ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ Τις μέρες μας πολλοί ανύποπτοι πολίτες, που συνήθως δεν έχoυν καν τoν χρόνο μέσα στον αγώνα για την επιβίωση να παρακολουθήσουν στενά τις απανωτές δραματικές εξελίξεις γύρω μας, σχηματίζουν την εντύπωση ότι ζούμε σε ένα χαοτικό κόσμο. Μιλώ βέβαια για τα θύματα της παγκοσμιοποίησης―την μεγάλη πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού― και όχι τους βολεμένους από αυτήν και τους αντίστοιχους «διανοούμενους» ―που δεν βλέπουν καν ότι υπάρχει παγκοσμιοποίηση, ΝΔΤ και Υ/Ε που την διαχειρίζεται (βασικά οι ελίτ των χωρών της «Ομάδας των 7»). Όμως, μόνο αν ξεκινήσει κάποιος με την υπόθεση της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης μπορεί να καταλάβει ότι ο κόσμος μας κάθε άλλο παρά χαοτικός είναι, με την κοινή έννοια της μη προβλέψιμης αταξίας. Οι αποκεφαλισμοί στο Ιράκ που επαναλαμβάνονται συνεχώς από τις οθόνες της τηλεόρασης, (με προφανή σκοπό να τραβήξουν την προσοχή από την μεγαλύτερη σφαγή στην Γάζα και να προκαλέσουν Ισλαμοφοβία, σε αντιστάθμισμα της έξαρσης του αντισιωνισμού σε όλο τον κόσμο) είναι άμεσα συνδεδεμένοι με την Νατοϊκή εισβολή και την συνακόλουθη καταστροφή του Ιράκ. Αντίστοιχα, η καταστροφή της χώρας αυτής είναι άμεσα συνδεμένη με τους προηγούμενους κτηνώδεις Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία που σκόπευαν στον διαμελισμό της, και τους αντίστοιχους βομβαρδισμούς στην Λιβύη που ακολούθησαν, και την συνεχιζόμενη εκεί σφαγή σήμερα. Στη συνέχεια, ήλθε η οργανωμένη ένοπλη «εξέγερση» στη Συρία και οι παρόμοιοι Νατοϊκοί βομβαρδισμοί που πρόκειται να αρχίσουν άμεσα σε αυτήν, ενώ τώρα βλέπουμε να μεταφυτεύονται οι οργανωμένες «εξεγέρσεις» και στην ίδια την Ευρώπη, στην Ουκρανία, απειλώντας να εμπλέξουν σε γενικευμένο πόλεμο ακόμη και την ήπειρό μας.
Παράλληλα, συνεχίζεται η απάνθρωπη Σιωνιστική εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, ή η «βαθμιαία γενοκτονία» όπως την αποκάλεσε ο Εβραίος ιστορικός Ιλάν Πάπε, ο οποίος είναι από τους σημαντικότερους ιστορικούς που την στοιχειοθέτησαν και από τους ελάχιστους πραγματικά αντισιωνιστές Εβραίους. Και αυτό, σε αντίθεση με την διεθνή Σιωνιστική ελίτ που τώρα ασχολείται με την καθολίκευση φασιστικής έμπνευσης Νόμων, όπως το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» παρ’ημιν. Έτσι, επιβάλλεται συγκεκριμένος τρόπος αντίληψης ακόμη και ιστορικών γεγονότων όπως το «Ολοκαύτωμα» που πρέπει (με την απειλή φυλάκισης!) ν'αναγνωρίζεται ως η μοναδική ιστορική γενοκτονία, παρόλο που, για παράδειγμα, η γενοκτονία των Αρμενίων (ή το Αρμενικό «Ολοκαύτωμα») κατά πάσα πιθανότητα ήταν πολύ μεγαλύτερης έκτασης ―για να μην αναφέρουμε τις γενοκτονίες των Ινδιάνων στην Αμερική κ.λπ., που ουσιαστικά εξαφάνισαν ολόκληρους λαούς!
