ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ του 2010, που η Βουλή των Ελλήνων ενέκρινε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2010-2014 και μέχρι σήμερα, οι εθνοσωτήρες του Κοινοβουλίου έχουν ψηφίσει τέσσερα μνημονιακά Μεσοπρόθεσμα Προγράμματα λιτότητας και εξόντωσης της ελληνικής κοινωνίας. Τις επόμενες μέρες και με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, το ελληνικό Κοινοβούλιο πρόκειται να ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2015-2018. Πριν όμως προβούμε στην καλοπροαίρετη κριτική του ΜΠΔΣ 2015-2018, θα αναφέρουμε ορισμένα αξιοσημείωτα παραδείγματα, για να διαπιστωθεί η ανικανότητα των εκάστοτε δικομματικών κυβερνητικών οικονομικών επιτελείων.
Για παράδειγμα, στο ΜΠΔΣ 2012-2015, που είχε ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων τον Ιούνιο του 2011, προβλεπόταν ότι το 2013 το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Ελλάδος θα έφτανε τα 235,5 δις ευρώ (€) και το ποσοστό ανεργίας θα προσέγγιζε το 14,5%. Τελικά και με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2013 το ΑΕΠ της χώρας σε τρέχουσες τιμές ήταν 182,0 δις € και το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε σε 27,3%. Δηλαδή, τον Ιούνιο του 2011 το μνημονιακό κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, προέβαινε σε προβλέψεις για το ονομαστικό ΑΕΠ και το ποσοστό ανεργίας του 2013, που απόκλιναν εντυπωσιακά έναντι των αρχικών προβλεπόμενων στόχων, 53,5 δις € για το ΑΕΠ (235,5-182,0=53,5) και 12,8 μονάδες στο ποσοστό ανεργίας (27,3%-14,5%=12,8%). Επίσης, αξιοσημείωτο είναι ότι στο επικαιροποιημένο ΜΠΔΣ 2012-2015, που είχε ψηφιστεί στη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2011, το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο πρόβλεπε ,ότι, το 2013 το χρέος της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ θα ήταν 146,7%. Το 2012 έγιναν δύο κουρέματα του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης ύψους 144 δις €, και παρ΄ όλα αυτά, το 2013 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο 175,0%.
Τα παραδείγματα τα οποία θα μπορούσαν να αναφερθούν, που να φανερώνουν την ανεπάρκεια των μνημονιακών κυβερνητικών οικονομικών επιτελείων, είναι πάμπολλα και κωμικοτραγικά. Οι τεράστιες αποκλίσεις των κύριων μακροοικονομικών δεικτών, που παρατηρούνται στα πλαίσια των διαδοχικών ΜΠΔΣ, επιβεβαιώνουν την ανικανότητα των ατόμων που έχουν τις τύχες της εθνικής οικονομίας στα χέρια τους και αποκαλύπτουν γιατί η πατρίδα μας είναι βυθισμένη στο τέλμα της ύφεσης. Όλα τα μνημονιακά Οικονομικά Προγράμματα απέτυχαν παταγωδώς. Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι: Το ΜΠΔΣ 2015-2018, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 30 Απριλίου 2014 και θα ψηφιστεί σε μερικές μέρες στη Βουλή των Ελλήνων, θα έχει την κακή τύχη των προηγουμένων ή θα πετύχει τους ποσοτικούς στόχους που επαγγέλλεται; Όπως θα διαπιστωθεί στις αναλύσεις μας από τις στήλες της Kontranews, η αμερόληπτη και μονολεκτική απάντηση είναι όχι και τούτο για μια πλειάδα τεχνοκρατικών και ποιοτικών παραγόντων.
