Αναφορικά στην Ισπανία που χαρακτηρίζεται ήδη από τις μαζικές εξώσεις: Με πρόστιμο που θα αγγίζει τα 750 ευρώ θα τιμωρείται η αστεγία στη Μαδρίτη. Στην Ισπανία, οι περιφέρειες είναι ελεύθερες να νομοθετούν κατά το δοκούν για την επαιτεία. Η Ana Botella, δήμαρχος της Μαδρίτης, αποφάσισε να ποινικοποιήσει τη φτώχεια και να επιβάλλει «συνταγματικό σαδισμό» σε χιλιάδες ανθρώπους που δεν έχουν τίποτα. Ετοιμάζει ένα σχέδιο νόμου, που θα επιφέρει κυρώσεις στους ανθρώπους που είναι αναγκασμένοι να ζουν στο δρόμο, να ζητιανεύουν ή να πλένουν παρμπρίζ αυτοκινήτων για να επιβιώσουν. Αντί να αναζητηθούν λύσεις για τη δραματική αύξηση που παρουσιάζει ο κοινωνικός αποκλεισμός, το
διάταγμα που κατατέθηκε τιμωρεί τους ανθρώπους που δεν έχουν στέγη. Έτσι, προβλέπεται η επιβολή κυρώσεων και πρόστιμο 750 ευρώ για όσους ζητιανεύουν στις εισόδους εμπορικών κέντρων, γραφείων, σχολείων και νοσοκομείων, κοιμούνται σε παγκάκι ή πωλούν χαρτομάντιλα στα φανάρια, για να εξασφαλίσουν ένα γεύμα. Το πρόστιμο μπορεί να φτάσει και τις 3.000 ευρώ, αν πραγματοποιείται επαιτεία συνοδεία παιδιού. Όσο αυξάνονται οι οικογένειες που ζουν στο δρόμο, τόσο πιο συχνό γίνεται το φαινόμενο να μαγειρεύουν σε μικρές σόμπες, πράξη η οποία επίσης θα τιμωρείται με πρόστιμο 750 ευρώ.
Όλα αυτά συμβαίνουν, αφού έχουν προηγηθεί εξώσεις ανθρώπων από τα σπίτια τους, αλλά και από τη Δημοτική Επιχείρηση Στέγασης, όπου φιλοξενούταν όσοι το είχαν ανάγκη. Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, 1 στους 5 ζει σε συνθήκες φτώχειας, 2,2 εκατομμύρια παιδιά δε σιτίζονται κανονικά και το 29,9% των νοικοκυριών είναι υποθηκευμένα λόγω απλήρωτων στεγαστικών δανείων για τα οποία οι ιδιοκτήτες τους απειλούνται με πλειστηριασμό ακινήτου.
Πολλές χώρες επωφελούνται από το νομικό κενό που υπάρχει στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που δε θεσμοθετεί παρά μόνο την ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων. Η ποινή που μπορεί να επιβληθεί σε περίπτωση επανάληψης της πράξης της αστεγίας, η οποία κρίνεται ως παράνομη, μπορεί να είναι και η φυλάκιση.
Στη Γαλλία, η επαιτεία είναι παράνομη από τη δεκαετία του 1990. Παρ’ όλα αυτά οι δήμαρχοι έχουν το δικαίωμα να αποφασίζουν οι ίδιοι για την περιοχή τους. Σε αρκετές γαλλικές πόλεις όπως η Μασσαλία, το Μπορντώ και οι Κάννες, θεωρείται παράνομη η «επιθετική επαιτεία». Πιο συγκεκριμένα, όταν αυτή πραγματοποιείται «με επιθετικό τρόπο» ή συνοδεία «επικίνδυνου ζώου». Αυτοί οι «επικίνδυνοι» ζητιάνοι καλούνται να πληρώσουν πρόστιμο 38 ευρώ. Από το 2011, η ξενοφοβική τάση της Ευρώπης γίνεται και εδώ πραγματικότητα, όπου οι αλλοδαποί άστεγοι που θεωρούνται «επικίνδυνοι», απελαύνονται. Στη Γαλλία το 2012 υπήρχαν 141.500 άστεγοι, εκ των οποίων 30.000 παιδιά.