Ο συνδετικός κρίκος όλων αυτών των πολέμων και σφαγών, αλλά και του αντίστοιχου οικονομικού πολέμου που στραγγαλίζει σήμερα τον Ελληνικό λαό, τον Πορτογαλέζικο, τον Ισπανικό κ.λπ., μέχρι τώρα και τον Γαλλικό, είναι η συστηματική προσπάθεια της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης για την ενσωμάτωση στην Τάξη αυτή κάθε μη πλήρως ενσωματωμένου λαού. Παρά τις ανοησίες όμως μιας εκφυλισμένης «αριστεράς» για «κακές» νεοφιλελεύθερες πολιτικές κ.λπ. κάποιων «προδοτών» της σοσιαλδημοκρατίας, ή τις αντίστοιχες ανοησίες μιας παλαιολιθικής μαρξιστικής Αριστεράς που προσπαθεί να «εξηγήσει» τους πολέμους αυτούς με το δόγμα των «ενδό-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων», η συνέπεια είναι απλά η στροφή των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία ήταν η εκλογική πελατεία της, στην πατριωτική ή εθνικιστική Δεξιά, αν όχι στην ακροδεξιά, όπως είδαμε στις Ευρωεκλογές. Η ιδεολογική χρεοκοπία άλλωστε της «Αριστεράς» αυτής είναι οφθαλμοφανής όταν είναι σε πλήρη αδυναμία να μας διαφωτίσει για την πρωτόγνωρη ιστορικά σύμπνοια της Υ/Ε σε όλους αυτούς του πολέμους (παρά τις «ενδό-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις»!) και όταν τα διεθνή ΜΜΕ αυτές ακριβώς τις αποπροσανατολιστικές απόψεις προωθούν, ενώ θάβουν κάθε άποψη για την ΝΔΤ σαν «συνωμοσιολογία». Το ίδιο παραμύθι επαναλαμβάνεται τώρα με τη στροφή 180 μοιρών του Ολάντ που απλά κάνει ό,τι έκανε ο προκάτοχος του Μιτεράν, ή ο Λαφοντέν στην Γερμανία που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση . Και αυτό, διότι δεν είναι νοητή σήμερα η άσκηση πραγματικά διαφορετικής πολιτικής από τις νεοφιλελεύθερες, πολιτικές, εφόσον αυτές δεν αποτελούν απλά την υλοποίηση μιας «συνωμοσίας» (Ναόμι Κλάιν κ.λπ.) ή μιας «κακής ιδεολογίας», αλλά την αναπόφευκτη συνέπεια του ανοίγματος και της απελευθέρωσης των αγορών που επιβάλλει η ενσωμάτωση μιας χώρας στην διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς για να προσελκύσει τις πολυεθνικές, και η αντίστοιχη ενσωμάτωση στους θεσμούς της (Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, ΕΕ κ.λπ.).
Γι’ αυτό και αποτελούν ανέκδοτα οι απόψεις ότι μπορούν χώρες ενσωματωμένες στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς να ασκήσουν πραγματικά εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές, δηλαδή να ανακτήσουν οποιονδήποτε βαθμό οικονομικής (και αντίστοιχα εθνικής) κυριαρχίας, ή πολύ περισσότερο να αποτελέσουν και μέλη κάποιου εναλλακτικού πόλου προς την Υ/Ε, όπως ισχυρίζονται οι χώρες της Ομάδας BRICS (Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική, Κίνα και Ρωσία). Όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο, η μόνη χώρα, μεταξύ των χωρών αυτών, με υπολείμματα εθνικής κυριαρχίας, δεδομένης της ισχυρής της στρατιωτικής, τεχνολογικής και εκπαιδευτικής βάσης, καθώς και των τεράστιων ενεργειακών πόρων της, είναι η Ρωσία.
