Του Boštjan Videmšek (DELO)
Περίπου 1500 Κούρδοι της Τουρκίας πέρασαν τα σύνορα με τη Συρία και έφτασαν μέχρι μια περιοχή κοντά στο Κομπανί η οποία βρίσκεται σε απόλυτο αποκλεισμό από τους μαχητές του «Ισλαμικού Κράτους». Οι Κούρδοι της Τουρκίας που στην αρχή απλά διαδήλωναν ειρηνικά ενάντια στην «φιλική» πολιτική της Τουρκίας σε σχέση με τους Σουνίτες εξτρεμιστές (τους οποίους έβλεπαν ως χρήσιμο εργαλείο για την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας) δεν εμποδίστηκαν από τον στρατό ή την αστυνομία παρά την ισχυρή τους παρουσία στα σύνορα. Οι δυνάμεις ασφαλείας της Τουρκίας απλά παρακολουθούσαν την χαοτική κατάσταση όντας εντελώς παθητικοί.
Το «Ισλαμικό Κράτος» έχει καταλάβει ένα μεγάλο μέρος της περιοχή των Κούρδων στην Βορειοανατολική Συρία εδώ και λίγες εβδομάδες. Περισσότερα από 100 χωριά γύρω από την πόλη του Κομπανί βρίσκονται υπό ισλαμικό έλεγχο. Οι τοπικές αρχές των Κούρδων ισχυρίζονται έχουν αδειάσει τα χωριά για λόγους τακτικής. Οι περισσότερες γυναίκες παιδιά και ηλικιωμένοι έχουν φύγει για την Τουρκία. Οι άντρες, οι περισσότεροι χωρίς όπλα, έμειναν πίσω για να πολεμήσουν.
Ενώ η πλειοψηφία των Κούρδων της Τουρκίας διαδήλωναν καμιά εικοσαριά νέοι έσπασαν τον φράχτη στα σύνορα και πλησίασαν τον εγκαταλελειμμένο σιδηροδρομικό σταθμό. Κινήθηκαν πολύ γρήγορα και οι τελευταίοι Τούρκοι φρουροί των συνόρων εγκατέλειψαν τα πόστα τους. Δεν υπήρχε πια κανείς να σταματήσει τους Κούρδους από το να περάσουν τα σύνορα και να κινηθούν προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που ακολούθησαν πάνω από 13.000 Κούρδοι της Συρίας τις τελευταίες ημέρες που σπρωγμένοι από την βιαιότητα της ISIS προσέφυγαν στην Συρία.
Ξαφνικά η διαδήλωση σταμάτησε. Οι διαδηλωτές σαν να είδαν ένα θαύμα άρχισαν να τρέχουν προς το Κομπανί. Τα σύνορα ήταν ανοιχτά (άραγε για πόσο;). Ήταν επιτέλους πιθανό να τα περάσουν και να ενωθούν τους Κούρδους αδελφούς τους στον κοινό αγώνα ενάντια στο «Ισλαμικό Κράτος» οι οποίοι είχαν μείνει μόνοι τους να πολεμήσουν.
Οι Κούρδοι μαχητές ισχυρίζονται ότι οι αεροπορικές επιδρομές της «όχι-και-τόσο-νέας-συμμαχίας» σε αυτό τον «όχι-και-τόσο-νέο-πόλεμο» δεν στοχεύουν τις θέσεις της ISIS γύρω από το Κομπανί και ότι οι Ισλαμικέ επιθέσεις έχουν γίνει χειρότερες από τότε που ξεκίνησε επισήμως η διεθνής καμπάνια εναντίον τους. Ωστόσο αυτές τις ημέρες η συμμαχία όχι πολύ πρόθυμα βομβάρδισε τις πετρελαιοπηγές, εγκαταλείποντας εντελώς τους Κούρδους με τα ελάχιστα εφόδιά τους. Είναι προφανές ότι ξεχάστηκαν στο όνομα της μεγαλύτερης «γεωστρατηγικής σκοπιμότητας». Deja vu: Το 1991 τα είχαμε ζήσει όλα αυτά από την αρχή. Η Τουρκία, που έπαιζε διπλό παιχνίδι στην Συρία από την αρχή της αιματοχυσίας, δεν θα μπορούσε να δείχνει λιγότερο ανήσυχη, αν και θα έπρεπε να είναι.
Την ώρα που ήχος από τα οπλοπολυβόλα ακούγονται από την περιοχή της πολιορκημένης πόλης που βρίσκεται πλέον εντός της εμβέλειας του ISIS γίνεται όλο και πιο δυνατός, όλο και περισσότεροι περνάνε τα σύνορα. Τα χωράφια έχουν γεμίσει με έναν πολύχρωμο κόσμο.
«Το Κομπανί αντιστέκεται. Οι μάχες είναι σφοδρές. Η ISIS επιτίθεται από τα τρία μέρη του ορίζοντα. Στο τέταρτο υπάρχουν τα σύνορα της Τουρκίας. Δεν μας βοηθάνε καθόλου. Κανείς δεν μάχεται στο πλευρό μας. Αυτός είναι ένας πόλεμος ενάντια στους Κούρδους. Που είναι τα αμερικανικά βομβαρδιστικά; Πού είναι η συμμαχία;» μου λέει ένας ηλικιωμένος Κούρδος από την τουρκική πόλη Urfa. «Θα μείνω στο Κομπανί μέχρι το τέλος. Ό,τι και αν σημαίνει αυτό» προσθέτει.
«Το Ισλαμικό Κράτος είναι μια μοντέρνα έκδοση του φασισμού. Σκοτώνουν και βιάζουν για να διασκεδάσουν. Αυτό το επέτρεψε η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας και της Αμερικής. Η Άγκυρα και η Ουάσινγκτον απλά προσποιούνται ότι μάχονται την ISIS. Στην πραγματικότητα οι ισλαμιστές κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους. Πρέπει να ενωθούμε και να αντισταθούμε μαζί» Μου λέει ο νεαρός Abraham από το Medran που ενώθηκε με τους Κούρδους. Όλη η ομάδα του πήγε στο Κομπανί στην οποία υπάρχει σιωπή και αγωνία. Στην πόλη δεν κινείται τίποτα. Βρίσκεται σε σκληρή πολιορκία και οι κάτοικοί της ζητάνε απεγνωσμένα βοήθεια. Αλλά δεν υπάρχει καμία.
Γιοί και πατεράδες αποχαιρετάνε τις γυναίκες και τις μητέρες τους που κλαίγοντας τρέχουν να σωθούν στην άλλη πλευρά των συνόρων της Τουρκίας. Οι άντρες περνάνε τα σύνορα και μπαίνουν στην πόλη. θα επιστρέψουν όταν (και αν) το Ισλαμικό Κράτος νικηθεί. «καταστρέψαμε τέσσερα τανκς της ISIS σήμερα χωρίς καμία εξωτερική βοήθεια και ακόμα καταφέρνουμε να αμυνθούμε στο Κομπανί. Αλλά… για πόσο; Χρειαζόμαστε επειγόντως βοήθεια. Εδώ και τώρα!» λέει ο Feisal Fadil, ο οποίος χάρηκε πολύ όταν είδε τους Κούρδους της Τουρκίας να έρχονται προς ενίσχυση.
[Πηγή: ThePressProject, από seisaxthiablog