Η σημαντικότερη τεχνοκρατική αντίφαση του ΜΠΔΣ 2015-2018, σχετίζεται με τις μεταβολές του διαθεσίμου εισοδήματος και του πραγματικού ΑΕΠ. Στο Πρόγραμμα προβλέπεται για την περίοδο 2015-2018 μέσος αναπτυξιακός ρυθμός 3,3%. Αν και σε κανένα σημείο του Προγράμματος, οι κυβερνητικοί τεχνοκράτες δεν προβαίνουν σε κάποια πρόβλεψη ως προς τη μεταβολή του πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος (μισθοί, κ.ά.) κατά την περίοδο 2015-2018, εντύπωση προκαλεί η μέθοδος βάσει της οποίας υπολόγισαν τον μέσο ετήσιο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης του 3,3%. Από εθνικολογιστικής άποψης, ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης συμπίπτει με το ρυθμό μεταβολής του πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος. Από τα στοιχεία που υπάρχουν στο Πρόγραμμα, συνάγεται ότι την περίοδο 2015-2018, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να μειωθεί γύρω στο -2% κάθε χρόνο. Και η εύλογη απορία είναι: Πώς είναι δυνατόν την περίοδο 2015-2018, η εθνική μας οικονομία να αναπτύσσεται με μέσους ετήσιους ρυθμούς 3,3%, σε συνθήκες συρρίκνωσης του πραγματικού προσωπικού εισοδήματος των πολιτών; Μπορούν οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας, να μας πουν έστω και μια χώρα στον κόσμο, που οι θετικοί αναπτυξιακοί ρυθμοί να συνυπάρχουν με αρνητικούς ρυθμούς μεταβολής του διαθεσίμου εισοδήματος των πολιτών;
ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ τεχνοκρατικά ανεπαρκές και ανακόλουθο, το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) 2015-2018, θεωρείται καιροσκοπικό και ψηφοθηρικό. Ενόψει επερχόμενων Ευρωεκλογών και βέβαιης της συντριβής του δικομματικού καθεστώτος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, η διαρχία Σαμαρά-Βενιζέλου παρουσίασε ένα ΜΠΔΣ με καθαρά ψηφοθηρικά χαρακτηριστικά.
Έχοντας κατά νου την υφαρπαγή της ψήφου των Ελλήνων πολιτών, νομίζουν ότι με ουτοπικές και πλαστές προβλέψεις, θα πιάσουν κορόιδο την ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες όμως δεν τρώνε σανό. Τα επικοινωνιακά-μιντιακά φερέφωνα του δικομματικού καθεστώτος, δηλαδή το Mega, ο Σκάι, τα Νέα, η Καθημερινή, κ.λπ., δεν πείθουν με ψευτοεπιχειρήματα τα θύματα της κρίσης, δηλαδή τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους μισθοσυντήρητους, τις επιχειρήσεις, τους πολύτεκνους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, κ.λπ., ότι, το ΜΠΔΣ 2015-2015 είναι ο κούκος που θα φέρει την άνοιξη στη χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία. Στις Ευρωεκλογές και τις Αυτοδιοικητικές εκλογές, το 95% του ελληνικού λαού που υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης, θα τσακίσει τη δικομματική καθεστηκυία τάξη του 5%. Στο 5% περιλαμβάνονται οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, οι μιντιάρχες, οι μεσάζοντες των πολυεθνικών εταιρειών και τα σκοτεινά πρόσωπα των ξένων υπηρεσιών (κοινώς πράκτορες), που μάχονται υπέρ των μνημονίων, καταδυναστεύουν το υπόλοιπο 95% των πολιτών και ταυτόχρονα εξακολουθούν να πλουτίζουν σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης.
Η ακόλουθη συλλογιστική αποκαλύπτει την τεχνοκρατική ανεπάρκεια του ΜΠΔΣ 2015-2018. Με βάση τα στοιχεία των πινάκων 2.3 και 3.9, την περίοδο 2013-2018 προβλέπεται το σύνολο των άμεσων φόρων, των έμμεσων φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών από 62,7 να αυξηθούν σε 71,5 δις ευρώ (€). Παράλληλα, την περίοδο 2013-2018 προβλέπεται ελάττωση της δαπάνης για μισθούς στη γενική κυβέρνηση από 15,9 σε 14,5 δις €, δηλαδή κατά -8,8%. Μείωση όμως των μισθών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, συνεπάγεται την ταυτόχρονη πτώση των μισθολογικών αποδοχών των εργαζομένων και στον ιδιωτικό τομέα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι την περίοδο 2013-2018, ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός θα διαμορφωθεί γύρω στο 1% και το σύνολο των άμεσων φόρων θα αυξηθεί κατά 13,7%, συνάγεται ότι την περίοδο αυτή ο μέσος πραγματικός μισθός θα μειώνεται γύρω στο -3,5% κάθε χρόνο. Και οι επαϊοντες του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου ερωτώνται: Πώς είναι δυνατόν την περίοδο 2013-2018 ο μέσος αναπτυξιακός ρυθμός της Ελλάδος να αναμένεται σε 3,3% και ταυτόχρονα να προβλέπεται η συρρίκνωση του πραγματικού εισοδήματος των εργατοϋπαλλήλων κατά -3,5%; Ποιο μακροοικονομικό μοντέλο πρεσβεύει ότι αν οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων ελαττώνονται -3,5% κάθε χρόνο, η οικονομία της χώρας μπορεί να αναπτύσσεται με μέσους ετήσιους ρυθμούς 3,3%;
Μια άλλη οφθαλμοφανής ανακολουθία του ΜΠΔΣ, αφορά την αισθητή πτώση των δαπανών του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) κατά την περίοδο 2013-2018. Σύμφωνα με τα στοιχεία των πινάκων 2.3 και 3.10, την περίοδο 2013-2018 οι δαπάνες του ΓΚΠ από 64,0 προβλέπονται να μειωθούν σε 55,6 δις €. Η συρρίκνωση των κρατικών δαπανών κατά 8,4 δις € (64,0-55,6=8,4) ) την περίοδο αυτή, προσδοκάται ότι θα προέλθει κυρίως από το δραστικό ψαλίδισμα των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης και πρόνοιας. Δηλαδή, διαλύοντας το υφιστάμενο κράτος ευημερίας και αυξάνοντας υπέρμετρα τους φόρους, προσδοκούν στην επίτευξη σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Αξιοσημείωτο είναι ότι την περίοδο 2013-2018, οι δαπάνες του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) κυμαίνονται σταθερά γύρω στα 6,7 δις € κάθε χρόνο, έναντι 9,6 δις € που ήταν οι δαπάνες του ΠΔΕ το 2009. Δηλαδή, οι οικονομικοί εγκέφαλοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πιστεύουν ότι οι δημόσιες επενδύσεις είναι αντιπαραγωγικές και μόνο οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες με τους μεσάζοντες, μπορούν να προβαίνουν σε παραγωγικές επενδυτικές δαπάνες και μάλιστα με τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων.
Αναμφίβολα, το ΜΠΔΣ 2015-2018 είναι ένα κουρελόχαρτο σαν τα προηγούμενα. Το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο προβλέπει ότι την περίοδο 2013-2018, τα κρατικά έσοδα θα αυξηθούν 8,9%, οι δημόσιες δαπάνες θα ελαττωθούν -13,1%, οι πραγματικοί μισθοί θα συρρικνώνονται γύρω στο -3,5% κάθε χρόνο και ταυτόχρονα ο μέσος ετήσιος αναπτυξιακός ρυθμός της χώρας θα είναι 3,3%. Οι συγγραφείς του ΜΠΔΣ 2015-2018, πιστοποιούν ότι η ανθρώπινη ματαιοδοξία και η βλακεία τείνουν στο άπειρο, δηλαδή δεν έχουν όρια.
Για παράδειγμα, στο ΜΠΔΣ 2012-2015, που είχε ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων τον Ιούνιο του 2011, προβλεπόταν ότι το 2013 το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της Ελλάδος θα έφτανε τα 235,5 δις ευρώ (€) και το ποσοστό ανεργίας θα προσέγγιζε το 14,5%. Τελικά και με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το 2013 το ΑΕΠ της χώρας σε τρέχουσες τιμές ήταν 182,0 δις € και το ποσοστό ανεργίας διαμορφώθηκε σε 27,3%. Δηλαδή, τον Ιούνιο του 2011 το μνημονιακό κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο, προέβαινε σε προβλέψεις για το ονομαστικό ΑΕΠ και το ποσοστό ανεργίας του 2013, που απόκλιναν εντυπωσιακά έναντι των αρχικών προβλεπόμενων στόχων, 53,5 δις € για το ΑΕΠ (235,5-182,0=53,5) και 12,8 μονάδες στο ποσοστό ανεργίας (27,3%-14,5%=12,8%). Επίσης, αξιοσημείωτο είναι ότι στο επικαιροποιημένο ΜΠΔΣ 2012-2015, που είχε ψηφιστεί στη Βουλή τον Δεκέμβριο του 2011, το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο πρόβλεπε ,ότι, το 2013 το χρέος της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ θα ήταν 146,7%. Το 2012 έγιναν δύο κουρέματα του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης ύψους 144 δις €, και παρ΄ όλα αυτά, το 2013 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ διαμορφώθηκε στο 175,0%.