Όχι μόνο οι BRICS (εκτός Ρωσίας) είναι εντελώς ενσωματωμένες στη ΝΔΤ, χωρίς να μοιράζονται οποιονδήποτε σημαντικό βαθμό υπερεθνικής κυριαρχίας (οικονομικής, πολιτικής, μιντιακής και πολιτιστικής δύναμης σε υπερεθνικό επίπεδο) αλλά ακόμη χειρότερα, η εθνική κυριαρχία τους είναι καταφανώς υποδεέστερη εκείνης της Ρωσίας, με την Κινεζική «κομουνιστική» ελίτ να είναι ιδιαίτερα ενσωματωμένη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση της ανισότητας στην «σοσιαλιστική» αυτή χώρα. Αλλά, όπως δείχνει το Ουκρανικό παράδειγμα, ακόμη και η Ρωσία βλέπει τους ομοεθνείς της στην Ανατολική Ουκρανία να σφάζονται κυριολεκτικά από την Χούντα του Κιέβου (προτεκτοράτο της Υ/Ε), να τους κόβουν για εβδομάδες το ηλεκτρικό, το νερό και το τηλέφωνο και δεν τολμά να κάνει την παραμικρή ανοικτή επέμβαση, όταν η Υ/Ε προχωρούσε στη καταστροφή χωρών, όπως το Ιράκ και η Συρία, και έκανε ανοικτό «πραξικόπημα από τα κάτω» στην ίδια την Ουκρανία, όχι για να προστατεύσει ομοεθνείς της, αλλά απλά για να προστατεύσει τις Χούντες με τις οποίες ήθελε να ενσωματώσει τις χώρες αυτές στη ΝΔΤ!
Παράλληλα, συνεχίζεται η απάνθρωπη Σιωνιστική εθνοκάθαρση των Παλαιστινίων, ή η «βαθμιαία γενοκτονία» όπως την αποκάλεσε ο Εβραίος ιστορικός Ιλάν Πάπε, ο οποίος είναι από τους σημαντικότερους ιστορικούς που την στοιχειοθέτησαν και από τους ελάχιστους πραγματικά αντισιωνιστές Εβραίους. Και αυτό, σε αντίθεση με την διεθνή Σιωνιστική ελίτ που τώρα ασχολείται με την καθολίκευση φασιστικής έμπνευσης Νόμων, όπως το «αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» παρ’ημιν. Έτσι, επιβάλλεται συγκεκριμένος τρόπος αντίληψης ακόμη και ιστορικών γεγονότων όπως το «Ολοκαύτωμα» που πρέπει (με την απειλή φυλάκισης!) ν'αναγνωρίζεται ως η μοναδική ιστορική γενοκτονία, παρόλο που, για παράδειγμα, η γενοκτονία των Αρμενίων (ή το Αρμενικό «Ολοκαύτωμα») κατά πάσα πιθανότητα ήταν πολύ μεγαλύτερης έκτασης ―για να μην αναφέρουμε τις γενοκτονίες των Ινδιάνων στην Αμερική κ.λπ., που ουσιαστικά εξαφάνισαν ολόκληρους λαούς!
Ο συνδετικός κρίκος όλων αυτών των πολέμων και σφαγών, αλλά και του αντίστοιχου οικονομικού πολέμου που στραγγαλίζει σήμερα τον Ελληνικό λαό, τον Πορτογαλέζικο, τον Ισπανικό κ.λπ., μέχρι τώρα και τον Γαλλικό, είναι η συστηματική προσπάθεια της ΝΔΤ της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης για την ενσωμάτωση στην Τάξη αυτή κάθε μη πλήρως ενσωματωμένου λαού. Παρά τις ανοησίες όμως μιας εκφυλισμένης «αριστεράς» για «κακές» νεοφιλελεύθερες πολιτικές κ.λπ. κάποιων «προδοτών» της σοσιαλδημοκρατίας, ή τις αντίστοιχες ανοησίες μιας παλαιολιθικής μαρξιστικής Αριστεράς που προσπαθεί να «εξηγήσει» τους πολέμους αυτούς με το δόγμα των «ενδό-ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων», η συνέπεια είναι απλά η στροφή των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία ήταν η εκλογική πελατεία της, στην πατριωτική ή εθνικιστική Δεξιά, αν όχι στην ακροδεξιά, όπως είδαμε στις Ευρωεκλογές. Η ιδεολογική χρεοκοπία άλλωστε της «Αριστεράς» αυτής