Στην Ιταλία η επαιτεία δεν είναι απαγορευμένη, αρκεί να γίνεται στα πλαίσια της αξίωσης της ανθρώπινης αλληλεγγύης και χωρίς να διαταράσσεται η δημόσια τάξη. Ο επαίτης πρέπει να βρίσκεται σε κατάσταση πραγματικής φτώχειας. Η αστυνομία μπορεί να επέμβει, αν τα χρήματα χρησιμοποιηθούν για αγορά αλκοόλ ή ναρκωτικών ή οτιδήποτε άλλο κρίνεται ως μη αναγκαίο για την επιβίωση. Αλλά αυτή η ελαστικότητα του νόμου μπορεί να ερμηνευτεί με διάφορους τρόπους. Το 2008 μια γυναίκα Ρομά συνελήφθη με την κατηγορία ότι έκανε δουλεμπόριο, επειδή ζητιάνευε μαζί με το παιδί της. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι η επαιτεία αποτελεί μέρος «της πολιτιστικής κληρονομιάς των Ρομά» και ως εκ τούτου δεν τίθεται θέμα καταδίκης της γυναίκας.
Η ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ: Η Sandra Petrović Jakovina, ευρωβουλευτής από την Κροατία, κατέθεσε πριν από λίγες εβδομάδες επερώτηση στο Κοινοβούλιο σχετικά με το πρόβλημα: «Υπάρχει μια τάση στην Ευρώπη, η οποία κινείται στα πλαίσια καταπιεστικών καθεστώτων σε τοπικό επίπεδο και συχνά οδηγεί σε παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων των ατόμων που βρίσκονται σε δυσμενή κατάσταση, όπως οι άστεγοι, οι μετανάστες, οι φτωχοί και οι αποφυλακισμένοι, οι οποίοι τιμωρούνται όλο και πιο συχνά εξαιτίας της κατάστασής τους. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις εξαιρούνται από τα κοινωνικά προγράμματα ή αυτά της στέγασης, που λειτουργούν για να βοηθήσουν ανθρώπους να ενταχτούν ή να επανενταχτούν στην κοινωνία.
Οι τοπικές αρχές παίρνουν μέτρα για να ποινικοποιήσουν τις καθημερινές δραστηριότητες των αστέγων στον αγώνα τους για επιβίωση. Αυτά μπορεί να είναι η απαγόρευση του ύπνου στο δρόμο ή σε παγκάκι, η αφαίρεση αντικειμένων από κάδους απορριμμάτων ή και η εξαναγκαστική και βίαιη αποχώρησή τους από κάποιο χώρο. Και για όσους βιώνουν την αστεγία, είναι πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να έχουν πρόσβαση στη δικαιοσύνη.
Δεδομένου ότι η οικονομική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και πέντε χρόνια, είναι πολύ πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Ποια νομικά μέτρα προτίθεται να λάβει η Επιτροπή, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι προστατεύονται οι αξίες και τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών, όπως αυτά κατοχυρώνονται από τις Συνθήκες, έτσι ώστε να καταστεί αδύνατη για τα κράτη μέλη η θέσπιση μέτρων που δυσχεραίνει τη θέση των αστέγων;».
Σε έναν κόσμο που δεν αφήνει τους άστεγους ούτε να κοιμηθούν σε κάποιο πεζούλι, οι Βρετανοί αναρχικοί ακτιβιστές παίρνουν πρωτοβουλία.
Η απαγόρευση του ύπνου σε παγκάκια, σε αεραγωγούς έξω από καταστήματα ή κάτω από γέφυρες, μέρη που θα μπορούσαν να κρατήσουν ζεστό ή να προφυλάξουν από τη βροχή κάποιον άστεγο, γίνεται με την τοποθέτηση μεταλλικών καρφιών. Τα καρφιά καθιστούν αδύνατο όχι μόνο το να κοιμηθεί αλλά ακόμα και να ξαποστάσει κάποιος.
Οι ακτιβιστές του The Accidental Anarchist καλούν σε κινητοποίηση και προτείνουν να καλυφθούν τα καρφιά με τσιμέντο, να φωτογραφηθούν οι δράσεις και να εξαπλωθούν σε κάθε μέσο στο διαδίκτυο. Μπορεί να μην είναι λύση για το πρόβλημα των αστέγων, είναι όμως μια στοιχειώδης υποστήριξη.
www.doctv.gr