Τα παραδείγματα τα οποία θα μπορούσαν να αναφερθούν, που να φανερώνουν την ανεπάρκεια των μνημονιακών κυβερνητικών οικονομικών επιτελείων, είναι πάμπολλα και κωμικοτραγικά. Οι τεράστιες αποκλίσεις των κύριων μακροοικονομικών δεικτών, που παρατηρούνται στα πλαίσια των διαδοχικών ΜΠΔΣ, επιβεβαιώνουν την ανικανότητα των ατόμων που έχουν τις τύχες της εθνικής οικονομίας στα χέρια τους και αποκαλύπτουν γιατί η πατρίδα μας είναι βυθισμένη στο τέλμα της ύφεσης. Όλα τα μνημονιακά Οικονομικά Προγράμματα απέτυχαν παταγωδώς. Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι: Το ΜΠΔΣ 2015-2018, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 30 Απριλίου 2014 και θα ψηφιστεί σε μερικές μέρες στη Βουλή των Ελλήνων, θα έχει την κακή τύχη των προηγουμένων ή θα πετύχει τους ποσοτικούς στόχους που επαγγέλλεται; Όπως θα διαπιστωθεί στις αναλύσεις μας από τις στήλες της Kontranews, η αμερόληπτη και μονολεκτική απάντηση είναι όχι και τούτο για μια πλειάδα τεχνοκρατικών και ποιοτικών παραγόντων.
Η σημαντικότερη τεχνοκρατική αντίφαση του ΜΠΔΣ 2015-2018, σχετίζεται με τις μεταβολές του διαθεσίμου εισοδήματος και του πραγματικού ΑΕΠ. Στο Πρόγραμμα προβλέπεται για την περίοδο 2015-2018 μέσος αναπτυξιακός ρυθμός 3,3%. Αν και σε κανένα σημείο του Προγράμματος, οι κυβερνητικοί τεχνοκράτες δεν προβαίνουν σε κάποια πρόβλεψη ως προς τη μεταβολή του πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος (μισθοί, κ.ά.) κατά την περίοδο 2015-2018, εντύπωση προκαλεί η μέθοδος βάσει της οποίας υπολόγισαν τον μέσο ετήσιο ρυθμό οικονομικής ανάπτυξης του 3,3%. Από εθνικολογιστικής άποψης, ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης συμπίπτει με το ρυθμό μεταβολής του πραγματικού διαθεσίμου εισοδήματος. Από τα στοιχεία που υπάρχουν στο Πρόγραμμα, συνάγεται ότι την περίοδο 2015-2018, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα της ελληνικής οικονομίας αναμένεται να μειωθεί γύρω στο -2% κάθε χρόνο. Και η εύλογη απορία είναι: Πώς είναι δυνατόν την περίοδο 2015-2018, η εθνική μας οικονομία να αναπτύσσεται με μέσους ετήσιους ρυθμούς 3,3%, σε συνθήκες συρρίκνωσης του πραγματικού προσωπικού εισοδήματος των πολιτών; Μπορούν οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Στουρνάρας, να μας πουν έστω και μια χώρα στον κόσμο, που οι θετικοί αναπτυξιακοί ρυθμοί να συνυπάρχουν με αρνητικούς ρυθμούς μεταβολής του διαθεσίμου εισοδήματος των πολιτών;
Έχοντας κατά νου την υφαρπαγή της ψήφου των Ελλήνων πολιτών, νομίζουν ότι με ουτοπικές και πλαστές προβλέψεις, θα πιάσουν κορόιδο την ελληνική κοινωνία. Οι πολίτες όμως δεν τρώνε σανό. Τα επικοινωνιακά-μιντιακά φερέφωνα του δικομματικού καθεστώτος, δηλαδή το Mega, ο Σκάι, τα Νέα, η Καθημερινή, κ.λπ., δεν πείθουν με ψευτοεπιχειρήματα τα θύματα της κρίσης, δηλαδή τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τους μισθοσυντήρητους, τις επιχειρήσεις, τους πολύτεκνους, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, κ.λπ., ότι, το ΜΠΔΣ 2015-2015 είναι ο κούκος που θα φέρει την άνοιξη στη χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία. Στις Ευρωεκλογές και τις Αυτοδιοικητικές εκλογές, το 95% του ελληνικού λαού που υφίσταται τις οδυνηρές συνέπειες της κρίσης, θα τσακίσει τη δικομματική καθεστηκυία τάξη του 5%. Στο 5% περιλαμβάνονται οι καρεκλοκένταυροι της εξουσίας, οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, οι μιντιάρχες, οι μεσάζοντες των πολυεθνικών εταιρειών και τα σκοτεινά πρόσωπα των ξένων υπηρεσιών (κοινώς πράκτορες), που μάχονται υπέρ των μνημονίων, καταδυναστεύουν το υπόλοιπο 95% των πολιτών και ταυτόχρονα εξακολουθούν να πλουτίζουν σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής ύφεσης.