είναι οφθαλμοφανής όταν είναι σε πλήρη αδυναμία να μας διαφωτίσει για την πρωτόγνωρη ιστορικά σύμπνοια της Υ/Ε σε όλους αυτούς του πολέμους (παρά τις «ενδό-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις»!) και όταν τα διεθνή ΜΜΕ αυτές ακριβώς τις αποπροσανατολιστικές απόψεις προωθούν, ενώ θάβουν κάθε άποψη για την ΝΔΤ σαν «συνωμοσιολογία». Το ίδιο παραμύθι επαναλαμβάνεται τώρα με τη στροφή 180 μοιρών του Ολάντ που απλά κάνει ό,τι έκανε ο προκάτοχος του Μιτεράν, ή ο Λαφοντέν στην Γερμανία που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση . Και αυτό, διότι δεν είναι νοητή σήμερα η άσκηση πραγματικά διαφορετικής πολιτικής από τις νεοφιλελεύθερες, πολιτικές, εφόσον αυτές δεν αποτελούν απλά την υλοποίηση μιας «συνωμοσίας» (Ναόμι Κλάιν κ.λπ.) ή μιας «κακής ιδεολογίας», αλλά την αναπόφευκτη συνέπεια του ανοίγματος και της απελευθέρωσης των αγορών που επιβάλλει η ενσωμάτωση μιας χώρας στην διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς για να προσελκύσει τις πολυεθνικές, και η αντίστοιχη ενσωμάτωση στους θεσμούς της (Παγκόσμια Οργάνωση Εμπορίου, ΕΕ κ.λπ.).
Γι’ αυτό και αποτελούν ανέκδοτα οι απόψεις ότι μπορούν χώρες ενσωματωμένες στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς να ασκήσουν πραγματικά εναλλακτικές οικονομικές πολιτικές, δηλαδή να ανακτήσουν οποιονδήποτε βαθμό οικονομικής (και αντίστοιχα εθνικής) κυριαρχίας, ή πολύ περισσότερο να αποτελέσουν και μέλη κάποιου εναλλακτικού πόλου προς την Υ/Ε, όπως ισχυρίζονται οι χώρες της Ομάδας BRICS (Βραζιλία, Ινδία, Ν. Αφρική, Κίνα και Ρωσία). Όπως είχα αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο, η μόνη χώρα, μεταξύ των χωρών αυτών, με υπολείμματα εθνικής κυριαρχίας, δεδομένης της ισχυρής της στρατιωτικής, τεχνολογικής και εκπαιδευτικής βάσης, καθώς και των τεράστιων ενεργειακών πόρων της, είναι η Ρωσία.
Όχι μόνο οι BRICS (εκτός Ρωσίας) είναι εντελώς ενσωματωμένες στη ΝΔΤ, χωρίς να μοιράζονται οποιονδήποτε σημαντικό βαθμό υπερεθνικής κυριαρχίας (οικονομικής, πολιτικής, μιντιακής και πολιτιστικής δύναμης σε υπερεθνικό επίπεδο) αλλά ακόμη χειρότερα, η εθνική κυριαρχία τους είναι καταφανώς υποδεέστερη εκείνης της Ρωσίας, με την Κινεζική «κομουνιστική» ελίτ να είναι ιδιαίτερα ενσωματωμένη στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, γεγονός που έχει οδηγήσει σε μια δραματική αύξηση της ανισότητας στην «σοσιαλιστική» αυτή χώρα. Αλλά, όπως δείχνει το Ουκρανικό παράδειγμα, ακόμη και η Ρωσία βλέπει τους ομοεθνείς της στην Ανατολική Ουκρανία να σφάζονται κυριολεκτικά από την Χούντα του Κιέβου (προτεκτοράτο της Υ/Ε), να τους κόβουν για εβδομάδες το ηλεκτρικό, το νερό και το τηλέφωνο και δεν τολμά να κάνει την παραμικρή ανοικτή επέμβαση, όταν η Υ/Ε προχωρούσε στη καταστροφή χωρών, όπως το Ιράκ και η Συρία, και έκανε ανοικτό «πραξικόπημα από τα κάτω» στην ίδια την Ουκρανία, όχι για να προστατεύσει ομοεθνείς της, αλλά απλά για να προστατεύσει τις Χούντες με τις οποίες ήθελε να ενσωματώσει τις χώρες αυτές στη ΝΔΤ!