέ­βου ανοί­ξουν την πόρτα στο ΔΝΤ για να «λύσει» το «πρό­βλη­μα» του χρέ­ους. Η εμπει­ρία στην Ελ­λά­δα είναι αρ­κε­τή για να μη χρεια­στεί να εξη­γή­σου­με τι θα ση­μά­νει η λι­τό­τη­τα που θα επι­βλη­θεί.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση οι εσω­τε­ρι­κές έρι­δες του στρα­το­πέ­δου των νι­κη­τών της μάχης του Κιέ­βου, είναι πολ­λές. Η γνω­στή τη­λε­φω­νι­κή διαρ­ροή που θέλει τους Αμε­ρι­κα­νούς να στη­ρί­ζουν τον Γιά­τσε­νιουκ ένα­ντι του Κλί­τσκο που στη­ρί­ζουν οι Γερ­μα­νοί, δεί­χνει ότι ο δρό­μος της ενο­ποί­η­σης στη δυ­τι­κή Ου­κρα­νία θα είναι μα­κρύς. Επι­πλέ­ον, η αντι­πά­θεια των φα­σι­στών προς την ΕΕ, θα δη­μιουρ­γή­σει ρή­ξεις στις γραμ­μές τους στο βαθμό που θα πει­θαρ­χή­σουν στα κε­λεύ­σμα­τα των εκλε­κτών της Δύσης.

Στην ανα­το­λι­κή Ου­κρα­νία οι πλη­θυ­σμοί είτε με εθνι­κούς είτε με πο­λι­τι­κούς όρους δεν δέ­χο­νται την επι­κυ­ριαρ­χία του ση­με­ρι­νού Κιέ­βου. Η Ρωσία, που έχει στην Κρι­μαία (νότια Ου­κρα­νία) το μο­να­δι­κό ναύ­σταθ­μο σε νότια θά­λασ­σα, δεν έχει μι­λή­σει στα σο­βα­ρά ακόμη. Για όλους αυ­τούς τους λό­γους, η προ­ο­πτι­κή δια­τή­ρη­σης της ενό­τη­τας της Ου­κρα­νί­ας μοιά­ζει ως επι­στη­μο­νι­κή πο­λι­τι­κή φα­ντα­σία αυτή τη στιγ­μή, παρά τις δη­λώ­σεις ηγε­τών της ΕΕ, των ΗΠΑ και της Ρω­σί­ας. Ο δια­με­λι­σμός είναι ίσως το λι­γό­τε­ρο και πιο αναί­μα­κτο σε­νά­ριο που μπο­ρεί να προ­κύ­ψει.