Η ακόλουθη συλλογιστική αποκαλύπτει την τεχνοκρατική ανεπάρκεια του ΜΠΔΣ 2015-2018. Με βάση τα στοιχεία των πινάκων 2.3 και 3.9, την περίοδο 2013-2018 προβλέπεται το σύνολο των άμεσων φόρων, των έμμεσων φόρων και των ασφαλιστικών εισφορών από 62,7 να αυξηθούν σε 71,5 δις ευρώ (€). Παράλληλα, την περίοδο 2013-2018 προβλέπεται ελάττωση της δαπάνης για μισθούς στη γενική κυβέρνηση από 15,9 σε 14,5 δις €, δηλαδή κατά -8,8%. Μείωση όμως των μισθών στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, συνεπάγεται την ταυτόχρονη πτώση των μισθολογικών αποδοχών των εργαζομένων και στον ιδιωτικό τομέα. Λαμβάνοντας υπόψη ότι την περίοδο 2013-2018, ο μέσος ετήσιος πληθωρισμός θα διαμορφωθεί γύρω στο 1% και το σύνολο των άμεσων φόρων θα αυξηθεί κατά 13,7%, συνάγεται ότι την περίοδο αυτή ο μέσος πραγματικός μισθός θα μειώνεται γύρω στο -3,5% κάθε χρόνο. Και οι επαϊοντες του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου ερωτώνται: Πώς είναι δυνατόν την περίοδο 2013-2018 ο μέσος αναπτυξιακός ρυθμός της Ελλάδος να αναμένεται σε 3,3% και ταυτόχρονα να προβλέπεται η συρρίκνωση του πραγματικού εισοδήματος των εργατοϋπαλλήλων κατά -3,5%; Ποιο μακροοικονομικό μοντέλο πρεσβεύει ότι αν οι πραγματικοί μισθοί των εργαζομένων ελαττώνονται -3,5% κάθε χρόνο, η οικονομία της χώρας μπορεί να αναπτύσσεται με μέσους ετήσιους ρυθμούς 3,3%;
Μια άλλη οφθαλμοφανής ανακολουθία του ΜΠΔΣ, αφορά την αισθητή πτώση των δαπανών του Γενικού Κρατικού Προϋπολογισμού (ΓΚΠ) κατά την περίοδο 2013-2018. Σύμφωνα με τα στοιχεία των πινάκων 2.3 και 3.10, την περίοδο 2013-2018 οι δαπάνες του ΓΚΠ από 64,0 προβλέπονται να μειωθούν σε 55,6 δις €. Η συρρίκνωση των κρατικών δαπανών κατά 8,4 δις € (64,0-55,6=8,4) ) την περίοδο αυτή, προσδοκάται ότι θα προέλθει κυρίως από το δραστικό ψαλίδισμα των δαπανών κοινωνικής ασφάλισης, υγειονομικής περίθαλψης και πρόνοιας. Δηλαδή, διαλύοντας το υφιστάμενο κράτος ευημερίας και αυξάνοντας υπέρμετρα τους φόρους, προσδοκούν στην επίτευξη σημαντικών πρωτογενών πλεονασμάτων. Αξιοσημείωτο είναι ότι την περίοδο 2013-2018, οι δαπάνες του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) κυμαίνονται σταθερά γύρω στα 6,7 δις € κάθε χρόνο, έναντι 9,6 δις € που ήταν οι δαπάνες του ΠΔΕ το 2009. Δηλαδή, οι οικονομικοί εγκέφαλοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, πιστεύουν ότι οι δημόσιες επενδύσεις είναι αντιπαραγωγικές και μόνο οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες με τους μεσάζοντες, μπορούν να προβαίνουν σε παραγωγικές επενδυτικές δαπάνες και μάλιστα με τα χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων.
Αναμφίβολα, το ΜΠΔΣ 2015-2018 είναι ένα κουρελόχαρτο σαν τα προηγούμενα. Το κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο προβλέπει ότι την περίοδο 2013-2018, τα κρατικά έσοδα θα αυξηθούν 8,9%, οι δημόσιες δαπάνες θα ελαττωθούν -13,1%, οι πραγματικοί μισθοί θα συρρικνώνονται γύρω στο -3,5% κάθε χρόνο και ταυτόχρονα ο μέσος ετήσιος αναπτυξιακός ρυθμός της χώρας θα είναι 3,3%. Οι συγγραφείς του ΜΠΔΣ 2015-2018, πιστοποιούν ότι η ανθρώπινη ματαιοδοξία και η βλακεία τείνουν στο άπειρο, δηλαδή δεν έχουν όρια.